យើងរាល់គ្នាសុទ្ធតែថ្វាយបង្គំអ្វីមួយ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
«អញនឹងធ្វើឲ្យសេចក្តីងងឹតបានភ្លឺឡើងនៅមុខគេ ហើយផ្លូវក្ងិចក្ងក់ឲ្យទៅជាត្រង់វិញ គឺការទាំងនេះដែលអញនឹងធ្វើ ហើយមិនបោះបង់ចោលគេឡើយ ឯពួកអ្នកដែលទុកចិត្តនឹងរូបឆ្លាក់ ហើយដែលនិយាយទៅរូបសិតថា លោកជាព្រះរបស់យើងខ្ញុំ នោះនឹងត្រូវបែរខ្នងចេញវិញ ហើយនឹងមានសេចក្តីខ្មាសជ្រប់មុខផង» (អេសាយ ៤២:១៦-១៧)។ លោក បប់ ឌីលិន (Bob Dylan) បាននិពន្ធបទចម្រៀងមានចំណងជើងថា អ្នកត្រូវតែបម្រើនរណាម្នាក់។1 ជាការពិតណាស់ យើងម្នាក់ៗសុទ្ធតែថ្វាយបង្គំអ្វីមួយ។ តែយើងត្រូវសួរថា យើងកំពុងថ្វាយបង្គំអ្វី? មានពេលញឹកញាប់ពេកហើយដែល ក្នុងភាពឥតប្រយោជន៍របស់មនុស្ស យើងបានធ្លាក់ខ្លួនពឹងផ្អែកទៅលើរបស់អ្វីដែលយើងបានច្នៃបង្កើតដោយដៃ ហើយថ្វាយបង្គំពួកវា។ ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រមនុស្សទាំងមូល ឫសគល់នៃបញ្ហារបស់មនុស្សជាតិ គឺស្ថិតនៅត្រង់ថា យើងបានបង្កើតព្រះក្លែងក្លាយ ហើយស្វែងរកសេចក្តីសង្គ្រោះក្លែងក្លាយពីព្រះទាំងនោះ។ យើងថ្វាយបង្គំរូបព្រះទាំងនេះក្នុងចិត្តយើង ជំនួសឲ្យព្រះពិត។ យើងមិនបានមើលទៅព្រះអង្គ ដោយចិត្តប្ដូរផ្តាច់ និងទទួលព្រះអង្គជាប្រភពនៃការស្កប់ចិត្តឡើយ តែផ្ទុយទៅវិញ យើងទទួលយករបស់ល្អៗដែលព្រះអង្គបានបង្កើតឲ្យយើងអរសប្បាយ ហើយកែប្រែពួកវាឲ្យក្លាយជារូបព្រះ ដើម្បីជំនួសព្រះអង្គដោយភាពល្ងង់ខ្លៅ។ លោកស៊ី.អេស. លូអ៊ីស (C.S. Lewis) បានបកស្រាយយ៉ាងដូចនេះថា «យើងជាមនុស្សដែលក្តៅមិនក្តៅត្រជាក់មិនត្រជាក់ ដែលស្វែងរកការសប្បាយភ្លើតភ្លើន គ្រឿងស្រវឹង ទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទ និងមហិច្ឆតា ខណៈពេលដែលព្រះអម្ចាស់បានដាក់ក្តីអំណរដ៏ស្ថិតស្ថេរ នៅចំពោះមុខយើងជាស្រេច គឺមិនខុសពីក្មេងល្ងង់ម្នាក់ ដែលចង់បន្តធ្វើនំពីភក់ ក្នុងតំបន់អនាធិបតេយ្យ…
Read article