សេចក្តីសន្យាដែលអ្នកអាចពឹងផ្អែកបាន
បន្ទាប់ពីមានវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក រដ្ឋាភិបាលអាមេរិក បានអនុម័តច្បាប់កាន់តែតឹងរឹងជាងមុន ដើម្បីការពារប្រជាជន ឲ្យរួចពីការអនុវត្តន៍នៃធនាគា ដែលមិនអាចទុកចិត្តបាន ។ ធនាគាទាំងឡាយត្រូវឆ្លើយតប ចំពោះច្បាប់នេះ ដោយធ្វើការកែសម្រួលគោលការណ៍មួយចំនួនរបស់ខ្លួន។ ធនាគារបស់ខ្ញុំបានផ្ញើសំបុត្រមួយច្បាប់មកខ្ញុំ ដើម្បីបញ្ជាក់អំពីការកែសម្រួលនោះ។ នៅពេលខ្ញុំអានសំបុត្រនោះចប់ ខ្ញុំមិនសូវបានទទួលនូវចម្លើយទេ ផ្ទុយទៅវិញ ខ្ញុំមានសំណួរកាន់តែច្រើន ។ ក្នុងសំបុត្រនោះ មានប្រើពាក្យ “យើងខ្ញុំប្រហែលជា” និងពាក្យ “អាស្រ័យទៅលើការសម្រេចចិត្តរបស់យើងខ្ញុំ” ដែលពាក្យទាំងនេះ គឺពិតជាមិនអាចធ្វើឲ្យខ្ញុំជឿទុកចិត្តបានឡើយ! ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ បានដកស្រង់ជាច្រើនដងពីព្រះបន្ទូលព្រះ នូវពាក្យ “អញនឹង” ។ ព្រះបានសន្យាចំពោះស្តេចដាវីឌថា “នោះអញនឹង តាំងពូជពង្សដែលកើតពីឯងមក ឲ្យសោយរាជ្យឡើងជំនួសឯង ហើយអញនឹង តាំងរាជ្យវាឲ្យខ្ជាប់ខ្ជួនឡើង គឺវាដែលនឹងស្អាងវិហារ១សំរាប់ឈ្មោះអញ ហើយអញនឹង តាំងបល្ល័ង្កនៃរាជ្យវា ឲ្យនៅស្ថិតស្ថេរជាដរាបទៅ”(២សាំយ៉ូអែល ៧:១២-១៣)។ គ្មានអ្វីដែលមិនច្បាស់លាស់ នៅក្នុងព្រះបន្ទូលទាំងនោះឡើយ ។ ដោយសារស្តេចសាឡូម៉ូន បានទទួលស្គាល់ភាពស្មោះត្រង់របស់ព្រះ ចំពោះព្រះបន្ទូលសន្យា នោះទ្រង់ក៏បានអធិស្ឋាន នៅពេលសម្ភោធព្រះវិហារថា “ទ្រង់បានរក្សាសេចក្តីសន្យា ដែលទ្រង់បានមានព្រះបន្ទូលនឹងអ្នកបំរើទ្រង់ គឺនឹងដាវីឌ ជាបិតាទូលបង្គំ ទ្រង់បានមានព្រះបន្ទូលដោយព្រះឱស្ឋទ្រង់ ហើយសម្រេចសេចក្តីនោះ…
Read articleមិត្តសម្លាញ់ នៅពេលយប់ជ្រៅ
បើសិនជាអ្នកត្រូវការជំនួយ នៅពេលកណ្តាលអាធ្រាត តើមាននរណាម្នាក់ ដែលអ្នកអាចស្រែកហៅឲ្យជួយឬទេ? លោករេយ ព្រីតឆាត(Ray Pritchard)ដែលជាគ្រូបង្រៀនព្រះគម្ពីរ បានហៅអ្នកទាំងនោះថា “មិត្តសម្លាញ់នៅម៉ោង២ រំលងអាធ្រាត”។ បើសិនជាអ្នកមានការបន្ទាន់ មិត្រសម្លាញ់ប្រភេទនេះ នឹងសួរអ្នកនូវសំណួរពីរគឺ “តើអ្នកនៅឯណា?” និង “តើអ្នកត្រូវការអ្វី?” ការមានមិត្តសម្លាញ់ដូចនេះ គឺពិតជាចាំបាច់ណាស់ នៅ ពេលដែលយើងជួបការលំបាក ។ ដាវីឌមានមិត្តសម្លាញ់ដូចនេះម្នាក់ដែរ គឺយ៉ូណាថាន ។ បិតារបស់យ៉ូណាថាន គឺស្តេចសូល មានការច្រណែននឹងប្រជាប្រិយភាពរបស់ដាវីឌ និងព្រះពរដែលព្រះប្រទានដល់គាត់ ហើយក៏បានព្យាយាមសម្លាប់គាត់(១សាំ-យ៉ូអែល ១៩:៩-១០)។ ដាវីឌក៏បានគេចខ្លួន ហើយសុំឲ្យមិត្តសម្លាញ់រូបនេះជួយ(ជំពូក ២០)។ នៅពេលដាវីឌកំពុងលាក់ខ្លួននៅទីវាល យ៉ូណាថានកំពុងអង្គុយសោយអាហារជាមួយព្រះបិតាទ្រង់ ហើយភ្លាមនោះក៏បានដឹងថា ស្តេចសូលគឺពិតជាចង់សម្លាប់ដាវីឌមែន(ខ.២៤-៣៤)។ យ៉ូណាថាន “មានការឈឺឆ្អាលចំពោះដាវីឌ”(ខ.៣៤) ដោយសារមិត្តភាពដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់ពួកគេ ។ ទ្រង់បានដាស់តឿនដាវីឌ អំពីផែនការរបស់បិតាទ្រង់ ហើយទ្រង់បានប្រាប់ឲ្យគាត់ចាកចេញទៅ(ខ.៤១-៤២)។ ដាវីឌក៏បានដឹងថា យ៉ូណាថានគឺជាមិត្តសម្លាញ់ដ៏ល្អ ។ ព្រះគម្ពីរបានចែងថា ពួកគេទាំងពីរបានយំទាំងពីរនាក់ “ទាល់តែដាវីឌបានហូរទឹកភ្នែកខ្លាំងជាង”(ខ.៤១)។ វិញ្ញាណរបស់ពួកគេបាន“ដេរ ភ្ជាប់”គ្នា ។ តើអ្នកមានមិត្តសម្លាញ់ជាគ្រីស្ទបរិស័ទ ដែលអ្នកអាចពឹងពាក់បាន…
Read articleការឆ្លើយតបរបស់ព្រះ
ចូរអ្នករាល់គ្នាឲ្យគេបរិភោគទៅ(ម៉ាកុស ៦:៣៧) ។ យើងងាយនឹងភ្លេចព្រះបន្ទូលព្រះយេស៊ូវ នៅក្នុងបទគម្ពីរនេះ។ មានមនុស្សមួយហ្វូងធំបានមកជួបជុំគ្នា ដើម្បីស្តាប់ព្រះបន្ទូលទ្រង់ ។ នោះពេលជ្រុលហើយ ពួកសិស្សក៏ចាប់ផ្តើមមានការបារម្ភ ហើយក៏បានជំរុញទ្រង់ ឲ្យមានបន្ទូលប្រាប់ពួកបណ្តាជនទាំងនោះ ឲ្យចេញទៅកន្លែងផ្សេង(ខ.៣៦)។ ព្រះយេស៊ូវទ្រង់ក៏បានតបថា “ចូរអ្នករាល់គ្នាឲ្យគេបរិភោគទៅ”(ខ.៣៧)។ ហេតុអ្វីបានជាទ្រង់មានបន្ទូលដូចនេះ? ព្រះគម្ពីរយ៉ូហាន ៦:៦ បានចែងថា តាមពិត ទ្រង់កំពុងល្បងលពួកគេទេ ។ តើទ្រង់ចង់ជ្រាប ថាតើពួកគេនឹងទុកចិត្តថា ទ្រង់នឹងធ្វើការអស្ចារ្យឬ? ទ្រង់ប្រហែលជាចង់ជ្រាបមែន ប៉ុន្តែ ទ្រង់ហាក់ដូចជាសព្វព្រះទ័យឲ្យសិស្សរបស់ទ្រង់ រួមចំណែកក្នុងការមើលថែរមនុស្សមួយហ្វូងនោះជាង ដើម្បីឲ្យពួកគេបានធ្វើការជាមួយទ្រង់ និងសម្រាប់ទ្រង់ ។ បន្ទាប់មក ទ្រង់ក៏បានប្រទានពរដល់នំបុ័ង៥ដុំ និងត្រី២កន្ទុយ ដែលពួកគេបាននាំមកឯទ្រង់ ហើយទ្រង់ធ្វើការអស្ចារ្យ ដោយប្រទានអាហារ ដល់មនុស្សជាង៥ពាន់នាក់នោះ ។ ខ្ញុំជឿថា ព្រះយេស៊ូវទ្រង់ក៏បានមានបន្ទូលនេះ ដល់យើងផងដែរ ។ មនុស្សនៅជុំវិញខ្លួនយើង សុទ្ធតែមានសេចក្តីត្រូវការនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្លួន ដូចនេះ យើងត្រូវទូលដល់ព្រះយេស៊ូវ អំពីសេចក្តីត្រូវការទាំងនោះ ដោយការអធិស្ឋាន ។ ជាញឹកញាប់ ព្រះយេស៊ូវទ្រង់មានបន្ទូលថា “ចូរអ្នករាល់គ្នាធ្វើអ្វីម្យ៉ាងសម្រាប់ពួកគេចុះ”។ យើងបដិសេធថា…
Read article“ក្បាច់រចនានៅលើផែនដី”
ទឹកជ្រោះណាយអាការ៉ា ហ៊្វលស៍(Niagara Falls) ស្ថិតក្នុងចំណោមទីកន្លែងដ៏អស្ចារ្យបំផុត ដែលព្រះបានបង្កើត នៅក្នុងធម្មជាតិ ហើយនៅជ្រុងម្ខាងនៃទឹកជ្រោះនោះ មានសួនច្បាររុក្ខសាស្រ្តមួយ ដែលមានសោភ័ណ្ឌភាពស្រស់ស្អាតអស្ចារ្យ ។ សួនច្បារនោះមានឈ្មោះដែលមានន័យថា ផ្ទះពិពណ៌ផ្កា ។ សួនច្បារនោះគឺជាផ្ទះពណ៌បែតង ដែលមានដើមផ្កា និងមានរុក្ខជាតិដ៏កម្រជាច្រើនមុខ ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ក្រៅពីពពួកផ្កា ដែលខ្ញុំបានសង្កេតមើលជាមួយភរិយាខ្ញុំ មានការមួយទៀត ដែលយើងចាប់អារម្មណ៍ដែរនោះ គឺពាក្យដែលគេសរសេរអំពីទីកន្លែង ។ នៅទីនោះ គេសរសេរពាក្យមួយឃ្លាថា “សូមប្រិយ៍មិត្តអញ្ជើញចូលទស្សនាស្នាព្រះហស្ថដ៏ស្រស់ស្អាតរបស់ព្រះ ដែលជាក្បាច់រចនា នៅលើផែនដី”។ នេះគឺពិតជាការបកស្រាយដ៏គួរឲ្យស្ងប់ស្ងែង អំពីរបៀបដែលព្រះទ្រង់បានប្រទានពរ ឲ្យពិភពលោកនេះ មានសោភ័ណ្ឌភាពដ៏អស្ចារ្យយ៉ាងនេះ ! ព្រះទ្រង់បានបង្កើត “ក្បាច់រចនានៅលើផែនដី” ផ្សេងៗជាច្រើនទៀត ដែលរួមមានព្រៃទឹកភ្លៀង ដែលមានរុក្ខជាតិបៃតងជាច្រើន នៅប្រទេសប្រេស៊ីល សម្រស់ដ៏ត្រជាក់នៅផែនទឹកកក នៃរង្វង់តំបន់ប៉ូល វាលស្រែស្រូវសាឡីដ៏ធំល្វឹងល្វើយ នៅវាលទំនាបនៃអាមេរិកខាងជើង និងតំបន់សេរេនកេធី(Ser-engeti) ដែលជាទឹកដីដ៏មានជីជាតិដ៏ធំធេង នៅអាហ្វ្រិក ។ តំបន់ទាំងនេះ គឺដូចជាតំបន់ដែលបានពិពណ៌នា នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ អេសាយ ៤១ ដែលបានរំឭក ឲ្យយើងសរសើរតម្កើងព្រះ…
Read articleតើព្រះមានកាតព្វកិច្ចឬ?
