សូមអាន : ហេព្រើរ ១១:៣២-៤០
ពួកអ្នកទាំងនោះ ទោះបើមានសេចក្តីបន្ទាល់ពីគេថា គេមានសេចក្តីជំនឿក៏ដោយ គង់តែគេមិនបានទទួលសេចក្តី ដែលបានសន្យានោះទេ។ ហេព្រើរ ១១:៣៩
កាលសន(Sean) កំពុងច្រើនវ័យធំឡើង គាត់បានដឹងតិចតួចណាស់ អំពីអត្ថន័យនៃការមានគ្រួសារ។ ម្តាយរបស់គាត់បានលាចាកលោក កាលគាត់នៅក្មេង ហើយឪពុកគាត់ស្ទើរតែមិនដែលនៅផ្ទះ។ ជាញឹកញាប់ គាត់មានអារម្មណ៍ថា គេបោះបង់គាត់ចោល និងឯកោ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្តីប្រពន្ធមួយគូររស់នៅក្បែរផ្ទះគាត់ បានឈោងទៅរកគាត់។ ពួកគេបាននាំគាត់ចូលរស់នៅក្នុងគ្រួសាររបស់ពួកគេ ហើយឲ្យកូនៗរបស់ពួកគេរាប់អានគាត់ជាបងប្អូន ដោយផ្តល់ឲ្យនូវការធានាដល់គាត់ថា ពួកគេស្រឡាញ់គាត់។ ពួកគេក៏បាននាំគាត់ទៅព្រះវិហារ ហើយសព្វថ្ងៃនេះ សនក៏បានក្លាយជាយុវជនដែលមានទំនុកចិត្ត និងជាអ្នកដឹកនាំយុវជន នៅព្រះវិហារនោះ។
ទោះប្តីប្រពន្ធមួយគូរនេះមានតួនាទីដ៏សំខាន់ ក្នុងការកែប្រែជីវិតរបស់យុវជនម្នាក់នេះក៏ដោយ ក៏ពួកជំនុំរបស់ពួកគេ មិនមានការយល់ដឹងទូលំទូលាយ អំពីការអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើសម្រាប់គាត់នោះទេ។ តែព្រះទ្រង់ជ្រាប ហើយខ្ញុំជឿថា ព្រះអង្គនឹងប្រទានពរពួកគេ ដោយសារភាពស្មោះត្រង់របស់ពួកគេ គឺដូចដែលព្រះអង្គបានប្រទានពរវីរបុរសនៃសេចក្តីជំនឿជាច្រើន ក្នុងព្រះគម្ពីរ។ បទគម្ពីរហេព្រើរ ជំពូក១១ ក៏បានចែងអំពីសេចក្តីជំនឿរបស់មនុស្សជាច្រើនទៀត ដែលយើងប្រហែលមិនស្គាល់ឈ្មោះ តែមានសេចក្តីបន្ទាល់ថា ពួកគេមានសេចក្តីជំនឿ(ខ.៣៩)។ ហើយលោកិយមិនមានភាពសក្តិសមនឹងពួកគេទេ(ខ.៣៨)។
អំពើសប្បុរសធម៌ ដែលយើងបានធ្វើ ប្រហែលមិនមានអ្នកដទៃចាប់អារម្មណ៍ តែព្រះទ្រង់ទតឃើញ ហើយជ្រាប។ ការអ្វីដែលយើងធ្វើហាក់ដូចជារឿងតូចតាច ដែលមានដូចជាអំពើល្អ ឬការលើកទឹកចិត្ត តែព្រះទ្រង់អាចប្រើការទាំងនោះ ដើម្បីនាំសិរីល្អដល់ព្រះនាមព្រះអង្គ តាមពេលវេលា និងផ្លូវរបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គជ្រាប ទោះអ្នកដទៃមិនដឹងក៏ដោយ។—Leslie Koh
តើមានការល្អដ៏សាមញ្ញអ្វីខ្លះ ដែលអ្នកអាចធ្វើសម្រាប់នរណាម្នាក់ នៅថ្ងៃនេះ? តើអ្នកអាចរំឭកខ្លួនឯងដោយរបៀបណា ថាព្រះទ្រង់ជ្រាបអំពីចិត្ត កិច្ចការដែលដៃអ្នកបានធ្វើ?
ឱព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ សូមព្រះអង្គបន្តបង្ហាញទូលបង្គំ នូវការល្អដែលព្រះអង្គបានរៀបចំ ឲ្យទូលបង្គំធ្វើ ហើយប្រទានទូលបង្គំ នូវសេចក្តីជំនឿ ដើម្បីធ្វើការល្អនោះថ្វាយព្រះអង្គ។
គម្រោងអានរយៈពេល១ឆ្នាំ : សាស្តា ១-៣ និង ២កូរិនថូស ១១:១៦-៣៣
