នៅកន្លែងនេះ
ក្នុងព្រះវិហាររបស់យើង ជាញឹកញាប់ យើងនាំគ្នា ច្រៀងបទដ៏ពិរស របស់លោករ៉ន់(Ron) និងអ្នកស្រី ខារ៉ូល ហារីស(Carol Harris) ដែលមានចំណងជើងថា “នៅកន្លែងនេះ”។ បទនេះផ្តើមដោយពាក្យថា “នៅកន្លែងនេះ មានក្តីស្រឡាញ់ដ៏គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ខ្ញុំ”។ បទនេះបានក្រើនរំឭកខ្ញុំថា ទោះបីជាការជួបជុំគ្នាថ្វាយបង្គំ ជាមួយគ្រីស្ទបរិស័ទដទៃទៀត នាំឲ្យមានការលើកទឹកចិត្តដ៏អស្ចារ្យក៏ដោយ ក៏យើងចាំបាច់ត្រូវដឹងថា ព្រះយេស៊ូវកំពុងមានវត្តមាននៅទីនោះ។ ប៉ុន្តែ ទ្រង់មិនគ្រាន់តែមានវត្តមានជាមួយយើងក្នុងព្រះវិហារប៉ុណ្ណោះទេ តែថែមទាំង នៅក្នុងបន្ទប់ទាំងអស់នៃជីវិតរបស់យើងផងដែរ។ ខ្ញុំមិនដឹង ថាតើអ្នកកំពុងអានអត្ថបទនេះ នៅកន្លែងណាទេ តើនៅក្នុងចង្រ្កានបាយ ក្នុងហាងកាហ្វេ ក្នុងមន្ទីឃុំឃាំង ឬក្នុងបន្ទាយទាហាន? អ្នកប្រហែលជាកំពុងនៅមន្ទីរពេទ្យ ឬនៅក្នុងតុលាការ។ វាអាចជាបន្ទប់មួយ ដែលឆ្លុះ បញ្ចាំង អំពីការអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ ក្នុងជីវិតអ្នក ឬជាកន្លែងដែលដំណាងឲ្យការគ្រប់យ៉ាងដែលមិនត្រឹមត្រូវ។ ហើយអ្នកប្រហែលជាមានការភ័យខ្លាច។ បន្ទាប់ពីព្រឹត្តិការណ៍នៃការជាប់ឆ្កាងរបស់ព្រះយេស៊ូវបានបញ្ចប់ទៅ ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ បានជួបជុំគ្នា នៅក្នុងបន្ទប់ធម្មតាមួយ។ សាវ័កយ៉ូហានបានកត់ទុកអំពីការនេះថា “កាលទ្វារទាំងអស់ នៅកន្លែងដែលពួកសិស្សប្រជុំគ្នា បានបិទ(ចាក់គន្លឹះ) ដោយព្រោះខ្លាចសាសន៍យូដា នោះព្រះយេស៊ូវទ្រង់យាងមកឈរនៅកណ្តាលពួកសិស្ស មានព្រះបន្ទូលថា សូមឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានប្រកបដោយសេចក្តីសុខចុះ”(យ៉ូហាន ២០:១៩)។ មួយសប្តាហ៍ក្រោយមក ការនេះ…
Read articleការនិយាយបំភ្លើសអំពីព្រះ
វិចិត្រករដែលជំនាញខាងគូរូបត្លុក បានដំឡើងជើងទ្រសម្រាប់គូរូប នៅទីសាធារណៈ ហើយគូររូបភាពរបស់អ្នក ដែលព្រមបង់ថ្លៃដ៏តិចតួច សម្រាប់ឲ្យគាត់គូរូបរបស់ពួកគេ ក្នុងផ្ទាំងគំនូរដែលមានលក្ខណៈត្លុកនោះ។ គំនូររបស់ពួកគេបានធ្វើឲ្យយើងសើចសប្បាយ ព្រោះពួកគេគូរបន្ថែមពីលើផ្នែកណាមួយ ឬផ្នែកជាច្រើន នៃរូបពិតរបស់យើង