ការទាក់ទាញមនុស្សវង្វេង
ជាញឹកញាប់ មិត្តភ័ក្ររបស់ខ្ញុំ គឺអានណា(Anna) ត្រូវអ្នកដំណើរនៅតាមផ្លូវបង្អាក់ដំណើរ ដើម្បីសុំឲ្យគាត់ជួយបង្ហាញផ្លូវ។ ការនេះបានកើតឡើងចំពោះនាង សូម្បីតែនៅក្នុងប្រទេសដែលនាងបានទៅ ក្នុងនាមជាជនបរទេសម្នាក់ក៏ដោយ។ នាងក៏បានឆ្ងល់ ថាការនេះបានកើតឡើង ដោយសារនាងមានទឹកមុខស្មោះត្រង់ និងគួរឲ្យទុកចិត្ត ឬយ៉ាងណា។ ខ្ញុំក៏ឲ្យយោបលនាងថា ការនេះប្រហែលមកពីគេយល់ថា នាងកំពុងដឹងច្បាស់ថាខ្លួនឯងកំពុងទៅណា។ មិត្តភ័ក្ររបស់យើងម្នាក់ទៀត បានប្រាប់យើងថា នាងប្រហែលជាចេះទាក់ទាញអ្នកវង្វេងផ្លូវហើយ។ តាមន័យខាងវិញ្ញាណ មូលហេតុទាំងប៉ុន្មានខាងលើ ក៏គួរតែមាននៅក្នុងជីវិតខាងវិញ្ញាណរបស់រាស្រ្តរបស់ព្រះផងដែរ។ ព្រោះក្នុងនាមយើងជាអ្នកជឿព្រះ យើងមានគោលបំណង និងទិសដៅច្បាស់លាស់ ពោលគឺយើងដឹងថា យើងកំពុងធ្វើដំណើរទៅណា ហើយទៅឲ្យដល់គោលដៅនោះ ដោយរបៀបណា។ ការនេះនាំឲ្យយើងមានទំនុកចិត្ត នៅក្នុងការទៅបំពេញការត្រាសហៅរបស់ព្រះក្នុងជីវិតរបស់យើង។ ពេលដែលគេដឹងច្បាស់ថា យើងមានទំនុកចិត្តបែបនេះ មនុស្សបាត់បង់នឹងមកសុំឲ្យយើងបង្ហាញផ្លូវពួកគេ។ ព្រះទ្រង់តែងតែមានវត្តមានជានិច្ច នៅលើផែនដីនេះ ដើម្បីឲ្យមនុស្សអាចរកទ្រង់ឃើញ។ ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែល គឺជាពន្លឺទីមួយ ដែលទ្រង់បានប្រទានដល់លោកិយ(អេសាយ ៤២:៦)។ បន្ទាប់មក ស្តេចសាឡូម៉ូនក៏បានអធិស្ឋានសូមឲ្យព្រះនាមដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ ទាក់ទាញមនុស្សឲ្យចូលមករកទ្រង់(១ពង្សាវតាក្សត្រ ៨:៤១-៤៣)។ ជនជាតិយូដាមានពន្លឺភ្លឺបំផុត នៅក្នុងព្រះយេស៊ូវ ដែលជា“ពន្លឺនៃលោកិយ”(យ៉ូហាន ៩:៥)។ ហើយឥឡូវនេះ អ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូវ ត្រូវធ្វើជាពន្លឺនៃលោកិយផងដែរ(ម៉ាថាយ ៥:១៤)។ ដូចនេះ យើងមានការទទួលខុសត្រូវ…
Read articleសក្តិសមឥតខ្ចោះ
នៅក្នុងការសម្ភាសន៍ចូលធ្វើការងារ គេបានសួរមិត្ត ភ័ក្ររបស់ខ្ញុំថា “តើអ្នកមានជំនាញអ្វី?” គេបានសួរគាត់ដូចនេះ ដើម្បីបញ្ជាក់ឲ្យបានច្បាស់ ថាតើគាត់សក្តិសមនឹងមុខដំណែងនោះឬក៏អត់។ មិត្តភ័ក្ររបស់ខ្ញុំម្នាក់នេះក៏បានរំឭកឡើងវិញនៅក្នុងចិត្ត អំពីជំនាញ និងទេពកោសល្យរបស់ខ្លួន ដោយសង្ឃឹមថានឹងបាននិយាយសង្កត់ធ្ងន់អំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈពិសេសៗ ដែលខ្លួនមាន