«ឯអ៊ីស្រាអែល គាត់ស្រឡាញ់ យ៉ូសែប លើសជាងកូនទាំងអស់ ពីព្រោះជាកូនដែលកើតមកក្នុងកាលដែលគាត់ចាស់ហើយ គាត់ធ្វើអាវ១ដ៏មានពណ៌ច្រើនឲ្យពាក់ បងទាំងប៉ុន្មានក៏ឃើញថា ឪពុកស្រឡាញ់ យ៉ូសែប លើសជាងកូនទាំងអស់បានជាគេព្រួតគ្នាស្អប់ដល់គាត់ ហើយនិយាយអ្វីនឹងគាត់ដោយស្រួលពុំបានទេ» (លោកុប្បត្ដិ ៣៧:៣-៤)។
ភាពលម្អៀងក្នុងទំនាក់ទំនង គឺជាភាពល្ងង់ខ្លៅ។ យើងសង្កេតឃើញបញ្ហានេះកើតឡើងក្នុងរឿងរ៉ាវនៃរាស្ត្ររបស់ព្រះ ក្នុងគ្រាសញ្ញាចាស់ ប៉ុន្តែវាប្រហែលជានាំឲ្យមានបញ្ហាធំជាងគេ នៅក្នុងជីវិតរបស់លោក យ៉ូសែប ដោយសារគាត់ជាកូនសំណព្វរបស់ឪពុកគាត់។ លោក យ៉ូសែប ជាកូនរបស់លោក យ៉ាកុប ដែលបានកើតក្នុងកាលដែលគាត់មានវ័យចាស់ហើយ ហើយជាកូនរបស់នាង រ៉ាជែល ជាគូស្នេហ៍ប្រចាំជីវិតលោក យ៉ាកុប។ ហេតុនេះហើយ លោក យ៉ាកុប ដែលព្រះទ្រង់បានប្ដូរឈ្មោះទៅជាអ៊ីស្រាអែល ស្រឡាញ់កូនប្រុសម្នាក់នេះលើសកូនដទៃទៀត។ គ្រាប់ពូជនៃភាពលម្អៀងនេះ បានចាក់ឫសចូលជ្រៅក្នុងគ្រួសារនេះ ហើយបង្កើតផលផ្លែអាក្រក់ជាច្រើន។
លោក យ៉ាកុប បានបង្ហាញភាពលម្អៀងរបស់គាត់តាមរយៈការឲ្យ «អាវវែងមានពណ៌ច្រើន» ដល់លោក យ៉ូសែប ជាកូនដែលគាត់បានដេរផ្ទាល់ដៃ។ នេះជាអំណោយដែលបានឲ្យដោយភាពលម្អៀង ដែលលោក យ៉ូសែប ចូលចិត្តពាក់។ អាវវែងនេះនាំឲ្យមានរឿងវិវាទ និងទំនាស់ជាមួយពួកបងៗរបស់លោក យ៉ូសែប។ ទំនាស់របស់ពួកគេក៏បានបណ្ដាលឲ្យមានការឈ្នានីសដល់ថ្នាក់ពួកគេចង់សម្លាប់គាត់។ ទីបំផុត ពួកគេក៏បានលក់ប្អូនប្រុសខ្លួនឯងធ្វើជាទាសករ និងកុហកឪពុករបស់ពួកគេថា យ៉ូសែប បានស្លាប់ហើយ។
បើការឲ្យអាវវែងនោះអាចបណ្ដាលឲ្យមានប្រតិកម្មឆ្លើយតបយ៉ាងដូចនេះហើយ នោះមានរឿងធំជាងបញ្ហាអាវវែងនោះទៀតកំពុងកើតឡើង។ រឿងនេះប្រាកដជាបានកើតឡើង ដោយសារបាបដែលបានចាក់ឫសយ៉ាងជ្រៅ។ នោះជាអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងចំពោះពួកបងៗរបស់លោក យ៉ូសែប។ បញ្ហាមិនស្ថិតនៅត្រង់ថា អាវវែងនោះមានតម្លៃថ្លៃខ្លាំងនោះទេ តែដោយសារវាលើកតម្កើងលោក យ៉ូសែប ឲ្យមានឋានៈខ្ពស់ជាងពួកគេបានជាពួកគេមិនសុខចិត្ត។ ការស្រឡាញ់កូនសំណព្វតែងតែបណ្ដាលឲ្យកូនផ្សេងទៀតគិតថា ឪពុកខ្លួនមិនស្រឡាញ់ពួកគេ ហើយបណ្ដាលឲ្យកូនសំណព្វមានភាពក្រអឺតក្រទម និងអំនួត ហើយនាំឲ្យកូនដែលមិនសំណព្វ មានចិត្តស្អប់ និងជូរល្វីង។ អ្នកប្រហែលបានឃើញផលវិបាកនៃបញ្ហានេះ ក្នុងជីវិតមនុស្សនៅក្បែរអ្នក ឬក្នុងជីវិតអ្នកផ្ទាល់ដែលនាំឲ្យមានការស៊ីបំផ្លាញទំនាក់ទំនង។
លោក យ៉ាកុប ខ្លួនឯងក៏គួរតែដឹងអំពីបញ្ហានៃការស្រឡាញ់កូនមិនស្មើគ្នា ដោយម្តាយគាត់បានស្រឡាញ់គាត់ខ្លាំងជាងលោក អេសាវ ជាបងប្រុសគាត់បានបណ្ដាលឲ្យមានភាពវឹកវរ។ ទំនាក់ទំនងរបស់គាត់ជាមួយលោក អេសាវ ក៏ដូចជាទំនាក់ទំនងរវាងលោក យ៉ូសែប និងបងប្អូនគាត់ បានបែកបាក់អស់ជាច្រើនឆ្នាំ។
ចូរយើងកុំប្រញាប់គិតថា ផ្នត់គំនិត និងទង្វើរបស់លោក យ៉ាកុប និងកូនៗរបស់គាត់ មិនអាចកើតមានចំពោះយើង ធ្វើមើលតែយើងមិនអាចមានកំហុសដូចពួកគេនោះឡើយ។ យើងរាល់គ្នាត្រូវតែមានការប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះភាពលំអៀងក្នុងទំនាក់ទំនង និងកំហឹងដែលច្រើនតែកើតឡើងដោយសារវា។ វាជាកំហុសដែលកើតមានជាធម្មតា ហើយយើងអាចយល់បាន តែវាមានស្រមោលស៊ីជម្រៅ ខ្មៅងងឹត និងនាំមកនូវភាពហិនហោច។
ចូរយើងរៀនសូត្រអំពីបញ្ហានេះ ជាជាងគ្រាន់តែគ្រវីក្បាល នៅចំពោះភាពល្ងង់ខ្មៅរបស់លោក យ៉ាកុប។ ទំនាក់ទំនងនីមួយៗ ជាអំណោយពិសេសមកពីព្រះ។ ភាពស្រឡាញ់ដោយលំអៀង ចំពោះមនុស្សនៅក្បែរយើង ទោះដោយមូលហេតុអ្វីក៏ដោយសុទ្ធតែនាំមកនូវភាពប្រេះឆា និងការបែកបាក់ក្នុងទំនាក់ទំនងយ៉ាងពិតប្រាកដ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ បើយើងស្រឡាញ់ពិតប្រាកដ ចំពោះមិត្តភក្តិ សមាជិកគ្រួសារ និងអ្នកជិតខាង គឺមានន័យថា យើងថ្វាយព្រះកិត្តិនាមដល់ព្រះ ហើយលើកទឹកចិត្តដល់មនុស្សដែលព្រះអង្គបានដាក់នៅក្បែរយើង។
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ លោកុប្បត្ដិ ៣៧
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ សុភាសិត ៦-៧ និង១កូរិនថូស ១៥:២៩-៥៨
