បទបញ្ជាផ្ទៃក្នុងរបស់អ្នកស្រីមុមម៉ា
មានពេលមួយ ខ្ញុំបានជួបស្ត្រីដ៏រួសរាយម្នាក់ ឈ្មោះ “មុមម៉ា ឆាលី(Momma Charlie)” ដែលបានចិញ្ចឹមក្មេងៗជាង១០នាក់។ ក្មេងៗទាំងអស់នេះ សុទ្ធតែត្រូវបានទទួលការសម្រេចរបស់តុលាការ ឲ្យមករស់នៅមួយគាត់ ហើយគាត់ក៏បានឲ្យពួកគេមានផ្ទះស្នាក់នៅ ដោយមានភាពលំនឹង ការណែនាំ និងសេចក្តីស្រឡាញ់។ គាត់បានប្រាប់ខ្ញុំថា ជារៀងរាល់ពេលដែលមានក្មេងថ្មីចូលមករស់នៅ កិច្ចការសំខាន់ទីមួយរបស់គាត់ គឺត្រូវពន្យល់ក្មេងនោះ អំពី “បទបញ្ជាផ្ទៃក្នុងរបស់អ្នកស្រីមុមម៉ា” ដែលរួមមាន ខ្នាតគំរូនៃអាកប្បកិរិយ៉ា ព្រមទាំងការជួយកិច្ចការក្នុងផ្ទះដ៏មមាញឹក ទន្ទឹមនឹងពេលដែលគាត់បណ្តុះបណ្តាលក្មេងៗទាំងនោះ អំពីការទទួលខុសត្រូវ។ ក្មេងខ្លះពិបាកនឹងទទួលយក “បទបញ្ជាផ្ទៃក្នុងរបស់អ្នកស្រីមុមម៉ា” ដោយគិតថា បទបញ្ជាទាំងនោះបានរារាំងពួកគេ មិនឲ្យមានការកម្សាន្ត និងការសប្បាយ ប៉ុន្តែ នេះមិនមែនជាការពិតទេ។ ខ្នាតគំរូនេះបាននាំឲ្យផ្ទះសម្បែងរបស់ពួកគេមានសណ្តាប់ធ្នាប់ ហើយធ្វើឲ្យអ្នកស្រីមុមម៉ា និងក្មេងៗអាចរកបាននូវការរស់នៅដ៏សប្បាយរីករាយ និងសុខសាន្ត។ យ៉ាងណាមិញ អ្នកខ្លះបានយល់ថា ខ្នាតគំរូដែលព្រះបានដាក់ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ គឺជាឧបស័គ្គដែលរារាំងយើង មិនឲ្យអរសប្បាយនឹងជីវិត។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ តាមពិត ព្រំដែនកំណត់ដែលព្រះបានដាក់ គឺដើម្បីការពារយើង មិនឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើបាប ហើយជួយឲ្យយើងមានការឆ្លើយតបយ៉ាងត្រឹមត្រូវ ចំពោះទ្រង់។ ឧទាហរណ៍ នៅក្នុងបទគម្ពីរ អេភេសូរ ជំពូក៤ សាវ័កប៉ុលបានផ្តល់ឲ្យនូវការណែនាំខ្លះ…
Read articleសំណូមពរអធិស្ឋាន
កាលពីពេលថ្មីៗនេះ មានបេសកជនម្នាក់ បានមកចូលរួមការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ជាមួយនឹងខ្ញុំដែរ។ គាត់បានចែកចាយ អំពីអារម្មណ៍ដែលគាត់មាន នៅពេលដែលគាត់រៀបចំឥវ៉ាន់ ចាកចេញពីកន្លែងដែលនៅក្បែរញាតិមិត្ត ទៅរស់នៅក្នុងប្រទេសមួយទៀត ដែលនៅឆ្ងាយ។ ពេលដែលគាត់ និងក្រុមធើ្វដំណើរជាមួយក្រុមគ្រួសារមកដល់ទីនោះហើយ ពួកគាត់ក៏បានទទួលការស្វាគមន៍ ពីទិដ្ឋភាពនៃការជួញដូរគ្រឿងញៀន និងដងវិថីដ៏គ្រោះថ្នាក់។ រនាំងនៃភាសាបាននាំមកនូវភាពឯកកោសម្រាប់ក្រុមគ្រួសារគាត់។ ជាងនេះទៅទៀត ពួកគាត់បានឆ្លងមេរោគក្រពះបួនប្រភេទខុសៗគ្នា ដែលកាន់តែធ្វើឲ្យមានភាពយ៉ាប់យឺន។ ហើយកូនស្រីច្បងរបស់គាត់ ស្ទើរតែបាត់បង់ជីវិត ដោយសារធ្លាក់តាមចន្លោះប្រកាន់ដៃជណ្តើរដែលគ្មានសុវត្ថិភាព។ ដូចនេះ ពួកគាត់ត្រូវការការអធិស្ឋានរបស់យើងរាល់គ្នា។ សាវ័កប៉ុលបានពិសោធនឹងគ្រោះថ្នាក់ និងទុក្ខលំបាក ក្នុងនាមជាបេសកជន។ គាត់ត្រូវគេចាប់ដាក់គុក គាត់បានជួបគ្រោះថ្នាក់សំពៅលិច ហើយក៏ត្រូវគេវាយធ្វើបាបទៀត។ ដូចនេះ វាជារឿងធម្មតាទេ ដែលសំបុត្ររបស់គាត់ ក៏មានការសុំឲ្យគេអធិស្ឋានឲ្យគាត់ផងដែរ។ គាត់បានសុំពួកជំនុំនៅក្រុងថែស្សាឡូនិច ឲ្យអធិស្ឋានសូមឲ្យការផ្សាយដំណឹងល្អមានជោគជ័យ និយាយរួមគឺ អធិស្ឋានសូមឲ្យព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ “បានផ្សាយចេញទៅ ហើយបានដំកើងឡើង”(២ថែស្សាឡូនិច្ច ៣:១) ហើយសូមឲ្យទ្រង់ប្រោសគាត់ឲ្យ “បានរួចពីមនុស្សវៀច និងពីមនុស្សអាក្រក់ចេញ”(ខ.២)។ សាវ័កប៉ុលដឹងថា គាត់ចាំបាច់ត្រូវ “បើកមាត់គាត់ដោយក្លាហាន” នឹងសំដែងពីសេចក្តីអាថ៌កំបាំងនៃដំណឹងល្អ(អេភេសូរ ៦:១៩) ដែលនេះក៏ជាសំណូរពរអធិស្ឋានរបស់គាត់ផងដែរ។ តើអ្នកបានដឹង អំពីគ្រីស្ទបរិស័ទដែលត្រូវការជំនួយដ៏អស្ចារ្យពីព្រះ នៅពេលដែលពួកគេផ្សាយដំណឹងល្អនៃព្រះគ្រីស្ទឬទេ? នោះសូមនឹកចាំអំពីការដែលសាវ័កប៉ុលបានស្នើរសុំថា “បងប្អូនអើយ…
Read articleសុទ្ធតែមានតម្លៃ
ក្នុងមួយជីវិតនេះ ខ្ញុំបានប្រមូលទុករបស់របរជាច្រើន។ ខ្ញុំមានប្រអប់ដាក់ឥវ៉ាន់ ដែលកាលពីមុនមានសារៈសំខាន់ តែក្រោយមក ក៏លែងចាប់អារម្មណ៍។ ហើយក្នុងនាមជាអ្នកប្រមូលទុករបស់របរដែលមិនព្រមប្រែចិត្ត ខ្ញុំក៏បានដឹងថា ភាពរំភើបរីករាយ កើតមាននៅក្នុងការស្វែងរក និងទទួលបាននូវរបស់របរថ្មីៗជាបន្ថែមទៀត។ ហេតុនេះហើយ ខ្ញុំក៏ងាកមកផ្តោតអារម្មណ៍ ទៅលើការស្វែងរករបស់បន្ទាប់។ ខណៈពេលដែលយើងបង្គរទុកនូវរបស់ជាច្រើន ដែលសំខាន់ចំពោះយើង យើងប្រហែលមិនដឹងទេថា ក្នុងចំណោមរបស់ទាំងនោះ មានរបស់តិចណាស់ ដែលពិតជាមានតម្លៃចំពោះយើង។ តាមពិត ក្រោយមក ខ្ញុំក៏បានដឹងថា អ្វីដែលមានតម្លៃបំផុតក្នុងជីវិតមិនមែនជាវត្ថុទាល់តែសោះ។ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកដែលបានស្រឡាញ់ខ្ញុំ និងអ្នកដែលព្រះបានប្រទានមកក្នុងជីវិតខ្ញុំ ទើបមានតម្លៃ។ ក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំដឹងថា “បើគ្មានពួកគាត់ទេ នោះខ្ញុំមិនដឹងជាទៅជាយ៉ាងណាទេ” ដូចនេះ ពួកគេពិតជាមានតម្លៃចំពោះខ្ញុំណាស់។ ដូចនេះ ពេលដែលលោកពេត្រុសបានមានប្រសាសន៍ថា ព្រះយេស៊ូវជា “អ្នកដាក់ថ្មជ្រុង១នៅក្រុងស៊ីយ៉ូន ជាថ្មដែលជ្រើសរើស ហើយវិសេសវិសាល” (១ពេត្រុស ២:៦) នោះចិត្តរបស់យើងគួរតែដឹងជាក់ច្បាស់ថា ទ្រង់ពិតជាមានតម្លៃចំពោះយើងណាស់ គឺលើសរបស់របរ និងមនុស្សដែលយើងមានក្នុងជីវិតរបស់យើង។ យើងអាចសួរខ្លួនឯងថា តើសព្វថ្ងៃនេះ យើងនឹងទៅជាយ៉ាងណា បើសិនជាទ្រង់មិនមានព្រះវត្តមានប្រកបជាប់នៅជាមួយយើង យ៉ាងស្មោះត្រង់ និងមិនដែលខាន ដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញា និងការដឹកនាំដ៏ល្អឥតខ្ចោះ ដោយអត់ធ្មត់ដែលប្រកបដោយចិត្តមេត្តា…
Read articleការផ្តល់ឲ្យដ៏អស្ចារ្យ
ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង ចំពោះការដែលគេបានផ្ញើសារមក ក្នុងប្រអប់អ៊ីមែលរបស់ខ្ញុំជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីប្រាប់ខ្ញុំថា ខ្ញុំបានត្រូវរង្វាន់ជាទឹកប្រាក់ដ៏ច្រើនមិនគួរឲ្យជឿ។ ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំបានរាប់ចំនួនប្រាក់រង្វាន់ ដែលគេបាននិយាយនៅក្នុងសំបុត្រទាំងនោះ ក្នុងរយៈពេល១សប្តាហ៍ ឃើញថា មានទាំងអស់ ២៦លានដុល្លា។ ប៉ុន្តែ ការឲ្យរង្វាន់នោះ គឺជាអំពើបោកប្រាស់ប៉ុណ្ណោះ។ រង្វាន់ នៅក្នុងសំបុត្រនីមួយៗ ដែលមានចាប់ពី១ទៅ៧លានដុល្លា គឺគ្រាន់តែជាការកុហក់របស់ជនខិលខូច ដែលចង់បោកយកប្រាក់ពីខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ។ យើងម្នាក់ៗសុទ្ធតែងាយរងគ្រោះ នឹងការផ្តល់ឲ្យដ៏អស្ចារ្យ ពីគម្រោងបោកប្រាស់ ដែលតាមពិតគ្មានអ្វីឲ្យ យើង ក្រៅពីបញ្ហាឡើយ។ គេផ្តល់ឲ្យយើងនូវក្តីសង្ឃឹមក្លែងក្លាយ ហើយនៅទីបញ្ចប់ក្តីស្រមៃយើងត្រូវរលាយអស់។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មានការផ្តល់ឲ្យមួយ ដែលជាការផ្តល់ឲ្យដ៏ពិត ទោះបីជាវាជាការផ្តល់ឲ្យដ៏អស្ចារ្យមិនគួរឲ្យជឿក៏ដោយ។ ការផ្តល់ឲ្យដ៏អស្ចារ្យនេះ ជាការប្រទាននូវសេចក្តីសង្រ្គោះ ដែលព្រះសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងទទួល