ថ្វាយទៅព្រះដែលបានប្រទានមកយើង (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
“តែតើទូលបង្គំជាអ្វី ហើយរាស្ត្ររបស់ទូលបង្គំនេះជាអ្វី ដែលយើងខ្ញុំរាល់គ្នាអាចនឹងថ្វាយដង្វាយយ៉ាងនេះ ដោយស្ម័គ្រពីចិត្តបាន ដ្បិតគ្រប់របស់ទាំងអស់មកពីទ្រង់ យើងខ្ញុំរាល់គ្នាបានយកតែពីព្រះហស្តទ្រង់ ថ្វាយដល់ទ្រង់វិញ”។ ១របាក្សត្រ ២៩:១៤ កាលប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ព្រះវិហារខ្ញុំមានបុគ្គលិកខ្លះ ដែលបានសម្រេចចិត្តយកស្ទីគ័រទៅបិទ ពីលើអ្វីៗទាំងអស់ ក្នុងអគារព្រះវិហារ ដោយប្រកាសថា សម្ភារៈទាំងអស់នោះជា “កម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះវិហារផាកសាយ”។ ពីដំបូង ខ្ញុំឆ្ងល់ថា តើយើងគួរតែរំពឹងថា អ្នកដែលចង់លួចធុងសំរាមរបស់ព្រះវិហារ អាចយកវាមកឲ្យយើងវិញទេ ពេលដែលពួកគេឃើញស្ទីគ័រព្រះវិហារ ហើយចង់យកវាមកឲ្យយើងវិញ។ ការដាក់ស្ទីគ័រនេះហាក់ដូចជាមិនសូវមានប្រយោជន៍ទេ។ តែមិនយូរប៉ុន្មាន ខ្ញុំក៏បានដឹងថា ខ្ញុំពិតជាចូលចិត្តត្រឡប់របស់របរប្រើប្រាស់ក្នុងព្រះវិហារ ដើម្បីមើលស្ទីគ័រដែលបញ្ជាក់ថា វាជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះវិហារ។ ព្រះគម្ពីរទាំងមូលបានរំឭកយើងម្តងហើយម្តងទៀតថា ព្រះទ្រង់ជាម្ចាស់លើអ្វីៗទាំងអស់ និងជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់ប្រកបដោយព្រះគុណ។ កាលស្តេចដាវីឌ កំពុងរៀបផែនការសាងសង់ព្រះវិហារ ទ្រង់បានចង្អុលបង្ហាញគេយ៉ាងច្បាស់ និងដោយការបន្ទាបខ្លួន ឲ្យងាកទៅរកការផ្គត់ផ្គង់របស់ព្រះអម្ចាស់។ ព្រោះទ្រង់ជ្រាបថា ក្នុងនាមយើងជាជីវិតដែលព្រះអង្គបានបង្កើត ក្នុងពិភពលោកជាស្នាព្រះហស្តព្រះអង្គ អ្វីដែលយើងអាចថ្វាយទៅព្រះអាទិករ គឺសុទ្ធតែជាអ្វីដែលព្រះអង្គបានប្រទានមកយើង។ ក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី សាវ័កប៉ុលក៏បានសរសេរផងដែរថា “តើអ្នកមានអ្វីខ្លះ ដែលអ្នកមិនបានទទួល ចុះបើបានទទួលមែន ហេតុអ្វីបានជាអួតខ្លួនដូចជាមិនបានទទួលវិញ?”(១កូរិនថូស ៤:៧)។ ពាក្យពេចន៍របស់ស្តេចដាវីឌ មិនមែនជាការយល់ដឹងថ្មីមួយ សម្រាប់រាស្រ្តរបស់ព្រះនោះទេ។ ក្នុងជំនាន់មុន កាលពួកអ៊ីស្រាអែលកំពុងរៀបចំខ្លួន…
Read article