«អ្នកណាដែលចង់មកតាមខ្ញុំ ត្រូវឲ្យអ្នកនោះលះកាត់ចិត្តខ្លួនឯងចោល ទាំងផ្ទុកឈើឆ្កាងខ្លួនមកតាមខ្ញុំចុះ។ ដ្បិតអ្នកណាដែលចង់ឲ្យរួចជីវិត នោះនឹងបាត់ជីវិតទៅ តែអ្នកណាដែលបាត់ជីវិតដោយព្រោះយល់ដល់ខ្ញុំ ហើយនិងដំណឹងល្អ នោះនឹងបានជីវិតវិញ» (ម៉ាកុស ៨:៣៤-៣៥)។
នៅពេលណាអ្នកទទួលយកសេវាកម្មអ្វីមួយពីវិបសាយណាមួយតាមអនឡាញ។ ជាញឹកញាប់ គេតម្រូវឲ្យអ្នកមានការយល់ព្រម ចំពោះកិច្ចព្រមព្រៀង និងលក្ខខណ្ឌនៃការប្រើប្រាស់។ ហើយពេលណាយើងបានចុចពីលើប្រអប់ «ខ្ញុំយល់ព្រម» កាតក្រេឌីត វេទិកាបណ្ដាញសង្គម ឬវិបសាយទាំងនោះនឹងជួនដំណឹងយើងពីពេលមួយទៅពេលមួយឲ្យយើងដឹងថា គោលការណ៍ច្បាប់របស់ពួកគេមានការផ្លាស់ប្ដូរ ហើយដើម្បីឲ្យយើងបន្តប្រើសេវាដែលពួកគេបានផ្តល់ឲ្យយើងត្រូវយល់ព្រម ចំពោះលក្ខខណ្ឌថ្មីនោះ។
ការផ្លាស់ប្ដូរដូចនេះ អាចកើតមានញឹកញាប់ និងយើងមិនងាយចាប់អារម្មណ៍។ យើងមិនអាចកត់សម្គាល់ ឬតាមដានការផ្លាស់ប្ដូរទាំងនោះឲ្យបានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយឡើយ។ ប៉ុន្តែ អរព្រះគុណព្រះអង្គ កិច្ចព្រមព្រៀង និងលក្ខខណ្ឌសម្រាប់ការរស់នៅជាអ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទ មិនដែលមានការផ្លាស់ប្ដូរទេ។ គេមិនអាចលុបចោល ឬបន្ថែមបន្ថយលក្ខខណ្ឌទាំងនោះស្របតាមចំណង់ចំណូលចិត្តយើងបានឡើយ ព្រោះព្រះអម្ចាស់បានកំណត់ពួកវាមក។ ក្នុងបទគម្ពីរខាងលើនេះ ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះបានកំណត់ «កិច្ចព្រមព្រៀង និងលក្ខខណ្ឌ» សម្រាប់ការរស់នៅជារាស្ត្រព្រះអង្គ និងទទួលជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។
ជួនកាល យើងច្រើនតែរស់នៅតាមរបៀបដែលធ្វើមើលតែយើងត្រូវពឹងផ្អែកលើសមត្ថភាពខ្លួនឯង ដើម្បីស្តាប់បង្គាប់ព្រះអម្ចាស់។ តែផ្ទុយទៅវិញ ព្រះគម្ពីរប៊ីបបានចែងថា នៅពេលណាយើងទទួលជឿព្រះយេស៊ូវ ជាការឆ្លើយតបចំពោះដំណោះស្រាយ និងព្រះគុណរបស់ព្រះអង្គ(អេភេសូរ ២:៨) ព្រះគុណព្រះអង្គក៏ទ្រទ្រង់យើង និងជួយឲ្យយើងអាចបន្តដើរតាមព្រះអង្គ(ភីលីព ១:៦)។ ព្រះអង្គបានកែប្រែចិត្តគំនិត សីលធម៌ អាកប្បកិរិយា និងផ្លូវរបស់យើង ដើម្បីឲ្យយើងអាចចុះចូលនឹងការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះ ដែលយើងបានប្រកាសថា ព្រះអង្គមានគ្រប់ចេស្ដា។
ក្នុងចំណោមលក្ខខណ្ឌសម្រាប់ការដើរតាមព្រះគ្រីស្ទមានលក្ខខណ្ឌមួយ ដែលតម្រូវឲ្យយើងឈប់រស់នៅ សម្រាប់ខ្លួនឯងទៀត។ អត្តសញ្ញាណ និងគោលដៅរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ មិនមែនជាអាទិភាពនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងត្រូវផ្លាស់ប្រែ ដើម្បីបង្កើតផលផ្លែ ដែលលោកីយ៍អាចមើលឃើញ តាមរយៈការរួបរួមយើងជាមួយព្រះគ្រីស្ទ។ ព្រះអង្គបានត្រាស់ហៅយើង ឲ្យលះចោលការថ្វាយបង្គំខ្លួនឯងទាំងស្រុង។
យើងលីឈើឆ្កាង ហើយដើរតាមព្រះអង្គ គឺតាមរយៈការបដិសេធន៍ខ្លួនឯង។ គួរឲ្យសោកស្តាយណាស់ ដែលគេច្រើនតែបន្ទាបតម្លៃរបស់ពាក្យប្រៀបប្រដូចអំពី «ការលីឈើឆ្កាង» បានជាយើងត្រូវចាំថា ការជាប់ឆ្កាង គឺជាការប្រហារជីវិតដែលសាហាវ និងអាក្រក់បំផុត ដែលមនុស្សជាតិបានបង្កើតមក។ នៅក្នុងការមានបន្ទូលអំពីការលីឈើឆ្កាង ព្រះយេស៊ូវកំពុងមានបន្ទូលសង្កត់ធ្ងន់ថា ការបង្កើតសិស្សតម្រូវឲ្យមានការលះបង់ធំ។
ប៉ុន្តែ ព្រះគ្រីស្ទមិនមែនកំពុងត្រាស់ហៅយើងឲ្យធ្វើអ្វីមួយ ដែលព្រះអង្គមិនទាន់បានធ្វើនោះទេ។ ព្រះអង្គបានបង់ថ្លៃលោះយើងនៅលើឈើឆ្កាង (១កូរិនថូស ៦:២០)។ ដូចនេះ ការដើរជាមួយព្រះអង្គក្នុងការបង្កើតសិស្ស គឺជាការដើរទៅរកការស្លាប់នៃជីវិតចាស់ និងឆ្ពោះទៅរកជីវិតអស់កល្ប។ គឺមិនមែនជាការដើរលេង តែជាយញ្ញបូជារស់ ព្រោះយើងមិនមែនជាកម្មសិទ្ធិខ្លួនឯងទេ។ ប៉ុន្តែ ចូរមានសង្ឃឹមឡើង ការដើរនោះក៏មានភាពស្រស់ស្អាតផងដែរ។ ថ្ងៃមួយ កូនមនុស្សនឹងវិលត្រឡប់មកវិញ ដោយព្រះចេស្ដា និងសិរីល្អ ហើយប្រោសលោះអ្វីដែលបានបាក់បែកក្នុងនគរព្រះអង្គ។ ទំរាំដល់ពេលនោះ ការលះបង់ជីវិត ដើម្បីនគរព្រះ គឺជាការលះបង់ដ៏ប្រសើរ ទោះមានទំហំប៉ុណ្ណាក៏ដោយ។
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ ១ពេត្រុស ៣:១៣-៤:១១
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ ជនគណនា ៣៥-៣៦ និងម៉ាថាយ ៥:១-២៦