ដោយទទួលជឿលើព្រះយេស៊ូវ ដែលបានសម្រេចព្រះរាជកិច្ចសង្រ្គោះ នៅលើឈើឆ្កាយ គឺដូចដែលមានសេចក្តីចែងថា “ចូរជឿដល់ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទទៅ នោះនឹងបានសង្គ្រោះហើយ”(កិច្ចការ ១៦:៣១)។ នេះជាការផ្តល់ឲ្យ ដែលទ្រង់បានធ្វើ ដោយការលះបង់យ៉ាងខ្លាំង ដើម្បីជាប្រយោជន៍យើងរាល់គ្នា។ កណ្ឌគម្ពីររ៉ូមបានចែងថា “ទ្រង់ត្រូវគេបញ្ជូនទៅឲ្យមានទោស ដោយព្រោះអំពើរំលងរបស់យើងរាល់គ្នា ហើយបានប្រោសឲ្យមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ប្រយោជន៍ឲ្យយើងរាល់គ្នាបានរាប់ជាសុចរិត”(៤:២៥)។ ពេលដែលយើងទទួលសេចក្តីសង្រ្គោះ យើងអាចមានសេចក្តីសង្ឃឹម (ទីតុស ១:២)…
Read articleការជម្នះដំណឹងអាក្រក់
មានមនុស្សជាច្រើនដែលនិយាយថា “តើអ្នកណានឹងសំដែងឲ្យយើងឃើញសេចក្តីល្អ?”(ទំនុកដំកើង ៤:៦)។ ត្រង់ចំណុចនេះ ស្តេចដាវីឌ ហាក់ដូចជាកំពុងតែរៀបរាប់ អំពីទស្សនៈអវិជ្ជមាន ដែលមនុស្សយើងងាយនឹងមាន ក្នុងពិភពលោកយើងសព្វថ្ងៃ។ ពត៌មានសំខាន់ៗនៅលើទំព័រខាងមុខនៃការសែត អ៊ីនធើណិត ឬទូរទស្សន៍ហាក់ដូចជាចូលចិត្តផ្តោតទៅលើឧក្រិដ្ឋកម្ម គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ នយោបាយ សេដ្ឋកិច្ច និងអំពីបុគ្គលល្បីៗដែលបានធ្វើអ្វីខុស។ នៅកន្លែងធ្វើការ និងនៅផ្ទះ យើងច្រើនតែនិយាយអំពីការពិបាក ហើយភាពអវិជ្ជមានទាំងអស់នេះ សុទ្ធតែអាចបំបាក់ទឹកចិត្តជនជាទូទៅ។ ដូចនេះ តើយើងអាចងាកទៅរកដំណឹង ដែលល្អជាងនេះ នៅកន្លែងណា? ក្នុងពេលដែលស្តេចដាវីឌ មានបញ្ហា ទ្រង់បានងាកទៅរកព្រះអម្ចាស់ ដែលបានជួយឲ្យទ្រង់បានធូរស្បើយក្នុងចិត្ត(ខ.១) ហើយបានស្តាប់ពាក្យទ្រង់អធិស្ឋាន (ខ.៣)។ ទ្រង់មិនបានសង្ឃឹមថា ការល្អនឹងកើតឡើង ពេលដែលស្ថានភាពមានការប្រែប្រួលឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ ទ្រង់បានរកឃើញការលើកទឹកចិត្តឥតឈប់ឈរ ក្នុងព្រះ។ បានជាទ្រង់អធិស្ឋានថា “ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ សូមទ្រង់ប្រោសឲ្យរស្មីនៃព្រះភក្ត្រទ្រង់ បានភ្លឺមកលើយើងខ្ញុំរាល់គ្នា”(ខ.៦)។ ការនេះបានបណ្តាលឲ្យទ្រង់ មានសេចក្តីអំណរលើសជាងភាពសម្បូរសប្បាយ ឬជ័យជម្នះដែលមនុស្សអាចរកបានក្នុងលោកិយនេះ(ខ.៧)។ ក្នុងមួយជីវិតស្តេចដាវីឌ ទាំងមុនពេល និងក្រោយពេលដែលទ្រង់ក្លាយជាស្តេចនៃនគរអ៊ីស្រាអែល ទ្រង់តែងតែជួបការប្រឆាំងជានិច្ច។ ប៉ុន្តែ នៅទីបំផុត ទ្រង់អាចមានបន្ទូលថា “ទូលបង្គំនឹងសំរាកកាយ ហើយដេកលក់ទៅ ដោយសេចក្តីស្ងប់ ដ្បិតឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ…
