គេកំពុងមើលខ្ញុំ
មានព្រឹត្តិការណ៍ប្រកួតកីឡាមួយ នៅវិទ្យាល័យ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំងើបមុខលែងរួច កាលពីប៉ុន្មានទសវត្សរ៍កន្លងទៅ។ ការប្រកួតកីឡាពិតជាមានន័យណាស់ ចំពោះខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានផ្តោតទៅលើកីឡាបាល់បោះ ហើយថែមទាំងបានចំណាយពេលរាប់រយម៉ោង នៅក្នុងការហ្វឹកហាត់។ ខ្ញុំបានចូលរួមក្នុងក្រុមកីឡាករបាល់បោះមួយ តាំងពីនៅអនុវិទ្យាល័យ តែពេលចូលដល់មហាវិទ្យាល័យ គេមិនបានឲ្យខ្ញុំចូលរួមប្រកួតទៀត ដូចនេះខ្ញុំមានការឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ខ្ញុំនៅតែបន្តចូលរួមក្នុងក្រុម ទាំងការខកចិត្ត និងការយល់ច្រឡំ។ គេបានឲ្យខ្ញុំធ្វើជាអ្នកស្រង់ស្ថិតិក្នុងក្រុម តែខ្ញុំនៅតែទៅចូលរួមទស្សនាការប្រកួតរបស់ពួកគេ ហើយបានកត់ត្រាលម្អិត អំពីការបោះបាល់ចូលកន្ត្រក ក៏ដូចជាការបោះមិនចូលកន្ត្រក ដែលមិត្តភ័ក្ររបស់ខ្ញុំបានធ្វើ នៅក្នុងការប្រកួតជម្រើសរដ្ឋ ដែលខ្ញុំមិនបានចូលរួមប្រកួត។ និយាយដោយស្មោះត្រង់ ខ្ញុំមិនដែលខ្វល់ថាពួកគេគិតយ៉ាងណា ចំពោះខ្ញុំទេ។ ពោលគឺខ្ញុំនៅតែបន្តចូលរួមជាមួយពួកគេជាធម្មតា។ ហេតុដូច្នេះហើយ បានជាពេលថ្មីៗនេះ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង ដែលបានដឹងថា សិស្សរួមថ្នាក់ខ្ញុំបួនប្រាំនាក់បានប្រាប់បងប្អូនខ្ញុំថា ពួកគេបានសង្កេតឃើញថា ខ្ញុំនៅតែមានការឆ្លើយតបជាវិជ្ជមាន ទោះបីជាខ្ញុំមានការឈឺចាប់ក៏ដោយ ដែលនោះមេរៀន នៅក្នុងជំនឿរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទ ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីព្រះគ្រីស្ទ។ ដែលខ្ញុំនិយាយនេះ គឺគ្មានបំណងចង់ប្រាប់ឲ្យអ្នកធ្វើដូចខ្ញុំទេ ពីព្រោះ កាលនោះ ខ្ញុំមិនបានដឹងច្បាស់ថា ខ្លួនឯងកំពុងធ្វើអ្វីទេ។ តែដែលសំខាន់នោះ គឺយើងត្រូវដឹងថា មនុស្សនៅជំវិញខ្លួនយើង កំពុងមើលទីបន្ទាល់របស់យើង។ ក្នុងបទគម្ពីរទីតុស ៣:១-៨ សាវ័កប៉ុលបានពន្យល់ថា ព្រះបានប្រទានជីវិតឲ្យយើងរស់នៅ…
Read articleការនិយាយត្រង់ ដែលមានប្រយោជន៍