តាមរបៀបម្យ៉ាង ដែលធ្វើឲ្យយើងនៅតែអាចមើលដឹងថា នោះជារូបភាពយើង ដែលមានលក្ខណៈគួរឲ្យចង់សើច។ យ៉ាងណាមិញ គេមិនត្រូវគូរូបបន្ថែមពីលើរូបភាពរបស់ព្រះ ដើម្បីកម្សាន្តសប្បាយឡើយ។ ការនិយាយបំផ្លើស អំពីលក្ខណៈសម្បត្តិណាមួយរបស់ទ្រង់ នាំឲ្យអ្នកដទៃយល់ច្រឡំអំពីទ្រង់ ហើយគេងាយនឹងបដិសេធការបំភ្លើសនោះ។ ការនិយាយបំផ្លើសអំពីព្រះ គឺមិនអាចយកជាការបានទេ គឺមិនខុសពីការគូររូបត្លុកឡើយ។ អ្នកណាដែលយល់ថា ព្រះគ្រាន់តែជាចៅក្រម ដែលកំពុងមានសេចក្តីក្រោធ និងការបង្គាប់បញ្ជា អ្នកនោះងាយនឹងត្រូវបានគេនាំឲ្យឈប់គិតដូចនោះ ដោយនិយាយសង្កត់ធ្ងន់អំពីសេចក្តីមេត្តាកុរណារបស់ទ្រង់វិញ។ អ្នកដែលយល់ថា ព្រះជាជីតាម្នាក់ ដែលមានចិត្តសប្បុរស នឹងលែងយល់ដូចនោះ ពេលខ្លួនជួបរឿងអយុត្តិ ធម៌។ អ្នកណាដែលយល់ថា ព្រះគឺជាគំនិតដ៏ឆ្លាតវ័យ ជាជាងយល់ថា ទ្រង់ជាព្រះដ៏រស់ ដែលមានសេចក្តីស្រឡាញ់ អ្នកនោះនឹងយល់ថា មានទស្សនៈផ្សេងទៀតដែលល្អជាងទ្រង់ នៅពេលណាមួយជាមិនខាន។ អ្នកណាដែលយល់ថាព្រះជាមិត្តល្អបំផុត ជាញឹកញាប់ អ្នកនោះនឹងងាកចេញពីទ្រង់ ពេលដែលខ្លួនរកបានមិត្តភ័ក្រជាមនុស្ស ដែលខ្លួនយល់ថា គួរឲ្យចូលចិត្តជាង។ ព្រះទ្រង់បានប្រកាសថា ទ្រង់មានព្រះទ័យមេត្តាករុណា និងប្រកបដោយព្រះគុណ តែទ្រង់ក៏មានយុត្តិធម៌…
Read articleខ្ញុំល្អ
ក្នុងភាសាអង់គ្លេស ពេលមាននរណាម្នាក់សួរថា “តើអ្នកសុខសប្បាយទេ?” នោះជាធម្មតា គេឆ្លើយថា “ខ្ញុំល្អទេ”។ ពេលយើងឆ្លើយដូចនេះ គឺយើងកំពុងមានន័យថា “ខ្ញុំមិនអីទេ” ឬ “ខ្ញុំសុខសប្បាយទេ” ពោលគឺយើងនិយាយអំពីសុខុមាលភាពជាទូទៅរបស់យើង គឺមិនមែននិយាយអំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់យើងទេ។ ខ្ញុំបានឆ្លើយតបយ៉ាង ដូចនេះ ជាច្រើនដងរាប់មិនអស់ តែថ្មីៗនេះ ខ្ញុំក៏បានចាប់ ផ្តើមមានអារម្មណ៍រំខានចំពោះការឆ្លើយតបដូចនេះ។ ព្រោះយើងប្រហែលជាមិនដឹងទេថា ពេលយើងប្រើពាក្យ ល្អ គឺយើងកំពុងនិយាយអំពីអ្វីមួយយ៉ាងជាក់លាក់។ មានពេលមួយ ព្រះយេស៊ូវបានជួបបុរសអ្នកមានម្នាក់ ដែលបានហៅទ្រង់ថា “លោកគ្រូល្អ”(ម៉ាថាយ ១៩:១៦)។ បុរសវ័យក្មេងម្នាក់នេះបាននិយាយត្រូវ ព្រោះព្រះយេស៊ូវទ្រង់ល្អ(ឥតខ្ចោះទាំងស្រុង) ហើយទ្រង់ក៏ជាគ្រូមែន។ មានតែទ្រង់ទេដែលសមនឹងឲ្យគេហៅដូចនេះ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយព្រះអម្ចាស់បានឲ្យគាត់ពិចារណា អំពីអត្ថន័យនៃការប្រើពាក្យ ល្អ ។ ហេតុនេះហើយបានជា“ទ្រង់មានបន្ទូលទៅគាត់ថា ‘ហេតុអ្វីបានជាអ្នកហៅខ្ញុំថាជាល្អដូច្នេះ មានតែ១ទេដែលល្អ គឺជាព្រះ តែបើអ្នកចង់ចូលទៅក្នុងជីវិត ចូរកាន់តាមបញ្ញត្តទាំងប៉ុន្មានចុះ’”(ខ.១៧)។ ព្រះយេស៊ូវចង់ឲ្យបុរសនោះដឹងថា គាត់ចាំបាច់ត្រូវមានភាពប្រាកដប្រជា នៅក្នុងការហៅទ្រង់យ៉ាងដូចនេះ។ គេអាចហៅព្រះយេស៊ូវថា “ល្អ” ព្រោះទ្រង់ជាព្រះ។ លើកក្រោយ ពេលនរណាម្នាក់សួរអ្នកថា “សុខសប្បាយទេ?” នោះជាការប្រសើរណាស់ ដែលអ្នកអាចឆ្លើយថា “ខ្ញុំសុខសប្បាយជាទេ”។ តែសូមចាំថា…
Read articleតើខ្ញុំអាចទុកចិត្តអ្នកបានទេ?
យោងតាមអ្នកជំនាញខាងការសំគាល់មើលការ កុហក់ បានឲ្យដឹងថា “តាមធម្មតា មនុស្សយើងមានទំនោទៅរកការទុកចិត្តអ្នកដទៃ”។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មនុស្សម្នាក់ៗមិនសុទ្ធតែអាចឲ្យយើងទុកចិត្តបានជានិច្ចឡើយ។ សញ្ញាដែលបង្ហាញថា នរណាម្នាក់អាចកំពុងតែនិយាយកុហក់ មានដូចជា ការរសាប់រសល់ ការមិនហ៊ានមើលចំភ្នែកយើង និងការនិយាយឈប់ៗ ដែលគួរឲ្យកត់សំគាល់។ ទោះបីជាមានតម្រុយទាំងនេះក៏ដោយ ក៏អ្នកជំនាញនៅតែដាស់តឿនយើងថា ការមើលឲ្យដឹងច្បាស់ថា មនុស្សម្នាក់ជាមនុស្សបោកប្រាស់ ឬជាមនុស្សស្មោះត្រង់ គឺមិនមែនជាការងាយស្រួលប៉ុន្មានទេ។ លោកយ៉ូស្វេត្រូវការដឹងថា តើគាត់អាចទុកចិត្តពួកសាសន៍គីបៀនបានឬទេ។ ពេលដែលសាសន៍នេះបានដឹងថា ព្រះសព្វព្រះទ័យឲ្យលោកយ៉ូស្វេបំផ្លាញនគរ ដែលនៅ ជិតខាង(យ៉ូស្វេ ៩:២៤) ពួកគេក៏បានក្លែងខ្លួនជាសាសន៍ដែលមកពីស្រុកឆ្ងាយ។ ពួកគេបានធ្វើដំណើរមក ដោយសំលៀកបំពាក់កណ្តាច និងស្បែកជើងកញ្ចាស់ៗ ដោយអះអាងថា “សំលៀកបំពាក់ និងស្បែកជើងយើងខ្ញុំនេះសោត ក៏ទៅជាចាស់អស់ ដោយព្រោះផ្លូវឆ្ងាយទាំងម៉្លេះ”(ខ.១៣)។ ពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលក៏មានការសង្ស័យ(ខ.៧) តែពួកគេ“មិនបានទួលសួរព្រះអម្ចាស់ឡើយ”(ខ.