«មួយទៀត បងប្អូនអើយ ឯសេចក្តីណាដែលពិត សេចក្តីណាដែលគួររាប់អាន សេចក្តីណាដែលសុចរិត សេចក្តីណាដែលបរិសុទ្ធ សេចក្តីណាដែលគួរស្រឡាញ់ សេចក្តីណាដែលមានឈ្មោះល្អ បើមានសគុណណា ឬជាសេចក្តីសរសើរណា នោះចូរពិចារណាពីសេចក្តីទាំងនោះចុះ» (ភីលីព ៤:៨)។
ដែលការគិតយើងមានលក្ខណៈយ៉ាងណា នោះខ្លួនយើងក៏មានលក្ខណៈយ៉ាងនោះក្នុងន័យជាច្រើន។ គំនិតយើងជាឫសគល់នៃសកម្មភាពរបស់យើង ហើយអារម្មណ៍របស់យើងក៏ទទួលឥទ្ធិពលពីការគិតរបស់យើងផងដែរ។ ហេតុនេះហើយ បានជាយើងចាំបាច់ត្រូវគិតអំពីរឿងដែលត្រឹមត្រូវ ហើយត្រូវរៀនគិត តាមរបៀបដែលត្រឹមត្រូវ។ អាចនិយាយបានម្យ៉ាងទៀតថា យើងត្រូវតែរៀនគិតតាមរបៀបគ្រីស្ទាន។
អ្នកខ្លះប្រហែលចង់និយាយថា ការគិតតាមបែបគ្រីស្ទាន គឺត្រូវមានគំនិតដែលពិចារណាតែអំពីប្រធានបទ ដែលពិតជាមានលក្ខណៈជាគ្រីស្ទានដោយបិទចិត្តមិនឲ្យគិតអំពីប្រធានបទផ្សេង។ ប៉ុន្តែ ទស្សនៈនេះមិនបានសមស្របនឹងការពិពណ៌នាអំពីការគិតរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទ ដែលមានចែងក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីបនោះឡើយ។ ព្រះគម្ពីរបានបង្រៀនថា យើងពិតជាគួរតែគិតអំពីអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង តែយើងត្រូវតែរៀនគិត តាមទស្សនៈរបស់ព្រះគម្ពីរ (២កូរិនថូស ១០:៥)។ យើងគួរតែគិតពិចារណាអំពីតន្ត្រី វិស្វកម្ម ថ្នាំពេទ្យ សិល្បៈ យុត្តិធម៌ សេរីភាព និងសេចក្តីស្រឡាញ់ ពោលគឺគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់នៃជីវិតមនុស្ស តាមកញ្ចក់ឆ្លុះ នៃសេចក្តីពិតដែលបានបើកសម្ដែងក្នុងព្រះបន្ទូលព្រះ។
សាវ័ក ប៉ុល បានយល់អំពីរឿងនេះ ហេតុនេះហើយ គាត់បានបង្ហាញយើងនូវគុណធម៌ជាចម្រើន សម្រាប់បង្កើតគំរូនៃការគិតរបស់យើង។ សាវ័ក ប៉ុល មានប្រសាសន៍ថា ក្នុងនាមយើងជាអ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទ គំនិតយើងគួរមានការតម្រង់ទិសដៅ និងគ្រប់គ្រង ដោយគុណធម៌ ដែលមានដូចជា សេចក្តីពិត កិត្តិយស យុត្តិធម៌ និងសេចក្តីបរិសុទ្ធ។ ពេលដែលគាត់បង្រៀនយើងថា បើមាន «សគុណណា» ពាក្យ «សគុណ» ក្នុងព្រះគម្ពីរដើមភាសាក្រិកគឺ ពាក្យ areté ដែលមានន័យថា «គុណធម៌»។ ម្យ៉ាងទៀត សាវ័ក ប៉ុល ក៏បានផ្តល់ឲ្យយើងនូវខ្នាតគំរូ សម្រាប់ឲ្យយើងអាចកែតម្រង់របៀបនៃការគិតជាទៀងទាត់។ យើងអាចមើលទៅព្រះបន្ទូលព្រះ ហើយសួរថា «តើអ្វីដែលខ្ញុំបានជ្រើសរើសយកមកគិត និងរបៀបដែលខ្ញុំគិតអំពីវា មានភាពសមស្របនឹងគុណធម៌ក្នុងព្រះគម្ពីរឬទេ? តើសមស្របនឹងបំណងព្រះទ័យព្រះទេ?»
នេះជាបញ្ហាប្រឈមមួយ! របៀបនៃការគិតដូចនេះ មិនអាចកើតមានដោយខ្លួនឯង ឬដោយគ្មានការប្រឹងប្រែងនោះទេ។ បើយើងចង់មានរបៀបនៃការគិតដូចនេះ យើងត្រូវតែជញ្ជឹងគិតព្រះបន្ទូលព្រះ ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ (យ៉ូស្វេ ១:៨)។ ហើយខណៈពេលដែលយើងបន្តខិតខំឲ្យមានការផ្លាស់ប្រែចិត្តគំនិតជាថ្មី (រ៉ូម ១២:២) យើងមិនគ្រាន់តែថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះ តែក៏ពង្រឹងសមត្ថភាពរបស់យើងក្នុងការចែកចាយដំណឹងល្អក្នុងការសន្ទនារបស់យើងផងដែរ។
ដូចនេះ ខណៈពេលដែលអ្នកគិតអំពីសេចក្តីទាំងនេះ មានសំណួរ៣ ដែលអ្នកត្រូវសួរ ខណៈពេលដែលអ្នកព្យាយាមអនុវត្តន៍តាមខគម្ពីរនេះ ក្នុងជីវិតអ្នក៖
តើមានអ្វីខ្លះដែលខ្ញុំគួរតែយកមកគិតបន្ថែមទៀត?
តើមានអ្វីខ្លះដែលខ្ញុំគួរតែគិតតិចជាមុន ឬឈប់គិតតែម្តង?
តើមានអ្វីខ្លះដែលខ្ញុំគួរតែគិត តាមរបៀបផ្សេងពីនេះ?
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ ទំនុកតម្កើង ១
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ សុភាសិត ៨ និង១កូរិនថូស ១៦:១-៩
