ត្រាប់តាមសេចក្តីល្អ
មនុស្សភាគច្រើនទទួលស្គាល់ថា ជីវិតមនុស្ស គឺជាការលាយឡំដ៏ឈឺចាប់ រវាងសេចក្តីល្អ និងសេចក្តីអាក្រក់។ ជាក់ស្តែង ការនេះពិតជាបានកើតឡើង នៅក្នុងទំនាក់ទំនងប្តីប្រពន្ធ មិត្តភាព គ្រួសារ ការងារ និងពួកជំនុំ។ ទោះយើងបានដឹងពីរឿងនេះហើយក៏ដោយ ក៏យើងនៅតែមានការភ្ញាក់ផ្អើល និងខកចិត្ត ពេលដែលភាពអាត្មានិយមបានលេចឡើង នៅក្នុងពួកជំនុំដែលខិតខំរួមគ្នាថ្វាយបង្គំ និងបម្រើព្រះគ្រីស្ទ។ ពេលដែលសាវ័កយ៉ូហាន សរសេរសំបុត្រទៅលោកកៃយុស ដែលជាមិត្តសំឡាញ់របស់គាត់ គាត់ក៏បានបង្រៀនឲ្យពួកជំនុំរបស់គាត់ រស់នៅតាមសេចក្តីពិត និងទទួលគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយចិត្តសប្បុរស(៣យ៉ូហាន ១:៣-៨)។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ឌីអូត្រេព “ចង់ធ្វើជាអ្នកធំជាងគេក្នុងពួកជំនុំ”(ខ.៩) ហើយក៏បាននាំឲ្យមានការឈ្លោះប្រកែកគ្នា។ សាវ័កយ៉ូហានបានសន្យាថា គាត់នឹងទៅជួបឌីអូត្រេពដោយផ្ទាល់ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ ពេលគាត់មកសួរសុខទុកពួកជំនុំលើកក្រោយ។ ទន្ទឹមនឹងនោះ គាត់ក៏បានបង្រៀនពួកគេថា “អ្នកស្ងួនភ្ងាអើយ ចូរត្រាប់តាមសេចក្តីល្អ កុំឲ្យតាមសេចក្តីអាក្រក់ឲ្យសោះ អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តល្អ នោះមកពីព្រះ តែអ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអាក្រក់ នោះមិនបានឃើញព្រះឡើយ”(ខ.១១)។ យ៉ាងណា មិញ សាវ័កប៉ុលក៏បានបង្រៀនគ្រីស្ទបរិស័ទនៅក្រុងរ៉ូមផងដែរថា “កុំឲ្យសេចក្តីអាក្រក់ឈ្នះអ្នកឡើយ ត្រូវឲ្យអ្នកឈ្នះសេចក្តីអាក្រក់ ដោយសារសេចក្តីល្អវិញ”(រ៉ូម ១២:២១)។ ក្នុងជម្លោះដ៏ក្តៅគគុក យើងប្រហែលជាត្រូវអារក្សល្បួង ឲ្យ“ពន្លត់ភ្លើង ដោយប្រើភ្លើង”។ ប៉ុន្តែ…
Read articleមេរៀនទទួលបានពីស្បៃរុំភ្នែកសេះ
មានសត្វសេះជាច្រើនក្បាល កំពុងរស់នៅក្នុងកសិដ្ឋានមួយ ដែលមានទីតាំងមិនសូវឆ្ងាយពីផ្ទះរបស់ខ្ញុំប៉ុន្មានទេ។ ខ្ញុំសង្កេតឃើញថា ក្នុងអំឡុងពេលរដូវខ្លះ សេះមួយចំនួនមានក្រណាត់រុំពីលើភ្នែករបស់ពួកវា។ អស់រយៈពេលជាយូរមកហើយ ដែលខ្ញុំមានចិត្តអាណិតសត្វសេះដែលគេបានបាំងភ្នែក មិនឲ្យមើលអ្វីឃើញបែបនេះ។ ប៉ុន្តែ ក្រោយមក ខ្ញុំក៏បានដឹងថា ខ្ញុំបានធ្វើការសន្និដ្ឋានខុស អំពីការរុំភ្នែកសេះទាំងនោះហើយ។ តាមពិត ក្រណាត់រុំភ្នែកសេះនោះ គឺជាស្បៃទេ ដូចនេះ សត្វសេះអាចមើលតាមក្រឡាស្បៃឃើញ ប៉ុន្តែ សត្វរុយ ដែលនាំឲ្យមានជម្ងឺភ្នែក មិនអាចចូលតាមស្បៃនោះបានឡើយ។ ស្បៃរុំភ្នែកនោះ មិនបានធ្វើឲ្យសត្វសេះមើលមិនឃើញឡើយ តែបានជួយការពារ មិនឲ្យពួកវាមានជម្ងឺដែលនាំឲ្យខ្វាក់ភ្នែកទៅវិញទេ! អ្នកមិនជឿព្រះ ច្រើនតែធ្វើការសន្និដ្ឋានខុស អំពីព្រះគម្ពីរ គឺមិនខុសពីការដែលខ្ញុំធ្វើការសន្និដ្ឋានខុស អំពីស្បៃរុំភ្នែកសេះឡើយ។ ពួកគេយល់ថា ព្រះគម្ពីរគ្រាន់តែជាវត្ថុដែលព្រះបានដាក់បាំងភ្នែកយើង ដើម្បីកុំឲ្យយើងមើលឃើញ ការសប្បាយដែលយើងអាចមានក្នុងជីវិតប៉ុណ្ណោះ។ ពួកគេមានការសោកស្តាយចំពោះគ្រីស្ទបរិស័ទ ព្រោះពួកគេបានយល់ថា ព្រះអម្ចាស់បានរារាំងមិនឲ្យយើងមានការសប្បាយ ក្នុងការរស់នៅ។ ពួកគេមិនដឹងអំពីអត្ថប្រយោជន៍នៃព្រះគម្ពីរ គឺមិនខុសពីការដែលខ្ញុំមិនដឹងអំពីមូលហេតុដែលគេរុំភ្នែកសេះនោះឡើយ។ ព្រះគម្ពីរមិនបានរារាំងយើង មិនឲ្យមើលឃើញរបស់ល្អ ក្នុងជីវិតនោះឡើយ តែបានជួយការពារយើង មិនឲ្យរងគ្រោះដោយសារការភូតកុហក់ ដែលបណ្តាលឲ្យមានភាពខ្វាក់ខាងវិញ្ញាណទៅវិញទេ។ ព្រះគម្ពីរមិនបានរារាំងយើង មិនឲ្យមានអំណរក្នុងជីវិតឡើយ តែបានជួយឲ្យយើងមានអំណរដ៏ពិត ក្នុងការរស់នៅ។–Julie Ackerman Link
Read articleចិត្តរបស់អ្នក
ខ្ញុំបានពេញចិត្តនឹងការអធិស្ឋានរបស់ម៉ាខុម(Malcom) នៅព្រះវិហារ កាលពីថ្ងៃមុន។ វាទើបតែមានអាយុ៧ឆ្នាំទេ ប៉ុន្តែ វាបានឈរនៅមុខក្មេងៗដទៃទៀត ដែលមានគ្នាមួយរយនាក់ ហើយអធិស្ឋានថា “ព្រះយេស៊ូវអើយ សូមអរព្រះគុណទ្រង់ ដែលបានឲ្យយើងខ្ញុំលេងបាត់ទាត់ ហើយមកព្រះវិហារ ហើយបានឲ្យយើងខ្ញុំធ្វើដំណើរមកទីនេះ ដោយសុវត្ថិភាព ហើយសូមអរព្រះគុណទ្រង់ ដែលបានអត់ទោសបាបឲ្យយើងខ្ញុំ ហើយប្រទានជីវិតអស់កល្ប។ ព្រះយេស៊ូវ យើងខ្ញុំស្រឡាញ់ទ្រង់។ សូមទ្រង់នៅតែនឹកចាំជានិច្ចថា យើងខ្ញុំស្រឡាញ់ទ្រង់ខ្លាំងប៉ុណ្ណា”។ ខ្ញុំមានចិត្តរំភើបយ៉ាងខ្លាំង រហូតដល់ស្រក់ទឹកភ្នែក ពេលដែលឃើញវាបង្ហាញចេញនូវទឹកចិត្តរបស់វា ចំពោះព្រះដូចនេះ។ ក្នុងនាមជាមនុស្សពេញវ័យ យើងប្រហែលជាច្រើនតែព្យាយាមបន្ថែមបន្ថយពាក្យបន្តិចបន្តួច នៅក្នុងការអធិស្ឋាន ដើម្បីឲ្យពិរសស្តាប់ សម្រាប់ព្រះ និងមនុស្សនៅជុំវិញយើង ដែលអាចស្តាប់ឮយើង។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំយល់ថា ព្រះទ្រង់ប្រាកដជាសព្វព្រះទ័យនឹងស្តាប់ តែពាក្យអ្វីដែលចេញពីចិត្តរបស់កូនទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ។ លោកនេហេមាមានចិត្តខ្វល់ខ្វាយ អំពីការស់នៅរបស់ប្រជាជននៅក្រុងយេរូសាឡិម ដែលជាមាតុភូមិរបស់គាត់ ពេលដែលគាត់បានដឹងថា ពួកគេកំពុងមានសេចក្តីទុក្ខជាខ្លាំង ហើយកំផែងដែលនៅព័ទ្ធជុំវិញទីក្រុង ក៏មានសភាពបាក់បែកទៀត(នេហេមា ១:៣)។ គាត់ក៏បានអធិស្ឋាន ដើម្បីរកដំណោះស្រាយសម្រាប់បញ្ហាទាំងអស់នេះ។ ជាដំបូងគាត់បានសរសើរដំកើងព្រះ ដែលទ្រង់ល្អ(ខ.៥) ហើយគាត់ក៏ទូលសូមឲ្យទ្រង់អត់ទោសបាបឲ្យគាត់(ខ.៦) រួចទូលទ្រង់អំពីព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ទ្រង់(ខ.៩) ហើយក៏ទូលសូមឲ្យព្រះបណ្តាលចិត្តស្តេចឲ្យមានសេចក្តីមេត្តា(ខ.១១)។ ព្រះទ្រង់ក៏បានមើលថែរលោកនេហេមា និងពួកបណ្តាជនរបស់គាត់ នៅក្នុងពេលដែលពួកគេសាងសង់កំផែងក្រុងយេរូសាឡិមឡើងវិញ។ តើអ្នកកំពុងតែគិតអំពីអ្វី?…
Read articleចូរពិចារណា អំពីពពក
ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅ ថ្ងៃមួយ ខ្ញុំនិងកូនប្រុសទាំងពីររបស់ខ្ញុំ បាននាំគ្នាទម្រេតខ្លួន នៅលើស្មៅនៅក្នុងទីធ្លាក្រោយផ្ទះ ដើម្បីមើលពពករសាត់នៅលើមេឃ។ កូនប្រុសច្បងក៏បានសួរខ្ញុំថា “ប៉ា ហេតុអ្វីបានជាពពកអណ្តែតនៅលើមេឃ?” ពេលនោះ ខ្ញុំចង់ចែករំលែកចំណេះដឹងរបស់ខ្ញុំឲ្យវាស្តាប់ដែរ ប៉ុន្តែ កាលនោះ ខ្ញុំមិនដឹងថា ត្រូវឆ្លើយប្រាប់វាយ៉ាងដូចម្តេចទេ បានជាខ្ញុំប្រាប់វាថា “កូនអើយ ប៉ាក៏មិនដឹងដែរ។ តែ ប៉ានឹងខំស្វែងរកចម្លើយពេលក្រោយ”។ ក្រោយមក ខ្ញុំក៏បានរកឃើញថា តាមការបកស្រាយអំពីបាតុភូតធម្មជាតិ ចំហាយទឹកដែលហួតចេញពីទឹកដែលមាននៅលើដី អណ្តែតឡើងទៅលើអាកាសផ្តុំគ្នា បង្កើតបានជាពពក ហើយចំហាយក្តៅដែលហើរឡើងទៅលើមេឃ ក៏បានរួមចំណែក នៅក្នុងការធ្វើឲ្យពពកអណ្តែតនៅអាកាសផងដែរ។ ប៉ុន្តែ ការបកស្រាយតាមបែបវិទ្យាសាស្រ្ត មិនអាចផ្តល់ចម្លើយគ្រប់គ្រាន់ឡើយ។ ពពកអណ្តែត ដោយសារព្រះបានប្រើប្រាជ្ញាទ្រង់ ដើម្បីតាក់តែងច្បាប់ធម្មជាតិ ដែលនាំឲ្យបាតុភូតធម្មជាតិកើតឡើង ហើយបើកសម្តែង “កិច្ចការអស្ចារ្យរបស់ព្រះដ៏មានដំរិះសព្វគ្រប់”(យ៉ូប ៣៧:១៦)។ ដូចនេះ យើងអាចចាត់ទុកពពកជានិមិត្តរូប ឬទីសំគាល់នៃលក្ខណៈដ៏ល្អ និងព្រះគុណរបស់ព្រះ នៅក្នុងការបង្កើតលោកិយ។ ដូចនេះ បើសិនជានៅថ្ងៃមួយ អ្នកបានគយគន់រូបភាពដែលលេចឡើងក្នុងពពក សូមនឹកចាំថា ព្រះដែលបានធ្វើឲ្យរបស់សព្វសារពើ មានភាពស្រស់ស្អាត បានធ្វើឲ្យពពកអណ្តែតលើអាកាស។ ការនេះបានកើតឡើង ដើម្បីឲ្យយើងស្ញើចសរសើរ និងស្រឡាញ់ទ្រង់។ ផ្ទៃមេឃសម្តែងពីសិរីល្អរបស់ព្រះ…
Read articleការប្រុងត្រចៀកស្តាប់
ខ្ញុំមានបញ្ហាមួយ នៅក្នុងទំនាក់ទំនងប្តីប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំ តែខ្ញុំមិនដឹងថា អ្នកដទៃមានបញ្ហាដូចនេះដែរឬយ៉ាងណាទេ។ ជាញឹកញាប់ ខ្ញុំច្រើនតែប្រមូលអារម្មណ៍គិត ដោយមិនចាប់អារម្មណ៍ចំពោះអ្វីៗដែលនៅជុំវិញខ្លួន ជាហេតុនាំឲ្យភរិយារបស់ខ្ញុំគឺ ម៉ាទី(Martie) មានអារម្មណ៍នឿយណាយយ៉ាងខ្លាំង ជាពិសេសនៅពេលដែលនាងកំពុងនិយាយប្រាប់ខ្ញុំ អំពីរឿងសំខាន់ៗ។ ពេលដែលនាងសំគាល់ឃើញថា ខ្ញុំមិនចាប់អារម្មណ៍ចំពោះពាក្យសម្តីរបស់នាង នាងច្រើនតែសួរខ្ញុំថា “តើបងបានឮខ្ញុំនិយាយទេ?” ការស្តាប់ គឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៅក្នុងទំនាក់ទំនងនីមួយៗ ជាពិសេសក្នុងទំនាក់ទំនង ដែលយើងមានជាមួយព្រះគ្រីស្ទ។ បើយើងជាកម្មសិទ្ធិរបស់ទ្រង់ នោះយើងមានអភ័យឯកសិទ្ធិ នៅក្នុងការប្រកបស្និទ្ធស្នាលជាមួយទ្រង់ តាមរយៈព្រះបន្ទូលទ្រង់ និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលធ្វើការក្នុងចិត្តយើង។ យើងត្រូវប្រុងត្រចៀកស្តាប់អ្នកគង្វាលដ៏ពិតរបស់យើង ពេលដែលទ្រង់បន្លឺព្រះសូរសៀង ដើម្បីដឹកនាំយើង ទៅកាន់សេចក្តីសុចរិត សេចក្តីស្រឡាញ់ ព្រះគុណ និងការអ្វីដែលសមស្របនឹងបុគ្គលិកលក្ខណៈ និងបំណងព្រះទ័យទ្រង់។ ក្នុងបទគម្ពីរយ៉ូហាន ជំពូក១០ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលច្បាស់ថា ទ្រង់ជា “អ្នកគង្វាលដ៏ល្អ” ហើយអ្នកដែលខំស្តាប់ព្រះសូរសៀងទ្រង់ ក៏បានក្លាយជាអ្នកដើរតាមទ្រង់ យ៉ាងស្ម័គ្រស្មោះ(ខ.