វិវរណៈ ៣:៧-១១
មើល អញបានបើកទ្វារចំហនៅមុខឯង គ្មានអ្នកណានឹងបិទបានទេ។ វិវរណៈ ៣:៨
កាលខ្ញុំនៅរៀន ក្នុងសាលារៀន នៅក្បែរទីក្រុងធំមួយ អ្នកប្រឹក្សាផ្នែកអប់រំបានមើលមុខខ្ញុំតែមួយដង ហើយក៏បានដាក់ឈ្មោះខ្ញុំក្នុងថ្នាក់រៀនតែងនិពន្ធភាសាអង់គ្លេស ដែលខ្សោយជាងគេ នៅសាលានោះ។ ខ្ញុំបានផ្ទេរពីសាលាក្នុងទីក្រុង ដោយមានពិន្ទុខ្ពស់ និទ្ទេសល្អប្រសើរ ហើយថែមទាំងបានទទួលរង្វាន់ពីនាយកសាលាសម្រាប់ការតែងនិពន្ធ។ ដូចនេះ គេគួរតែបើកទ្វារចំហ ឲ្យខ្ញុំបានចូលរៀនថ្នាក់តែងនិពន្ធដែលល្អជាងគេ ក្នុងសាលាថ្មីនោះ តែអ្នកប្រឹក្សាផ្នែកអប់រំនោះគិតថា ខ្ញុំមិនសក្តិសម។
ពួកជំនុំភីឡាដិលភា នៅសម័យដើមមុខជាបានយល់ អំពីភាពអយុត្តិធម៌ដូចនេះ។ ពួកជំនុំដ៏តូចនេះ មានទីតាំងក្នុងទីក្រុង ដែលបានជួបគ្រោះរញ្ជួយដី កាលប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ដែលបណ្តាលឲ្យមានការខូចខាតធ្ងន់ធ្ងរ។ ជាងនេះទៅទៀត ពួកគេបានជួបការវាយប្រហាររបស់សាតាំង(វិវរណៈ ៣:៩)។ ពួកជំនុំដ៏តូចនោះ មានកម្លាំងតិច ដោយព្រះគ្រីស្ទដែលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ បានកត់សំគាល់ឃើញថា ពួកគេបានកាន់តាមពាក្យរបស់ព្រះអង្គ ហើយមិនបានលះបង់ព្រះនាមព្រះអង្គ(ខ.៨)។ ដូចនេះ ព្រះទ្រង់ក៏បានដាក់ទ្វារចំហមួយ នៅពីមុខពួកគេ ដែលគ្មាននរណាអាចបិទបាន(ខ.៨)។ ជាការពិតណាស់ “ការអ្វីក៏ដោយដែលព្រះអង្គបានបើក គ្មាននរណាបិទបានទេ ហើយការអ្វីដែលព្រះអង្គបានបិទ នោះក៏គ្មាននរណាអាចបើកបានដែរ”(ខ.៧)។
រឿងនេះក៏កើតមានក្នុងការងារ ដែលយើងធ្វើថ្វាយព្រះអង្គផងដែរ។ មានទ្វារខ្លះមិនបានបើកចំហឲ្យយើង។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅក្នុងការងារតែងនិពន្ធសៀវភៅថ្វាយព្រះអម្ចាស់ ព្រះអង្គពិតជាបានបើកទ្វារឲ្យខ្ញុំ ដោយបានប្រទានពរមនុស្សនៅក្នុងតំបន់ជាច្រើន ក្នុងពិភពលោក តាមរយៈការងារខ្ញុំ ទោះអ្នកប្រឹក្សាយោបល់នោះមានអាកប្បកិរិយាយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា បើព្រះអង្គបានបើកទ្វារឲ្យយើងហើយ គ្មាននរណាអាចបិទទ្វារនោះបានទេ(យ៉ូហាន ១០:៩)។ ចូរយើងចូលតាមទ្វារដែលព្រះអង្គបានបើកសម្រាប់យើង ហើយដើរតាមព្រះអង្គចុះ។—Patricia Raybon
តើព្រះអម្ចាស់បានបើកទ្វារណាខ្លះសម្រាប់អ្នក? តើការងារដែលអ្នកធ្វើបម្រើព្រះអង្គ និងជីវិតរបស់អ្នក មានការរីកចម្រើនយ៉ាងណា នៅពេលដែលអ្នករង់ចាំព្រះអង្គបើកទ្វារ?
ឱព្រះអម្ចាស់ ពេលណាទ្វារបិទ ទូលបង្គំងាកទៅរកព្រះអង្គ ដែលជាទ្វារដ៏បរិសុទ្ធ ហើយដើរទៅកន្លែងណា ដែលព្រះអង្គប្រាប់ឲ្យទូលបង្គំទៅ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ជនគណនា ១-៣ និង ម៉ាកុស ៣
