ព្រះពរជាបរិបូរមកពីស្ថានសួគ៌
១ធីម៉ូថេ ១:១២-១៧ តែព្រះគុណរបស់ព្រះអម្ចាស់នៃយើង បានចំរើនជាបរិបូរហូរហៀរឡើង ព្រមទាំងសេចក្តីជំនឿ និងសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវផង។ ១ធីម៉ូថេ ១:១៤ មានពេលមួយ ខ្ញុំបានបញ្ជាទិញផ្លែចេកអំបូង៨ផ្លែ។ ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលខ្ញុំបើកមើលក្នុងថង់ឥវ៉ាន់ ដែលគេបានដឹកមកដល់ផ្ទះខ្ញុំ ខ្ញុំក៏បានឃើញផ្លែចេក២០ផ្លែ។ ភ្លាមៗនោះ ខ្ញុំក៏បានដឹងថា ការផ្លាស់ទីលំនៅរបស់ខ្ញុំទៅប្រទេសអង់គ្លេស គឺមានន័យថា ខ្ញុំបានផ្លាស់ប្តូរការបញ្ជាទិញទំនិញ ក្នុងទម្ងន់គិតជា ផោន ទៅជាគីឡូក្រាមវិញ។ ដូចនេះ ខ្ញុំស្មានថា ខ្ញុំបានបញ្ជាទិញផ្លែចេកទម្ងន់៣ផោន តាមពិត ខ្ញុំមិនបានដឹងទេថា ខ្ញុំបានបញ្ជាទិញផ្លែចេក៣គីឡូក្រាម ដែលមានទម្ងន់ជិត៧ផោន។ ដោយសារខ្ញុំមានផ្លែចេកច្រើន ខ្ញុំក៏បានធ្វើនំប៉័ងរស់ជាតិចេកជាច្រើនដុំ ដើម្បីចែករំលែកព្រះពរព្រះអង្គ ជាមួយអ្នកដទៃ។ នៅពេលដែលខ្ញុំកំពុងលាយម្សៅជាមួយផ្លែចេកអំបូង ខ្ញុំក៏បានចាប់ផ្តើមគិត អំពីផ្នែកដទៃទៀតនៃជីវិតខ្ញុំ ដែលខ្ញុំបានដកពិសោធន៍ជាមួយភាពពេញបរិបូរដែលមិនស្មានដល់ ហើយហើយព្រះអង្គបានប្រើផ្លូវនីមួយៗ នាំខ្ញុំងាកបែរទៅរកព្រះអង្គ។ សាវ័កប៉ុលក៏ធ្លាប់បានជញ្ជឹងគិតអំពីព្រះពរជាបរិបូរ ក្នុងជីវិតគាត់ តាមរបៀបស្រដៀងនេះផងដែរ។ ក្នុងសំបុត្រដែលគាត់ផ្ញើទៅលោកធីម៉ូថេ គាត់បានរៀបរាប់អំពីជីវិតគាត់ មុនពេលគាត់ទទួលជឿព្រះយេស៊ូវ ដោយហៅខ្លួនឯងថា “អ្នកប្រមាថ ធ្វើទុក្ខបៀតបៀន ហើយព្រហើនឈ្លានពាន”(១ធីម៉ូថេ ១:១៣) និងមនុស្សមានបាបអាក្រក់ផុតលេខ(ខ.១៦)។ ព្រះអម្ចាស់ក៏បានចាក់បង្ហូរព្រះគុណ សេចក្តីជំនឿ និងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ…
Read article