ម្តាយរបស់ខ្ញុំ មានចំណុចជាច្រើន ដែលខ្ញុំចូលចិត្ត ហើយអ្វីដែលខ្ញុំចូលចិត្តជាងគេនោះ គឺការនិយាយត្រង់របស់គាត់។ មានពេលជាញយដង ខ្ញុំចង់សុំយោបល់របស់គាត់ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាណាមួយ គាត់ច្រើនតែឆ្លើយដោយត្រង់ថា “បើមិនស្តាប់សម្តីម៉ាក់ទេ កុំសុំយោបល់ម៉ាក់អី ម៉ាក់នឹងមិនខំនិយាយអ្វីដែលកូនចង់ស្តាប់នេះទេ។ ម៉ាក់នឹងនិយាយតែអ្វីដែលចេញពីចិត្តម៉ាក់ប៉ុណ្ណោះ”។ នៅក្នុងពិភពលោក ដែលមនុស្សត្រូវប្រយ័ត្នប្រយែងពាក្យសម្តីរបស់ខ្លួន ការនិយាយត្រង់របស់ម្តាយខ្ញុំ គឺពិតជាលើកទឹកចិត្តខ្ញុំណាស់។ នេះក៏ជាលក្ខណៈសម្បត្តិ ដែលមិត្តភ័ក្រដ៏ពិតមានផងដែរ។ មិត្តភ័ក្រដ៏ពិតនិយាយការពិតមកកាន់យើង ដោយក្តីស្រឡាញ់ ទោះបីជាយើងមិនចង់ស្តាប់ក៏ដោយ គឺដូចដែលបទគម្ពីរសុភាសិតចែងថា “របួសដែលមិត្តសំឡាញ់ធ្វើដល់យើង នោះតែងធ្វើដោយស្មោះត្រង់ទេ”(សុភាសិត ២៧:៦)។ នេះក៏ស្ថិតនៅក្នុងចំណោមមូលហេតុ ដែលយើងទទួលស្គាល់ថា ព្រះយេស៊ូវជាមិត្តដ៏ល្អប្រសើរបំផុត។ ពេលដែលទ្រង់ជួបស្ត្រីម្នាក់នៅក្បែរអណ្តូងទឹក(យ៉ូហាន ៤:៧-២៦) ព្រះអង្គមិនបានមានបន្ទូលមកកាន់នាង អំពើតម្រូវការខាងសាច់ឈាម ដែលជារឿងបន្ទាប់បន្សំឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះអង្គបានមានបន្ទូលស៊ីជម្រៅបំផុត អំពីតម្រូវការខាងវិញ្ញាណរបស់នាងវិញ។ ទ្រង់បង្ហាញឲ្យនាងយល់អំពីលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់ព្រះវរបិតា ហើយមានបន្ទូលដោយក្តីស្រឡាញ់ អំពីក្តីស្រមៃរបស់នាង ដែលមិនអាចក្លាយជាការពិត និងអំពីការខកចិត្តដ៏ធ្ងន់បំផុតរបស់នាង។ ពេលដែលយើងដើរជាមួយព្រះអម្ចាស់ សូមយើងអនុញ្ញាតិឲ្យទ្រង់មានព្រះបន្ទូល ឲ្យយើងដឹងច្បាស់ អំពីស្ថានភាពជាក់ស្តែងនៃដួងចិត្តយើង តាមរយៈបទគម្ពីរ ដើម្បីឲ្យយើងងាកមករកព្រះអង្គ និងទទួលព្រះគុណព្រះអង្គ ជាជំនួយ នៅពេលណាយើងត្រូវការ ។–Bill Crowder
Read articleបុរសល្អម្នាក់
ក្នុងពិធីរំឭកខួបលោកជ័ររ៉ល ស្ទីវិន(Jerald Stevens) មានគ្រូគង្វាលម្នាក់មានប្រសាសន៍ថា “លោកជែរីជាមនុស្សល្អ”។ “គាត់ស្រឡាញ់គ្រួសារគាត់។ គាត់ស្មោះត្រង់ចំពោះភរិយារបស់គាត់។ គាត់បម្រើប្រទេសជាតិ ក្នុងជួរកងទ័ព។ គាត់ជាឪពុក និងជាជីតាដ៏ល្អប្រសើរ មិនតែប៉ុណ្ណោះ គាត់ជាមិត្តភ័ក្រដ៏ឧត្តុងឧត្តម្ភ”។ ប៉ុន្តែ លោកគ្រូគង្វាលបានបន្តប្រាប់មិត្តភ័ក្រ និងក្រុមគ្រួសារ ដែលកំពុងជួបជុំនៅទីនោះថា ការរស់នៅបានល្អ និងការប្រព្រឹត្តល្អ របស់លោកជែរី មិនអាចគ្រប់គ្រាន់ល្មម នឹងឲ្យគាត់ចូលនគរស្ថានសួគ៌បានឡើយ។ ហើយលោកជែរីក៏អាចនិយាយអញ្ចឹងខ្លួនឯងដែរ! លោកជែរីជឿពាក្យ ដែលបានកត់ក្នុងបទគម្ពីរ ដែលបានចែងថា “ពីព្រោះគ្រប់គ្នាបានធ្វើបាប ហើយខ្វះមិនដល់សិរីល្អនៃព្រះ”(រ៉ូម ៣:២៣) និងខគម្ពីរដែលចែងថា “ដ្បិតឈ្នួលនៃអំពើបាប នោះជាសេចក្តីស្លាប់”(រ៉ូម ៦:២៣)។ ដូច្នេះ ជោគវាសនាចុងក្រោយដ៏អស់កល្បជានិច្ច របស់លោកជែរី មិនមែនស្ថិតនៅលើ ថាតើគាត់រស់នៅបានល្អកម្រិតណាឡើយ តែផ្អែកទាំងស្រុងទៅលើ ការដែលព្រះគ្រីស្ទបានសុគតជំនួសគាត់ ដើម្បីបង់ថ្លៃលោះបាបនៅលើឈើឆ្កាង។ លោកជែរីជឿថា យើងម្នាក់ៗត្រូវតែទទួលអំណោយ ដោយឥតគិតថ្លៃមកពីព្រះ ដោយផ្ទាល់ខ្លួន ដែលជាជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ ដ៏ជាព្រះអម្ចាស់នៃយើង(៦:២៣)។ លោកជែរីជាមនុស្សល្អម្នាក់ តែធ្វើយ៉ាងណា ក៏នៅតែមិនល្អគ្រប់គ្រាន់ឡើយ។ ហើយយើងក៏មិនអាចល្អគ្រប់គ្រាន់ដែរ។ ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាបានសង្រ្គោះ ដោយសារសេចក្តីជំនឿ…
Read articleរំពឹងថាការអស្ចារ្យនឹងកើតឡើង
លោកវីលៀម ខារី(Williams Carey) ជាមនុស្សសាមញ្ញម្នាក់ តែគាត់មានជំនឿរឹងមាំខុសពីធម្មតា។ គាត់បានចាប់កំណើត ក្នុងវណ្ណៈកម្មករ កាលពីសតវត្សន៍ទី១៨ ហើយគាត់ប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិត ដោយធ្វើជាងកាត់ស្បែកជើង។ ក្នុងអំឡុងពេលដែលលោកខារីកំពុងប្រកបការងារកាត់ស្បែកជើង គាត់បានអានសៀវភៅទេវសាស្រ្ត និងកំណត់ហេតុ ដែលអ្នកស្រាវជ្រាវម្នាក់បាននិពន្ធ។ ពេលនោះ ព្រះក៏បានប្រើព្រះបន្ទូលទ្រង់ និងរឿងនៃការរុករកឃើញក្រុមមនុស្សថ្មី ដើម្បីបណ្តាលចិត្តគាត់ឲ្យចេញទៅផ្សាយដំណឹងល្អ ក្នុងតំបន់ជាច្រើន នៃពិភពលោក។ ក្រោយមក គាត់ក៏បានធ្វើដំណើរទៅប្រទេសឥណ្ឌា ធ្វើជាបេសកជន ហើយគាត់មិនត្រឹមតែបានប្រកាសដំណឹងល្អប៉ុណ្ណោះទេ តែគាត់ថែមទាំងរៀនចេះភាសាផ្សេងៗនៃជនជាតិឥណ្ឌា ហើយគាត់ក៏បានបកប្រែព្រះគម្ពីរ ជាភាសាទាំងនោះផងដែរ។ លោកខារីបានបង្ហាញពីទឹកចិត្តឆេះឆួល ចំពោះបេសកកម្ម