ការជួយសម្រាលបន្ទុក
ការជិះកង់សណ្តោងរឺម៉កដឹកឥវ៉ាន់ធ្ងន់ៗ មិនមែនជាការងាយទេ។ មនុស្សពេញវ័យជាទូទៅ អាចជិះកង់សណ្តោងរឺម៉កដែលផ្ទុកទម្ងន់ប្រហែល១៥០គីឡូក្រាម ដោយល្បឿនប្រហែល ១៦គីឡូម៉ែត្រ ក្នុងមួយម៉ោង។ តែនៅមានបញ្ហាមួយទៀត : ការជិះកង់សណ្តោងរឺម៉កដែលមានបន្ទុកកាន់តែធ្ងន់ គឺមានន័យថា អ្នកត្រូវជិះកង់កាន់តែយឺត ហើយពិបាកជាងមុន។ អ្នកដែលជិះកង់សណ្តោងរឺម៉ក ដែលផ្ទុកឧបករណ៍ជាង ឬរបស់របរ លើស៣០០គីឡូក្រាម អាចធាក់កង់ទៅមុខ ដោយល្បឿនដែលលឿនបំផុត តែ១២ គីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយម៉ោងប៉ុណ្ណោះ។ បញ្ហានេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីលោកម៉ូសេ ដែលបានទទួលបន្ទុកដ៏ធ្ងន់ ក្នុងការធ្វើដំណើរក្នុងវាលរហោស្ថាន គឺជាបន្ទុកខាងផ្លូវអារម្មណ៍ ដែលធ្វើឲ្យគាត់ទៅមុខលែងរួច។ កាលនោះ ពួកអ៊ីស្រាអែលស្រេកឃ្លានចង់បរិភោគសាច់ ជាជាងញាំនំម៉ាណារាល់ថ្ងៃ តែជាលទ្ធផលពួកគេមានតែទឹកភ្នែក។ ពេលលោកម៉ូសេឮពួកគេទួញយំមិនចេះឈប់ដូចនេះ គាត់មានការរំខានចិត្តយ៉ាងខ្លាំង បានជាគាត់ទូលដល់ព្រះអម្ចាស់ថា “រូបទូលបង្គំតែម្នាក់ឯង នឹងបីទ្រមនុស្សទាំងនេះមិនបានទេ ដ្បិតគេជាបន្ទុកធ្ងន់ហួសកំឡាំងទូលបង្គំហើយ”(ជនគណនា ១១:១៤)។ ពេលលោកម៉ូសេពឹងផ្អែកកម្លាំងខ្លួនឯង គាត់គ្មានសមត្ថភាព ដើម្បីនឹងដោះស្រាយបញ្ហានេះទេ។ ព្រះទ្រង់ក៏បានឆ្លើយតប ដោយប្រាប់គាត់ឲ្យជ្រើសរើសមនុស្សប្រុស៧០នាក់ ឲ្យធ្វើការជាមួយគាត់ ដើម្បីចែករំលែកបន្ទុករបស់គាត់។ គឺដូចដែលទ្រង់មានបន្ទូលប្រាប់គាត់ថា ទ្រង់នឹងចុះមកនិយាយនឹងគាត់ ហើយនឹងចែកព្រះវិញ្ញាណ ដែលសណ្ឋិតលើគាត់ ទៅដាក់លើគេផង នោះគេនឹងជួយផ្ទុកនូវបន្ទុកបណ្តាជននេះជាមួយនឹងគាត់ ដើម្បីកុំឲ្យគាត់ត្រូវផ្ទុកតែម្នាក់ឯងឡើយ(ខ.១៧)។ ក្នុងនាមជាអ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូវ យើងមិនចាំបាច់ត្រូវទទួលបន្ទុកតែម្នាក់ឯងទេ។ យើងមានព្រះយេស៊ូវ…
Read articleការឆែកពិនិត្យពាក្យសម្តី