ដែលនឹងអាចរួមចំណែក នៅក្នុងការធ្វើឲ្យក្រុមហ៊ុននោះមានជោគជ័យនៅពេលខាងមុខ។ ចុះបើសិនជាយើងមានជំនាញដ៏ល្អឥតខ្ចោះ ដែលចាំបាច់ សម្រាប់បំពេញកិច្ចការដែលព្រះត្រាសហៅឲ្យយើងធ្វើ? ជាការពិតណាស់ យើងសុទ្ធតែមានជំនាញរៀងៗខ្លួន! អំណោយទានខាងវិញ្ញាណដែលយើងមាន បូករួមជាមួយនឹងបទពិសោធន៍ ការបណ្តុះបណ្តាល និងអំណោយទានពីកំណើតរបស់យើង ព្រមទាំងចិត្តដែលចុះចូលព្រះផង អាចធ្វើឲ្យយើងក្លាយជាមនុស្សពិសេសម្នាក់ ដែលមានជំនាញដ៏ចាំបាច់ សម្រាប់ធ្វើ “ការល្អ” ដែលព្រះ “បានត្រៀមទុកជាស្រេច”(អេភេសូរ ២:១០)។ បើព្រះមានកិច្ចការអ្វីដែលទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យអ្នកបំពេញ ហើយអ្នកក៏បានដឹងថា ទ្រង់កំពុងត្រាសហៅអ្នកឲ្យធ្វើ ទ្រង់នឹងប្រទានអ្វីៗដែលអ្នកត្រូវការដើម្បីបំពេញកិច្ចការនោះ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត យើងអាចសម្រាយបទគម្ពីរអេភេសូ ២:១០ យ៉ាងដូចនេះថា ព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យយើង “ចូររួមជាមួយទ្រង់ នៅក្នុងការងារដែលទ្រង់ធ្វើ គឺការល្អដែលទ្រង់បានត្រៀមជាស្រេច សម្រាប់ឲ្យយើងធ្វើ”។ ទ្រង់មានការតម្រូវមួយសម្រាប់យើង គឺឲ្យយើង “មានចិត្តស្មោះត្រង់”(១កូរិនថូស ៤:២)។ តើអ្នកបានរកឃើញផ្នែកណាមួយ នៅក្នុងការងារបម្រើព្រះ សម្រាប់ឲ្យទ្រង់ប្រើអ្នកហើយឬនៅ? សូមយើង “ធ្វើការល្អ” ហើយ “ធ្វើការល្អឲ្យច្រើនជាបរិបូរ”(១ធីម៉ូថេ…
Read articleព្រះទ្រង់ធ្វើការតាមរបៀបដ៏ភ្ញាក់ផ្អើល
បើសិនជានាងណាអូមីបាននឹកស្រម៉ៃចង់ត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើត ដែលមានភាពសម្បូរសប្បាយ និងជោគជ័យវិញ នោះដំណើរចូលក្នុងក្រុងបេថ្លេហិមនឹងក្លាយជាសុបិន្តអាក្រក់សម្រាប់នាងជាមិនខាន។ ពេលនាងកំពុងរស់នៅក្នុងប្រទេសដទៃ នាងបានបាត់បង់ប្តី និងកូនប្រុស ទាំងពីរ ហើយបានវិលត្រឡប់ទៅវិញ ជាមួយនាងរស់ដែល ជាកូនប្រសារស្រី ដោយចិត្តដែលពេញដោយទុក្ខព្រួយ។ នាងបានឆ្លើយតបចំពោះអតីតអ្នកជិតខាងរបស់នាងថា “កុំហៅខ្ញុំថាន៉ាអូមីឡើយ ត្រូវហៅថាម៉ារ៉ាវិញ ដ្បិតព្រះដ៏មានគ្រប់ទាំងព្រះចេស្តា ទ្រង់បានប្រព្រឹត្តនឹងខ្ញុំដោយជូរល្វីងណាស់” (នាងរស់ ១:២០)។ ប៉ុន្តែ រឿងនេះមិនទាន់បានចប់នៅឡើយទេ។ ពេលនាងណាអូមីដែលកំពុងមានការបាក់ទឹកចិត្ត បានឃើញព្រហស្ថរបស់ព្រះកំពុងធ្វើការ នៅក្នុងជីវិតរបស់នាងរស់ នាងក៏បាននិយាយថា “ព្រះយេហូវ៉ា…មិនខាននឹងប្រព្រឹត្តដោយសប្បុរស ដល់ទាំងមនុស្សរស់ និងមនុស្សស្លាប់ផង!”