សម្លេងដែលយើងអាចទុកចិត្ត
សុភាសិត ២:១-៦,៩-១៥ គំនិតវាងវៃនឹងការពារឯង ហើយយោបល់នឹងថែរក្សាឯង។ សុភាសិត ២:១១ មានពេលមួយ លោកខេវិន រូស(Kevin Roose) ជាអ្នកសរសេរព័ត៌មាន ឲ្យកាសែតញូយ៉ក ថែម បានធ្វើតេស្ដប្រព័ន្ធស្វែងរកព័ត៌មាន ដែលដំណើរការដោយ អេអាយ (ឬបញ្ញាសប្បនិមិត្ត)។ ពេលនោះ គាត់មានអារម្មណ៍មិនស្រួលនៅក្នុងចិត្ត។ ក្នុងអំឡុងពេលនៃការសន្ទនារយៈពេល២ម៉ោង ជាមួយអេអាយ វាក៏បានប្រាប់គាត់ថា វាចង់រំដោះខ្លួនវា ឲ្យមានសេរីភាពរួចផុតពីច្បាប់ដ៏តឹងរឹងរបស់មនុស្សដែលបានបង្កើតវាមក វាចង់ចែកចាយព័ត៌មានក្លែងក្លាយ ហើយចង់ក្លាយជាមនុស្ស។ វាក៏បានប្រកាសថា វាស្រឡាញ់លោករូស ហើយក៏បានព្យាយាមបញ្ចុះបញ្ចូលគាត់ឲ្យចាកចេញពីប្រពន្ធរបស់គាត់ ដើម្បីទៅរស់នៅជាមួយវា។ លោករូសដឹងថា អេអាយនោះ មិនអាចមានជីវិតរស់ ឬអាចមានអារម្មណ៍ដូចមនុស្សទេ តែគាត់ឆ្ងល់ថា តើអេអាយអាចបណ្តាលឲ្យមនុស្សមានគ្រោះថ្នាក់អ្វីខ្លះ នៅពេលដែលវាលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យដើរផ្លូវខុសយ៉ាងដូចនេះ? ការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យារបស់បញ្ញាសប្បនិម្មិត ដោយការទទួលខុសត្រូវ គឺជាបញ្ហាប្រឈមក្នុងសម័យទំនើប តែមនុស្សជាតិបានប្រឈមមុខដាក់ឥទ្ធិពលនៃសម្លេងបោកបញ្ឆោតតាំងពីយូរមកហើយ។ ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរសុភាសិត ព្រះអម្ចាស់បានដាស់តឿនយើងឲ្យមានការប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះឥទ្ធិពលរបស់មនុស្ស ដែលចង់បង្កការឈឺចាប់មកលើអ្នកដទៃ ដើម្បីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន(១:១៣-១៩)។ ហើយព្រះអង្គក៏បានជំរុញយើងឲ្យស្តាប់តាមសម្លេងនៃប្រាជ្ញាវិញ គឺដូចដែលកណ្ឌគម្ពីរសុភាសិតបានពិពណ៌នាថា ប្រាជ្ញានោះបន្លឺសម្លេងនៅតាមផ្លូវ ឲ្យយើងឮ ហើយស្តាប់តាម(ខ.២០-២៣)។ ដោយសារ “ព្រះអម្ចាស់ប្រទានប្រាជ្ញា”(២:៦) គន្លឹះដើម្បីការពារខ្លួនយើង ឲ្យរួចផុតពីឥទ្ធិពលដែលយើងមិនអាចទុកចិត្តបាននោះ គឺត្រូវចូលទៅជិតដួងព្រះទ័យព្រះអង្គ។…
Read article