February 28, 2025

You are here:
មាន​ការ​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត ដ៏​ជាប់​លាប់ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«ឯ​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​តាម​ព្រះ​យេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​ខ្ញុំ​គ្រប់​ជំពូក។ ហើយ​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ​ឯង លោក ម៉ូសេ ក៏​ស្បថ​ថា ដី​ដែល​ជើង​ឯង​បាន​ជាន់ នោះ​នឹង​ត្រូវ​បាន​ជា​មរដក​ដល់​ឯង និង​កូន​ចៅ​ឯង​ត​រៀង​ទៅ ដោយ​ព្រោះ​ឯង​បាន​តាម​ព្រះ​យេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​អញ​គ្រប់​ជំពូក» (យ៉ូស្វេ ១៤:៨-៩)។ មនុស្ស​ជា​ច្រើន​មាន​ភាព​ជោគជ័យ​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស​ក្នុង​ជីវិត តែ​ក្រោយ​មក ពួក​គេ​ក៏​បាន​បាត់​បង់​អ្វី​ម្យ៉ាង ដែល​ធ្លាប់​ជួយ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ទទួល​ជោគជ័យ។ ពួក​គេ​ប្រហែល​ធ្លាប់​មាន​ឈ្មោះ​ល្បី​ក្នុង​វ័យ​យុវជន។ ឬ​ជីវិត​របស់​ពួក​គេ​ប្រហែល​មាន​ភាព​លេច​ធ្លោ មាន​ឥទ្ធិពល និង​មាន​ឋានៈ​ខ្ពង់ខ្ពស់។ ក្នុង​ពួក​ជំនុំ​យើង ប្រហែល​ជា​មាន​មនុស្ស​ដែល​ជោគជ័យ​ដូច​នេះ ហើយ​ជា​ការ​ពិត​ណាស់ យើង​ក៏​អាច​មើល​ឃើញ​ខ្លួន​យើង ជា​មនុស្ស​ដែល​មាន​ប្រយោជន៍​យ៉ាង​ខ្លាំង​ចំពោះ​ព្រះ។ ប៉ុន្តែ មាន​ពេល​ច្រើន​ដង​ពេក​ហើយ ដែល​យើង​ជួប​ការ​ល្បួង​ឲ្យ​ចង់​ធ្វើ​ជា​ម្ចាស់​នៃ​ពេល​អតីត​កាល​ដោយ​ក្រឡេក​មក​មើល «ឆ្នាំ​ដ៏​ល្អ» ជា​ញឹក​ញាប់ ហើយ​ក៏​បាន​រអ៊ូរទាំ​អំពី​ការ​ប្រែ​ប្រួល​ដែល​បាន​កើត​មាន។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ លោក កាលែប មិន​មាន​ការ​ឆ្លើយ​តប​ដូច​នេះ​ទេ ចំពោះ​បរាជ័យ​របស់​គាត់។ គាត់​បាន​ជៀស​វាង​ការ​អ៊ូ​រទាំ ហើយ​ក៏​បាន​បន្ត​មាន​សេចក្តី​ជំនឿ។ គាត់​បាន​រស់​នៅ​ក្នុង​បរិស្ថាន​ដ៏​ពិបាក ក្នុង​វ័យ​កណ្ដាល។ កាល​គាត់​មាន​អាយុ​៤០​ឆ្នាំ គាត់​ក៏​បាន​ជាប់​គាំង​ដំណើរ​នៅ​ក្នុង​ការ​រស់​នៅ​វិល​វល់​ជា​មួយ​ប្រជាជន​អ៊‌ីស្រាអែល​អស់​រយៈ​ពេល​៤​ទសវត្សរ៍​ក្នុង​វាល​រហោស្ថាន ដោយ​សារ​មនុស្ស​ជុំ​វិញ​គាត់​មិន​បាន​ទុក​ចិត្ត​ព្រះ។ តែ​ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ដ៏​នឿយណាយ និង​វិលវល់​នោះ លោក កាលែប នៅ​តែ​រួច​ផុត​ពី​ចិត្ត​ជូរ​ល្វីង និង​ការ​រអ៊ូរទាំ។ តាម​ពិត អ្វីៗ​ប្រែ​ជា​អាក្រក់​យ៉ាង​ខ្លាំង បាន​ជា​ពួក​បណ្ដា​ជន​ចាប់​ផ្ដើម​ស្វែង​រក​អ្នក​ដឹក​នាំ​ម្នាក់ ដើម្បី​នាំ​ពួក​គេ​ត្រឡប់​ទៅ​រក​ជីវិត​ចាស់​ដែល​សុខ​ស្រួល​ជាង​នេះ (ជន​គណនា…

Read article
ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​ស្គាល់​សេចក្តី​មេត្តា​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)