(២:២០)។ ការអ្វីដែលហាក់ដូចជាភាពទាល់ច្រក ក៏បានប្រែក្លាយជាច្រកផ្លូវសម្រាប់ស្រ្តីទាំងពីរ ដែលបានទទួលរងការបាត់បង់ដ៏ធ្ងន់ធ្ងរនោះ។ រឿងនាងរស់ ដែលបានកត់ទុកក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ គឺពិតជារឿងដ៏អស្ចារ្យមែន។ សាច់រឿងដ៏ខ្លីមួយនេះ បានបង្កប់ទៅដោយភាពផ្អែមល្ហែម និងព្រះគុណដ៏អស្ចារ្យ ខណៈពេលដែលបទគម្ពីរនេះបាននិយាយអំពី “ព្រះអម្ចាស់”ម្តងហើយម្តងទៀត។ តាមរយៈនាងណាអូមី និងនាងរស់ យើងបានទទួលការរំឭកថា ព្រះទ្រង់ធ្វើការ តាមរបៀបដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើល ដើម្បីឲ្យគេស្គាល់សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ និងដើម្បីបំពេញបំណងព្រះទ័យទ្រង់ ទោះជានៅពេលជួបការលំបាកក៏ដោយ។ ព្រះទ្រង់នៅតែបន្តធ្វើការ តាមរបៀបដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើល ដើម្បីឲ្យយើងមានសង្ឃឹម។ ទ្រង់មិនបានឈប់បង្ហាញសេចក្តីមេត្តា ចំពោះយើងរាល់គ្នាឡើយ។-David McCasland
Read articleចូរឲ្យពរដល់ការរំខាន
បើអ្នកមានការរស់នៅដូចខ្ញុំ នោះជីវិតរបស់អ្នក មានការរៀបផែនការណ៍បានល្អគួរសមដែរ។ ខ្ញុំមានប្រតិទិនមួយ ដែលជួយរំឭកខ្ញុំអំពីការណាត់ជួប ការប្រជុំ និងកិច្ចការដទៃទៀតដែល “ត្រូវធ្វើ”។ តែខ្ញុំមិនអាចជៀសរួចពីការកែប្រែផែនការណ៍នៅថ្ងៃខ្លះ ដោយសារមានការរំខាន ហើយការរំខានទាំងនេះ អាចធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍នឿយណាយ តែក៏អាចមានប្រយោជន៍ផងដែរ។ ព្រះទ្រង់ក៏បានប្រើ “ការរំខាន” នៅក្នុងសកម្មភាពធម្មតាជាប្រចាំថ្ងៃ ដើម្បីសម្រេចផែនការណ៍របស់ទ្រង់ផងដែរ។ ឧទាហរណ៍ ការរស់នៅជាធម្មតារបស់នាងម៉ារាបានទទួលការរំខានពីទេវតាមួយអង្គ ដែលបានប្រកាសប្រាប់នាងថា នាងនឹងមានគភ៌ប្រសូតបានបុត្រាមួយ ដែលនាងត្រូវថ្វាយព្រះនាមថា “យេស៊ូវ”។ ដោយសារនាងជាស្រ្តីព្រហ្មចារី ដែលបានភ្ជាប់ពាក្យ នោះដំណឹងនេះប្រាកដជាបានធ្វើឲ្យនាងមានការភ្ញាក់ផ្អើល និងមានទុក្ខព្រួយយ៉ាងខ្លាំង(លូកា ១:២៦-៣១)។ ហើយលោកសូល ដែលជាពួកឧស្សាហ៍នៃជនជាតិយូដា បានធ្វើទុក្ខបៀតបៀនពួកជំនុំដំបូង។ ពេលគាត់កំពុងធ្វើដំណើរទៅក្រុងដាម៉ាស ដើម្បីចាប់ខ្លួនអ្នក “ដែលប្រតិបត្តិតាមផ្លូវនោះ” ព្រះយេស៊ូវបានធ្វើឲ្យគាត់ខ្វាក់ភ្នែក(កិច្ចការ ៩:១-៩)។ ការរំខានដែលនាំឲ្យជីវិតផ្លាស់ប្រែនេះ ពិតជាមានប្រយោជន៍យ៉ាងខ្លាំង ចំពោះអនាគតនៃជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទ។ អ្នកនិពន្ធបទទំនុកតម្កើងបានរំឭកយើងថា ព្រះអម្ចាស់អាច “ធ្វើឲ្យគំនិតនៃជនទាំងឡាយបានទៅជាឥតការ”(ទំនុកតម្កើង ៣៣:១០)។ ប៉ុន្តែ មានពេលជាញឹកញាប់ពេកហើយ ដែលយើងបានឆ្លើយតបចំពោះការរំខាន ដែលកើតមានចំពោះការរស់នៅដ៏រៀបរយរបស់យើង ដោយអាកប្បកិរិយ៉ា ដែលសម្តែងចេញការនឿយណាយ ការធុញទ្រាន់ ការភ័យខ្លាច និងការសង្ស័យ។ នៅក្នុងសម័យរបស់យើងនេះ យើងនឹងមានការភ្ញាក់ផ្អើល ដោយសារទ្រង់បានត្រៀមទុកនូវឱកាសជាច្រើនសម្រាប់យើង។…
Read articleការលះបង់ នៅពេលបុណ្យខួបកំណើត
ពេលដែលខ្ញុំបានរំឭកស្វាមីរបស់ខ្ញុំថា ថ្ងៃខួបកំណើតគម្រប់៣៩ឆ្នាំរបស់គាត់ ជិតឈានចូលមកដល់ហើយ គាត់ក៏បានប្រាប់ខ្ញុំយ៉ាងច្បាស់ថា គាត់មិនចង់បានអំណោយអ្វីទេ។ ខ្ញុំក៏បាននិយាយក្នុងចិត្តថា ចាស ត្រូវហើយ តែខ្ញុំនៅតែបន្តជំរុញគាត់ឲ្យគិតអំពីអំណោយ។ ពេលនោះ គាត់ក៏បានប្រាប់ខ្ញុំថា គាត់ចង់យកលុយសម្រាប់ចំណាយនៅថ្ងៃខួបកំណើតនោះ ទៅបរិច្ចាកឲ្យអ្នកដទៃវិញ។ ព្រះគម្ពីរបានឲ្យយើងថ្វាយដោយស្ម័គ្រពីចិត្ត ដើម្បីទ្រទ្រង់ការងារបម្រើព្រះ និងជួយអ្នកដទៃ គឺមិនមែនថ្វាយដោយការបង្ខំចិត្ត ឬដោយសារយើងជៀសមិនរួចនោះឡើយ(២កូរិនថូស ៩:៧)។ ជាញឹកញាប់ ការថ្វាយដោយស្ម័គ្រពីចិត្តនេះច្រើនតែនាំឲ្យអ្នកថ្វាយទទួលបាននូវក្តីអំណរ។ ពេលស្តេចដាវីឌបានថ្វាយមាសនិងប្រាក់ជាច្រើនរបស់ទ្រង់ ដល់ការសាងសង់ព្រះវិហារ មានពួកមន្ត្រីនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលជាច្រើន បានយកគំរូតាមទ្រង់។ បន្ទាប់ពីពួកបណ្តាជនបានថ្វាយលង្ហិន ដែក ត្បូង និងលោហធាតុដែលមានតម្លៃហើយ “ពួកគេក៏បានអរសប្បាយ ដ្បិតពួកគេបានថ្វាយដោយស្ម័គ្រពីចិត្ត”(១របាក្សត្រ ២៩:៩)។ នៅក្នុងកម្មវិធីសម្ភោទ ស្តេចដាវីឌបានសរសេរតម្កើងព្រះថា “យើងខ្ញុំរាល់គ្នាបានយកតែពីព្រះហស្តទ្រង់ ថ្វាយដល់ទ្រង់វិញ”(ខ.១៤)។ ត្រង់ចំណុចនេះ ទ្រង់ចង់មានន័យថា អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងសុទ្ធតែជាកម្មសិទ្ធរបស់ព្រះ។ ការដែលយើងនឹកចាំពីការនេះ នាំឲ្យយើងកាន់តែមានចិត្តចង់ថ្វាយ ព្រោះយើងគ្រាន់តែកំពុងថ្វាយធនធានរបស់យើង ទៅព្រះវិញ ដែលទ្រង់ជាម្ចាស់ដ៏ពិតប្រាកនៃអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង។ ពេលអ្នកថ្វាយដង្វាយ ជាប្រាក់ ជាការបម្រើ ឬជារបស់ទ្រព្យ នៅពេលក្រោយទៀត ដើម្បីទ្រទ្រង់ព្រះរាជកិច្ចរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ចូរពិនិត្យមើលអាកប្បកិរិយ៉ារបស់ខ្លួនឯងឡើងវិញ។ តើអ្នកកំពុងថ្វាយដោយស្ម័គ្រពីចិត្ត និងដោយគ្មានការបង្ខំឬទេ? ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់អ្នកណាដែលថ្វាយដោយអំណរ។ -Jennifer…
Read articleការព្យាយាមគេចពីទោសកំហុស
ពេលខ្ញុំ និងភរិយារបស់ខ្ញុំកំពុងបើកបរតាមផ្លូវធំក្នុងទីក្រុង យើងបានឃើញអ្នកបើកបរម្នាក់បត់ឆ្វេង តាមច្រកសម្រាប់បត់ត្រឡប់ក្រោយ ដែលគេទុកសម្រាប់តែរថយន្តសង្រ្គោះបន្ទាន់ប៉ុណ្ណោះ។ គាត់កំពុងមានគម្រោងបត់ត្រឡប់ក្រោយ ចូលក្នុងផ្លូវមួយទៀត។ អ្នកបើកបររូបនេះកំពុងមើលទៅខាងស្តាំដៃខ្លួន ដើម្បីរង់ចាំគេបើកផ្លូវឲ្យ នៅក្នុងការធ្វើចរាចរណ៍ដែលមមាញឹកនោះ ដូចនេះ គាត់ក៏មិនបានដឹងថា ឡានប៉ូលីសកំពុងចាំស្ទាក់គាត់ នៅខាងឆ្វេងដៃទេ។ ទីបំផុត ពេលគាត់ឃើញមានចន្លោះក្នុងចរាចរណ៍ គាត់ក៏បើកបត់ត្រឡប់ក្រោយ ហើយក៏បុកត្រូវឡានប៉ូលីសនោះ ចំពីក្រោយតែម្តង។ វាមិនមែនជារឿងចម្លែកទេ នៅពេលដែលយើងចូលចិត្តគិតថា យើងអាចរួចខ្លួន បន្ទាប់ពីយើងបានប្រព្រឹត្តខុសហើយនោះ។ បន្ទាប់ពីស្តេចដាវីឌបានប្រព្រឹត្តការកំផឹតជាមួយនាងបាតសេបាហើយ ទ្រង់ក៏បានផ្តោតទៅលើ “ការគេចពីការទទួលទោស”ផងដែរ។ ប៉ុន្តែ ទ្រង់កំពុងមានការប៉ះទង្គិចពាក្យសម្តី ជាមួយនឹងហោរាណាថាន។ អំពើកំផឹត ការបោកបញ្ឆោតរបស់ទ្រង់ និងអំពើមនុស្សឃាតរបស់ទ្រង់ “បានធ្វើឲ្យព្រះអម្ចាស់មិនសព្វព្រះទ័យ”(២សាំយ៉ូអែល ១១:២៧) ដូចនេះ ពេលណាថានបើកបង្ហាញអំពីអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងររបស់ស្តេចអង្គនេះ ទ្រង់ក៏មានវិបត្តិសារីយ៉ាងខ្លាំង។ ទ្រង់បានសារភាព និងបានប្រែចិត្ត ហើយបានទទួលការអត់ទោសបាបពីព្រះ។ ប៉ុន្តែ ផលវិបាកដែលកើតចេញពីអំពើបាបរបស់ទ្រង់ មិនដែលឃ្លាតចេញឆ្ងាយពីគ្រួសាររបស់ទ្រង់ឡើយ(១២:១០)។ បើអ្នកកំពុងតែព្យាយាមគេចចេញពីទោសកំហុសអ្វីមួយ នោះសូមចាំថា “បាបរបស់អ្នក នឹងតាមរកអ្នកឃើញ”(ជនគណនា ៣២:២៣)។ ចូរទៅសារភាពបាបនៅចំពោះព្រះ។ ចូរកុំលាក់ខ្លួនឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ចូរស្វែងរកការអត់ទោសបាប ដែលប្រកបដោយព្រះគុណរបស់ទ្រង់។-Dennis Fisher
Read article