ការតោងព្រះយេស៊ូវឲ្យជាប់
ដោយKaren Huang
November 12, 2023
ម៉ាថាយ ៩:១៨-២២ ដោយគិតក្នុងចិត្តថា “បើគ្រាន់តែពាល់ជាយព្រះពស្ត្រទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ នោះនឹងបានជាហើយ”។ ម៉ាថាយ ៩:២១ មានពេលមួយ ខ្ញុំបានចុះតាមជណ្តើរក្នុងអគារការិយាល័យរបស់ខ្ញុំ ដែលបត់ចុះឡើង។ ខ្ញុំក៏បានវិលមុខ ហើយមានអារម្មណ៍ថា ជណ្តើរហាក់ដូចជាកំពុងតែវិលឥតឈប់។ ខ្ញុំខំតោងបង្កាន់ដៃឲ្យជាប់។ ពេលដែលបេះដូចខ្ញុំបានលោតកាន់តែខ្លាំង ជើងខ្ញុំទន់អស់ ខ្ញុំក៏បានតោងបង្កាន់ដៃកាន់តែខ្លាំង។ អរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលបង្កាន់ដៃជណ្តើរមានភាពរឹងមាំ។ ក្រោយមក ខ្ញុំក៏បានទៅពិនិត្យសុខភាពរកឃើញថា ខ្ញុំខ្វះគ្រាប់ឈាមក្រហម បានជាខ្ញុំមានភាពទន់ខ្សោយ ហើយវិលមុខខ្លាំង។ បញ្ហានេះមិនធ្ងន់ធ្ងរទេ ខ្ញុំបានបំប៉នសុខភាពឲ្យល្អឡើងវិញ តែខ្ញុំមិនដែលភ្លេចទេថា ខ្លួនឯងមានភាពទន់ខ្សោយប៉ុណ្ណានៅថ្ងៃនោះ។ ហេតុនេះហើយ ខ្ញុំបានកោតសរសើរស្ត្រី ដែលបានពាល់ជាយព្រះពស្ត្ររបស់ព្រះយេស៊ូវ។ នាងមិនគ្រាន់តែខំប្រជ្រៀតចូលក្នុងហ្វូងមនុស្ស ទោះនាងមានកម្លាំងខ្សោយយ៉ាងណាក៏ដោយ តែក៏បានបង្ហាញសេចក្តីជំនឿរបស់នាង ក្នុងការចូលទៅជិតព្រះអង្គ(ម៉ាថាយ ៩:២០-២២)។ នាងមានហេតុផលដ៏ល្អ ដែលត្រូវមានការភ័យខ្លាច ព្រោះក្រឹត្យវិន័យរបស់សាសន៍យូដា បានរាប់នាងថា មិនស្អាត ហើយការចូលទៅជិតអ្នកដទៃ ដោយភាពមិនស្អាតដូចនេះ អាចនាំឲ្យនាងទទួលទោសធ្ងន់ធ្ងរ(លេវីវិន័យ ១៥:២៥-២៧)។ តែនាងនៅតែបន្តដើរទៅរកព្រះអង្គ ដោយសារនាងគិតថា “បើគ្រាន់តែពាល់ជាយព្រះពស្ត្រទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ នោះនឹងបានជាហើយ”។ ក្នុងព្រះគម្ពីរដើមភាសាក្រិក ពាក្យដែលប្រែមកថា “ពាល់” ក្នុងបទគម្ពីរម៉ាថាយ ៩:២១ មានន័យថា “តោងឲ្យជាប់” ឬ “ភ្ជាប់ខ្លួន” គឺមានន័យខ្លាំងលើសពី “ការប៉ះ”។ ដូចនេះ ស្រ្តីនោះមានចិត្តដែលតោងជាប់ ក្នុងសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវ។ នាងជឿថា ព្រះអង្គពិតជាអាចប្រោសនាងឲ្យជា។ ព្រះយេស៊ូវបានទតឃើញសេចក្តីជំនឿរបស់ស្រ្តីដែលស្រេកឃ្លានការប្រោសឲ្យជា ក្នុងចំណោមហ្វូងមនុស្ស។ ពេលណាយើងចេញទៅដោយសេចក្តីជំនឿ ហើយចិត្តរបស់យើងតោងព្រះគ្រីស្ទជាប់ ដោយមានតម្រូវការ ព្រះអង្គនឹងស្វាគមន៍យើង ហើយជួយយើង។ យើងអាចទូលដល់ព្រះអង្គ នូវរឿងរបស់យើង ដោយគ្មានការភ័យខ្លាច ការបដិសេធន៍ ឬការដាស់ទោសឡើយ។ ព្រះយេស៊ូវនៅតែមានបន្ទូលប្រាប់យើងថា “ចូរតោងខ្ញុំឲ្យជាប់”។—Karen Huang
តើមានអ្វីបណ្តាលឲ្យអ្នកមានទុក្ខលំបាក និងការភ័យខ្លាច? តើអ្នកងាកទៅរកអ្វី ឬងាកទៅរកនរណា ដើម្បីសូមជំនួយ និងការប្រោសឲ្យជា? តើអ្នកអាចតោងព្រះយេស៊ូវនៅថ្ងៃនេះ យ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ?
ឱព្រះអម្ចាស់ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ សម្រាប់សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ។ ទូលបង្គំមិនចាំបាច់ត្រូវមានអារម្មណ៍ខ្មាសអៀន ឬការភ័យខ្លាចទេ។ ព្រះអង្គបានទទួលយកទូលបង្គំ ហើយហៅទូលបង្គំថាកូនព្រះអង្គ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : យេរេមា ៥១-៥២ និង ហេព្រើរ ៩