ព្រះអង្គបានទតឃើញអ្វីគ្រប់យ៉ាង

សូមអាន លោកុប្បត្ដិ ៤:២-១១

ឯង​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ដូច្នេះ ពីព្រោះ​ឮសូរ​សំរែក​នៃ​ឈាម​របស់​ប្អូន​ឯង​ពី​ដី​ឡើង​ទៅ​ដល់​អញ​។ លោកុប្បត្ដិ ៤:១០

ក្នុង​បទ​កំណាព្យ​ដែល​លោក ហេនរី វ៉ាតវើត ឡង​ហ្វេឡូ(Henry Wadsworth Longfellow ឆ្នាំ១៨០៧ ដល់១៨៨២) បាន​និពន្ធ​មាន​ចំណង​ជើង​ថា “សាក្សី” គាត់​បាន​ពិពណ៌នា​អំពី​សំពៅ​ដឹក​ទាសករ ដែល​បាន​លិច​ចូល​បាត​សមុទ្រ​។ នៅ​ក្នុង​ការ​សរសេរ​អំពី “គ្រោង​ឆ្អឹង ដែល​បាន​ជាប់​ច្រវាក់” ក្នុង​បាត​សំពៅ លោក​ឡង​ហ្វេឡូ​ក៏​បាន​សោក​សង្រេង​ចំពោះ​ការ​ស្លាប់​របស់​ជន​រង​គ្រោះ​ដែល​គ្មាន​ឈ្មោះ មាន​ចំនួន​រាប់​មិន​អស់​។ គាត់​ក៏​បាន​ពិពណ៌នា​ក្នុង​បទ​កំណាព្យ​គាត់​ថា “ទាំង​នេះ​សុទ្ធតែ​ជា​ទុក្ខ​វេទនា​របស់​ទាសករ ពួក​គេ​សម្លឹង​មើល​ពី​ក្នុង​រណ្តៅ​មក ពួក​គេ​ទួញ​យំ​ចេញពី​ផ្នូរ​ដែល​គ្មាន​ផ្លាក​ឈ្មោះថា យើង​គឺជា​សាក្សី!”

ប៉ុន្តែ តើ​សាក្សី​ទាំង​នោះ​និយាយ​ទៅ​កាន់​នរណា? តើ​ការ​ធ្វើ​បន្ទាល់​ដ៏​ស្ងាត់​ស្ងៀម​ គ្មាន​មនុស្ស​ណា​ឮ​ដូចនេះ​មាន​ប្រយោជន៍​អ្វី? តែ​ព្រះ​ទ្រង់​ជា​សាក្សី ដែល​បាន​ទត​ឃើញ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​។ បន្ទាប់ពី​លោក​កាអ៊ីន សម្លាប់​លោក​អេបិល​ហើយ គាត់​ធ្វើពុត​ជា​មិន​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ខុស​។ ពេល​ដែល​ព្រះអង្គ​សួរ​នាំ​គាត់ គាត់​ប្រកែក​ថា “ទូល​បង្គំ​មិន​ដឹង​ទេ តើ​ទូល​បង្គំ​ជា​អ្នក​ថែរក្សា​ប្អូន​ឬអី?” តែ​ព្រះអង្គ​មាន​បន្ទូល​ថា “ឯង​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ដូច្នេះ ពីព្រោះ​ឮសូរ​សំរែក​នៃ​ឈាម​របស់​ប្អូន​ឯង​ពី​ដី​ឡើង​ទៅ​ដល់​អញ ឥឡូវ​នេះ ឯង​ត្រូវ​ដី​ដាក់​បណ្តាសា​ដោយ​បាន​ទទួល​ឈាម​នៃ​ប្អូន​ពី​ដៃ​ឯង”(លោកុប្បត្តិ ៤:៩-១១)។

