ដំបូន្មានសម្រាប់ការវិនិយោគទុន
មានទីប្រឹក្សាផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុម្នាក់ បានមានប្រសាសន៍ថា “ខ្ញុំចង់ជួយឲ្យអ្នកចេះវិនិយោគ យ៉ាងឈ្លាសវៃ សម្រាប់ពេលអនាគត”។ នេះជាអ្វីដែលគាត់បាននិយាយ នៅពេលគាត់ចាប់ផ្តើមសន្ទនា អំពីការដាក់ប្រាក់សន្សំ ក្នុងគម្រោង 401(K) និងអំពីប្រាក់ចូលនិវត្ត។ គាត់ចង់ឲ្យអ្នកស្តាប់របស់គាត់ បន្តដាក់ប្រាក់នៅក្នុងផ្សាហ៊ុន ទោះជាពេលសេដ្ឋកិច្ចឡើង ឬធ្លាក់ចុះក៏ដោយ ព្រោះតាមប្រវត្តិសាស្រ្តបង្ហាញថា ផលចំណេញដ៏ប្រសើរនឹងកើតមានជាមិនខាន។ យ៉ាងណាមិញ ព្រះទ្រង់ក៏សព្វព្រះទ័យឲ្យយើងធ្វើការវិនិយោគខាងវិញ្ញាណ ដោយប្រាជ្ញា សម្រាប់ពេលអនាគតផងដែរ។ ទោះបីជាស្ថានភាពជីវិតយើងឡើងឬចុះក៏ដោយ ក៏យើងគួរតែបន្តវិនិយោគ ក្នុងបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់យើង ដែលជា “កុងធនាគាខាងវិញ្ញាណ”។ លោកសាវ័កពេត្រុសប្រាប់យើងឲ្យសង្វាត នៅក្នុងការអភិវឌ្ឍបុគ្គលិកលក្ខណៈ របស់យើង(២ពេត្រុស ១:៥-១១)។ បន្ទាប់ពីយើងទទួលជឿព្រះគ្រីស្ទ ដើម្បីទទួលសេចក្តីសង្រ្គោះហើយ យើងត្រូវ សន្សំគុណសម្បត្តិ នៅក្នុងបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់យើង ដែលមានមានដូចជា ជំនឿ កិរិយាល្អ ការយល់ដឹង ការដឹងខ្នាត ការអត់ធ្មត់ ការគោរពប្រតិបត្តិព្រះ ការរាប់អានគ្នាជាបងប្អូន និងសេចក្តីស្រឡាញ់។ ផលចំណេញដែលយើងទទួលបាន ពីការវិនិយោគនៅក្នុងបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់យើង មានដូចជា ការចេះគោរពប្រតិបត្តិព្រះ(ខ.៥-៧) និងផលផ្លែ ដែលកើតចេញពីការស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ(ខ.៨) ការធានាអំពីការត្រាស់ហៅ(ខ.៩) និងជ័យជម្នះលើអំពើបាប(ខ.១០)។ ការវិនិយោគប្រាក់ នៅក្នុងកុងសន្សំសម្រាប់ពេលចូលនិវត្ត អាចនាំឲ្យយើងទទួលបាន…
Read articleរត់ទៅរកឈើឆ្កាង
ពេលណាគេប្រកាសអាសន្នអំពីការមកដល់នៃរលកយក្សស៊ូណាមិ នៅឆ្នេរភាគខាងជើង នៃទីក្រុង មូអ៊ី(Maui)នៃរដ្ឋហាវ៉ៃ(Hawaii) ប្រជាពលរដ្ឋដែលរស់នៅក្នុងទីក្រុងហាណា ក៏ប្រញាប់ប្រញាល់រត់រកកន្លែងសុវត្ថិភាពនៅទីខ្ពស់ នៅតាមចង្កេះភ្នំ។ នៅក្បែរនោះ មានឈើឆ្កាងដ៏ខ្ពស់មួយ ដែលគេសង់ពីឈើ ដាក់នៅទីនោះជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ។ ដើម្បីសុវត្ថិភាពខាងផ្លូវកាយ ពួកគេក៏បាននាំគ្នារត់សំដៅទៅរកកន្លែង ដែលគេបានដាក់ឈើឆ្កាងនោះ។ ជាមួយគ្នានេះដែរ យើងទាំងអស់គ្នាក៏ត្រូវការកន្លែងសុវត្ថិភាពខាងវិញ្ញាណផងដែរ។ តើហេតុអ្វី? ពីព្រោះព្រះបានព្រមានយើង តាមរយៈព្រះបន្ទូលទ្រង់ថា “ពីព្រោះគ្រប់គ្នាបានធ្វើបាប ហើយខ្វះមិនដល់សិរីល្អនៃព្រះ” ហើយ “ដ្បិតឈ្នួលរបស់អំពើបាប នោះជាសេចក្តីស្លាប់”(រ៉ូម ៣:២៣ ៦:២៣)។ បទគម្ពីរហេព្រើ ៩:២៧ បានចែងថា “ហើយដោយព្រោះបានដំរូវ ឲ្យមនុស្សទាំងអស់ស្លាប់មួយដង រួចសឹមជាប់សេចក្តីជំនុំជំរះ”។ យើងប្រហែលជាមិនចង់គិតដល់ផលវិបាក ដែលយើងនឹងទទួលបានពីអំពើបាបរបស់យើង ពេលយើងជួបនឹងព្រះដ៏បរិសុទ្ធឡើយ ប៉ុន្តែ វាជារឿងដ៏ធ្ងន់ធ្ងរដែលយើងយកមកពិចារណា ព្រោះ “ការដែលធ្លាក់ទៅក្នុងកណ្តាប់ព្រះហស្ត នៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់នៅ នោះគួរស្ញែងខ្លាចណាស់”(ហេព្រើរ ១០:៣១)។ តែមានដំណឹងល្អ ដែលប្រាប់យើងថា ព្រះវរបិតាបានប្រទាននូវកន្លែងដ៏មានសុវត្ថិភាព ដោយសារទ្រង់ស្រឡាញ់យើងរាល់គ្នា! ទ្រង់បានចាត់ព្រះយេស៊ូវ ដែលជារាជបុត្រាទ្រង់ ឲ្យយាងមកសុគតជួសយើង ដើម្បីកុំឲ្យយើងបែកចេញពីទ្រង់ជារៀងរហូតឡើយ(រ៉ូម ៥:៨-១០ កូឡូស ១:១៩-២០)។ ដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានសុគតនៅលើឈើឆ្កាង ហើយទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ…
Read articleព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់មិនដែលខាន
កណ្ឌគម្ពីរហូសេ ជាកណ្ឌគម្ពីរសញ្ញាចាស់ និងជារឿងមួយ ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះ ត្រង់ ដែលព្រះអម្ចាស់មានចំពោះរាស្រ្តដែលមិនស្មោះត្រង់។ ក្នុងសាច់រឿងដែលហាក់ដូចជាចម្លែកនេះ ព្រះអម្ចាស់បាន បង្គាប់លោកហូសេឲ្យរៀបការជាមួយស្រ្តីម្នាក់ ដែលក្រោយមកនាងបានផិតក្បត់ ជាហេតុបណ្តាលឲ្យគាត់មានទុក្ខសោក(ហូសេ ១:២-៣)។ បន្ទាប់ពីនាងបានរត់ចោលលោកហូសេ ដើម្បីទៅរួមរស់ជាប្រុសផ្សេងទៀត ព្រះអម្ចាស់ក៏បានបង្គាប់លោកហូសេ ឲ្យទៅយកនាងមកវិញ ដែលនេះជានិមិត្តរូបដំណាងឲ្យ “សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលព្រះអម្ចាស់មាន ចំពោះរាស្រ្តអ៊ីស្រាអែល ដែលបានងាកទៅថ្វាយបង្គំព្រះដទៃទៀត”(៣:១)។ ក្រោយមកទៀត ព្រះអម្ចាស់បានបង្គាប់លោកហូសេឲ្យប្រកាស់ប្រាប់ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលថា