«កាលគាត់បានឮថា ជាព្រះយេស៊ូវពីណាសារ៉ែត នោះក៏តាំងស្រែកឡើងថា ឱព្រះយេស៊ូវជាព្រះវង្សហ្លួងដាវីឌអើយ សូមអាណិតមេត្តាដល់ទូលបង្គំផង» (ម៉ាកុស ១០:៤៧)។
លោក បាទីមេ បានអង្គុយសុំទានតាមផ្លូវដោយភ្នែកងងឹតមើលមិនឃើញអ្វីទាំងអស់។ គាត់អាចឮសម្លេងហ្វូងមនុស្សផ្លាស់ទីទៅមក និងសម្លេងអ៊ូអរ។ ហើយគាត់ក៏អាចឮសម្លេងមនុស្សនិយាយគ្នាតពីមាត់មួយទៅមាត់មួយថា ព្រះយេស៊ូវមកពីស្រុកណាសារ៉ែតកំពុងយាងកាត់តាមទីនោះ តែគាត់មិនអាចមើលព្រះអង្គឃើញ។ គាត់ដឹងថា គាត់មានឱកាសជួបព្រះអង្គតែលើកនេះទេ បានជាគាត់ស្រែកឡើង ទាំងចិត្តស្រេកឃ្លានថា «ឱព្រះយេស៊ូវ ជាព្រះវង្សហ្លួងដាវីឌអើយ សូមអាណិតមេត្តាដល់ទូលបង្គំផង!»
ភាពសាមញ្ញ និងភាពច្បាស់លាស់នៃការទូលសូមរបស់លោក បាទីមេ គឺបានធ្វើបន្ទាល់ពីសេចក្តីជំនឿរបស់គាត់ គឺបានបង្ហាញថា គាត់ពិតជាជឿថា ព្រះយេស៊ូវអាចធ្វើការអ្វី ដែលគាត់កំពុងទូលសូមព្រះអង្គ។ ដោយព្រះគុណព្រះ លោក បាទីមេ បានមើលឃើញការអ្វីដែលមនុស្សជាច្រើនរាប់មិនអស់បានមើលរំលង គឺគាត់មើលឃើញសេចក្តីមេត្តារបស់ព្រះក្នុងព្រះយេស៊ូវ។ ហើយនៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានលើកឡើងអំពីតម្រូវការរបស់គាត់ លោក បាទីមេ និងអស់អ្នកដែលមើលឃើញហេតុការណ៍នោះ ក៏បានដឹងថា ជំនឿរបស់គាត់គឺជាមូលហេតុដែលគាត់ទទួលបានការប្រោសឲ្យជា។ ប៉ុន្តែ លោក បាទីមេ មិនដែលយល់ខុសថា គាត់ត្រូវការតែការប្រោសឲ្យជាខាងរូបកាយនោះឡើយ។ ហេតុនេះហើយ បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានប្រោសឲ្យគាត់មើលឃើញ ភ្លាមៗនោះ គាត់ក៏បានដើរតាមព្រះអង្គ (ម៉ាកុស ១០:៥២)។
នៅក្នុងការជួបព្រះយេស៊ូវពេលនោះ យើងអាចឃើញគំរូតូចមួយនៃដំណឹងល្អ។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបច្រើនតែប្រើពាក្យខ្វាក់ភ្នែក ក្នុងន័យធៀបទៅនឹងភាពងងឹតងងល់របស់មនុស្សប្រុសស្រី។ ឧទាហរណ៍៖ សាវ័ក ប៉ុល មានប្រសាសន៍ថា «ជាពួកអ្នកដែលព្រះរបស់លោកីយ៍នេះ បានបង្អាប់ដល់គំនិតពួកគេដែលមិនជឿ ក្រែងរស្មីពន្លឺនៃដំណឹងល្អ ដែលសម្ដែងពីសិរីល្អនៃព្រះគ្រីស្ទដ៏ជារូបអង្គព្រះបានភ្លឺមកដល់គេ» (២កូរិនថូស ៤:៤) ហើយព្រះយេស៊ូវក៏មានបន្ទូលដោយផ្ទាល់ថា «ខ្ញុំបានមកក្នុងលោកីយ៍នេះ ដើម្បីនឹងជំនុំជម្រះឲ្យពួកអ្នកដែលមើលមិនឃើញបានភ្លឺឡើង» (យ៉ូហាន ៩:៣៩)។ ហើយនៅដើមដំបូងនៃកណ្ឌគម្ពីរម៉ាកុស យើងឃើញថា សូម្បីតែពួកសាវ័កដែលកំពុងដើរតាមព្រះអង្គក៏នៅមិនទាន់មើលឃើញ និងយល់អំពីសេចក្តីទាំងអស់ដែលព្រះអង្គកំពុងបង្រៀនពួកគេ បានជាព្រះអង្គសួរពួកគេថា «អ្នករាល់គ្នាមានភ្នែក តើមើលមិនឃើញ មានត្រចៀក តើស្តាប់មិនឮ ហើយមិនចាំទេឬអី?» (ម៉ាកុស ៨:១៨)។
ដូចនេះ តើមនុស្សខ្វាក់អាចមើលឃើញ ដោយរបៀបណា? គឺដូចដែលលោក បាទីមេ បានមើលឃើញ ដោយចូលទៅរកព្រះយេស៊ូវស្រែករកសេចក្តីមេត្តា និងទូលសូមការអត់ទោសដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ និងជីវិតថ្មី ដែលមានតែព្រះអង្គទេ អាចប្រទានឲ្យបាន។ អ្នកមិនអាចស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទច្បាស់ក្នុងជីវិតអ្នកឡើយទាល់តែអ្នកបានទទួលស្គាល់ថា អ្នកមិនអាចរស់នៅដោយគ្មានព្រះអង្គបាន។ នេះជាសេចក្តីពិត ដែលយើងចាំបាច់ត្រូវឱបក្រសោបយក ដើម្បីអរសប្បាយនឹងថ្ងៃដំបូងនៃជីវិតថ្មីរបស់យើងក្នុងការដើរតាមព្រះអង្គ តែក៏ជាសេចក្តីពិតដែលយើងត្រូវនឹកចាំ ដើម្បីបន្តដំណើរក្នុងជីវិតយើងដែលនៅតែដើរតាមព្រះអង្គ។ ទោះអ្នកត្រូវការសេចក្តីមេត្តារបស់ព្រះអង្គយ៉ាងដូចម្ដេចក៏ដោយ ចូរមើលទៅព្រះអង្គ ដោយភ្នែកនៃសេចក្តីជំនឿដែលព្រះអង្គបានប្រទាន ហើយចូរគ្រាន់តែទូលសូមសេចក្តីមេត្តានោះ។ ដំណឹងល្អនោះគឺថា ព្រះយេស៊ូវនៅតែស្តាប់ឮ ព្រះយេស៊ូវនៅតែយកព្រះទ័យទុកដាក់ព្រះអង្គនៅតែយាងមករកយើង នៅតែស្តាប់យើង ហើយនៅតែសង្គ្រោះ។
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ ម៉ាកុស ១០:៤៦-៥២
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ សាស្ដា ៧-៩ និងវិវរណៈ ១២
