ព្រះដែលជាកន្លែងជ្រកកោនរបស់យើង
សុភាសិត ១៨:១០-១២ ព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ា ជាប៉មមាំមួន មនុស្សសុចរិតរត់ចូលទៅពឹងជ្រក ហើយមានសេចក្តីសុខ។ សុភាសិត ១៨:១០ ខ្សែភាពយន្តដែលគួរឲ្យកត់សំគាល់ នៅឆ្នាំ២០១៩ មានចំណងជើងថា ស្រ្តីតូចតាច បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីសៀវភៅរឿងប្រលោមលោកចាស់មួយក្បាលដែលបានដាច់ដោច ជាពិសេសគឺពាក្យលើកទឹកចិត្តរបស់តួអង្គឈ្មោះ ម៉ាមី(Marmee) ជាម្តាយដែលមានប្រាជ្ញា និងមានចិត្តសុភាព។ ខ្ញុំមានការចាប់អារម្មណ៍ចំពោះការពិពណ៌នារបស់សៀវភៅប្រលោមលោកនេះ អំពីសេចក្តីជំនឿដ៏រឹងមាំរបស់គាត់ ដែលបានបង្កប់នៅក្នុងពាក្យសម្តីលើកទឹកចិត្តជាច្រើន ទៅកាន់ កូនស្រីទាំងអស់របស់គាត់។ ខ្ញុំមានការចាប់អារម្មណ៍បំផុត ចំពោះពាក្យសម្តីរបស់គាត់ ដែលបានលើកទឹកចិត្តថា “អ្នកអាចជួប … បញ្ហា និងការល្បួងជាច្រើន ប៉ុន្តែ អ្នកអាចជម្នះបញ្ហា និងការល្បួងទាំងអស់ បើសិនជាអ្នករៀនទទួលកម្លាំង និងភាពស្រទន់ពីព្រះវរបិតារបស់អ្នកដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌”។ សម្រង់សម្តីនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីសេចក្តីពិត ដែលបានចែងក្នុងបទគម្ពីរសុភាសិតថា “ព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ា ជាប៉មមាំមួន មនុស្សសុចរិតរត់ចូលទៅពឹងជ្រក ហើយមានសេចក្តីសុខ”(១៨:១០)។ គេសង់ប៉មក្នុងទីក្រុង នៅសម័យបុរាណ ធ្វើជាកន្លែងជ្រកកោន ក្នុងពេលមានគ្រោះថ្នាក់ ប្រហែលដោយសារការវាយប្រហារពីសត្រូវ។ ដូចគ្នានេះដែរ គឺតាមរយៈការរត់ទៅរកព្រះ ដែលអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ អាចដកពិសោធន៍នឹងសន្តិភាព ក្នុងការថែរក្សារបស់ព្រះអង្គ ដែលជាទីជ្រកកោន និងកម្លាំងរបស់យើង(ទំនុកដំកើង ៤៦:១)។…
Read article