លូកា ២៥:២៨-៣៥
រួចព្រះយេស៊ូវទ្រង់យកនំបុ័ងនោះអរព្រះគុណ រួចចែកទៅឲ្យពួកសិស្ស គេក៏ចែកដល់ពួកអ្នកដែលអង្គុយ បានចែកទាំងត្រីតូចនោះបែបដូច្នោះដែរ តាមតែគេចង់បាន។ យ៉ូហាន ៦:១១
មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំបានប្រញាប់វិលត្រឡប់ពីកន្លែងធ្វើការដ៏មមាញឹក នៅមន្ទីរពេទ្យ ដោយឆ្ងល់ថា តើគាត់គួរធ្វើម្ហូបអ្វី មុនពេលស្វាមីគាត់វិលត្រឡប់ពីកន្លែងធ្វើការដែលមានការរវល់ច្រើនដែរ។ គាត់បានធ្វើម្ហូបសាច់មាន់នៅថ្ងៃអាទិត្យ ហើយញាំម្ហូបដែលនៅសល់ នៅថ្ងៃច័ន្ទ។ បន្ទាប់មក នៅថ្ងៃអង្គារ ពួកគេញាំម្ហូបសាច់មាន់ទៀត តែលើកនេះ គឺធ្វើមាន់ដុត។ គាត់ក៏បានរកឃើញសាច់ត្រីពីរដុំ ក្នុងកន្លែងបង្កកសាច់ ក្នុងទូទឹកកក តែគាត់ដឹងថា ស្វាមីគាត់មិនចូលចិត្តញាំសាច់ត្រីនោះទេ។ តែគាត់មិនអាចរកអ្វីផ្សេងសម្រាប់ធ្វើម្ហូបឲ្យហើយក្នុងរយៈពេលពីរបីនាទី គាត់ក៏បានសម្រេចចិត្តធ្វើម្ហូបសាច់ត្រីនោះ។
នៅពេលដែលគាត់ដាក់ចាន នៅលើតុ ស្វាមីគាត់ក៏បានមកដល់ គាត់ក៏បាននិយាយប្រាប់ស្វាមីគាត់ ក្នុងលក្ខណៈសុំទោសថា “ខ្ញុំដឹងថា នេះមិនមែនជាម្ហូបដែលបងចូលចិត្តទេ”។ ស្វាមីគាត់ក៏បានមើលទៅលើ ហើយនិយាយថា “មិនអីទេអូន ឲ្យតែមានអាហារនៅលើតុ គឺបងសប្បាយចិត្តហើយ”។
អាកប្បកិរិយារបស់ស្វាមីគាត់ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីសារៈសំខាន់នៃការដឹងគុណ និងអរព្រះគុណព្រះ សម្រាប់ការផ្គត់ផ្គង់យើងជារៀងរាល់ថ្ងៃ ទោះយើងមានម្ហូបអ្វីបរិភោគក៏ដោយ។ ការអរព្រះគុណព្រះអង្គ សម្រាប់អាហារប្រចាំថ្ងៃ គឺជាការយកគំរូតាមព្រះយេស៊ូវ។ កាលព្រះអង្គសោយអាហារជាមួយសាវ័កពីរនាក់ បន្ទាប់ពីព្រះអង្គមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ព្រះអង្គបានលើកនំប៉័ងឡើង អរព្រះគុណ ហើយក៏បានកាច់នំប៉័ងចែកពួកគេបរិភោគ(លូកា ២៤:៣០)។ ព្រះអង្គបានអរព្រះគុណព្រះវរបិតា ដូចកាលពីមុនផងដែរ គឺនៅពេលដែលព្រះអង្គប្រទានអាហារដល់មនុស្ស៥ពាន់នាក់ ដោយប្រើនំប៉័ងតែ៥ដុំ និងត្រី២កន្ទុយ(យ៉ូហាន ៦:៩)។ ពេលណាយើងអរព្រះគុណព្រះ សម្រាប់ការប្រទានអាហារប្រចាំថ្ងៃ និងសម្រាប់ការផ្គត់ផ្គង់ដទៃទៀត ការដឹងគុណរបស់យើង បានយកគំរូតាមព្រះយេស៊ូវ ហើយថ្វាយព្រះកិត្តិនាមដល់ព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌។ តើមានការអ្វីខ្លះ ដែលយើងចង់អរព្រះគុណព្រះអង្គនៅថ្ងៃនេះ?—Katara Patton
តើអ្នកបានបង្ហាញការដឹងគុណដល់ព្រះយេស៊ូវ ញឹកញាប់ប៉ុណ្ណា? តើការនេះបានថ្វាយព្រះកិត្តិនាមដល់ព្រះអង្គ ដូចម្តេចខ្លះ?
ឱព្រះអម្ចាស់ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ សម្រាប់ការប្រទានអាហារប្រចាំថ្ងៃ និងបំពេញតម្រូវការផ្សេងទៀត ដែលទូលបង្គំមាន។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ២របាក្សត្រ ២៥-២៧ និង យ៉ូហាន ១៦