១៣) ហើយលោកយ៉ូស្វេក៏បានចងស្ពានមេត្រី ជាមួយពួកមនុស្សបោកប្រាស់ទាំងនោះ ដោយខ្វះការពិចារណា។ មានមនុស្សជាច្រើនចង់បានទំនុកចិត្តពីយើង ដែលអ្នកទាំងនោះមានដូចជា : អ្នកលក់ដូរ ទីប្រឹក្សាហិរញ្ញវត្ថុ ឬសមាជិកគ្រួសារដែលមិនសូវស្និទ្ធស្នាលនឹងយើង។ បើយើងឆ្ងល់ថា “តើខ្ញុំអាចទុកចិត្តអ្នកនោះទេ?” នោះយើងមិនគួរឆាប់ធ្វើការសម្រេចចិត្ត ដោយផ្អែកទៅលើអ្វីដែលហាក់ដូចជាមានភាពត្រឹមត្រូវ ចំពោះយើងឡើយ។ យកល្អ យើងត្រូវស្វែងរកការប្រឹក្សាពី ព្រះបន្ទូលព្រះ(ទំនុកតម្កើង…
Read articleបុរសដែលមានភាពកក់ក្តៅ និងប្រាជ្ញា
ពេលដែលបណ្ឌិត វ័រនុន ក្រោនស៍(Vernon Grou-nds) ដែលជាអតីតប្រធាន និងឧត្តមប្រឹក្សា នៃសាលាព្រះគម្ពីរឌែនវើរ(Denver) បានលាចាកលោក ទៅនៅជាមួយព្រះអម្ចាស់ ក្នុងជន្មាយុ៩៦ឆ្នាំ អតីតសិស្ស មិត្តរួមការងារ និងមិត្តភ័ក្ររបស់គាត់បាននាំយកប័ណ្ណសរសើរ និងថ្លែងអំណរគុណ និងវត្ថុអនុស្សាវរីយជាច្រើនសណ្ឋិក។ ពួកគេស្ទើរតែទាំងអស់គ្នា បាននឹងចាំអំពីពេលដែលបណ្ឌិតក្រោនស៍ បានលើកទឹកចិត្តដោយផ្ទាល់ តាមរយៈការបង្រៀន ឬការប្រឹក្សាយោបល ឬក៏គ្រាន់តែតាមរយៈស្នាមញញឹមដ៏កក់ក្តៅរបស់គាត់។ គាត់បានឲ្យតម្លៃ ចំពោះគ្រូគង្វាលបណ្តុះបណ្តាល គ្រូបង្រៀន និងអ្នកប្រឹក្សាយោបល ដែលមានទំនាក់ទំនងដ៏សំខាន់ជាមួយព្រះគ្រីស្ទ និងមានការស្ម័គ្រចិត្តបម្រើអ្នកដទៃ។ គេបានធ្វើការរំឭកអំពីលោកវើនុន ក្រោនស៍ ដោយជ្រើសរើសខគម្ពីរមួយចំនួន ពីកណ្ឌសុភាសិតជំពូក១៥ ដែលមានដូចជា “មនុស្សដែលមានយោបល់ គេរមែងដើរតាមផ្លូវទៀងត្រង់វិញ”(ខ.២១)។“ពាក្យ១ម៉ាត់ដែលនឹងពោលត្រូវពេល នោះល្អណាស់ហ្ន៎”(ខ.២៣)។“ពាក្យសំដីរបស់មនុស្សបរិសុទ្ធ នោះពីរោះវិញ”(ខ.២៦)។“ចិត្តរបស់មនុស្សសុចរិតរំពឹងគិតជាមុន”(ខ.២៨)។“ សេចក្តីកោតខ្លាចដល់ព្រះយេហូវ៉ា រមែងបង្រៀនឲ្យមានប្រាជ្ញា”(ខ.៣៣)។ ការប្រឹក្សាយោបលរបស់បណ្ឌិតក្រោនស៍ គឺបានដុះចេញពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់គាត់ ហើយប្រាជ្ញារបស់គាត់ក៏ទទួលបានពីព្រះ។ ភាពកក់ក្តៅនៃជីវិតរបស់គាត់ គឺបានកើតចេញពីភាពបរិសុទ្ធនៃចិត្តរបស់គាត់។ គាត់ក៏បានក្លាយជាគំរូតាមព្រះបន្ទូលព្រះ និងក្លាយជាបុរសគំរូដែលបានដើរតាមព្រះសង្គ្រោះរបស់ខ្លួន ដោយការបន្ទាបខ្លួន។ លោកវើនុន ក្រោនស៍បានរត់ប្រណាំងយ៉ាងល្អ ហើយបានដល់ទីហើយ។ សូមឲ្យគំរូនៃការរស់នៅដោយប្រាជ្ញា និងចិត្តក្តួលអាណិតរបស់គាត់ លើកទឹកចិត្តយើង ឲ្យបន្តរត់ប្រណាំងទៅមុខទៀត។-David McCasland
