លូកា ២១៥-២០
តែម៉ារា នាងរក្សាទុករឿងទាំងនោះ ដោយរំពឹងគិតតែក្នុងចិត្ត។ លូកា ២:១៩
បន្ទាប់ពីខ្ញុំនឹងក្រុមគ្រួសារខ្ញុំបានប្រារព្ធថ្ងៃណូអែល ដោយអំណរ ថ្ងៃបន្ទាប់យើងជួបរឿងដែលមិនសប្បាយចិត្តជាច្រើន។ យើងបានស្នាក់នៅក្នុងផ្ទះមិត្តភក្តិរបស់យើង តែមិនបានគេងគ្រប់គ្រាន់។ បន្ទាប់មក ឡានរបស់យើងក៏បានខូច ខណៈពេលដែលយើងកំពុងធ្វើដំណើរតាមផ្លូវត្រឡប់មកផ្ទះវិញ។ ហើយព្រិលក៏បានធ្លាក់ចុះមក។ យើងក៏បានទុកឡានចោល ហើយឡើងជិះឡានតាក់ស៊ីបន្តដំណើរមកផ្ទះ ខណៈពេលព្រិលនៅតែបន្តធ្លាក់ ហើយយើងមានអារម្មណ៍មិនសប្បាយចិត្ត។
មិនមែនតែយើងទេ ដែលមានអារម្មណ៍មិនសប្បាយចិត្ត បន្ទាប់ពីថ្ងៃណូអែលបានកន្លងផុតទៅ។ យើងមិនសប្បាយចិត្ត អាចដោយសារយើងបរិភោគអាហារច្រើនពេក ឬបទចម្រៀងណូអែលស្រាប់តែលែងមានគេចាក់ផ្សាយក្នុងវិទ្យុទៀត ឬមួយអំណោយដែលយើងទិញសប្តាហ៍មុន ឥឡូវនេះ មានតម្លៃថោកជាងមុនពាក់កណ្តាល។ ទោះដោយសារមូលហេតុអ្វីក៏ដោយ ភាពសប្បាយរីករាយនៅថ្ងៃណូអែល អាចរលាយបាត់ទៅវិញយ៉ាងឆាប់រហ័ស។
ព្រះគម្ពីរមិនដែលប្រាប់យើងថា នៅក្រោយពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រសូត មានរឿងអ្វីខ្លះកើតឡើងនៅថ្ងៃបន្ទាប់។ តែយើងអាចស្រមៃថា បន្ទាប់ពីនាងម៉ារា និងលោកយ៉ូសែបបានដើរទៅភូមិបេថ្លេហិម មិនអាចរកកន្លែងស្នាក់នៅបាន នាងម៉ារាក៏បានប្រសូតបុត្រដោយការឈឺចាប់ខាងរូបកាយ ហើយស្រាប់តែមានពួកអ្នកគង្វាលមករកពួកគេ ដោយមិនបានឲ្យដំណឹងជាមុន(លូកា ២:៤-១៨) នាងម៉ារា និងលោកយ៉ូសែបមុខជាមានការហត់នឿយណាស់ហើយ។ តែខ្ញុំអាចស្រមៃផងដែរថា នៅពេលដែលនាងម៉ារាបីព្រះឱរស នាងប្រាកដជានឹកចាំអំពីពេលដែលទេវតាមកជួបនាង(១:៣០-៣៣) និងពេលនាងអេលីហ្សាបិតឲ្យពរនាង(ខ.៤២-៤៥) ហើយនាងក៏បានដឹងអំពីជោគវាសនារបស់បុត្រតូច(ខ.៤៦-៥៥)។ នាងម៉ារា “បានរំពឹងគិត” រឿងនោះ នៅក្នុងចិត្ត(២:១៩) ដែលប្រាកជាបានកាត់បន្ថយភាពនឿយហត់ និងការឈឺចាប់ផ្នែករូបកាយនៅថ្ងៃនោះ។
យើងរាល់គ្នាសុទ្ធតែមានថ្ងៃដែលយើងមិនសប្បាយចិត្ត ប្រហែលសូម្បីតែនៅថ្ងៃបន្ទាប់ពីថ្ងៃណូអែលក៏ដោយ។ ចូរយើងប្រឈមមុខដាក់រឿងដែលមិនសប្បាយចិត្ត ដោយជញ្ជឹងគិតអំពីព្រះមួយអង្គដែលបានយាងចុះមកក្នុងលោកិយ ដោយបានប្រទានពន្លឺ ដែលភ្លឺជាប់ជានិច្ច ដោយព្រះវត្តមានព្រះអង្គ។—Sheridan Voysey
តើអ្នកមានអារម្មណ៍ថា មិនសប្បាយចិត្ត ឬសប្បាយចិត្តនៅពេលណាខ្លះ? តើអ្នកអាចជញ្ជឹងគិតអំពីការអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រទានលោកិយនេះ យ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ?
ឱព្រះយេស៊ូវ ទូលបង្គំសូមសរសើរដំកើងព្រះអង្គ ដែលបានយាងចូលក្នុងលោកិយងងឹត ដោយប្រទានពន្លឺ នៃព្រះវត្តមានព្រះអង្គជារៀងរហូត។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ហាកាយ ១-២ និង វិវរណៈ ១៧