រ៉ូម ៣:២១-២៦
ពួកអ្នកមាន និងពួកអ្នកក្រតែងតែប្រទះគ្នា គឺព្រះយេហូវ៉ាដែលទ្រង់បង្កើតគេគ្រប់គ្នា។ សុភាសិត ២២:២
កាលខ្ញុំ និងភរិយាខ្ញុំធ្វើដំណើរកម្សាន្តវិស្សមកាល យើងចូលចិត្តជិះកង់ នៅពេលព្រឹកព្រលឹម។ មានផ្លូវមួយកាត់តាមតំបន់ដែលមានផ្ទះតម្លៃរាប់លានដុល្លា។ យើងបានឃើញមនុស្សមានសកម្មភាពផ្សេងៗគ្នា។ ខ្លះបណ្តើរសត្វឆ្កែ ខ្លះជិះកង់ ហើយមានកម្មករកំពុងសាងសង់ផ្ទះថ្មីៗ ឬកំពុងថែសួនជាដើម។ មនុស្សមានថានៈខុសគ្នា កំពុងរស់នៅចម្រុះគ្នា ក្នុងតំបន់តែមួយ ហើយខ្ញុំក៏បាននឹកចាំអំពីការពិតដ៏មានតម្លៃដែលថា យើងមានចំណុចដែលដូចគ្នា ទោះយើងមានឬក្រ មានប្រាក់ចំណូលខុសគ្នាយ៉ាងណា ហើយមានគេស្គាល់ ឬមិនស្គាល់ក្តី។ មនុស្សទាំងអស់នៅលើផ្លូវ នៅពេលព្រឹកនោះ សុទ្ធតែមានចំណុចដូចគ្នា ត្រង់ចំណុចដែលថា ពួកគេសុទ្ធតែជាស្នាព្រះហស្តដែលព្រះអង្គបានបង្កើត(សុភាសិត ២២:២)។ ទោះយើងមានចំណុចខុសគ្នាយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះទ្រង់បានបង្កើតយើងរាល់គ្នាមក ឲ្យដូចរូបអង្គទ្រង់(លោកុប្បតិ្ត ១:២៧)។
ជាងនេះទៅទៀត ភាពស្មើគ្នានៅចំពោះព្រះ ក៏មានន័យថា ទោះយើងមានស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ច ថានៈក្នុងសង្គម ឬជាតិសាសន៍ខុសគ្នាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏យើងរាល់គ្នាសុទ្ធតែមានបាបពីកំណើត គឺដូចមានសេចក្តីចែងថា “គ្រប់គ្នាបានធ្វើបាប ហើយខ្វះមិនដល់សិរីល្អនៃព្រះ”(រ៉ូម ៣:២៣)។ យើងរាល់គ្នាសុទ្ធតែមិនស្តាប់បង្គាប់ព្រះ និងមានទោសស្មើគ្នា នៅចំពោះព្រះអង្គ ហើយយើងត្រូវការព្រះយេស៊ូវសង្គ្រោះយើងឲ្យរួចពីបាប និងកែប្រែជីវិតយើង។
ជាញឹកញាប់ យើងបានបែងចែកមនុស្សជាក្រុមផ្សេងគ្នា ដោយសារហេតុផលផ្សេងៗ។ តែតាមពិត យើងសុទ្ធតែជាផ្នែកមួយនៃមនុស្សជាតិ។ ហើយទោះយើងទាំងអស់ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដូចគ្នា ដោយយើងសុទ្ធតែជាមនុស្សមានបាប ដែលត្រូវការព្រះអង្គសង្គ្រោះ យើងសុទ្ធតែអាចទទួលយកការរាប់ជាសុចរិត ដោយឥតគិតថ្លៃ(សុចរិតនៅចំពោះព្រះ) ដោយសារព្រះគុណព្រះអង្គ(ខ.២៤)។—Dave Branon
តើហេតុអ្វីការទទួលស្គាល់ថា យើងមានភាពស្មើគ្នា នៅចំពោះព្រះ បានជួយឲ្យយើងកាន់តែងាយស្រួលស្រឡាញ់អ្នកដទៃ?
តើព្រះយេស៊ូវបានបំពេញតម្រូវការជ្រាលជ្រៅបំផុតរបស់អ្នក ដូចម្តេចខ្លះ?
ឱព្រះអម្ចាស់ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលបានចាត់ព្រះយេស៊ូវ ឲ្យមានព្រះជន្មរស់ដ៏ឥតខ្ចោះ និងស្ម័គ្រព្រះទ័យលះបង់ព្រះជន្ម ធ្វើជាដង្វាយលោះបាប។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : អេម៉ុស ១-៣ និង វិវរណៈ ៦