ស្រឡាញ់ព្រះបន្ទូលព្រះ
«កូនអើយ ចូររក្សាអស់ទាំងពាក្យរបស់អញ ហើយប្រមូលអស់ទាំងបណ្ដាំអញទុកនៅនឹងឯងចុះ ត្រូវឲ្យរក្សាបណ្ដាំអញទាំងប៉ុន្មាន ដើម្បីឲ្យបានរស់នៅ ព្រមទាំងឱវាទអញ ដូចជារក្សាប្រស្រីភ្នែកឯងដែរ ចូរចងភ្ជាប់នៅម្រាមដៃ ហើយកំណត់ទុកនៅក្នុងដួងចិត្តឯងផង» (សុភាសិត ៧:១-៣)។ ខ្ញុំបានរកឃើញថា ការទៅផ្សារទំនើប នៅពេលខ្ញុំឃ្លាន គឺជាទង្វើដ៏គ្រោះថ្នាក់។ ពេលនោះ ខ្ញុំចេះតែចង់ទិញអាហារ ដែលក្នុងពេលធម្មតា អាហារទាំងនោះមិនមានភាពទាក់ទាញចំពោះខ្ញុំសោះ។ មិនមែនមានតែខ្ញុំទេ ដែលមានបញ្ហានេះ ព្រោះយោងតាមព្រះបន្ទូលស្ដេចសាឡូម៉ូន «អ្នកណាដែលឆ្អែតហើយ ទោះទាំងសំណុំឃ្មុំក៏ណាយចិត្តដែរ តែឯអ្នកណាដែលឃ្លាន ទោះទាំងរបស់ជូរល្វីងក៏ផ្អែមដល់គេវិញ» (សុភាសិត ២៧:៧)។ យើងក៏អាចយកគោលការណ៍នេះមកប្រើ នៅក្នុងការដេញតាមសេចក្តីបរិសុទ្ធផងដែរ។ ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ដោយបណ្តោយឲ្យខ្លួនយើងបន្តមានការស្រេកឃ្លានខាងឯវិញ្ញាណ គឺពិតជាគ្រោះថ្នាក់ណាស់ ព្រោះយើងមិនបានបរិភោគព្រះបន្ទូលព្រះ ជាអាហារខាងឯវិញ្ញាណឲ្យបានឆ្អែត។ បើសិនជាយើងចង់រក្សាសេចក្តីបរិសុទ្ធរបស់យើង តាមរបៀបដ៏ត្រឹមត្រូវ ជាចាំបាច់ យើងមិនគ្រាន់តែត្រូវអានព្រះបន្ទូលព្រះ តែក៏ត្រូវស្រឡាញ់ព្រះបន្ទូលព្រះអង្គផងដែរ។ ស្ដេច សាឡូម៉ូន ជាស្ដេចឮនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ដែលព្រះទ្រង់បានប្រទានប្រាជ្ញា លើសមនុស្សទាំងអស់ (១ពង្សាវតាក្សត្រ ៣:៣-១៤)។ ទ្រង់បានប្រើពាក្យពេចន៍ ក្នុងន័យបង្រៀនមនុស្សឲ្យស្រឡាញ់ព្រះបន្ទូលព្រះ គឺដូចដែលទ្រង់បានប្រាប់បុត្រាទ្រង់ ឲ្យ «កាន់តាម» ព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ ឲ្យចាត់ទុកព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ «ជាកំណប់ទ្រព្យ»…
Read article