ដោយលើកឡើងថា “ចូររំពឹងថា ព្រះទ្រង់នឹងធ្វើការអស្ចារ្យ ចូរព្យាយាមធ្វើកិច្ចការដ៏ធំប្រសើរថ្វាយទ្រង់”។ លោកខារីក៏បានរស់នៅ តាមពាក្យសម្តីខាងលើនេះ ហើយមនុស្សរាប់ពាន់នាក់ក៏បានទទួលការលើកទឹកចិត្តឲ្យបំពេញបេសកកម្ម តាមគំរូរបស់គាត់។ ព្រះគម្ពីរបានចែងអំពីមនុស្សជាច្រើន ដែលបានបង្កើតផលដ៏អស្ចារ្យ ដោយសារសេចក្តីជំនឿរបស់ខ្លួន។ បទគម្ពីរហេព្រើរចែងអំពីពួកអ្នក “ដែលដោយសារសេចក្តីជំនឿ នោះគេបានឈ្នះនគរដទៃ បានសម្រេចការសុចរិត បានទទួលសេចក្តីសន្យា បានបិទមាត់សិង្ហ បានពន្លត់អំណាចភ្លើង បានរួចពីមុខដាវ បានមានកំឡាំង ក្នុងកាលដែលកំពុងតែខ្សោយ ក៏ត្រឡប់ជាពូកែក្នុងចំបាំង ទំាងកំចាត់ពលទ័ពសាសន៍ដទៃផង”( ហេព្រើរ ១១:៣៣-៣៤)។ មានវីរៈបុរសនៃសេចក្តីជំនឿកាន់តែច្រើនឡើងៗ…
Read articleវេចខ្ចប់ទុក្ខសោករបស់អ្នក
ក្នុងអំឡុងពេលដ៏វឹកវរនៃទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៦០ តន្រ្តីដ៏ពេញនិយម នៅសហរដ្ឋអាមេរិក មានការលាយឡំចូលគ្នាដ៏ចម្លែក រវាងការតវ៉ាប្រឆាំង និងជាតិនិយម។ បទចម្រៀងខ្លះមានការប្រឆាំងនឹងសង្រ្គាម ភាពលោភលន់ និងភាពអយុត្តិធម៌ក្នុងសង្គម ខណៈពេលដែលចម្រៀងផ្សេងទៀតបានបញ្ជាក់អំពីកាតព្វកិច្ច ដែលប្រជាជនមានចំពោះប្រទេសជាតិ និងប្រពៃណីយ។ ប៉ុន្តែ ទន្ទឹមនឹងនោះ លោករីឆាត ហ្វារីណា(Richard Farina) និងអ្នកស្រីប៉ូលីន បេស ម៉ាឌិន(Pauline Baez Marden) បាននិពន្ធបទចម្រៀងមួយបទ ដែលមានចំណងជើងថា “ចូរវេចខ្ចប់ទុក្ខសោករបស់អ្នក” ដែលបទចម្រៀងនេះបាននិយាយអំពីការតវ៉ាប្រឆាំង ក៏ដូចជានិយាយអំពីជាតិនិយម ដោយផ្តោតទៅលើការស្វែងរកសន្តិភាពផ្ទាល់ខ្លួន។ បទចម្រៀងនេះ មានវគ្គដែលគេច្រៀងបន្ទជាច្រើនដង យ៉ាងដូចនេះថា : បើសិនជាមាននរណាម្នាក់អាចវេចខ្ចប់ទុក្ខសោករបស់អ្នក ហើយផ្ទេរទុក្ខសោកនោះមកខ្ញុំ នោះអ្នកនឹងលែងមានទុក្ខសោកនោះទៀត ព្រោះខ្ញុំដឹងពីរបៀបប្រើទុក្ខសោកនោះ ចូរផ្ទេរទុក្ខសោកនោះមកខ្ញុំ។ អ្នកនិពន្ធនៃបទចម្រៀងនេះ ប្រហែលជាគិតថា មនុស្សម្នាក់ៗសង្ឃឹមថា មាននរណាម្នាក់ ដែលពិតជាអាចផ្តល់ឲ្យនូវសន្តិភាពក្នុងចិត្តបាន។ មានដំណឹងល្អមួយដែលប្រកាស់ថា មានអង្គបុគ្គលម្នាក់ ដែលពិតជាអាចជួយឲ្យយើងមានសន្តិភាពក្នុងចិត្តមែន។ គឺដូចដែលបទគម្ពីរអេសាយ ជំពូក៥៣ បានថ្លែងទំនាយ អំពីព្រះមែស៊ីនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ដែលទ្រង់យាងមកតាមព្រះបន្ទូលសន្យា។ ក្នុងនាមជាគ្រីស្ទបរិស័ទ យើងឃើញថា បទទំនាយនេះបានសម្រេច នៅក្នុងការសុគត និងការមានព្រះជន្មឡើងវិញ…
