១កូរិនថូស ១៣:៤-១៣
[សេចក្តីស្រឡាញ់] មិនដែលប្រព្រឹត្តបែបមិនគួរសម មិនដែលរកប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន មិនរហ័សខឹង មិនប្រកាន់ទោស។ ១កូរិនថូស ១៣:៥
មានពេលមួយ ខ្ញុំបានប្រញាប់ទៅភោជនីយដ្ឋានអាហាររហ័ស ដើម្បីញាំអាហារថ្ងៃត្រង់ជាមួយមិត្តភក្តិខ្ញុំ ឈ្មោះ ជើររី(Jerrie) ក្នុងម៉ោងសម្រាកបាយថ្ងៃត្រង់។ យើងបានទៅដល់មាត់ទ្វារភោជនីយដ្ឋាន នៅក្នុងពេលដំណាលគ្នានឹងយុវជន៦នាក់ តែពួកគេបានចូលទៅឈរតម្រង់ជួរមុនយើង។ ពេលនោះ យើងដឹងថា យើងមិនមានពេលច្រើន ដើម្បីរង់ចាំទេ បានជាយើងមានការរអ៊ូរទាំតែក្នុងចិត្ត។ ពួកគេបានឈរជាក្រុម នៅពីមុខកន្លែងកុម្ម៉ង់អាហារ ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាឲ្យពួកគេម្នាក់ៗអាចកុម្ម៉ង់អាហារបានមុនគេ។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំក៏បានឮជើររីនិយាយខ្សឹបៗម្នាក់ឯងថា “សូមអធ្យាស្រ័យ ឲ្យពួកខ្ញុំចូលកុម្ម៉ង់មុនផង”។ ជាការពិតណាស់ បើគេឲ្យយើងចូលកុម្ម៉ង់អាហារមុន មិនដឹងជាល្អយ៉ាងណាទេ ប៉ុន្តែ យើងក៏ត្រូវចាំថា យើងត្រូវគិតអំពីតម្រូវការរបស់អ្នកដទៃ ជាសំខាន់ជាងតម្រូវការខ្លួនឯង។
ព្រះគម្ពីរប៊ីបបានបង្រៀនថា សេចក្តីស្រឡាញ់មានភាពអត់ធ្មត់ សប្បុរស និងមិនគិតប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ហើយក៏មិនរហ័សខឹងដែរ(១កូរិនថូស ១៣:៥)។ មិនដែលប្រព្រឹត្តបែបមិនគួរសម មិនដែលរកប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន។ សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលមកពីព្រះ តែងតែគិតអំពីប្រយោជន៍របស់អ្នកដទៃជាមុន។
ក្នុងលោកិយ ដែលមនុស្សជាច្រើន ងាយនឹងមានអារម្មណ៍មួម៉ៅ យើងច្រើនតែមានឱកាសទូលសូមព្រះអង្គជួយយើង និងប្រទានព្រះគុណ ដើម្បីឲ្យយើងជ្រើសរើសយកចិត្តអត់ធ្មត់ចំពោះអ្នកដទៃ ហើយមានចិត្តសប្បុរស(ខ.៤)។ បទគម្ពីរសុភាសិត ១៩:១១ បានចែងថា “សតិបញ្ញារបស់មនុស្សនឹងនាំឲ្យយឺតនឹងខឹង អ្នកនោះក៏តែងមានចិត្តអរ ដោយមិនប្រកាន់ទោសវិញ”។
នេះជាប្រភេទនៃការប្រព្រឹត្តដោយក្តីស្រឡាញ់ ដែលថ្វាយព្រះកិត្តិនាមដល់ព្រះ ហើយព្រះអង្គថែមទាំងប្រើការប្រព្រឹត្តដូចនេះ ដើម្បីនាំអ្នកដទៃ ឲ្យពិចារណាអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គផងដែរ។
ចូរយើងស្វែងរកឱកាស បង្ហាញការអធ្យាស្រ័យ និងក្តីអាណិត ចំពោះអ្នកដទៃ ដោយពឹងផ្អែកកម្លាំងមកពីព្រះអង្គ។—Anne Cetas
តើអ្នកអាចជៀសវាងការប្រព្រឹត្តដោយកំហឹង យ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ? តើការងាកបែរទៅរកព្រះ បានជួយអ្នកដូចម្តេចខ្លះ?
ឱព្រះអម្ចាស់ ទូលបង្គំត្រូវការជំនួយមកពីព្រះអង្គ។ ទូលបង្គំប្រឈមមុខដាក់បញ្ហាជាច្រើនដែលគួរឲ្យរំខាន ប៉ុន្តែ ទូលបង្គំចង់ឲ្យចិត្តទូលបង្គំហូរហៀរដោយក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ: ទំនុកដំកើង ១៤៦-១៤៧ និង ១កូរិនថូស ១៥:១-២៨
