«ឯបូអូសគាត់ចេញពីបេថ្លេហិម មកនិយាយនឹងពួកអ្នកចំរូតថា សូមព្រះយេហូវ៉ាគង់ជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា គេឆ្លើយឡើងថា សូមព្រះយេហូវ៉ាប្រទានពរដល់លោក» (នាងរស់ ២:៤)។
យើងអាចរៀនសូត្របានច្រើនអំពីមនុស្សម្នាក់ តាមរយៈការជំរាបសួររបស់ពួកគេ។
កាលលោក បូអូស ដើរចូលវាលស្រែរបស់គាត់ (ដូចដែលកណ្ឌគម្ពីរនាងរស់ចាប់ផ្ដើមនិយាយអំពីគាត់) ហើយបានជំរាបសួរពួកឈ្នួលរបស់គាត់ គេអាចមើលឃើញជម្រៅនៃចរិតលក្ខណៈរបស់គាត់ និងទំនាក់ទំនងដែលគាត់មានជាមួយព្រះយ៉ាងច្បាស់។
លោក បូអូស បានរស់នៅ ដោយមានការយល់ដឹងអំពីព្រះវត្តមានរបស់ព្រះ ហើយសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់គាត់បានបង្ហាញការយល់ដឹងនេះ។ ពួកបរិសុទ្ធជាច្រើនក្នុងគ្រាសញ្ញាចាស់ ក៏មានលក្ខណៈដូចនេះផងដែរ។ ពួកគេយល់ឃើញថា ជីវិតរបស់ពួកគេទាំងមូលត្រូវរស់នៅ នៅចំពោះព្រះអម្ចាស់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ទោះពួកគេកំពុងធ្វើការងារបម្រើព្រះ ឬកំពុងប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតក៏ដោយ។ ពេលណាយើងរស់នៅ ដោយការប្ដូរផ្តាច់ដូចនេះ យើងនឹងមានការផ្លាស់ប្រែដល់ឫសគល់ និងព្រះពរក្នុងពាក្យសម្ដី និងទំនាក់ទំនងរបស់យើង។
ចូរយើងកត់សម្គាល់ថា នៅពេលដែលគាត់បង្ហាញខ្លួន គាត់មិនមែនចេះតែប្រើព្រះនាមព្រះអម្ចាស់ តាមដែលគាត់នឹកឃើញ ឬជាអសារឥតការនោះទេ។ គាត់មានចិត្តដែលចង់ប្រើព្រះនាមព្រះអង្គ ដោយការកោតខ្លាចក្នុងការជំរាបសួរ ដោយទទួលស្គាល់អំណាច និងភាពជិតស្និទ្ធដែលព្រះអម្ចាស់មានក្នុងជីវិតគាត់។ ការកោតខ្លាចនេះផ្លាស់ប្ដូររបៀបដែលយើងនិយាយស្តី ហើយលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យស្វែងរកព្រះពរព្រះអង្គក្នុងកាលៈទេសៈទាំងអស់ គឺនៅពេលយើងអង្គុយចុះ ក្រោកឈរ ដើរតាមផ្លូវ និងជជែកជាមួយអ្នកដទៃ (ចោទិយកថា ៦:៧)។
នៅពេលដែលលោក បូអូស ដើរចូលវាលស្រែ គាត់បានបង្កើតបរិយាកាសដ៏ល្អ ដោយជំរាបសួរពួកគេ។ គំរូរបស់គាត់គួរតែបណ្ដាលចិត្តយើងឲ្យសួរខ្លួនឯងថា «តើខ្ញុំគួរតែបង្កើតបរិយាកាសយ៉ាងណា សម្រាប់កន្លែងធ្វើការក្នុងផ្ទះ ហាងទំនិញ ឬក្នុងពួកជំនុំរបស់ខ្ញុំ?» បើសិនជាព្រះពរ និងការស្កប់ចិត្តមកពីព្រះអម្ចាស់កើតមានក្នុងជីវិតអ្នក ទោះអ្នកជា CEO របស់ក្រុមហ៊ុន ឬជាអ្នកធ្វើការស្ម័គ្រចិត្តក្តី ទោះអ្នកមានការងារផ្នែកគណនេយ្យ ឬជាអ្នកមើលមនុស្សចាស់ជរាក៏ដោយ អ្នកអាចធ្វើជាព្រះពរដល់អ្នកដទៃ ដោយនាំគេងាកទៅរកព្រះអង្គក្នុងការទាំងអស់ដែលអ្នកធ្វើ និងនិយាយ។
បើព្រះគ្រីស្ទពិតជាយាងចូលក្នុងជីវិតអ្នក ធ្វើជាព្រះអម្ចាស់ និងព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះអ្នកក៏គួរតែបង្ហាញឲ្យគេឃើញសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នកក្នុងការប្រព្រឹត្ត និងពាក្យសម្ដីគ្រប់ពេលវេលា។ ចូរកុំគិតថា អ្នកត្រូវការ «ពេលស្ងាត់ស្ងៀមជាមួយព្រះអម្ចាស់» តែ១៥នាទី ក្នុងមួយថ្ងៃ ដោយសង្ឃឹមថា ការប្រកបតែបន្តិចនេះអាចទ្រទ្រង់អ្នក ពេញមួយថ្ងៃនោះឡើយ។ អ្នកនឹងមិនអាចនាំអ្នកដទៃចូលក្នុងព្រះវត្តមានព្រះអង្គ ដោយខ្លួនឯងមិនបានរស់ក្នុងព្រះវត្តមានព្រះអង្គនោះទេ។ ចូរនិយាយអំពីព្រះនាមព្រះអង្គក្នុងការសន្ទនារបស់អ្នក។ ចូរនឹកចាំអំពីព្រះវត្តមាន និងព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះអង្គក្នុងភាពជោគជ័យ ក៏ដូចជាទុក្ខលំបាកតូចៗដែលអ្នកមាននៅថ្ងៃនេះ។ ចូរព្យាយាមបង្កើតទម្លាប់សន្ទនាជាមួយព្រះអង្គក្នុងពេលម៉ោងធ្វើការរបស់អ្នក។ ចូររស់នៅ ដោយផ្ដោតចិត្តទៅលើព្រះវត្តមានព្រះអង្គ នោះព្រះវត្តមានព្រះអង្គនឹងបង្ហាញចេញមកក្នុងសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃ និងការឆ្លើយតបរបស់អ្នក។
ឱព្រះអម្ចាស់ មានតែក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គទេ
ដែលប្រទានមកទូលបង្គំនូវការសម្រាកដ៏ឥតខ្ចោះ នៅស្ថានដ៏ខ្ពស់
សូមជួយយើងខ្ញុំ នៅថ្ងៃនេះ និងជារៀងរាល់ថ្ងៃ
ឲ្យរស់នៅសមស្របនឹងអ្វីដែលយើងខ្ញុំអធិស្ឋាន។1
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ កូឡូស ៤:២-៦
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ ១ពង្សាវតាក្សត្រ ១២-១៣ និងម៉ាថាយ ៩:១-១៧
1លោក John Keble, “New Every Morning Is the Love” (ឆ្នាំ១៨២២)។