ពេលដែលខ្ញុំកំពុងបើកបរត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ខ្ញុំបានស្តាប់ការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មដ៏គួរ ឲ្យចាប់អារម្មណ៍ តាមវិទ្យុ ។ ពេលនោះ គេកំពុងផ្សាយអំពីកម្មវិធីកំព្យូទ័រមួយ ដែលឆែកពិនិត្យសារអេឡិចត្រូនិច ដែលគេសរសេរ ។ ខ្ញុំមានការយល់ដឹងច្រើនអំពីកម្មវិធី “ឆែកមើលការប្រកបពាក្យ” និងកម្មវិធី “ឆែកមើលវេយ្យករណ៍” ដែលគេសរសេរនៅក្នុងកំព្យូទ័រ ប៉ុន្តែ កម្មវិធីថ្មីនេះ គឺមិនដូចនោះទេ ព្រោះវាជា “កម្មវិធី ឆែកមើលពាក្យសម្តី”។ កម្មវិធីនេះ ពិនិត្យមើលពាក្យសម្តី ដែលគេប្រើនៅក្នុងសារអេឡិចត្រូនិច ដើម្បីឲ្យអ្នកសរសេរដឹង ថាតើពាក្យសម្តីដែលខ្លួនបានសរសេរ មានភាពព្រហើន អសុរោះ ឬគ្រោតគ្រាតឬទេ ។ ពេលដែលខ្ញុំបានស្តាប់ អ្នកផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម ពិពណ៌នាអំពីលក្ខណះពិសេសៗ នៃកម្មវិធីនេះ ខ្ញុំក៏បានសួរខ្លួនឯងថា បើសិនជាមានកម្មវិធីសម្រាប់ឆែកពិនិត្យពាក្យសម្តី ដែលខ្ញុំនិយាយចេញពីមាត់ខ្ញុំ នោះមិនដឹងជាប្រសើរយ៉ាងណាទេ ។ តើមានប៉ុន្មានដងហើយ ដែលខ្ញុំបានឆ្លើយតបដោយពាក្យមិនពិរោះស្តាប់ ហើយក្រោយមក ក៏មានការសោកស្តាយ ចំពោះពាក្យដែលខ្ញុំបាននិយាយនោះ? ជាការពិតណាស់ បើសិនជាមានកម្មវិធីសម្រាប់ឆែកពិនិត្យពាក្យសម្តី ដែលខ្ញុំនិយាយចេញពីមាត់ខ្ញុំ នោះខ្ញុំមិនបាច់ឆ្លើយតប ដោយភាពល្ងីល្ងើឡើយ ។ សាវ័កប៉ុលបានដឹងថា អ្នកជឿព្រះត្រូវការឆែកពិនិត្យពាក្យសម្តីរបស់ខ្លួន ជាពិសេសនៅពេលយើងនិយាយ ទៅកាន់អ្នកដែលមិនមែនជាគ្រីស្ទបរិស័ទ ។…
Read articleមនុស្សសាមញ្ញ
លោកគីឌាន ជាមនុស្សសាមញ្ញម្នាក់។ រឿងរបស់គាត់ ដូចដែលមានចែងក្នុងបទគម្ពីរ ពួកចៅហ្វាយ ៦ បានលើកទឹកចិត្តខ្ញុំយ៉ាងខ្លាំង។ គាត់ជាកសិករម្នាក់ ដែលខ្វះភាពក្លាហាន។ ពេលព្រះត្រាស់ហៅគាត់ ឲ្យរំដោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ឲ្យរួចពីការគៀបសង្កត់របសសាសន៍មីឌាន គាត់ឆ្លើយតបថា “ឱព្រះអម្ចាស់អើយ ធ្វើដូចម្តេចឲ្យទូលបង្គំជួយសង្គ្រោះ ដល់សាសន៍អ៊ីស្រាអែលបាន មើល ទូលបង្គំជាគ្រួសារក្រជាងគេក្នុងពួកម៉ាន៉ាសេ ហើយទូលបង្គំក៏ជាអ្នកតូចបំផុតក្នុងពួកផ្ទះឪពុកទូលបង្គំផង”(ពួកចៅហ្វាយ ៦:១៥)។ ពេលនោះ ព្រះទ្រង់ក៏បានសន្យាថា ទ្រង់នឹងគង់នៅជាមួយលោកគីឌាន ហើយគាត់នឹងសម្រេចកិច្ចការ ដែលទ្រង់បានត្រាស់បង្គាប់ឲ្យគាត់ធ្វើនោះ(ខ.