មានអំណាច
ពេលដែលគ្រូពេទ្យបានពិនិត្យរកឃើញថា បងស្រីរបស់ខ្ញុំមានជម្ងឺមហារីក ខ្ញុំក៏បានប្រាប់មិត្តភ័ក្រខ្ញុំ ឲ្យអធិស្ឋានឲ្យគាត់។ ពេលដែលគាត់ចូលបន្ទប់វះកាត់ យើងបានអធិស្ឋានសូមឲ្យគ្រូពេទ្យវះកាត់ មានលទ្ធភាពសម្អាតដុំមហារីកនោះ ចេញពីខ្លួនគាត់ ដើម្បីកុំឲ្យគាត់ត្រូវឆ្លងកាត់ការចាក់ថ្នាំគីមី ឬបាញ់កាំរស្មីឡើយ។ ហើយព្រះក៏បានឆ្លើយតបតាមសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់យើង! ពេលដែលខ្ញុំផ្សព្វផ្សាយដំណឹងនេះទៅ មានមិត្តភ័ក្ររបស់ខ្ញុំម្នាក់បានមានប្រសាសន៍ថា “ខ្ញុំមានការសប្បាយចិត្តណាស់ ដែលការអធិស្ឋានរបស់យើងមានអំណាចប្រោសឲ្យជា”។ ខ្ញុំក៏បានឆ្លើយតបថា “ខ្ញុំសូមព្រះគុណព្រះ ដែលបានឆ្លើយតប តាមការអធិស្ឋានរបស់យើង លើកនេះ”។ សាវ័កយ៉ាកុបបានមានប្រសាសន៍ថា “សេចក្តីទូលអង្វរដ៏អស់ពីចិត្តរបស់មនុស្សសុចរិត នោះពូកែណាស់”(យ៉ាកុប ៥:១៦)។ ត្រង់ចំណុចនេះ តើការដែលសាវ័កយ៉ាកុបប្រើពាក្យ “អស់ពីចិត្ត” និង “មនុស្សសុចរិត” មានន័យថា កាលណាយើងអធិស្ឋានកាន់តែខ្លាំង ឬកាលណាមានមនុស្សកាន់តែច្រើនជួយអធិស្ឋានឲ្យយើង នោះយើងនឹងកាន់តែងាយទទួលការឆ្លើយតបពីព្រះឬ? ព្រះបានឆ្លើយតបចំពោះខ្ញុំ ដោយចម្លើយថា “ទេ” និង “រង់ចាំ” ជាច្រើនដងមកហើយ បានជាខ្ញុំចង់សួរដូចនេះ។ ការអធិស្ឋានមានអំណាចណាស់ តែមានចំណុចដែលយើងត្រូវយល់។ យើងបានទទួលការបង្រៀន ឲ្យមានជំនឿ ឲ្យទូលសូមឲ្យអស់ពីចិត្ត និងដោយចិត្តក្លាហាន ឲ្យអត់ធ្មត់ ឲ្យចុះចូលនឹងបំណងព្រះទ័យទ្រង់។ ប៉ុន្តែ ព្រះបានឆ្លើយតបការអធិស្ឋាន តាមប្រាជ្ញារបស់ទ្រង់ ហើយការឆ្លើយតបរបស់ទ្រង់ គឺតែងតែល្អជានិច្ច។ ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់អរព្រះគុណព្រះ ដែលសព្វព្រះទ័យនឹងស្តាប់ឮពាក្យយើងអធិស្ឋានចេញពីចិត្ត…
Read articleព្រះប្រាកដជាស្រឡាញ់ខ្ញុំជាងគេ
ក្នុងអំឡុងពេលវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចធ្ងន់ធ្ងរ ខ្ញុំបានបង្កើតក្រុមទ្រទ្រង់ សម្រាប់ជួយគ្រីស្ទបរិស័ទ ដែលកំពុងមានបញ្ហាអត់ការងារធ្វើ។ យើងបានជួយពិនិត្យពាក្យចូលធ្វើការរបស់ពួកគេ ជួយស្វែងរកបណ្តាញការងារ ព្រមទាំងជួយអធិស្ឋានឲ្យពួកគេផងដែរ។ ក្រោមមក មានបញ្ហាមួយកើតឡើង។ គឺនៅពេលដែលពួកគេរកបានការងារធ្វើ ពួកគេស្ទើរតែមិនដែលត្រឡប់មក ចូលរួមក្រុមរបស់យើងវិញ ដើម្បីផ្តល់នូវការទឹកចិត្តឡើយ។ ការនេះបានធ្វើមានភាពឯកោ និងការដាច់ទំនាក់ទំនង កើតមានឡើងកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ សម្រាប់អ្នកដែលសល់នៅក្នុងក្រុមទ្រទ្រង់។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មានបញ្ហាកាន់តែអាក្រក់ជាងនេះទៅទៀត បានកើតឡើង ដោយសារអ្នកខ្លះ ដែលរកបានការងារធ្វើ ហើយមិនដែលបាត់បង់ការងារ។ ពួកគេបានបញ្ចេញយោបល មកកាន់អ្នកដែលមិនទាន់មានការងារធ្វើ ដោយការស្តីបន្ទោស គឺមិនខុសពីការដែលមិត្តភ័ក្រលោកយ៉ូប បានចោទប្រកាន់គាត់ ពេលដែលគាត់កំពុងមានទុក្ខវេទនាថា “បើខ្លួនអ្នកក៏បរិសុទ្ធ ហើយទៀងត្រង់ នោះពិតប្រាកដជាទ្រង់នឹងតើនឡើងជួយដល់អ្នក ព្រមទាំងប្រោសឲ្យទីលំនៅដ៏សុចរិតរបស់អ្នក បានប្រកបដោយសេចក្តីចំរើនផង”(យ៉ូប ៨:៦)។ ក្នុងជំពូក១២ លោកយ៉ូបបានចាប់ផ្តើមនិយាយពាក្យ ដែលអ្នកមានការងារធ្វើ នៅសម័យសព្វថ្ងៃ អាចយល់បាន។ គាត់មានប្រសាសន៍ថា គាត់មិនឲ្យតម្លៃពួកអ្នក ដែលចេះតែមានជីវិតសុខស្រួលជានិច្ចនោះឡើយ (ខ.៥)។ ពេលដែលអ្វីៗមានដំណើរការល្អ យើងប្រហែលជាចាប់ផ្តើមគិតថា យើងជាមនុស្សដែលល្អជាងពួកអ្នកដែលកំពុងមានបញ្ហា ឬជាមនុស្សដែលព្រះស្រឡាញ់ជាង ពួកអ្នកដែលកំពុងមានបញ្ហាហើយ បានជាយើងគ្មានបញ្ហាដូចនេះ។ យើងបានភ្លេចហើយថា លោកិយដែលបានធ្លាក់ចូលក្នុងអំពើបាប បាននាំឲ្យមានផលប៉ះពាល់ មកលើមនុស្សគ្រប់រូប ដោយមិនរើសមុខឡើយ។…
Read articleដោះស្រាយហើយ
ខ្ញុំចូលចិត្តមើលការប្រកួតបាល់ទាត់ ហើយខ្ញុំជាអ្នកគាំទ្រក្លឹបបាល់ទាល់លីវើភូល(Liverpool) ក្នុងការប្រកួតព្រីមាលីក(Premier League) ក្នុងប្រទេសអង់គ្លេស។ ពេលដែលក្រុមកីឡាករអាវក្រហមទាំងនោះកំពុងប្រកួត ខ្ញុំខំតាមដានទាំងចិត្តភ័យអរ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍តានតឹងជាប់ជានិច្ច ក្នុងការទស្សនានេះ ព្រោះការទាត់បញ្ចូលទីតែមួយគ្រាប់ ឬការដែលកីឡាករភ្លាត់ស្នៀតតែបន្តិច អាចកែប្រែលទ្ធផលនៃការប្រកួតបាន។ ការនេះក៏ជាកត្តា