May 11, 2025

You are here:
ព្រះ​អង្គ​ជា​អ្នក​ផ្គត់ផ្គង់ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«ន៉ាអូមី និង​កូន​ប្រសា​ទាំង២ក៏​ប្រុង​ប្រៀប ដើម្បី​នឹង​ចេញពី​ស្រុក​ម៉ូអាប់​ត្រឡប់​វិល​ទៅវិញ ដ្បិត​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​ម៉ូអាប់​នោះ គាត់​បាន​ឮ​ថា ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​បាន​យាង​មក​ប្រោស​ប្រទាន​ឲ្យ​រាស្ត្រ​ទ្រង់​មាន​អាហារ» (នាងរស់ ១:៦)។ ភូមិ​បេថ្លេហិម ជាទី​ប្រជុំជន​ដ៏​សំខាន់​ក្នុង​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ​ព្រះ​គម្ពីរ។ ក្នុង​ភូមិ​នេះ​ស្ដេច ដាវីឌ ធ្លាប់​បាន​ឃ្វាល​ហ្វូង​ចៀម​ទ្រង់ មុន​ពេល​ទ្រង់​ទទួល​ការ​ចាក់​ប្រេង​តាំង ឲ្យ​ឡើង​សោយរាជ្យ។ មួយ​ពាន់​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក នៅពេល​ដែល​ក្រុម​អ្នក​គង្វាល​ផ្សេង​ទៀត កំពុង​មើលថែ​ហ្វូង​ចៀម​របស់​ខ្លួន ពួក​ទេវតា​បាន​ប្រកាស​អំពី​ការ​ប្រសូត​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​ក្នុង​ភូមិ​នេះ​ផង​ដែរ។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏​ដោយ មុន​ព្រឹត្តិការណ៍​សំខាន់ៗ​ទាំង​នេះ គឺ​មាន​សម័យ​ពួក​ចៅហ្វាយ ដែល​មាន​លក្ខណៈ​ហិង្សា ភាព​វឹកវរ​ខាង​សង្គម នយោបាយ និង​ជំនឿ។ ក្នុង​សម័យ​នោះ ភាព​អត់​ឃ្លាន​បាន​កើត​មាន ធ្វើ​ឲ្យ​ភូមិ​ដែល​ឈ្មោះ​ជា​ភាសា​ហេព្រើរ​ប្រែ​ម​កថា «ផ្ទះ​ដែល​មាន​នំ​ប៉័ង» ក្លាយ​ជា​ផ្ទះ​ដែល​មាន​ភាព​អត់​ឃ្លាន និង​ទុក្ខ​លំបាក។ ក្នុង​កាលៈទេសៈ​ដ៏​លំបាក​ទាំង​នេះ បុរស ឈ្មោះ អេលីម៉ាលេច បាន​នាំ​ប្រពន្ធ​ឈ្មោះ​ន៉ាអូមី និង​កូន​ប្រុស​ទាំង​ពីរ​ទៅ​ស្រុក​ម៉ូអាប់ ដើម្បី​ស្វែងរក​អាហារ។ ឈ្មោះ អេលីម៉ាលេច មានន័យថា «ព្រះ​អម្ចាស់​របស់​ខ្ញុំ​គឺជា​ស្ដេច» ដូច​នេះ ការ​ដែល​គាត់​សម្រេច​ចិត្ត​ចាក​ចេញពី​ទឹកដី​សន្យា​ទៅ​រស់នៅ​ក្នុង​ទឹកដី​របស់​សត្រូវ​របស់​ពួក​អ៊ីស្រាអែល អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​ឆ្ងល់​ថា តើ​គាត់​ពិតជា​បាន​ទុក​ចិត្ត​លើ​ការ​ផ្គត់ផ្គង់​របស់​ព្រះ ឬ​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត​ស្តាប់​បង្គាប់​តាម​ក្រឹត្យ​វិន័យ​របស់​ព្រះ​អង្គ​ឬ​ទេ? ស្រុក​ម៉ូអាប់​ក៏បាន​ក្លាយ​ជា​កន្លែង​សោកនាដកម្ម​សម្រាប់​ពួក​គេ គឺ​មិនមែន​ជា​កន្លែង​សម្បូរសប្បាយ​ទេ។ លោក អេលីម៉ាលេច និង​កូន​ប្រុស​គាត់​ក៏បាន​ស្លាប់ ដោយ​បន្សល់​ទុក​នាង​ន៉ាអូមី ជា​ស្ត្រី​មេម៉ាយ។…

