បន្តដំណើរទៅមុខជាមួយព្រះយេស៊ូវ
ក៏ខំមមុលឈោងទៅឯសេចក្តីខាងមុខទៀត ទាំងរត់ដំរង់ទៅឯទី ដើម្បីឲ្យបានរង្វាន់នៃការងារដ៏ខ្ពស់របស់ព្រះ ក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ។ ភីលីព ៣:១៣-១៤ ក្នុងការរត់ហាត់ប្រណាំងកាត់ព្រៃ ខ្ញុំបានព្យាយាមស្វែងរកផ្លូវកាត់ ហើយក៏បានរត់តាមផ្លូវ ដែលខ្ញុំមិនដែលស្គាល់។ ពេលនោះ ខ្ញុំមិនដឹងថា ខ្លួនឯងកំពុងតែវង្វេងឬយ៉ាងណាទេ។ ខ្ញុំក៏បានឃើញមនុស្សម្នាក់រត់ចេញពីផ្លូវមួយទៀត ហើយក៏បានសួរគាត់ថា តើខ្ញុំកំពុងរត់តាមផ្លូវត្រូវឬទេ? គាត់ក៏បានឆ្លើយដោយទំនុកចិត្តថា ខ្ញុំកំពុងតែរត់តាមផ្លូវត្រូវហើយ។ ពេលគាត់ឃើញខ្ញុំមានទឹកមុខសង្ស័យ គាត់ក៏បានប្រញាប់ប្រាប់ខ្ញុំ កុំឲ្យព្រួយបារម្ភ ព្រោះគាត់បានសាកល្បងរត់ទៅតាមផ្លូវផ្សេង ដែលសុទ្ធតែជាផ្លូវខុស តែវាមិនអីទេ ព្រោះនេះជាផ្នែកមួយនៃការត់ប្រណាំងរបស់យើង។ រឿងនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីការធ្វើដំណើរខាងវិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំ។ តើមានពេលប៉ុន្មានដងហើយ ដែលខ្ញុំបានវង្វេងចេញពីព្រះ ធ្លាក់ចូលក្នុងការល្បួង ហើយមានរឿងជាច្រើនបានបង្វែរអារម្មណ៍ខ្ញុំឲ្យងាកចេញពីសេចក្តីពិត? ប៉ុន្តែ ព្រះទ្រង់បានអត់ទោសឲ្យខ្ញុំគ្រប់ពេល ហើយក៏បានជួយខ្ញុំបន្តដំណើរទៅមុខ ដោយដឹងថា ខ្ញុំប្រាកដជានឹងជំពប់ដួលទៀតមិនខាន។ ព្រះទ្រង់ជ្រាបថា យើងងាយនឹងធ្វើដំណើរតាមផ្លូវខុស។ តែព្រះអង្គតែងតែត្រៀមជាស្រេច ដើម្បីអត់ទោសឲ្យយើងម្តងហើយម្តងទៀត បើយើងសារភាពបាប ហើយអនុញ្ញាតឲ្យព្រះវិញ្ញាណព្រះអង្គកែប្រែយើង។ សាវ័កប៉ុលដឹងថា បញ្ហានេះជាផ្នែកមួយនៃការធ្វើដំណើរខាងព្រលឹងវិញ្ញាណរបស់យើង។ គាត់បានដឹងច្បាស់ពីអំពើបាបរបស់គាត់ពីអតីតកាល និងភាពកម្សោយរបស់គាត់ ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន បានជាគាត់ដឹងថា គាត់មិនទាន់មានភាពល្អឥតខ្ចោះដូចព្រះគ្រីស្ទ ដូចដែលគាត់ចង់បាននោះទេ(ភីលីព ៣:១២)។ តែគាត់មានប្រសាសន៍បន្ថែមទៀតថា “ខ្ញុំភ្លេចសេចក្តីទាំងប៉ុន្មានដែលកន្លងទៅហើយ ក៏ខំមមុលឈោងទៅឯសេចក្តីខាងមុខទៀត ទាំងរត់ដំរង់ទៅឯទី…
Read article
ការជួលគេឲ្យធ្វើជាមិត្តភក្តិរបស់អ្នក
គេក៏នឹកថា អញធ្វើការនឿយហត់ ហើយបង្អត់សេចក្តីល្អដល់ព្រលឹងដូច្នេះ នោះតើសំរាប់អ្នកណា? សាស្តា ៤:៨ សម្រាប់មនុស្សជាច្រើននៅទូទាំងពិភពលោក ការរស់នៅកំពុងតែមានភាពឯកោកាន់តែខ្លាំង។ ចំនួនប្រជាជនអាមេរិក ដែលគ្មានមិត្តភក្តិបានកើនឡើង៤ដង ចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៩០។ នៅប្រទេសខ្លះ ក្នុងទ្វីបអឺរ៉ុប ចំនួនមនុស្សឯកោបានកើនឡើង២០ភាគរយ ហើយចំណែកឯប្រទេសជប៉ុនវិញ មនុស្សចាស់ខ្លះបានដាច់ចិត្តទៅប្រព្រឹត្តអំពើឧក្រិដ្ឋ ដើម្បីឲ្យខ្លួនអាចមានមិត្តភក្តិនៅក្នុងពន្ធធនាគារ។ អ្នកជំនួញមួយចំនួនក៏បាននាំមកនូវ “ដំណោះស្រាយ” មួយ សម្រាប់ការរាតត្បាតនៃជំងឺឯកោនេះ ដោយឲ្យគេជួលមនុស្សម្នាក់ធ្វើជាមិត្តភក្តិ។ គេក៏បានជួលមនុស្សឲ្យធ្វើជាមិត្តភក្តិ ដោយបង់ថ្លៃឈ្នួលក្នុងមួយម៉ោង សម្រាប់ការជួបគ្នានៅហាងកាហ្វេ ដើម្បីជជែកគ្នាលេង ឬរួមដំណើរជាមួយពួកគេទៅពិធីជប់លៀងជាដើម។ គេក៏បានសួរអ្នកស៊ីឈ្នួលម្នាក់ អំពីភ្ញៀវរបស់គាត់។ គាត់ក៏បានឆ្លើយថា ភ្ញៀវរបស់គាត់ជាមនុស្សឯកោ អាយុនៅចន្លោះ៣០ ដល់៤០ឆ្នាំ ជាអ្នកមានការងារធ្វើច្រើនម៉ោងពេក ដល់ថ្នាក់គ្មានពេលបង្កើតមិត្តភាពជាមួយអ្នកដទៃ។ បទគម្ពីរសាស្តាជំពូក៤ បានពិពណ៌នា អំពីមនុស្សម្នាក់ ជាមនុស្សឯកោ ដោយគ្មានកូនប្រុស ឬគ្មានបងប្អូន។ “ការនឿយហត់របស់អ្នកនោះមិនចេះអស់មិនចេះហើយឡើយ ភ្នែកគេក៏មិនបានស្កប់ស្កល់ដោយទ្រព្យសម្បត្តិដែរ”(ខ.៨)។ គេក៏នឹកថា “អញធ្វើការនឿយហត់ ហើយបង្អត់សេចក្តីល្អដល់ព្រលឹងដូច្នេះ នោះតើសំរាប់អ្នកណា”។ យកល្អ គាត់គួរតែស្វែងរកមិត្តភាពដែលនឹងជួយបន្ធូរបន្ថយបន្ទុករបស់គាត៉ ហើយជួយគាត់ ក្នុងពេលដែលគាត់មានបញ្ហា(ខ.៩-១២)។ ព្រោះទីបំផុត ភាពជោគជ័យ ដោយគ្មានមិត្តភាព “គឺគ្មានន័យអ្វីទេ”(ខ.៨)។…
Read article
ព្រះទ្រង់មានអំណាចគ្រប់គ្រងមកលើទុក្ខវេទនារបស់យើង
ដោយសារព្រះគម្ពីរប៊ីបបានបង្រៀនថា ព្រះទ្រង់មានអំណាចគ្រប់គ្រងលើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ហេតុអ្វីគ្រីស្ទបរិស័ទនៅតែរងទុក្ខ? នៅថ្ងៃនេះដែរ លោកគ្រូ អរ ស៊ី ស្រ្ពោល(R.C. Sproul) សូមធ្វើការបញ្ជាក់ឡើងវិញថា សូម្បីតែសោកនាដកម្មដែលបានកើតឡើង ក៏ព្រះទ្រង់បានប្រើដើម្បីសម្រេចបំណងដ៏ល្អ ដែលទ្រង់មានសម្រាប់រាស្រ្តព្រះអង្គ។ អត្ថបទ អធិបតេយ្យភាពឬអំណាចគ្រប់គ្រងទាំងស្រុងរបស់ព្រះ គឺបានគ្រប់គ្រងពីលើ និងនៅពីក្រោយរឿងនីមួយៗដែលបានកើតឡើង។ យើងពិបាកយល់ទទួលយកការពិតនេះ ព្រោះមានរឿងជាច្រើនបានកើតឡើង ចំពោះយើង ដែលពិតជាសោកសៅ ក្នុងកាលៈទេសៈនៃជីវិតពិត។ ប៉ុន្តែ ពេលណាយើងដឹងថា អធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះបានគ្រប់គ្រងពីលើ នៅពីក្រោយសោកនាដកម្មនីមួយនៃជីវិតយើង នោះបញ្ហានេះមិនមែនជាហេតុផល សម្រាប់ឲ្យយើងដាក់បណ្តាសាមកលើភាពងងឹត ឬគិតថា បញ្ហានេះបានបិទបាំងពីលើសេចក្តីល្អរបស់ព្រះនោះឡើយ។ ប៉ុន្តែ តាមពិត យើងត្រូវមានក្តីសង្ឃឹម និងការកម្សាន្តចិត្តដ៏ធំបំផុត ព្រោះយើងដឹងថា ពេលណាព្រះទ្រង់ធ្វើការគ្រប់គ្រងមកលើចក្រវាល នោះនៅចំពោះព្រះនេត្រព្រះអង្គ គឺគ្មានសោកនាដកម្មអ្វីឡើយ។ គឺដោយសារព្រះទ្រង់មានអធិបតេយ្យភាពគ្រប់គ្រងមកលើកាលៈទេសៈទាំងអស់របស់មនុស្ស បានជាព្រះគម្ពីរអាចចែងថា “គ្រប់ការទាំងអស់ផ្សំគ្នា សំរាប់សេចក្តីល្អដល់ពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់ព្រះ គឺដល់ពួកអ្នកដែលទ្រង់ហៅមក តាមព្រះដំរិះទ្រង់”(រ៉ូម ៨:២៨)។ ពេលណាព្រះអង្គបានត្រាស់ហៅយើង តាមព្រះតម្រិះរបស់ព្រះអង្គ ហើយឲ្យយើងធ្វើជាកូនព្រះអង្គ នោះទោះសោកនាដកម្មដែលយើងបានជួបមានភាពធ្ងន់ធ្ងរយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅលើផែនដី ក៏វាសុទ្ធតែដើម្បីជាប្រយោជន៍យើង ដើម្បីជាក្តីអំណរដល់យើង និងដើម្បីថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះ។
Read article
សេចក្តីស្មោះត្រង់នៅពេលអនាគត
អញក៏នឹងនាំអស់ទាំងការដែល អញបានសន្យាដល់គេ មកលើគេយ៉ាងនោះដែរ។ យេរេមា ៣២:៤២ ម្តាយរបស់សារ៉ាបានលាចាកលោក កាលសារ៉ាមានអាយុតែ១៤ឆ្នាំ។ នាង និងបងប្អូនបង្កើតរបស់នាង ក៏បានបាត់បង់ផ្ទះសម្បែង ហើយក៏បានក្លាយជាក្មេងអនាថា។ ប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយមក សារ៉ាចង់ទុកកេរមរតក ឲ្យកូន ដែលនាងនឹងមាននៅពេលអនាគត ដែលអាចបន្តផ្ទេរឲ្យអ្នកជំនាន់ក្រោយទៀត។ នាងក៏បានខិតខំធ្វើការងារ ដើម្បីទិញឲ្យបានផ្ទះមួយខ្នង ដោយផ្តល់ឲ្យក្រុមគ្រួសារនាងនូវទីលំនៅពិតប្រាកដ ដែលនាងមិនដែលមាន។ ការខិតខំឲ្យបានផ្ទះមួយខ្នង សម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ គឺជាសកម្មភាពដែលធ្វើដោយជំនឿ ចំពោះពេលអនាគតដែលយើងមិនទាន់បានឃើញ។ ព្រះទ្រង់បានបង្គាប់ហោរាយេរេមា ឲ្យទិញដីមួយកន្លែង មុនពេលទីក្រុងយេរូសាឡិមត្រូវកងទ័ពចក្រភពបាប៊ីឡូនឡោមព័ទ្ធ(យេរេមា ៣២:៦-១២)។ លោកហោរាមិនសូវយល់សេចក្តីបង្គាប់របស់ព្រះអង្គឡើយ។ មិនយូរប៉ុន្មាន ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេទាំងប៉ុន្មាននឹងត្រូវសត្រូវរឹបអូសយកទាំងអស់។ ប៉ុន្តែ ព្រះទ្រង់បានមានបន្ទូលសន្យាចំពោះលោកយេរេមាថា “អញបាននាំអស់ទាំងការអាក្រក់យ៉ាងធំនេះ មកលើជនជាតិនេះយ៉ាងណា អញក៏នឹងនាំអស់ទាំងការដែល អញបានសន្យាដល់គេ មកលើគេយ៉ាងនោះដែរ”(ខ.