ក្រោយមក គេ​ក៏បាន​បន្ត​ប្រើ​ឈ្មោះ​របស់​លោក​កាអ៊ីន ដើម្បី​ធ្វើ​ការ​ដាស់តឿន​អ្នក​ជឿ​ព្រះអង្គ​។ គឺ​ដូច​ដែល​សាវ័ក​យ៉ូហាន​បាន​ដាស់តឿន​យើង​ថា “ត្រូវ​ឲ្យ​យើង​ស្រឡាញ់​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក មិនមែន​ដូច​ជា​កាអ៊ីន ដែល​កើត​ពី​មេ​កំណាច​មក ហើយ​បាន​សំឡាប់​ប្អូន​ខ្លួន​នោះ​ឡើយ”(១យ៉ូហាន ៣:១១-១២)។ ឈ្មោះ​របស់​លោក​អេបិល ក៏​នៅ​មាន​គេ​យក​មក​ប្រើ​ផង​ដែរ តែ​ដើម្បី​ហេតុផល​ផ្សេង​ពី​នេះ​។ គឺ​ដូច​ដែល​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ហេព្រើរ​បាន​ចែងថា “ដោយសារ​សេចក្តី​ជំនឿ នោះ​អេបិល​បាន​ថ្វាយ​យញ្ញ​បូជា​ដល់​ព្រះ ដែល​ប្រសើរ​ជាង​ដង្វាយ​របស់​កាអ៊ីន ហើយ​មាន​សេចក្តី​បន្ទាល់​ពី​គាត់ ដោយ​ព្រោះ​យញ្ញ​បូជា​នោះ​ថា គាត់​សុចរិត ទាំង​មាន​ព្រះ​ធ្វើ​បន្ទាល់​ពី​ដង្វាយ​គាត់​ផង បាន​ជា​ទោះបើ​គាត់​ស្លាប់​ក៏ដោយ គង់តែ​នៅ​មាន​និយាយ​ទៅទៀត ដោយសារ​ដង្វាយ​នោះ​ឯង(ហេព្រើរ ១១:៤)។

ដូច​នេះ គេ​នៅ​បន្ត​យក​ឈ្មោះ​អេបិល​មក​និយាយ ក៏​ដូចជា​បន្ត​លើក​ឡើង​អំពី​ជន​រង​គ្រោះ ជា​ទាសករ ដែលគេ​បាន​ភ្លេច​ជា​យូរ​មក​ហើយ​។ ការ​នឹក​ចាំ​អំពី​ពួកគេ​គឺជា​ការ​ល្អ ហើយ​យើង​ក៏​ប្រឆាំង​នឹង​ការ​កៀប​សង្កត់ និង​អំពើ​អយុត្តិធម៌​គ្រប់​ប្រភេទ​។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ទត​ឃើញ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​។ ព្រះអង្គ​នឹង​ប្រទាន​សេចក្តី​យុត្តិ​ធម៌​។—Tim Gustafson

តើមាន​អំពើ​អយុត្តិធម៌ និង​ការ​កៀបសង្កត់​អ្វី​ខ្លះ ដែល​អ្នក​បាន​ឃើញ? តើ​ព្រះ​ទ្រង់​អាច​ត្រាស់​ហៅ​អ្នក ឲ្យ​ធ្វើ​អ្វី​ខ្លះ ដើម្បី​ជួយ​ជន​រង​គ្រោះ នៅ​ថ្ងៃ​នេះ?

ឱ​ព្រះវរបិតា ព្រះអង្គ​ជា​ព្រះ​ដែល​ទត​ឃើញ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​។ សូម​ព្រះ​អង្គ​បង្ហាញ​ទូល​បង្គំ អំពី​របៀប​ជួយ​ជន​រង​គ្រោះ នៃ​ការ​កៀប​សង្កត់ និង​អំពើ​អយុត្តិធម៌​។

គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ទំនុក​ដំកើង ១១៣-១១៥ និង ១កូរិនថូស ៦

Share this post:
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp

From the same category:

More articles