Read article
មេរៀន​ទទួល​បាន​ពី​ទុក្ខ​លំបាក

លោកុប្បត្តិ ២៩:៣១-៣៥ នាង​គិតថា ម្តង​ណេះ​អញ​នឹង​សរសើរ​ដល់​ព្រះ‌​យេហូវ៉ា ដោយហេតុ​នោះ​បានជា​នាង​ឲ្យ​ឈ្មោះថា យូដា​។ លោកុប្បត្តិ ២៩:៣៥ ថ្ងៃ​មួយ អ្នក​ស្រី​ដូនណា(Donna) ជា​ម្តាយ​ដែល​មាន​កូន​បី​នាក់ បាន​និយាយ​ថា “ខ្ញុំ​មិន​ចូល​ចិត្ត​ទិវា​អ្នក​ម្តាយ​ទាល់​តែ​សោះ​។ វា​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ​ថា ខ្ញុំ​មាន​ចំណុច​ខ្វះខាត និង​បរាជ័យ​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​មាន និង​កំពុង​មាន ក្នុង​នាម​ខ្ញុំ​ជា​ម្តាយ”។ អ្នក​ស្រី​ដូនណា​បាន​ចាប់​ផ្តើម​ជីវិត​ជា​ម្តាយ ដោយ​ការ​រំពឹង​ខ្ពស់​ពេក​។ ការ​ពិត​ដែល​គាត់​បាន​ឃើញ​ជាក់​ស្តែង ក៏បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​មាន​ការ​រំពឹង​ទាប​ជាង​មុន​។ គាត់​ថា “ការ​ធ្វើ​ជា​ម្តាយ​គេ គឺជា​ភារកិច្ច​ដែល​ពិបាក​បំផុត ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ”។ ក្នុង​ចំណោម​កូនៗ​របស់​គាត់ មាន​កូន​ម្នាក់​ដែល​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​​អស់​ភាព​អត់​ធ្មត់​។ កាល​ព្រះ​ទ្រង់​ជ្រើសរើស​នាង​ឡេអា ឲ្យ​ជា​បុព្វ​បុរស​របស់​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល យើង​អាច​ដឹង​ច្បាស់​ថា គាត់​ប្រាកដ​ជា​មាន​ការ​រំពឹង​ខ្ពស់ សម្រាប់​កូន​របស់​គាត់​ម្នាក់ៗ​។ គាត់​បាន​ដាក់​ឈ្មោះ​ឲ្យ​កូន​ប្រុស​ដំបូង៤នាក់ ស្រប​ទៅតាម​ស្ថានភាព​ដ៏​ពិបាក​របស់​គាត់(លោកុប្បត្តិ ២៩:៣២-៣៥)។ ប៉ុន្តែ នៅពេល​ដែល​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​បាន​និយាយ​អំពី​រឿង​ដ៏​ខ្មៅ​ងងឹត យើង​ឃើញថា ពួក​កូន​ប្រុស​ទាំង​នេះ​ក៏បាន​ដើរតួ​ជា​មនុស្ស​អាក្រក់​។ ខ្លះ​មាន​កំហុស ដោយសារ​បាន​សម្លាប់​គេ(៣៤:២៤-៣០) និង​លក់​គេ​ឲ្យ​ធ្វើជា​ទាសករ(៣៧:១៧-២៨)។ ក្នុង​ការ​ពិពណ៌នា​កាន់តែ​ធ្ងន់ធ្ងរ​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប យើង​ឃើញ​ថា កូន​ប្រុស​គាត់ ឈ្មោះ​យូដា គឺ​ជា​ជន​កំណាច(ជំពូក ៣៨)។ ប៉ុន្តែ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​សម្រេច​ព្រះទ័យ​បញ្ជូន​ព្រះ​មែស៊ី ឲ្យ​យាង​មក​ចាប់​កំណើត​ជា​មនុស្ស នៅ​ក្នុង​វង្ស​ត្រកូល​​របស់​កូនចៅ​របស់​នាង​ឡេអា ដែល​រាប់​បញ្ចូល​ទាំង​លោក​យូដា​ផង​ដែរ ទោះ​គាត់​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​ក៏ដោយ​។…

Read article