Read articleលោកតាបានចាកចេញទៅ
លោកឃែន ជាបងប្អូនជីដូនមួយរបស់ខ្ញុំ ដែលបានប្រយុទ្ធនឹងជម្ងឺមហារីក ដោយចិត្តក្លាហាន អស់រយៈពេល៤ឆ្នាំ។ នៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ របស់គាត់នៅលើផែនដីនេះ ភរិយា កូនទាំងពីរនាក់ និងចៅរបស់គាត់បួនប្រាំនាក់ បានចូលក្នុងបន្ទប់គាត់ ដើម្បីចំណាយពេលជាមួយគាត់ ជាលើកចុងក្រោយ ព្រមទាំងនិយាយពាក្យលាគ្នាជាពិសេសផង។ ពេលដែលពួកគេចេញក្រៅបន្ទប់បានមួយស្របក់ គាត់ក៏បានលាចាកលោក ទៅនៅជាមួយព្រះ អស់កល្បជានិច្ច។ ពេលដែលក្រុមគ្រួសារគាត់បានដឹងថា គាត់បានផុតដង្ហើមហើយ ចៅស្រីដែលមានវ័យក្មេងរបស់គាត់ បានពោលពាក្យដ៏ផ្អែមថា “លោកតាបានចាកចេញទៅ យ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់”។ ព្រះបានគង់នៅជាមួយលោកឃែន ក្នុងជីវិតដែលគាត់រស់បានមួយពេល ហើយមួយសន្ទុះក្រោយមក វិញ្ញាណរបស់គាត់ក៏បានទៅនៅជាមួយទ្រង់ នៅក្នុងនគរស្ថានសួគ៌។ លោកឃែនបានធ្វើពាក្យបណ្តាំ សុំឲ្យគេអានបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក១៦ ក្នុងពិធីរំឭកអំពីគាត់។ គាត់មានគំនិតយល់ស្រប ចំពោះស្តេចដាវីឌ ដែលជាអ្នកនិពន្ធបទគម្ពីរនេះ ដែលបានមានប្រសាសន៍ថា គ្មានទ្រព្យសម្បត្តិណា ដែលមានតម្លៃជាងការមានទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ខ្លួន ជាមួយព្រះឡើយ(ខ.២,៥)។ ស្តេចដាវីឌមានព្រះជាទីជ្រកកោនរបស់ទ្រង់ ដូចនេះ ទ្រង់ក៏បានជ្រាបផងដែរថា សេចក្តីស្លាប់មិនបានឆក់យកជីវិតអ្នកជឿព្រះឡើយ។ ទ្រង់មានបន្ទូលថា “ដ្បិតទ្រង់មិនទុកឲ្យព្រលឹងទូលបង្គំ នៅក្នុងស្ថានឃុំព្រលឹងមនុស្សស្លាប់ទេ”(ខ.១០)។ ពេលដែលលោកឃែន ឬអ្នកដទៃទៀតដែលបានទទួលព្រះយេស៊ូវជាព្រះសង្រ្គោះ បានលាចាកលោកនេះទៅ ព្រះទ្រង់មិនបានបោះបង់ចោលពួកគាត់ ដោយឲ្យពួកគាត់ស្លាប់ជារៀងរហូតឡើយ។ ដោយសារការសុគត និងការមានព្រះជន្មឡើងវិញនៃព្រះយេស៊ូវ…
Read article