ដែលនាំឲ្យមានភាពសប្បាយរីករាយ ក្នុងការទស្សនាផងដែរ។ ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំបានមើលគេចាក់ឡើងវិញនូវរូបភាពយឺតៗ នៃការប្រកួតរបស់ក្រុមលីវើភូល។ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើល ពេលបានដឹងថា ខ្លួនមានអារម្មណ៍ស្ងប់ជាងមុន នៅក្នុងការទស្សនារូបភាពយឺត ៗនេះ។ តើហេតុអ្វី? ព្រោះខ្ញុំបានមើលម្តងហើយ ដូចនេះខ្ញុំដឹងអំពីលទ្ធផលនៃការប្រកួត បានជាខ្ញុំអាចទស្សនាស កម្មភាពនោះ ដោយអំណរ និងគ្មានភាពតានតឹងអ្វីឡើយ។ ជាញឹកញាប់ ការរស់នៅរបស់យើង មានលក្ខណៈមិនខុសពីការតាមដានការប្រកួតកីឡាឡើយ។ យើងមានការភ្ញាក់ផ្អើល ការនឿយណាយ និងការភ័យខ្លាច ពេលដែលយើងមិនដឹងច្បាស់ អំពីលទ្ធផលដែលយើងនឹងទទួលនៅពេលខាងមុខ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទ អាចទទួលបាននូវការកម្សាន្តចិត្ត ដោយដឹងការពិតថា ទោះបីជាយើងមិនអាចដឹងជាមុន អំពីលទ្ធផលនៃបញ្ហាជាច្រើន ក្នុងជីវិតយើងក៏ដោយ ក៏យើងអាចដឹងច្បាស់ថា លទ្ធផលដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង គឺបានសម្រេចដោយកិច្ចការដែលព្រះគ្រីស្ទបានធ្វើ នៅលើឈើឆ្កាងហើយ។ សាវ័កយ៉ូហានបានចែងយ៉ាងច្បាស់ថា “ខ្ញុំបានសរសេរសេចក្តីទាំងនេះ ផ្ញើមកអ្នករាល់គ្នា ដែលជឿដល់ព្រះនាមព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានដឹងថា អ្នករាល់គ្នាមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចហើយ”(១យ៉ូហាន…
Read articleអំណោយនៃការគេង
ការគេងមានភាពចាំបាច់ ចំពោះសុខភាពរបស់យើងខ្លាំងណាស់។ អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តមិនបានដឹងច្បាស់ អំពីមូលហេតុ ដែលយើងត្រូវការការគេងឡើយ តែពួកគេដឹងថា មានការអ្វីកើតឡើង ពេលដែលយើងគេងមិនគ្រប់គ្រាន់។ យើងនឹងប្រឈមមុខនឹងការចាស់ជាងវៃ ការឡើងទម្ងន់ និងជម្ងឺផ្សេងៗ រាប់ចាប់ពីជម្ងឺផ្តាសាយ រហូតដល់ជម្ងឺមហារីក។ ពេលដែលយើងកំពុងរសាត់អណ្តែត ឆ្ពោះទៅរកពិភពសុបិន្តក្នុងដំណេក ព្រះបានធ្វើសម្រេចនូវការជាច្រើន នៅក្នុងរូបកាយយើង ដែលនោះពិតជាអស្ចារ្យណាស់។ ពេលដែលយើងកំពុងនៅស្ងៀមក្នុងការលង់លក់ក្នុងដំណេក