កូល៉ុស ៣:៨-១៧ ចូរ​ឲ្យ​សេចក្តី​មេ​ត្រី​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ​ត្រួតត្រា​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត ដែល​ទ្រង់​បាន​ហៅ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មក​ក្នុង​សេចក្តី​នោះ​ឯង ឲ្យ​មាន​រូប​កាយតែ១ ហើយ​ត្រូវ​ដឹង​គុណ​ផង​។ កូល៉ុស ៣:១៥ តើ​ការ​ឈ្លោះ​ប្រកែក​គ្នា អាច​ជួយ​ឲ្យ​គេ​រក​ខុស​ត្រូវ​បានទេ? ទេ ​មិន​អាច​ទេ​។ អ្នក​ដឹកនាំ​របស់​ក្រុង​តូច​មួយ បាន​ដាស់តឿន​ប្រជាជន នៅ​ក្នុង​តំបន់​ឧទ្យាន​អេឌីរិនដាក អំពី​បញ្ហា​នេះ នៅពេល​ដែល​ជម្លោះ​រវាង​សកម្ម​ភាព​បរិស្ថាន​មួយ​ក្រុម និង​ម្ចាស់​អាជីវ​កម្ម​តូចៗ​ជា​ច្រើន បាន​ផ្ទុះ​ឡើង នៅ​ក្នុង​តំបន់​នេះ ដែល​​គេ​ហៅ​ការ​ប្រឈម​មុខ​ដាក់​គ្នា​នេះ​ថា “សង្គ្រាម​អេឌីរិនដាក”។ ការ​ដាក់​ឈ្មោះ​ដូច​នេះ គឺ​បាន​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​អំពី​ការ​ប្រឆាំង​គ្នា នៅ​ក្នុង​ការ​សម្រេច​ថា ត្រូវ​អភិ​រក្ស ឬ​អភិវឌ្ឍ​តំបន់​ព្រៃ​ភ្នំ​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត ស្ថិត​ក្នុង​ភូមិភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​រដ្ឋ​ញូយ៉ក​។ អ្នក​ដឹកនាំ​ក្នុង​តំបន់​ក៏បាន​ស្រែក​ដាក់​សកម្មជន​បរិស្ថាន ឲ្យ​ត្រឡប់​ទៅ​ផ្ទះ​វិញ​។ ប៉ុន្តែ មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន គេ​ក៏​បានឮ​គាត់​ប្រាប់​ភាគី​ទាំង​សង្ខាង​ឲ្យ​ឈប់​ស្រែក​ដាក់​គ្នា​ទៀត ហើយ​​ព្យាយាម​ពិភាក្សា​គ្នា​ដោយ​សន្តិ​វិធី​។ គេ​ក៏​បាន​បង្កើត​សម្ព័ន្ធ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​រួម ​ធ្វើ​ជា​ស្ពានមេត្រី​រវាង​ភាគី​ទាំង​សង្ខាង​ដែល​មាន​ជម្លោះ​នោះ​។ ការ​ជួប​ប្រជុំ​គ្នា​ដោយ​សន្តិ​វិធី​ក៏បាន​នាំមក​នូវ​ការ​រីកចម្រើន ដែល​ក្នុង​នោះ​ផ្ទៃដី​ជាង៤០ម៉ឺនហិចតា​បាន​ទទួល​ការ​អភិ​រក្ស ខណៈ​ពេល​ដែល​បណ្តា​ក្រុង​ទាំងឡាយ នៅ​តំបន់​អេឌីរិនដាក កំពុង​មាន​ការ​រីកចម្រើន​ខ្លាំង​ជាង២០ឆ្នាំ​មុន​ទៅទៀត​។ ការ​ស្រុះ​ស្រួល​គ្នា​ដោយ​សន្តិ​វិធី​ គឺជា​ការ​ចាប់​ផ្តើម​ដ៏​ល្អ​ឆ្ពោះ​ទៅ​រក​ការ​រីកចម្រើន ប៉ុន្តែ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បង្រៀន​អំពី​អ្វី​ដែល​ល្អ​ជាង​នេះ​ទៀត​។ គឺ​ដូច​ដែល​គាត់​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​កាន់​ពួក​ជំនុំ​ដ៏​ក្មេង​ខ្ចី​នៅ​ទីក្រុង​កូល៉ុស​ថា “ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​លះ​អស់​ទាំង​អំពើ​នោះ គឺ​សេចក្តី​កំហឹង គ្នាន់​ក្នាញ់ គំរក់ ប្រមាថ និង​ពាក្យ​អពមង្គល ចេញពី​មាត់​ចោល​ទៅ”(កូល៉ុស ៣:៨)។ សាវ័ក​ប៉ុល​ក៏បាន​ជំរុញ​ពួកគេ​ឲ្យ​លះបង់​ចោល​ផ្លូវ​ជីវិត​ចាស់…

Read article