១៦)។ ការស្តាប់បង្គាប់របស់លោកគីឌានក៏បាននាំឲ្យពួកអ៊ីស្រាអែលមានជ័យជម្នះ ហើយគេក៏បានរាប់បញ្ចូលគាត់ នៅក្នុងចំណោមវីរៈបុរសដ៏អស្ចារ្យនៃសេចក្តីជំនឿ(ហេព្រើ ១១:៣២)។ មានមនុស្សជាច្រើនទៀតក៏មានចំណែកយ៉ាងសំខាន់ នៅក្នុងផែនការជួយសង្រ្គោះប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល ឲ្យរួចពីខ្មាំងសត្រូវដ៏ខ្លាំងក្លា។ ព្រះទ្រង់បានប្រទានមនុស្ស៣០០នាក់ ដល់លោកគីឌាន ដែលសុទ្ធសឹងជាវីរបុរសដ៏អង់អាច ដើម្បីឈ្នះសង្រ្គាម។ ព្រះគម្ពីរមិនបានកត់ទុកឈ្មោះរបស់ពួកគេទេ តែព្រះគម្ពីរបានកត់ទុកនូវភាពក្លាហាន និងការស្តាប់បង្គាប់របស់ពួកគេ(ពួកចៅហ្វាយ ៧:៥-២៣)។ សព្វថ្ងៃនេះ ព្រះទ្រង់នៅតែបន្តត្រាស់ហៅ មនុស្សសាមញ្ញៗ ឲ្យធ្វើការថ្វាយទ្រង់ ហើយទ្រង់បានធានាយើងថា ទ្រង់នឹងគង់នៅជាមួយយើងជានិច្ច ពេលដែលយើងបម្រើទ្រង់។ ដោយសារយើងជាមនុស្សសាមញ្ញដែលព្រះទ្រង់ប្រើ នោះការនេះបានបង្ហាញច្បាស់ថា អំណាចដែលនាំឲ្យមានជ័យជម្នះនោះ គឺមានប្រភពមកពីព្រះ មិនមែនមកពីយើងនោះឡើយ។-Poh Fang Chia
Read articleដើរជាមួយយឺតៗ
មានពេលមួយ ខេលិប(Celeb)មានជម្ងឺជាទម្ងន់។ គ្រូពេទ្យបានពិនិត្យមើលជម្ងឺប្រព័ន្ធប្រសាទរបស់វា ហើយក៏រកឃើញថា ក្មេងប្រុសអាយុ៥ឆ្នាំម្នាក់នេះ មានជម្ងឺពិការរយៈពេលខ្លី។ ឪពុកម្តាយរបស់វាមានការថប់បារម្ភយ៉ាងខ្លាំង បានជាពួកគេអធិស្ឋាន ទាំងរង់ចាំព្រះទ្រង់ឆ្លើយតប។ ខេលិបក៏បានចាប់ផ្តើមធូស្រាលពីជម្ងឺបន្តិចម្តងៗ។ ជាច្រើនខែក្រោយមក ពេលដែលក្រុមគ្រូពេទ្យអនុញ្ញាតឲ្យខេលិប ចូលរៀន ខេលិបគ្រាន់តែអាចដើរយឺតៗ តែគ្មានលំនឹងទេ។ ថ្ងៃមួយ ឪពុករបស់វាក៏បានទៅមើលវា នៅសាលា។ គាត់បានមើលកូនប្រុសគាត់ ដើរចុះតាមជណ្តើរយឺតៗ ទៅរកកន្លែងក្មេងលេង។ បន្ទាប់មក គាត់ក៏បានឃើញថាយល័រ(Tyler) ដែលជាមិត្តភក្តិរបស់វា បានដើរទន្ទឹមនឹងវា។ ក្នុងពេលចេញលេងនោះ ក្មេងៗដទៃទៀតបានរត់លេងកម្សាន្តយ៉ាងសប្បាយរីករាយ តែថាយល័របានដើរយឺតៗ ជាមួយមិត្តសំឡាញ់ដ៏ទន់ខ្សោយម្នាក់នេះ នៅកន្លែងក្មេងលេង។ ការនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីលោកយ៉ូប។ គាត់ប្រាកដជាត្រូវការមិត្តសំឡាញ់ដ៏ល្អ ដូចថាយល័រដែរហើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ នៅពេលគាត់មានទុក្ខជាទម្ងន់ គាត់មានមិត្តភក្តិបីនាក់ ដែលនិយាយប្រាប់ពីទោសកំហុសរបស់គាតa់ទៅវិញ។ គឺដូចដែលលោកអេលីផាបានសួរគាត់ថា “ចូរអ្នកនឹកចាំចុះ បើអ្នកណាឥតទោស តើដែលវិនាសដែរឬអី តើមានកន្លែងណា ដែលមនុស្សទៀងត្រង់ត្រូវកាត់ចេញនោះ?”(យ៉ូប ៤:៧)។ ការចោទប្រកាន់ ក្នុងពេលមានទុក្ខដូចនេះ បាននាំឲ្យលោកយ៉ូបប្រកាស់ ដោយចិត្តល្វីងជូរចត់ទៅកាន់ពួកគេថា “ខ្ញុំបានឮសេចក្តីយ៉ាងនោះជាច្រើនហើយ អ្នករាល់គ្នាសុទ្ធតែជាអ្នកកំសាន្តចិត្ត ដែលនាំឲ្យល្វើយវិញ!”(១៦:២) ព្រះយេស៊ូវមិនមានលក្ខណៈដូចនេះទេ។ នៅពេលល្ងាច មុនពេលគេយកទ្រង់ទៅឆ្កាង…
Read articleភាពងងឹត និងពន្លឺ
កាលនៅពីក្មេង ខ្ញុំបានយកកាសែតទៅដាក់តាមផ្ទះ ប្រហែល១៤០ផ្ទះ នៅតាមដងផ្លូវពីរខ្សែ ដែលតភ្ជាប់គ្នា ដោយវិមានបញ្ចុះសពមួយកន្លែង។ ដោយសារខ្ញុំត្រូវយកកាសែតសម្រាប់ពត៌មានពេលព្រឹក ទៅដាក់តាមផ្ទះ ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវចេញពីផ្ទះ នៅម៉ោង៣ទៀបភ្លឺ ដោយដើរកាត់តាមកន្លែងបញ្ចុះសពនោះ ពេលដែលមេឃនៅងងឹតនៅឡើយ។ ជួនកាល ខ្ញុំមានការភ័យខ្លាចខ្លាំង បានជាខ្ញុំរត់កាត់កន្លែងបញ្ចុះសពនោះយ៉ាងលឿន ទាល់តែខ្ញុំបានទៅឈរនៅក្រោមបង្គោលភ្លើង នៅតាមផ្លូវនៅចុងម្ខាងទៀត ទើបខ្ញុំលែងខ្លាច។ ដូចនេះ ពន្លឺបានបណ្តេញភាពងងឹតដ៏គួរឲ្យខ្លាច ឲ្យចេញឆ្ងាយ។ អ្នកនិពន្ធបទគម្ពីរទំនុកដំកើងបានយល់អំពីទំនាក់ទំនង រវាងការភ័យខ្លាច និងភាពងងឹត តែគាត់ក៏ដឹងផងដែរថា ព្រះទ្រង់ធំជាងការភ័យខ្លាច។ បានជាគាត់សរសេរថា “ឯងនឹងមិនភ័យខ្លាចអ្វីឡើយ ទោះទាំងសេចក្តីស្ញែងខ្លាចនៅពេលយប់ ឬព្រួញដែលហើរនៅពេលថ្ងៃ ឬសេចក្តីវេទនាដែលតែងមាននៅក្នុងទីងងឹត”(ទំនុកដំកើង ៩១:៥-៦)។ យើងមិនត្រូវមានការភ័យខ្លាច