ព្រះបានបញ្ចូលថាមពលឲ្យយើងឡើងវិញ ទ្រង់បានជួសជុល និងបង្កើតកោសិការយើងឡើងវិញ ហើយរៀបចំពត៌មាន នៅក្នុងខួរក្បាលយើងឡើងវិញ។ មានមូលហេតុជាច្រើន ដែលនាំឲ្យយើងមិនអាចគេងបានគ្រប់គ្រាន់ ហើយមានមូលហេតុខ្លះ យើងមិនអាចដោះស្រាយបានទេ តែព្រះគម្ពីរបានបង្ហាញថា យើងមិនគួរគេងមិនបានគ្រប់គ្រាន់ ដោយសារធ្វើការហួសកំណត់ឡើយ(ទំនុកដំកើង ១២៧:២)។ ការគេង គឺជាអំណោយដែលព្រះប្រទានយើង ហើយយើងគួរតែទទួលអំណោយមួយនេះ ដោយការដឹងគុណទ្រង់។ បើយើងគេងមិនគ្រប់ទេ យើងត្រូវស្វែងយល់ពីមូលហេតុ ដែលយើងគេងមិនគ្រប់។ តើយើងបានក្រោកពីព្រលឹម ហើយក្រចូលគេង ដើម្បីរកប្រាក់ទិញរបស់ដែលយើងត្រូវការឬ? តើយើងកំពុងតែប្រឹងប្រែធ្វើការងារបម្រើព្រះ ដោយគិតថា ក្រៅពីយើង គឺគ្មាននរណាអាចធ្វើការងារនោះឬ? មានពេលខ្លះ អារក្សបានល្បួងឲ្យខ្ញុំជឿថា ការងារដែលខ្ញុំធ្វើ នៅពេលដែលខ្ញុំមិនទាន់គេងមានសារៈសំខាន់ជាងកិច្ចការដែលព្រះធ្វើ ពេលខ្ញុំកំពុងគេង។ ការគេងគឺជាអំណោយមកពីព្រះ ប៉ុន្តែ ការដែលយើងបដិសេធអំណោយមួយនេះ គឺមិនខុសពីការទូលទ្រង់ថា…
Read articleស្មរបន្ទាល់ដែលបាននិយាយប្រាប់
ពេលដែលទូរទស្សន៍ថ្ងៃនៃការរុករកឃើញ (Day of Discovery) ធ្វើការសម្ភាសប្រជាជន អំពីជីវប្រវត្តិរបស់បុគ្គលល្បីៗ យើងមានចិត្តសប្បាយរីករាយ នៅក្នុងការសម្ភាសពួកគេ អំពីដំណើរជីវិតរបស់អ្នកទាំងនោះ។ អស់ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមក យើងបានសម្ភាសបុរសម្នាក់ ដែលធ្លាប់ស្នាក់នៅ ក្នុងបន្ទប់ជាមួយលោក អេរីក លីដែល(Eric Liddell) នៅក្នុងមន្ទីឃុំឃាំងអ្នកទោសនយោបាយ ក្នុងប្រទេសចិន ហើយយើងបានសម្ភាសស្រ្តីម្នាក់ ដែលធ្លាប់រស់នៅ ក្នុងផ្ទះរបស់លោកស៊ី អេស លូវីស(C.S. Lewis) កាលនាងជាក្មេងជំទង់ ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ រួចយើងក៏បានសម្ភាសបុរសម្នាក់ ដែលជាអ្នកបើកបររថយន្ត ឲ្យបណ្ឌិត ចច វ៉ាស៊ីនតោន ខាវើរ(Dr. George Washington Carver) នៅក្នុងការធ្វើដំណើរ ទៅធ្វើជាវាទគ្មិន នៅទូទាំងបណ្តារដ្ឋ ក្នុងភូមិភាគខាងត្បូង នៃសហរដ្ឋអាមេរិក។ ពួកគេបាននិយាយបើកចំហរ ដោយមិនលាក់លៀម អំពីបុគ្គលពិសេសៗទាំងនោះ ដែលពួកគេបានស្គាល់។ សាវ័កយ៉ូហានបានសរសេរសំបុត្រមួយច្បាប់ ពេលគាត់កំពុងមានវ័យចាស់ ដែលនៅក្នុងឃ្លាដំបូងនៃសំបុត្រនេះ គាត់បានបញ្ជាក់ថា គាត់ជាស្មរបន្ទាល់ និងជាអ្នកដែលបានដើរតាមទ្រង់យ៉ាងជិតដិត គឺដូចដែលគាត់មានប្រសាសន៍ថា “ដ្បិតព្រះដ៏ជាជីវិត ទ្រង់បានលេចមកហើយ យើងខ្ញុំបានឃើញទ្រង់ ក៏ធ្វើជាទីបន្ទាល់…
Read articleការមើលឃើញខាងវិញ្ញាណ
មានបុរសម្នាក់បានគេចផុតពីសេចក្តីស្លាប់ នៅក្នុងការជាប់ឃុំឃាំង ក្នុងពន្ធធនាគារអស់រយៈពេល១៤ឆ្នាំ នៅប្រទេសគុយបា។ គាត់បានរបៀបរាប់ ពីវិធីសាស្រ្តលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯង និងធ្វើឲ្យក្តីសង្ឃឹមនៅតែមានជានិច្ច ក្នុងជីវិតគាត់ ក្នុងអំឡុងពេលនោះ យ៉ាងដូចនេះថា “គេបានឃុំខ្លួនខ្ញុំ ក្នុងបន្ទប់ដែលគ្មានបង្អូច ដូចនេះ ខ្ញុំក៏បានស្រមៃថា មានបង្អួចមួយ នៅលើទ្វារបន្ទប់នោះ។ នៅក្នុងគំនិតខ្ញុំ ខ្ញុំស្រម៉ៃឃើញទេសភាពជួរភ្នំដ៏ស្រស់ស្អាត មានទឹកធ្លាក់មកលើថ្មរ ហើយហូរចុះមកគ្រឿនៗ។ យូរៗទៅ ខ្ញុំក៏មានអារម្មណ៍ថា រូបភាពនោះហាក់ដូចជាមានពិតមែន បានជាពេលដែលខ្ញុំសម្លឹងមើលទៅទ្វារបន្ទប់នោះម្តងៗ ខ្ញុំអាចមើលឃើញទេសភាពមាត់បង្អូចនោះ ដោយមិនបាច់ខំស្រមៃ ដូចកាលពីដំបូងទៀតឡើយ”។ យ៉ាងណាមិញ មានបទគម្ពីរសំបុត្រជាច្រើន ដែលលោកប៉ុលបានសរសេរផ្ញើទៅពួកជំនុំ នៅតាមទីកន្លែងផ្សេងៗ ពេលគាត់កំពុងស្ថិតនៅក្នុងការឃុំខ្លួន។ កណ្ឌគម្ពីរទាំងនោះមានដូចជា ភីលីព កូល៉ុស និងអេភេសូរ។ ពេលយើងអានសំបុត្រដែលសាវ័កប៉ុលផ្ញើទៅពួកជំនុំ នៅក្រុងអេភេសូរ យើងអាចដឹងថា សាវ័កប៉ុលកំពុងមើលឃើញរូបភាពអ្វីខ្លះ ពេលដែលគាត់គិតអំពីជីវិត របស់អ្នកដែលនៅក្រៅមន្ទីឃុំឃាំង។ ទីមួយ គាត់បានមើលឃើញការលូតលាស់ខាងវិញ្ញាណ ក្នុងពួកជំនុំដែលគាត់បានបង្កើត។ កណ្ឌមួយនេះ មានពេញទៅដោយការអរព្រះគុណព្រះ សម្រាប់ស្ថេរភាពនៃពួកជំនុំ នៅក្រុងអេភេសូរ(អេភេសូរ ១:១៥-១៦)។ បន្ទាប់មក គាត់បានព្យាយាមជួយឲ្យពួកគេបើកចំហរចិត្ត មើលឃើញរូបភាពដែលកាន់តែអស្ចារ្យថែមទៀត “គឺឃើញព្រះគុណដ៏ធ្ងន់លើសលប់របស់ទ្រង់”(២:៧)។ ពេលដែលសាវ័កប៉ុលនិយាយបញ្ជាក់ឲ្យកាន់តែច្បាស់…
Read article