Read articleពេលដ៏តក់ស្លត់
ម៉ាលីន(Marlene) ភរិយារបស់ខ្ញុំបានឆ្លងទន្លេអស់ពេលជាង៣០ម៉ោង នៅពេលដែលម៉ាថ(Matt)កូនដំបូងរបស់យើង បានចាប់កំណើត ជាហេតុបណ្តាលឲ្យទាំងកូនទាំងម្តាយ មានភាពតប់ប្រមល់ហួសប្រមាណ។ ថ្ងៃនោះ វេជ្ជបណ្ឌិតដែលធ្លាប់តែពិនិត្យផ្ទៃពោះនាង ជាទៀងទាត់ មិនមានវត្តមាននៅទីនោះទេ ដូចនេះ វេជ្ជបណ្ឌិតដែលមកជំនួស មិនមានការយល់ដឹងអំពីនាង និងគ័ររបស់នាងទេ។ ហេតុនោះហើយ បានជាគាត់ចំណាយពេលច្រើនពេក ទំរាំតែគាត់សម្រេចចិត្តធ្វើការវះកាត់ជាបន្ទាន់ ហើយការនេះបានបណ្តាលឲ្យកូនប្រុសរបស់យើងចាប់កំណើតមក ដោយការប៉ះទង្គិចយ៉ាងខ្លាំង បានជាគេយកទៅដាក់នៅកន្លែងសង្រ្គោះបន្ទាន់ សម្រាប់ទារកទើបកើត។ ពួកគេគ្មានលទ្ធភាពជួយកូនរបស់យើង ឲ្យឆ្លងផុតស្ថានភាពដែលមានការប៉ះទង្គិចនៃការប្រើថ្នាំពេទ្យបានឡើយ។ តែដោយសារព្រះគុណព្រះ ម៉ាថក៏បានជាសះស្បើយ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្នុងមួយជីវិតនេះ គ្មានពេលណាដែលខ្ញុំមានការតក់ស្លត់ ជាងពេលដែលខ្ញុំឈរនៅក្បែរគ្រែដ៏តូចរបស់ម៉ាថ ក្នុងកន្លែងសង្រ្គោះបន្ទាន់ឡើយ។ តែខ្ញុំដឹងថា ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់គង់នៅក្បែរខ្ញុំ ពេលដែលខ្ញុំអធិស្ឋានទូលទ្រង់។ ក្នុងពេលដ៏តក់ស្លត់បំផុត នៃជីវិតយើង (ក៏ដូចជាក្នុងស្ថានភាពផ្សេងទៀត) គ្មានអ្វីដែលអាចនាំមកនូវការកម្សាន្តចិត្ត ដល់ចិត្តដែលឈឺចាប់ ដូចពេលដែលយើងដឹងច្បាស់ថា ព្រះគង់នៅជាមួយយើង និងមើលថែរយើងឡើយ។ ស្តេចដាវីឌ ទ្រង់ជាអ្នកនិពន្ធបទទំនុកដំកើង ដែលបានមានបន្ទូលថា “ទោះបើទូលបង្គំដើរកាត់ច្រកភ្នំនៃម្លប់សេចក្តីស្លាប់ក៏ដោយ គង់តែមិនខ្លាចសេចក្តីអាក្រក់ណាឡើយ ដ្បិតទ្រង់គង់នៅជាមួយនឹងទូលបង្គំព្រនង់ ហើយនឹងដំបងរបស់ទ្រង់កំសាន្តចិត្តទូលបង្គំ”(ទំនុកដំកើង ២៣:៤)។ ពេលដែលការភ័យខ្លាចមានភាពលើសលប់ចំពោះយើង នោះព្រះអម្ចាស់គង់នៅជាមួយ។ យើងមានការធូរស្បើយក្នុងចិត្ត ពេលបានដឹងថាទ្រង់គង់នៅក្បែរ ដើម្បីនាំយើងឆ្លងកាត់ការល្បងលដ៏ជ្រាលជ្រៅបំផុត។–Bill Crowder
Read article