ដោយសារភាពងងឹតនៅពេលយប់ ឬការអាក្រក់ ក្នុងភាពងងឹតឡើយ។ យើងមានព្រះមួយអង្គ ដែលបានចាត់ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ ដែលជាពន្លឺនៃលោកិយ(យ៉ូហាន ៨:១២)។ ក្នុងពន្លឺនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ ព្រះគុណ និងសេចក្តីពិតរបស់ព្រះ យើងអាចរកបាននូវសេចក្តីក្លាហាន ជំនួយ និងកម្លាំង សម្រាប់រស់នៅថ្វាយទ្រង់។-Bill Crowder
Read articleចូរចូលមករកព្រះយេស៊ូវ
កាលព្រះយេស៊ូវកំពុងមានព្រះជន្មគង់នៅ ក្នុងលោកិយនេះ ទ្រង់បានត្រាស់ហៅមនុស្សជាច្រើន ឲ្យចូលមករកទ្រង់ ហើយសព្វថ្ងៃនេះ ទ្រង់នៅតែបន្តត្រាស់ហៅមនុស្សជាច្រើនទៀត(យ៉ូហាន ៦:៣៥)។ តើព្រះយេស៊ូវ និងព្រះវរបិតានៃទ្រង់ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ មានអ្វីខ្លះដែលយើងត្រូវការ? អ្វីដែលយើងត្រូវការនោះ មានដូចតទៅ សេចក្តីសង្រ្គោះ : ព្រះយេស៊ូវជាផ្លូវតែមួយ សម្រាប់ឲ្យយើងទទួលការអត់ទោសបាប និងទទួលសេចក្តីសន្យាថា យើងនឹងបានទៅនៅនគរស្ថានសួគ៌។ គឺដូចមានសេចក្តីចែងថា “អស់អ្នកដែលទទួលជឿទ្រង់ មិនត្រូវវិនាសឡើយ គឺឲ្យមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចវិញ”(យ៉ូហាន ៣:១៥)។ គោលបំណង : យើងត្រូវថ្វាយចិត្ត វិញ្ញាណ គំនិត និងកម្លាំងរបស់យើង ដល់ព្រះយេស៊ូវ ដើម្បីដើរតាមទ្រង់។ គឺដូចដែលទ្រង់បានមានបន្ទូលថា “អ្នកណាដែលចង់មកតាមខ្ញុំ ត្រូវឲ្យអ្នកនោះលះកាត់ចិត្តខ្លួនឯងចោល ទាំងផ្ទុកឈើឆ្កាងខ្លួនមកតាមខ្ញុំចុះ”(ម៉ាកុស ៨:៣៤)។ ការកម្សាន្តចិត្ត : ពេលមានការពិបាក ឬទុក្ខព្រួយ “ព្រះវរបិតាដ៏មានសេចក្តីមេត្តាករុណា ជាព្រះដ៏កំសាន្តចិត្តគ្រប់ជំពូក ដែលទ្រង់កំសាន្តចិត្តយើងរាល់គ្នា ក្នុងគ្រប់ទាំងសេចក្តីវេទនា”(២កូរិនថូស ១:៣-៤)។ ប្រាជ្ញា : យើងត្រូវការប្រាជ្ញាមកពីព្រះ ដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្តឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ “តែបើអ្នករាល់គ្នាណាមួយខ្វះប្រាជ្ញា មានតែសូមដល់ព្រះ …នោះទ្រង់នឹងប្រទានឲ្យ”(យ៉ាកុប ១:៥)។…
Read article