ភូមិតូចបេថ្លេហិម
ម៉ាថាយ ២:១-១១ «ឯឯងបេថ្លេហិម ស្រុកយូដាអើយ ឯងមិនមែនតូចជាងគេ ក្នុងពួកចៅហ្វាយ នៅស្រុកយូដាទេ ដ្បិតនឹងមានចៅហ្វាយ១ចេញពីឯងមក ចៅហ្វាយនោះនឹងឃ្វាលអ៊ីស្រាអែល ជារាស្ត្រអញ»។ ម៉ាថាយ ២:៦ លោកភីលីព ប្រ៊ូក(Phillips Brooks) បាននិពន្ធទំនុកច្រៀង របស់បទចម្រៀងណូអែលដ៏ពេញនិយមមានចំណងជើងថា “ឱភូមិតូចបេថ្លេហិម” បន្ទាប់ពីគាត់បានទៅលេងភូមិបេថ្លេហិម។ លោកប្រ៊ូក ជាគ្រូគង្វាលប្រចាំព្រះវិហារមួយនៅសហរដ្ឋអាមេរិក មានការប៉ះពាល់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ចំពោះបទពិសោធន៍ដែលគាត់ទទួលបាន ក្នុងការធ្វើដំណើរទស្សនកិច្ចនោះ បានជាគាត់សរសេរសំបុត្រផ្ញើទៅគ្រូបង្រៀនសាលាថ្ងៃអាទិត្យរបស់គាត់ថា “ខ្ញុំចាំថា … នៅពេលល្ងាចថ្ងៃណូអែល កាលខ្ញុំកំពុងឈរនៅក្នុងព្រះវិហារមួយ នៅភូមិបេថ្លេហិម នៅក្បែរកន្លែងដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រសូត នៅពេលដែលពួកជំនុំទាំងមូលបានច្រៀងបទទំនុកសរសើរដំកើងព្រះអស់ជាច្រើនម៉ោង ធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំហាក់ដូចជាកំពុងឮសម្លេងដែលខ្ញុំបានស្គាល់ច្បាស់ ជាសម្លេងដែលពួកជំនុំរបស់យើងកំពុងថ្លែងប្រាប់គ្នាទៅវិញទៅមក អំពី “យប់ដ៏អស្ចារ្យ” ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រសូត។ នៅឆ្នាំ១៨៦៨ លោកប្រ៊ូកក៏បាននិពន្ធបទកំណាព្យមួយផ្អែកទៅលើបទពិសោធន៍នេះ ហើយអ្នកភ្លេងនៅព្រះវិហាររបស់គាត់ បាននិពន្ធទំនុកភ្លេង សម្រាប់បទកំណាព្យនេះ។ បទចម្រៀងនេះបានពិពណ៌នា អំពីភាពស្ងាត់ស្ងៀម និងសន្តិភាព ទៅកាន់ប្រជាជនអាមេរិក នៅក្រោយសម័យសង្គ្រាមស៊ីវិលអាមេរិក យ៉ាងដូចនេះថា “ឱភូមិតូចបេថ្លេហិមអើយ នៅយប់ដ៏ស្ងប់ស្ងាត់ និងសុខសាន្ត … ការសង្ឃឹម និងការភ័យអរ…
Read article