៤) ហើយបានផ្លាស់ប្រែ ទៅជាមានលក្ខណៈដូចទ្រង់។ ការប្រុងត្រចៀកស្តាប់ពាក្យសម្តីរបស់ប្តីប្រពន្ធ ឬមិត្តភ័ក្ររបស់អ្នក គឺជាការបង្ហាញថា ពួកគេមានតម្លៃ និងភាពសក្តិសម នៅក្នុងទំនាក់ទំនង។ យ៉ាងណាមិញ ការផ្តោតចិត្តទៅលើព្រះសូរសៀងនៃព្រះយេស៊ូវ គឺជាការបញ្ជាក់ថា ទ្រង់សំខាន់ចំពោះជីវិតរបស់អ្នក។ ដូចនេះ ចូរលះចោលការអ្វីដែលរំខានដល់ជីវិតអ្នក…
Read articleកំហុសដែលលាក់កំបាំង
មានកំហុសឆ្គងមួយ បានកើតឡើងក្នុងវិស័យកីឡា តែវាមិនមែនជាកំហុស ដែលបានកើតមានជាលើកទីមួយ ហើយក៏មិនមែនជាលើកចុងក្រោយដែរ។ ប៉ុន្តែ ការលើកយករឿងនេះមកនិយាយ ប្រហែលជាអាចជួយយើង មិនឲ្យមានកំហុសដ៏អាម៉ាស់ដូចនេះដែរ។ គេបានកត់សំគាល់ឃើញថា គ្រូបង្វឹកបាល់ទាត់មហាវិទ្យាល័យម្នាក់ មានបុគ្គលិកលក្ខណៈជាគ្រីស្ទបរិស័ទដ៏ល្អ ប៉ុន្តែ ក្រោយមក គាត់ក៏បានលាឈប់ពីការងារ ដោយក្តីអាម៉ាស់ បន្ទាប់ពីគេបានរកឃើញថា គាត់បានបំពានច្បាប់ ដែលបានចែងយ៉ាងច្បាស់ ដោយសមាគមន៍ជាតិអត្តពលិក នៃមហាវិទ្យាល័យ។ មានអត្ថបទទស្សនាវត្តីមួយ បានធ្វើសេចក្តីសន្និដ្ឋានថា “ភាពស្អាតស្អំរបស់គាត់ ស្ថិតនៅក្នុងចំណោមរឿងដ៏គួរឲ្យសង្ស័យបំផុត ក្នុងកីឡាបាល់ទាត់មហាវិទ្យាល័យ”។ ពេលនោះ ជាពេលដ៏អាម៉ាស់បំផុត សម្រាប់គ្រូបង្វឹករូបនេះ ប៉ុន្តែ យើងក៏ត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្នផងដែរ ព្រោះនរណាក៏អាចជួបរឿងដ៏អាម៉ាស់ដូចនេះដែរ។ អារក្សតែងតែតាមល្បួងយើងម្នាក់ៗ ឲ្យធ្វើអ្វីមួយលួចលាក់ នៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ដែលនាំឲ្យប៉ះពាល់ព្រះកិត្តិនាមរបស់ព្រះអម្ចាស់។ ជាការពិតណាស់ យើងសុទ្ធតែអាចធ្វើឲ្យខ្លួនឯងមានភាពស្អាតស្អំ ឬមានទីបន្ទាល់ល្អតែសម្បកក្រៅ។ យើងសុទ្ធតែងាយរងគ្រោះ ដោយសារការល្បួងផ្សេងៗ។ ដូចនេះ តើយើងអាចឈ្នះការល្បួងដោយរបៀបណា? ដើម្បីឈ្នះការល្បួង យើងត្រូវទទួលស្គាល់ថា ការល្បួងអាចកើតមានចំពោះមនុស្សគ្រប់គ្នា(១កូរិនថូស ១០:១៣)។ យើងត្រូវដឹងអំពីគ្រោះថ្នាក់ ដែលបណ្តាលមកពីការចាញ់ការល្បួង(យ៉ាកុប ១:១៣-១៥)។ យើងត្រូវចេះជួយជ្រោងគ្នាឡើង(សាស្តា ៤:៩-១២)។ ហើយយើងត្រូវទូលសូមឲ្យព្រះជួយយើង ដើម្បីកុំឲ្យដួលចុះ(ម៉ាថាយ ២៦:៤១)។…
Read article