១ធីម៉ូថេ ១:១២-១៧
តែព្រះគុណរបស់ព្រះអម្ចាស់នៃយើង បានចំរើនជាបរិបូរហូរហៀរឡើង ព្រមទាំងសេចក្តីជំនឿ និងសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវផង។ ១ធីម៉ូថេ ១:១៤
មានពេលមួយ ខ្ញុំបានបញ្ជាទិញផ្លែចេកអំបូង៨ផ្លែ។ ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលខ្ញុំបើកមើលក្នុងថង់ឥវ៉ាន់ ដែលគេបានដឹកមកដល់ផ្ទះខ្ញុំ ខ្ញុំក៏បានឃើញផ្លែចេក២០ផ្លែ។ ភ្លាមៗនោះ ខ្ញុំក៏បានដឹងថា ការផ្លាស់ទីលំនៅរបស់ខ្ញុំទៅប្រទេសអង់គ្លេស គឺមានន័យថា ខ្ញុំបានផ្លាស់ប្តូរការបញ្ជាទិញទំនិញ ក្នុងទម្ងន់គិតជា ផោន ទៅជាគីឡូក្រាមវិញ។ ដូចនេះ ខ្ញុំស្មានថា ខ្ញុំបានបញ្ជាទិញផ្លែចេកទម្ងន់៣ផោន តាមពិត ខ្ញុំមិនបានដឹងទេថា ខ្ញុំបានបញ្ជាទិញផ្លែចេក៣គីឡូក្រាម ដែលមានទម្ងន់ជិត៧ផោន។
ដោយសារខ្ញុំមានផ្លែចេកច្រើន ខ្ញុំក៏បានធ្វើនំប៉័ងរស់ជាតិចេកជាច្រើនដុំ ដើម្បីចែករំលែកព្រះពរព្រះអង្គ ជាមួយអ្នកដទៃ។ នៅពេលដែលខ្ញុំកំពុងលាយម្សៅជាមួយផ្លែចេកអំបូង ខ្ញុំក៏បានចាប់ផ្តើមគិត អំពីផ្នែកដទៃទៀតនៃជីវិតខ្ញុំ ដែលខ្ញុំបានដកពិសោធន៍ជាមួយភាពពេញបរិបូរដែលមិនស្មានដល់ ហើយហើយព្រះអង្គបានប្រើផ្លូវនីមួយៗ នាំខ្ញុំងាកបែរទៅរកព្រះអង្គ។
សាវ័កប៉ុលក៏ធ្លាប់បានជញ្ជឹងគិតអំពីព្រះពរជាបរិបូរ ក្នុងជីវិតគាត់ តាមរបៀបស្រដៀងនេះផងដែរ។ ក្នុងសំបុត្រដែលគាត់ផ្ញើទៅលោកធីម៉ូថេ គាត់បានរៀបរាប់អំពីជីវិតគាត់ មុនពេលគាត់ទទួលជឿព្រះយេស៊ូវ ដោយហៅខ្លួនឯងថា “អ្នកប្រមាថ ធ្វើទុក្ខបៀតបៀន ហើយព្រហើនឈ្លានពាន”(១ធីម៉ូថេ ១:១៣) និងមនុស្សមានបាបអាក្រក់ផុតលេខ(ខ.១៦)។ ព្រះអម្ចាស់ក៏បានចាក់បង្ហូរព្រះគុណ សេចក្តីជំនឿ និងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ ជាបរិបូរ ចូលក្នុងជីវិតគាត់(ខ.១៤)។ បន្ទាប់ពីគាត់ បានរំឭកអំពីព្រះពរជាបរិបូរក្នុងជីវិតគាត់ហើយ គាត់ក៏បានថ្វាយការសរសើរដំកើងដល់ព្រះអង្គ ដោយប្រកាសថា ព្រះអង្គសក្តិសមនឹងទទួលព្រះកិត្តិនាម និងសិរីល្អអស់កល្បជានិច្ចរៀងរាបតទៅ(ខ.១៧)។
យើងរាល់គ្នាក៏បានទទួលព្រះគុណដ៏ច្រើនលើសលប់ មិនខុសពីសាវ័កប៉ុលទេ នៅពេលដែលយើងទទួលសេចក្តីសង្គ្រោះរួចពីបាប(ខ.១៥)។ ខណៈពេលដែលយើងឈប់បង្អង់ ដើម្បីជញ្ជឹងគិត អំពីព្រះពរជាច្រើនរាប់មិនអស់ យើងនឹងបានចូលរួមជាមួយសាវ័កប៉ុល ក្នុងការសរសើរដំកើងដោយការអរព្រះគុណ ដល់ព្រះដ៏សប្បុរសនៃយើង។—Lisa M. Samra
តើអ្នកបានដកពិសោធន៍ជាមួយនឹងព្រះពរជាបរិបូរ ក្នុងជីវិតអ្នកដូចម្តេចខ្លះ? តើអ្នកអាចសរសើរដំកើងព្រះអង្គ ដូចម្តេចខ្លះនៅថ្ងៃនេះ?
ឱព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ សម្រាប់ការប្រទានអំណោយនៃព្រះគុណដ៏លើសលប់។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ: ទំនុកដំកើង ១-៣ និង កិច្ចការ ១៧:១-១៥