ព្រះគ្រីស្ទបានសុគតជំនួសយើងរាល់គ្នា នោះគឺក្នុងកាលដែលយើងនៅមានបាបនៅឡើយផង។ រ៉ូម ៥:៨
តើអ្នកធ្លាប់បានធ្វើអ្វីមួយ ទាំងកំហឹង ហើយក្រោយមក អ្នកក៏មានការស្តាយក្រោយដែរឬទេ? កាលកូនប្រុសខ្ញុំកំពុងតយុទ្ធនឹងការញៀនថ្នាំ ខ្ញុំបានប្រើពាក្យសម្តីធ្ងន់ៗខ្លះ ក្នុងការបញ្ចេញប្រតិកម្មចំពោះការដែលគាត់សម្រេចចិត្តសេពគ្រឿនញៀន។ ការបញ្ចេញកំហឹងរបស់ខ្ញុំ គ្រាន់តែបានធ្វើឲ្យគាត់មានការបាក់ទឹកចិត្តកាន់តែខ្លាំងប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ ទីបំផុត គាត់ក៏បានជួបអ្នកជឿព្រះដែលបានចែកចាយ អំពីជីវិត និងក្តីសង្ឃឹមដល់គាត់ ហើយក្រោយមក គាត់ក៏បានរួចផុតពីការញៀនថ្នាំ។
សូម្បីតែអ្នកដែលជាគំរូនៃសេចក្តីជំនឿ ដូចលោកម៉ូសេ ក៏បានធ្វើនូវរឿងដែលនាំឲ្យគាត់មានការស្តាយក្រោយផងដែរ។ កាលប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលនៅវាលរហោស្ថាន ពួកគេខ្វះទឹកផឹក ហើយក៏បានរអ៊ូរទាំយ៉ាងខ្លាំង។ ដូចនេះ ព្រះទ្រង់ក៏បានប្រទានសេចក្តីបង្គាប់ដ៏ជាក់លាក់ ដល់លោកម៉ូសេ និងលោកអើរ៉ុន ឲ្យបង្គាប់ដល់ថ្មដានៅមុខគេ ឲ្យមានទឹកចេញមក(ជនគណនា ២០:៨)។ ប៉ុន្តែ លោកម៉ូសេបានបញ្ចេញប្រតិកម្មចំពោះពួកអ៊ីស្រាអែល ទាំងកំហឹង ដោយស្រែកដាក់ពួកគេថា “ចូរស្តាប់ចុះ ពួកបះបោរអើយ តើត្រូវឲ្យយើងធ្វើឲ្យទឹកចេញពីថ្មដានេះ សំរាប់អ្នករាល់គ្នាឬអី?”(ខ.១០)។ រួចម៉ូសេលើកដៃឡើងវាយថ្មនោះ នឹងដំបងអស់២ដង ខុសនឹងការបង្គាប់របស់ព្រះអង្គ (ខ.១១)។
ទោះទឹកបានហូរចេញពីថ្មមែន ពួកគេបានទទួលផលវិបាកដ៏សោកសៅនៅពេលក្រោយ។ ព្រះទ្រង់មិនបានអនុញ្ញាតឲ្យលោកម៉ូសេ និងអើរ៉ុនចូលទឹកដីដែលព្រះអង្គបានសន្យាប្រទានឲ្យរាស្រ្តព្រះអង្គឡើយ។ តែព្រះអង្គនៅតែមានសេចក្តីមេត្តា ដោយអនុញ្ញាតឲ្យគាត់មើលឃើញទឹកដីសន្យាពីចម្ងាយ(២៧:១២-១៣)។
ព្រះទ្រង់នៅតែមានសេចក្តីមេត្តាចំពោះយើង ពេលដែលយើងកំពុងស្ថិតក្នុងវាលរហោស្ថាននៃការមិនស្តាប់បង្គាប់ព្រះអង្គ គឺដូចដែលព្រះអង្គមានសេចក្តីមេត្តាចំពោះលោកម៉ូសេផងដែរ។ តាមរយៈការសុគត និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវ ព្រះអង្គបានប្រទានយើងនូវការអត់ទោសបាប និងក្តីសង្ឃឹម។ ទោះយើងស្ថិតនៅកន្លែងណា ឬបានធ្វើអ្វីក៏ដោយ បើយើងងាកបែរមករកព្រះអង្គវិញ ព្រះអង្គនឹងដឹកនាំយើងចូលទៅរកជីវិត។—JAMES BANKS
តើមានសេចក្តីសប្បុរសអ្វីខ្លះដែលអ្នកមិនសមនឹងទទួល តែព្រះទ្រង់បានបង្ហាញដល់អ្នក?
តើអ្នកអាចចែកចាយអំពីសេចក្តីសប្បុរសរបស់ព្រះអង្គ ដល់នរណាម្នាក់ នៅថ្ងៃនេះ យ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ?
ឱព្រះវរបិតានៃសេចក្តីស្រឡាញ់ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ សម្រាប់ការប្រទានសេចក្តីសង្ឃឹមដ៏អស់កល្ប
ទោះទូលបង្គំត្រូវទទួលផលវិបាក ដោយសារកំហុសរបស់ទូលបង្គំក៏ដោយ ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : យ៉ូប ៣២-៣៣ និង កិច្ចការ ១៤