មិត្តភ័ក្ររបស់ខ្ញុំម្នាក់បានផ្ញើរូបថត នៃព្រះវិហារដ៏ស្រស់ស្អាត ទាំង២០ នៅទូទាំងពិភពលោក ។ ព្រះវិហារនីមួយៗ មានទីតាំងនៅឆ្ងាយៗ ដូចជានៅប្រទេសអៀឡង់ និងប្រទេសឥណ្ឌាជាដើម ហើយមានលក្ខណៈស្ថាបត្យកម្មពិសេសៗរៀងៗខ្លួន ។ ទីកន្លែងថ្វាយបង្គំ ដែលស្រស់ស្អាតបំផុត ក្នុងសម័យលោកយេរេមា គឺជាព្រះវិហារ នៅក្រុងយេរូសាឡិម ដែលស្តេចយ៉ូសៀស ទើបតែបានជួសជុល និងស្អាងឡើងវិញ នៅសម័យនោះ(២របាក្សត្រ ៣៤-៣៥)។ ពួកបណ្តាជនមានការងុបងល់នឹងសំណងអាគារដ៏អស្ចារ្យនោះណាស់(យេរេមា ៧:៤) ហើយដោយសារភាពល្ងត់ខ្លៅ ពួកគេយល់ថា ការមានព្រះវិហារ នៅទីនោះ គឺមានន័យថា ព្រះនឹងការពារពួកគេ ឲ្យរួចពីខ្មាំងសត្រូវរបស់ខ្លួនជាមិនខានទេ ។ ផ្ទុយទៅវិញ លោកយេរេមាបាននាំឲ្យពួកគេគិតអំពីអំពើបាប ដែលមានក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេវិញ(ខ.៣,៩-១០)។ ព្រះទ្រង់មិនកោតស្ងប់ស្ងែង នឹងអាគារស្អាតៗ ដែលគេបានសង់ឡើង ក្នុងព្រះនាមទ្រង់ឡើយ តែទ្រង់សព្វព្រះទ័យចំពោះភាពស្រស់ស្អាតនៅក្នុងចិត្ត នៃអ្នកដែលដើរចូលក្នុងព្រះវិហារ ។ ទ្រង់មិនចាប់អារម្មណ៍នឹងការថ្វាយបង្គំ ដោយការសម្តែងចេញខាងក្រៅ តាមក្រឹត្យវិន័យ ដោយគ្មានភាពបរិសុទ្ធនៅក្នុងផ្នែកខាងក្នុងឡើយ ។ គេមិនត្រូវយល់ថា ព្រះទ្រង់ការពារមនុស្ស ដោយសារតែពួកគេបានអនុវត្តតាមសាសនានោះទេ ។ ព្រះទ្រង់គ្មានកាតព្វកិច្ចធ្វើការអ្វីមួយសម្រាប់យើង ដោយសារយើងបានអានព្រះគម្ពីរ អធិស្ឋាន ហើយប្រកបគ្នាជាមួយអ្នកជឿដទៃទៀតឡើយ ។…
Read articleសិប្បករដ៏ជំនាញ
ពេលដែលខ្ញុំភ្ជាប់ពាក្យជាមួយភរិយារបស់ខ្ញុំ ឪពុករបស់នាងបានឲ្យអំណោយដ៏ពិសេសមួយ សម្រាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍របស់យើង ។ ក្នុងនាមជាអ្នកផលិតនាឡិកា និងគ្រឿងអល្ល័ង្កា គាត់បានធ្វើជញ្ជៀនសម្រាប់មង្គលការរបស់យើង ។ គាត់បានធ្វើជញ្ជៀនសម្រាប់ខ្ញុំ ដោយប្រើកម្ទេចមាស ដែលសល់ពីការកែទំហុំនៃជញ្ជៀនដទៃទៀត និងហាក់ដូចជាមិនសូវមានតម្លៃ ។ ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលកម្ទេចមាសទាំងនោះ នៅក្នុងដៃនៃសិប្បករម្នាក់នេះ គាត់បានធ្វើឲ្យកម្ទេចទាំងនោះ ក្លាយទៅជាវត្ថុដ៏ស្រស់ស្អាត ដែលខ្ញុំបានស្រឡាញ់យ៉ាងខ្លាំង រហូតមកដល់ថ្ងៃនេះ ។ គឺពិតជាអស្ចារ្យណាស់ ដែលសិប្បករដ៏ជំនាញម្នាក់ អាចកែច្នៃវត្ថុ ដែលអ្នកដទៃប្រហែលជាយល់ថា គ្មានប្រយោជន៍នោះ ។ ព្រះទ្រង់ក៏បានធ្វើការនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង តាមរបៀបនេះផងដែរ ។ ទ្រង់គឺជាសិប្បករដែលមានជំនាញអស្ចារ្យបំផុត ដែលបានប្រមូលកម្ទេចដែលគ្មានប្រយោជន៍ និងបែកបាក់ នៃជីវិតរបស់យើង ដើម្បីស្អាងឡើងវិញ ឲ្យមានតម្លៃ និងមានន័យ ។ លោកហោរាយេរេមា បានបកស្រាយអំពីរឿងនេះ ដោយប្រដូចព្រះរាជកិច្ចរបស់ព្រះ ទៅនឹងការដែជាងស្មូនសូនដីឥដ្ឋ យ៉ាងដូចនេះថា “បើកាលណា ភាជនៈដែលគាត់កំពុងធ្វើពីដីឥដ្ឋបានខូចនៅដៃគាត់ នោះក៏ធ្វើឡើងជាភាជនៈផ្សេងទៀតវិញ តាមដែលគាត់យល់ឃើញថាគួរ(យេរេមា ១៨:៤)។” ទោះបីជាយើងបានធ្វើឲ្យជីវិតខ្លួនឯង មានភាពរញេរញ៉ៃយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ព្រះនៅតែអាចសូនយើងឲ្យក្លាយជាភាជនៈ ជាទីគាប់ព្រះទ័យទ្រង់ ។ កាលណាយើងលន់តួបាប ហើយចុះចូល…
Read article