ដោយសារតែពួកគេបះបោរទាស់នឹងទ្រង់ នោះពួកគេនឹងត្រូវនាំទៅជាឈ្លើយរបស់ពួកបរទេស។ ហើយគាត់បានប្រាប់ពួកគេទៀតថា “ហេតុនោះនឹងមានការជ្រួលជ្រើមកើតឡើងក្នុងជនជាតិឯង អស់ទាំងបន្ទាយរបស់ឯងនឹងត្រូវបំផ្លាញ”(១០:១៤)។ ទោះជាពួកគេបានប្រព្រឹត្តអំពើបាប និងស្ថិតក្នុងការជំនុំជម្រះក៏ដោយ ក៏ព្រះគុណទ្រង់នៅតែមានជានិច្ចសម្រាប់ពួកគេ។ គាត់ក៏បាននិយាយលើកទឹកចិត្តពួកគេថា “ចូរសាបព្រោះសំរាប់ខ្លួនដោយសុចរិត ហើយច្រូតកាត់ដោយសេចក្តីសប្បុរស ចូរកំសុលដីរបស់ឯងឡើង ដ្បិតដល់ពេលយើងគួរស្វែងរកព្រះយេហូវ៉ា ទាល់តែទ្រង់យាងមកបង្អុរ ឲ្យភ្លៀងជាសេចក្តីសុចរិតមកលើឯងរាល់គ្នា”(១០:១២)។ ទោះជាយើងរាល់គ្នាបាន “ភ្ជួរជាអំពើអាក្រក់” ហើយ “ច្រូតកាត់ជាសេចក្តីទុច្ចរិត” ក៏ដោយ(១០:១៣) ក៏ព្រះទ្រង់នៅតែមិនដែលឈប់ស្រឡាញ់យើងឡើយ។ ទោះថ្ងៃនេះ យើងកំពុងជួបស្ថានភាពបែបណាក៏ដោយ ក៏យើងនៅតែអាចវិលត្រឡប់មករកព្រះអម្ចាស់វិញ ហើយសុំការអត់ទោសបាបពីទ្រង់ ដើម្បីឲ្យយើងអាចចាប់ផ្តើមសារជាថ្មីបាន។ សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់មិនចេះផុតឡើយ!_David McCasland
Read articleគ្មានសេចក្តីស្រឡាញ់ណាធំជាង
ពេលលោកបៀល(Bill) និងភរិយារបស់គាត់ កំពុងតែបើកបររថយន្តកាត់តាមជួរភ្នំរ៉ក់គី(Rocky) មានរថយន្តដឹកទំនិញមួយគ្រឿងបានបើកមក ហៀបតែនឹងបុករថយន្តពួកគេ បានជាគាត់ខំបើកជៀសយ៉ាងគំហុក ធ្វើឲ្យរថយន្តរបស់ខ្លួនធ្លាក់ចេញពីថ្នល់ ហើយដាំក្បាលចូលទៅក្នុងទន្លេខូឡូរ៉ាដូ។ បន្ទាប់ពីពួកគេបានខំប្រវេប្រវាចេញពី រថយន្តដែលកំពុងតែលិចលង់នោះហើយ ពួកគេក៏បានព្យាយាមហែលកាត់ចរន្តទឹកហូរយ៉ាងលឿន។ អ្នកបើករថយន្តដឹកទំនិញម្នាក់ ដែលបានឃើញហេតុការណ៍នេះ បានរត់តាមមាត់ច្រាំង សំដៅទៅរកពួកគេ រួចបោះខ្សែពួរឲ្យពួកគេតោង។ លោកបៀលក៏បានហែលពីក្រោយភរិយារបស់គាត់ ដើម្បីជួយរុញនាងឲ្យទៅដល់កន្លែង ដែលនាងអាចឈោងដល់ខ្សែពួរនោះ ហើយបុរសនោះក៏បានទាញនាងមកមាត់ច្រាំង។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ លោកបៀលត្រូវខ្សែទឹកហូរនាំយកទៅបាត់ ហើយក៏បានបាត់បង់ជីវិតទៅ។ គាត់បានលះបង់ជីវិត ដើម្បីជួយសង្គ្រោះស្រ្តីដែលខ្លួនស្រឡាញ់។ ការលះជីវិតខ្លួនឯង ដើម្បីឲ្យមនុស្សម្នាក់ទៀតអាចមានជីវិតរស់តទៅទៀត គឺជាភស្តុតាងដែលបញ្ជាក់ពីសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ពិត។ នៅយប់ដែលគេក្បត់ព្រះយេស៊ូវ ទ្រង់បានមានបន្ទូលប្រាប់ពួកសិស្សទ្រង់ អំពីការមានព្រះទ័យចង់លះបង់ព្រះជន្មទ្រង់ ដើម្បីសុគតជួសមនុស្សជាតិ។ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា “គ្មានអ្នកណាមានសេចក្តីស្រឡាញ់ធំជាងនេះទេ គឺដែលអ្នកណានឹងប្តូរជីវិតជំនួសពួកសំឡាញ់របស់ខ្លួននោះទេ”(យ៉ូហាន ១៥:១៣)។ រួចទ្រង់ក៏បានធ្វើជាគំរូនៃការលះបង់ជីវិត ដោយសុគតនៅលើឈើឆ្កាង។ តើអ្នកធ្លាប់បានគិត អំពីការដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើសម្រាប់អ្នកឬទេ? គឺទ្រង់បានសុគតជួសអ្នក។ ការសុគតនេះ គឺមិនគ្រាន់តែបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ ចំពោះអ្នកប៉ុណ្ណោះទេ តែទ្រង់ថែមទាំងបានផ្តល់ឱកាស ឲ្យអ្នកបានទទួលការអត់ទោសបាប និងមានទីលំនៅដ៏អស់កល្បជានិច្ច នៅនគរស្ថានសួគ៌ទៀតផង។ _Dennis Fisher
Read articleតុដែលវែងជាងគេ លើពិភពលោក
នៅ ថ្ងៃអាទិត្យទី១៨ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១០ មហាវិថីដ៏មមាញឹកមួយនៅអឺរ៉ុប បានក្លាយជា “តុដ៏វែងជាងគេលើពិភពលោក”(អ្នកខ្លះបានហៅមហាវិថីនេះយ៉ាងដូចនេះឯង)។ ពួកមន្រ្តីបានបិទកំណាត់ផ្លូវប្រវែង៦០គីឡូម៉ែត្រ របស់ផ្លូវA40 អូតូបាញ(Autobahn) នៅតំបន់រូ(Ruhr) ប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ ដើម្បីឲ្យប្រជាពលរដ្ឋអាចដើរ ជិះកង់ ឬអង្គុយនៅនឹងតុណាមួយ ក្នុងចំណោមតុទាំង២ម៉ឺន ដែលគេបានតម្រៀបរួចជាស្រេច នៅតាមផ្លូវនោះ។ ជាសរុប មាន មនុស្សប្រហែល២លាននាក់ មកចូលរួមយ៉ាងសប្បាយរីករាយ ក្នុងពិធីមួយ ដែលនាយកនៃពិធីនេះ បានសង្ឃឹមថា នឹងបានតភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងរវាងអ្នកចូលរួម ដែលមកពីវប្បធម៌ មកពីជំនាន់មនុស្ស និងមកពីប្រជាជាតិជាច្រើន។ ព្រឹត្តការណ៍នេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំគិតដល់តុដែលមានប្រវែងវែងជាងនេះទៅទៀត ដែលនឹងត្រូវបានរៀបចំទុក សម្រាប់ឲ្យអ្នកជឿព្រះជួបជុំគ្នាបរិភោគអាហារ ក្នុងពិធីលៀងព្រះ អម្ចាស់។ ក្នុងអំឡុងពេលធ្វើពិធីលៀងព្រះអម្ចាស់ យើងនឹកចាំអំពីការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវ ដែលបានជួយសង្រ្គោះយើង ទន្ទឹមនឹងនោះ យើងក៏ទន្ទឹងរង់ចាំការយាងមកវិញរបស់ទ្រង់ ដែលជាព្រឹត្តិការណ៍ដ៏ធំបំផុតរបស់ទ្រង់។ មុនពេលគេយកព្រះយេស៊ូវទៅឆ្កាង ទ្រង់បានបរិភោគអាហារបុណ្យរំលងជាមួយពួកសិស្ស ដោយបន្ទូលថា “ចាប់ពីពេលនេះតទៅមុខ ខ្ញុំមិនផឹកពីផលផ្លែទំពាំងបាយជូរទៀតទេ ដរាបដល់ថ្ងៃណាដែលខ្ញុំនឹងផឹកជាថ្មីជាមួយអ្នករាល់គ្នា ក្នុងនគរព្រះវរបិតានៃខ្ញុំ”(ម៉ាថាយ ២៦:២៩)។ ព្រះអម្ចាស់នឹងរៀបតុនោះ ដើម្បីបង្រួបបង្រួមមនុស្សគ្រប់រូប ដែលព្រះគ្រីស្ទបានប្រោសលោះ ដោយព្រះលោហិតទ្រង់ ដែលអ្នកទាំងនោះមកពី “គ្រប់ទាំងពូជមនុស្ស គ្រប់ភាសា…
Read articleទឹកចិត្តកត្តញូ
វីរបុរសដែលខ្ញុំចូលចិត្តជាងគេ កាលពីកុមារភាព គឺលោកដាវី ក្រក់ឃីត(Davy Crockett) ដែលជាអ្នករស់នៅតាមព្រំដែន។ ក្នុងសៀវភៅដែលមានចំណងជើងថា ដាវី ក្រក់ឃីត : ដំណើរជីវិត និងដំណើរផ្សងព្រេង លោកដាវីបានជួបនឹងសោភ័ណ្ឌភាពដ៏ស្រស់ស្អាតមួយ ដែលធ្វើឲ្យគាត់មិនសរសើរព្រះអាទិករមិនបាន។ អ្នកនិពន្ធពិពណ៌នាយ៉ាងដូចនេះថា “នៅពីក្រោយព្រៃរបោះ មានវាលស្មៅដ៏ធំល្វឹងល្វើយ ដែលមានទេសភាពដ៏ស្រស់ស្អាត ដែលសម្បូរទៅដោយផ្កាដ៏ស្រស់បំព្រង ដែលសូម្បីតែលោកវីរសេនីឯក ក្រក់ឃីត ក៏មិនធ្លាប់ឃើញសោភ័ណ្ឌភាពដ៏ល្អបែបនេះដែរ គាត់ក៏បានជិះសេះចូលក្នុងទីវាលនោះ ហើយគយគន់ទេសភាព ដោយបន្លឺសម្លេងថា “ឱព្រះអម្ចាស់អើយ ទ្រង់បានបង្កើតផែនដីដ៏ស្រស់ផូរផង សម្រាប់មនុស្សលោក! តែគេបានរមើរគុណទ្រង់យ៉ាងនេះទៅវិញ! ពួកគេថែមទាំងមិនបានសងគុណទ្រង់ ដោយពាក្យអរព្រះគុណឡើយ”។ លោកក្រក់ឃីតទទួលស្គាល់ថា មនុស្សចាំបាច់ត្រូវដឹងគុណព្រះ ចំពោះស្នាព្រះហស្តដែលទ្រង់បានបង្កើត ដែលនោះជាការឆ្លើយតប ដែលពួកគេច្រើនតែមិនអើរពើរ។ អ្នកនិពន្ធបទទំនុកតម្កើងបានចែងថា “ផ្ទែមេឃសំដែងពីសិរីល្អនៃព្រះ ហើយលំហអាកាសក៏បង្ហាញការដែលព្រះហស្តទ្រង់ធ្វើ”(ទំនុកតម្កើង ១៩:១)។ ស្នាព្រះហស្តព្រះអម្ចាស់ជាផ្ទាំង ទស្សនីយភាពមួយ ដែលមិនគ្រាន់តែធ្វើឲ្យយើងកោតស្ញប់ស្ញែងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែ ថែមទាំងបានជំរុញចិត្តយើងឲ្យថ្វាយបង្គំ និងសរសើរតម្កើងព្រះអម្ចាស់ ដូចអ្នកនិពន្ធបទទំនុកតម្កើងផងដែរ ពេលយើងមានការយល់ដឹងយ៉ាងត្រឹមត្រូវ អំពីស្នាព្រះហស្ថទាំងនោះ។ លោកដាវី ក្រក់ឃីតពិតជាបានឆ្លើយតបយ៉ាងត្រឹមត្រូវ ពេលគាត់ជួបប្រទះសម្រស់នៃស្នាព្រះហស្ថព្រះ ដែលយ៉ាងហោចណាស់ បានបណ្តាលចិត្តយើង ឲ្យមានការដឹងគុណព្រះ។…
Read article