៤២)។ ការដែលព្រះអង្គបង្គាប់ហោរាយេរេមាឲ្យទិញដីនោះ គឺជានិមិត្តសញ្ញាបង្ហាញអំពីសេចក្តីស្មោះត្រង់របស់ព្រះអង្គ ក្នុងការស្អាងពួកអ៊ីស្រាអែលឡើងវិញ នៅលើទឹកដីរបស់ពួកគេ។ សូម្បីតែនៅក្នុងពេលដែលមានការវាយប្រហារដ៏អាក្រក់ ព្រះអង្គបានសន្យារាស្រ្តព្រះអង្គថា សេចក្តីសុខសាន្តនឹងកើតមានជាថ្មី ដោយពួកគេអាចទិញ និងលក់ផ្ទះ និងដីឡើងវិញ(ខ.៤៣-៤៤)។ ថ្ងៃនេះ យើងអាចសម្រេចចិត្តដាក់សេចក្តីជំនឿរបស់យើង ទៅលើសេចក្តីស្មោះត្រង់របស់ព្រះអង្គ។ ទោះយើងមិនបានឃើញការស្អាងឡើងវិញ ក្នុងគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់ នៅលើផែនដីក៏ដោយ ក៏យើងនៅតែមានការធានាថា…
Read article
មិនភ្លេចសរសើរដំកើងព្រះអង្គ
ខ្ញុំនឹងថ្លែងប្រាប់ពីសេចក្តីសប្បុរសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ អេសាយ ៦៣:៧ កាលពួកជំនុំរបស់ខ្ញុំរួមគ្នាសង់អគារដំបូងបំផុតរបស់យើង យើងក៏បានសរសេរពាក្យអរព្រះគុណ នៅលើជញ្ជាំង និងកំរាលឥដ្ឋ មុនពេលការសាងសង់ផ្នែកខាងក្នុងអគារបានបញ្ចប់។ បើសិនជាយើងដកជញ្ជាំងម្នាងសិលាចេញ យើងនឹងឃើញពាក្យពេចន៍ និងខគម្ពីរជាច្រើន ដែលពួកគេបានសរសេរនៅក្បែរសេចក្តីអធិស្ឋាន ដែលមានពាក្យសរសើរដំកើងថា “ព្រះអង្គល្អណាស់!” យើងបានរក្សាសំណេរទាំងនោះ ទុកជាភស្តុតាងដល់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ ដែលបង្ហាញថា ទោះយើងជួបបញ្ហាប្រឈមអ្វីក៏ដោយ ព្រះទ្រង់នៅតែមានព្រះទ័យសប្បុរស និងថែរក្សាយើងជានិច្ច។ យើងចាំបាច់ត្រូវចងចាំ ការអ្វីដែលព្រះទ្រង់បានធ្វើសម្រាប់យើង និងប្រាប់អ្នកដទៃឲ្យបានដឹងផងដែរ។ គឺដូចដែលបទគម្ពីរអេសាយបានចែងថា “ខ្ញុំនឹងថ្លែងប្រាប់ពីសេចក្តីសប្បុរសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយពីសេចក្តីដែលគួរសរសើររបស់ទ្រង់ តាមគ្រប់ទាំងសេចក្តីដែលព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានប្រោសដល់យើងរាល់គ្នា”(អេសាយ ៦៣:៧)។ ក្រោយមក ហោរាអេសាយក៏បានរំឭកអំពីសេចក្តីអាណិត ដែលព្រះអង្គមានចំពោះរាស្រ្តព្រះអង្គ ក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្ត ហើយថែមទាំងបានប្រាប់ពួកគេថា “ក្នុងគ្រប់ទាំងសេចក្តីទុក្ខវេទនារបស់គេ នោះទ្រង់ក៏រងទុក្ខដែរ”(ខ.៩)។ ប៉ុន្តែ បើអ្នកបន្តអានបទគម្ពីរនេះឲ្យបានមួយជំពូក អ្នកនឹងកត់សំគាល់ឃើញថា ពួកអ៊ីស្រាអែលបានជួបបញ្ហាម្តងទៀត ហើយលោកហោរាចង់ឲ្យព្រះទ្រង់ជួយពួកគេសាជាថ្មី។ ការនឹកចាំអំពីសេចក្តីសប្បុរសរបស់ព្រះ ពីអតីតកាលអាចជួយលើកទឹកចិត្តយើង ពេលណាយើងជួបទុក្ខលំបាក។ រដូវកាលដែលមានបញ្ហាប្រឈម កើតមានជាធម្មតា តែចារិកលក្ខណៈដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះអង្គ មិនដែលប្រែប្រួលឡើយ។ ពេលណាយើងងាកបែរមករកព្រះអង្គ ដោយចិត្តដែលដឹងគុណ ដោយនឹកចាំការអ្វីដែលព្រះអង្គបានធ្វើ យើងនឹងបាននឹកចាំជាថ្មីម្តងទៀតថា ព្រះអង្គតែងតែសក្តិសមនឹងឲ្យយើងសរសើរជានិច្ច។—JAMES BANKS តើព្រះទ្រង់បានបង្ហាញសេចក្តីសប្បុរសដូចម្តេចខ្លះ ដល់អ្នក…
Read article
គ្មានសេចក្តីស្រឡាញ់ធំជាងនេះ
គ្មានអ្នកណាមានសេចក្តីស្រឡាញ់ធំជាងនេះ គឺដែលអ្នកណានឹងប្តូរជីវិត ជំនួសពួកសំឡាញ់របស់ខ្លួននោះទេ។ យ៉ូហាន ១៥:១៣ ក្នុងអំឡុងពេលប៉ុន្មានថ្ងៃ មុនថ្ងៃដែលគ្រីស្ទបរិស័ទទូទាំងពិភពលោកប្រារព្ធបុណ្យព្រះយេស៊ូវមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ មានភារវករម្នាក់បានសម្រុកចូលទៅក្នុងផ្សាទំនើបមួយ ក្នុងតំបន់និរតីនៃប្រទេសបារាំង ដោយធ្វើការបាញ់ប្រហារ បណ្តាលឲ្យមនុស្សពីរនាក់បាត់បង់ជីវិត។ បន្ទាប់ពីមានការចរចាគ្នាជាមួយប៉ូលិស ភារវករនោះក៏បានដោះលែងចំណាត់ខ្មាំងទាំងអស់ ដោយទុកតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ សម្រាប់ធ្វើជាខែលការពារ។ លោកអាណូដ បេលត្រេម(Arnaud Beltrame) ជាមន្រ្តីប៉ូលិស បានមើលឃើញគ្រោះថ្នាក់ ដែលអាចកើតមានមកលើចំណាត់ខ្មាំងម្នាក់នោះ ដូចនេះ គាត់ក៏បានធ្វើរឿងដែលគេមិននឹកស្មានដល់ ដោយគាត់បានស្ម័គ្រចិត្ត ចូលទៅធ្វើចំណាប់ខ្មាំងជំនួសស្រ្តីនោះ។ ឧក្រិដ្ឋជននោះក៏បានដោះលែងនាង តែក្នុងការប្រយុទ្ធរយៈពេលខ្លី ជាមួយភារវជននោះ លោកបេលត្រេម ក៏បានរងរបួស ហើយក្រោយមក ក៏បានបាត់បង់ជីវិត។ អ្នកដឹកនាំពួកជំនុំម្នាក់ ដែលបានស្គាល់មន្រ្តីប៉ូលិសនោះ ក៏បានចែកចាយថា សេចក្តីក្លាហានរបស់លោកបេត្រេម គឺបានកើតចេញពីជំនឿដែលគាត់មានចំពោះព្រះយេស៊ូវ ហើយគាត់ក៏បានចង្អុលបង្ហាញព្រះបន្ទូលព្រះអង្គក្នុងបទគម្ពីរ យ៉ូហាន ១៥:១៣ ដែលបានចែងថា “គ្មានអ្នកណាមានសេចក្តីស្រឡាញ់ធំជាងនេះ គឺដែលអ្នកណានឹងប្តូរជីវិត ជំនួសពួកសំឡាញ់របស់ខ្លួននោះទេ”។ នេះជាពាក្យពេចន៍ដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលទៅកាន់ពួកសិស្សព្រះអង្គ បន្ទាប់ពីបានសោយអាហារជាលើកចុងក្រោយជាមួយពួកគេ មុនពេលព្រះអង្គសុគត។ ព្រះអង្គបានប្រាប់ពួកសិស្ស ដែលជាមិត្តសំឡាញ់ព្រះអង្គថា “នេះជាសេចក្តីបញ្ញត្តរបស់ខ្ញុំ គឺឲ្យអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក ដូចជាខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នាដែរ”(ខ.១២) ហើយអ្នកដែលហ៊ានលះបង់ជីវិតខ្លួនឯង ដើម្បីអ្នកដទៃ មានក្តីស្រឡាញ់ធំបំផុត(ខ.១៣)។…
Read article