Read articleមិនមែនមនុស្សប្រភេទដូចខ្ញុំ
នៅក្នុងរឿងសង្គ្រាមភពផ្កាយដែលមានបីវគ្គ មានឈុតមួយ ដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកឃើញសមាជិកពួកជំនុំខ្លះ ដែលខ្ញុំបានស្គាល់។ នៅក្នុងទីប្រជុំជនមួយ នៅក្នុងទីដាច់ស្រយ៉ាលណាមួយនៃហ្គាឡាក់ស៊ី មានមនុស្សភពផ្កាយដែលមានមុខអាក្រក់ៗកំពុងជួបជុំគ្នាញាំអាហារ នឹងកម្សាន្តអារម្មណ៍ជាមួយនឹងតន្ត្រី។ ពេលដែលលោកលូក ស្កាយវ៉កឃ័រ(Luke Skywalker) ដើរចូលមកខាងក្នុង ជាមួយនឹងមនុស្សយន្តរបស់គាត់ គឺC3PO និង R2D2(ដែលមានលក្ខណៈ“ធម្មតា” ជាងមនុស្សភពផ្កាយទាំងអស់នោះ) គាត់ក៏ដើរចេញពីពួកមនុស្សភពផ្កាយទាំងនោះភ្លាម ដោយបាននិយាយបដិសេធ យ៉ាងគ្រោតគ្រាតថា “យើងមិនបម្រើមនុស្សប្រភេទនេះ ក្នុងកន្លែងនេះទេ!” ឈុតមួយនេះបានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីរោគម្យ៉ាង ដែលយើងគ្រប់គ្នាក៏កំពុងទទួលរង នៅក្នុងទំនាក់ទំនងរបស់យើង ក្នុងពិភពផែនដីសព្វថ្ងៃ។ ជានិច្ចជាកាល យើងតែងតែមានអារម្មណ៍សុខស្រួលជាង ក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយមនុស្សដែលមានលក្ខណៈដូចយើង។ ប៉ុន្តែ សូមគិតមើលថា បើព្រះយេស៊ូវទ្រង់មានអារម្មណ៍បែបនេះដែរ តើយើងនឹងទៅជាយ៉ាងណា? ទ្រង់ជាព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត ដែលមានភាពល្អឥតខ្ចោះគ្រប់យ៉ាង ដូចនេះ ទ្រង់មានភាពខុសប្លែកពីយើងយ៉ាងខ្លាំង។ តែទ្រង់បានយាងមកយកកំណើតជាមនុស្ស រួមរស់ជាមួយយើង ហើយបានសុគតជួសយើងរាល់គ្នាទៀត។ យើងដែលជាអ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទ មិនគួរប្រើពាក្យថា “ពួកគេមិនមែនជាមនុស្សប្រភេទដូចយើង”ឡើយ។ គឺដូចដែលសាវ័កប៉ុលបានរំឭកយើងថា “គ្មានសាសន៍យូដា ឬសាសន៍ក្រេក គ្មានបាវបំរើ ឬអ្នកជា គ្មានប្រុស និងស្រីទៀតទេ ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាទាំងអស់រួមមកតែមួយ នៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ”(កាឡាទី ៣:២៨)។ ដូចនេះ ទោះបីជាអ្នកដទៃខុសប្លែកពីយើង…
Read article