មូលហេតុដែលព្រះអង្គជ្រើសរើសយើង (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
«ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ពីព្រោះទ្រង់បានតម្រូវយើងរាល់គ្នាទុកជាមុន សម្រាប់ឲ្យទ្រង់បានទទួលយើងជាកូនចិញ្ចឹម ដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ តាមបំណងព្រះហឫទ័យទ្រង់ ដើម្បីនឹងសរសើរដល់ព្រះគុណដ៏ឧត្តមរបស់ទ្រង់ ដែលបានផ្តល់មកយើងរាល់គ្នាទទេ ក្នុងព្រះរាជបុត្រាស្ងួនភ្ងារបស់ទ្រង់» (អេភេសូរ ១:៤-៦)។ ក្នុងសៀវភៅរឿងដែលលោក វីលៀម សេកស្ពា (William Shakespeare) បាននិពន្ធមានចំណងជើងថា ឈ្មួញនៅទីក្រុងវេនីស តួអង្គឈ្មោះ ពរឈា (Portia) បាននិយាយមកកាន់ខ្លួនឯង ដោយបានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីគោលការណ៍នៃសេចក្តីមេត្តា និងការអត់ទោស យ៉ាងដូចនេះថា៖ ទោះអ្នកអធិស្ឋានទូលអង្វរសូមសេចក្តីយុត្តិធម៌ក៏ដោយ ក៏ត្រូវគិតថា៖ បើយើងនិយាយអំពីយុត្តិធម៌ គ្មាននរណាម្នាក់អាចរួចផុតពីសេចក្តីហិនវិនាសឡើយ។ ហេតុនេះហើយ យើងត្រូវអធិស្ឋានសូមសេចក្តីមេត្តារបស់ព្រះ1។ ពេលណាយើងពិចារណាអំពីគោលលទ្ធិនៃការជ្រើសរើសរបស់ព្រះដែលក្នុងនោះ ព្រះទ្រង់ «បានជ្រើសរើសយើង ធ្វើជាកូនព្រះអង្គ» យើងមិនត្រូវសួរថា ហេតុអ្វីព្រះទ្រង់មិនជ្រើសរើសមនុស្សទាំងអស់ឲ្យបានសង្គ្រោះ? តែផ្ទុយទៅវិញ យើងត្រូវសួរថា «ហេតុអ្វីព្រះអង្គសម្រេចព្រះទ័យបង្ហាញសេចក្តីមេត្តាដល់មនុស្សណាម្នាក់?» តាមពិត បើព្រះអង្គត្រូវសម្រេចសេចក្តីយុត្តិធម៌ យើងរាល់គ្នានឹងប្រឈមមុខដាក់ការកាត់ទោស ព្រោះការកាត់ទោសជាការអ្វីដែលយើងសមនឹងទទួលដោយសារបាបរបស់យើង។ តែដោយសារព្រះអង្គស្រឡាញ់យើង ព្រះអង្គក៏បានសម្រេចព្រះទ័យផ្តល់ឱកាសឲ្យយើងរួចផុតពីសេចក្តីហិនវិនាស ហើយមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច (យ៉ូហាន ៣:១៦)។ ព្រះអង្គមិនបានជ្រើសរើសយើង ដោយសារអ្វីមួយក្នុងយើងនោះទេ (ដែលនាំឲ្យយើងមានអំនួតចំពោះខ្លួនឯង) តែដោយសារព្រះអង្គមានសេចក្តីស្រឡាញ់ (ដែលគួរតែកណ្ដាលឲ្យយើងសរសើរតម្កើង និងថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ)។ ការយល់ដឹងរបស់យើងអំពីការជ្រើសរើសរបស់ព្រះអង្គ…
Read article