ការស្វែងរកភាពស្ងប់ស្ងាត់
កញ្ញាមេក ហាត់ឈីងសិន(Meg Hutchinson) ដែលជាអ្នកចម្រៀងមួយរូប បាននិយាយថា “បទចម្រៀងបន្ទាប់ដែលខ្ញុំនឹងថត គឺជាបទដែលមានតែភាពស្ងប់ស្ងាត់ រយៈពេល៤៥នាទី ព្រោះនោះជាអ្វី ដែលមនុស្សភាគច្រើនមិនមាន នៅក្នុងសង្គមយើង” ។ គេពិតជាពិបាកស្វែងរកភាពស្ងប់ស្ងាត់ណាស់ ។ គេទទួលស្គាល់ថា ទីក្រុងទាំងឡាយ មានពេញទៅដោយសំឡេងរំខានយ៉ាងខ្លាំង ព្រោះទីក្រុងជាទីប្រជុំនៃការធ្វើចរាចរណ៍ និងមនុស្ស ។ គេហាក់ដូចជាមិនអាចគេចចេញពីសំឡេងតន្រ្តីលាន់រំពង សម្លេងម៉ាស៊ីនទ្រហឹង និងសម្លេងឮៗដទៃទៀតឡើយ ។ ប៉ុន្តែ ប្រភេទនៃសំឡេងដែលធ្វើឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ ដល់សុខភាពខាងវិញ្ញាណរបស់យើង គឺមិនមែនជាសំឡេង ដែលយើងមិនអាចគេចចេញនោះឡើយ តែជាសំឡេងដែលយើងបានអញ្ជើញឲ្យចូល ក្នុងជីវិតរបស់ខ្លួន ។ មានអ្នកខ្លះប្រើសំឡេង ដើម្បីបំបាត់ភាពឯកកោ ដូចជាសំឡេងទូរទស្សន៍ និងវិទ្យុ ដែលនាំឲ្យយើងច្រឡំថា មានអ្នកនៅកំដរយើងជាដើម ។ អ្នកខ្លះទៀតប្រើសំឡេង ដើម្បីជួយឲ្យខ្លួនឯងឈប់គិត គឺដូចជាសំឡេងដទៃទៀត ឬយោបល់ ដែលធ្វើឲ្យយើងឈប់គិតអំពីខ្លួនឯង ។ ចំណែកឯអ្នកខ្លះទៀតបានប្រើសំឡេង ដើម្បីកុំឲ្យខ្លួនស្តាប់ឮសំឡេងព្រះ គឺដោយការជជែកគ្នាឥតឈប់របស់ខ្លួន ។ សូម្បីតែនៅពេលយើងកំពុងជជែកគ្នាអំពីព្រះក៏ដោយ ក៏សំឡេងនេះបានរារាំងមិនឲ្យយើងស្តាប់ឮព្រះមានបន្ទូលមកកាន់យើងផងដែរ ។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូវបានយាងទៅកន្លែងស្ងប់ស្ងាត់ ដើម្បីបន្តការសន្ទនាជាមួយព្រះវរបិតា…
Read articleការឆែកពិនិត្យពាក្យសម្តី
ពេលដែលខ្ញុំកំពុងបើកបរត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ខ្ញុំបានស្តាប់ការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មដ៏គួរ ឲ្យចាប់អារម្មណ៍ តាមវិទ្យុ ។ ពេលនោះ គេកំពុងផ្សាយអំពីកម្មវិធីកំព្យូទ័រមួយ ដែលឆែកពិនិត្យសារអេឡិចត្រូនិច ដែលគេសរសេរ ។ ខ្ញុំមានការយល់ដឹងច្រើនអំពីកម្មវិធី “ឆែកមើលការប្រកបពាក្យ” និងកម្មវិធី “ឆែកមើលវេយ្យករណ៍” ដែលគេសរសេរនៅក្នុងកំព្យូទ័រ ប៉ុន្តែ កម្មវិធីថ្មីនេះ គឺមិនដូចនោះទេ ព្រោះវាជា “កម្មវិធី ឆែកមើលពាក្យសម្តី”។ កម្មវិធីនេះពិនិត្យមើលពាក្យសម្តី ដែលគេប្រើនៅក្នុងសារអេឡិចត្រូនិច ដើម្បីឲ្យអ្នកសរសេរដឹង ថាតើពាក្យសម្តីដែលខ្លួនបានសរសេរ មានភាពព្រហើន អសុរោះ ឬកាចឬទេ ។ ពេលដែលខ្ញុំបានស្តាប់ អ្នកផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម ពិពណ៌នាអំពីលក្ខណះពិសេសៗ នៃកម្មវិធីនេះ ខ្ញុំក៏បានសួរខ្លួនឯងថា បើសិនជាមានកម្មវិធីសម្រាប់ឆែកពិនិត្យពាក្យសម្តី ដែលខ្ញុំនិយាយចេញពីមាត់ខ្ញុំ នោះមិនដឹងជាប្រសើរយ៉ាងណាទេ ។ តើមានប៉ុន្មានដងហើយ ដែលខ្ញុំបានឆ្លើយតបដោយពាក្យមិនពិរោះស្តាប់ ហើយក្រោយមក ក៏មានការសោកស្តាយ ចំពោះពាក្យដែលខ្ញុំបាននិយាយនោះ? ជាការពិតណាស់ បើសិនជាមានកម្មវិធីសម្រាប់ឆែកពិនិត្យពាក្យសម្តី ដែលខ្ញុំនិយាយចេញពីមាត់ខ្ញុំ នោះខ្ញុំមិនបាច់ឆ្លើយតប ដោយភាពល្ងីល្ងើឡើយ ។ សាវ័កប៉ុលបានដឹងថា អ្នកជឿព្រះត្រូវការឆែកពិនិត្យពាក្យសម្តីរបស់ខ្លួន ជាពិសេសនៅពេលយើងនិយាយ ទៅកាន់អ្នកដែលមិនមែនជាគ្រីស្ទបរិស័ទ ។ គាត់បានមានប្រសាសន៍ថា…
Read articleបុណ្យខួបកំណើត គម្រប់១០០០ ឆ្នាំ
លោកយ៉ូណាថាន វេន័រ(Jonathan Weiner) គឺជាអ្នកនិពន្ធសៀវភៅ ដែលមានចំណងជើងថា ការប្រាថ្នាចង់បានលោកិយនេះ ។ ក្នុងសៀវភៅនេះ គាត់បានសរសេរអំពីវិទ្យាសាស្រ្ត ដែលបានសន្យាថានឹងជួយឲ្យមនុស្ស មានអាយុកាន់តែវែង ។ នៅក្នុងផ្នែកពាក់កណ្តាលនៃសៀវភៅនេះ លោកអូបឺរី ដឺ ក្រេយ៏(Aubrey de Grey) ដែលជាអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តជនជាតិអង់គ្លេស បានព្យាករណ៍ថា ថ្ងៃណាមួយវិទ្យាសាស្រ្តនឹងជួយឲ្យមនុស្សរស់បានមួយពាន់ឆ្នាំ ។ លោកអូបឺរីបានអះអាងថា នៅទីបំផុត តាមការស្រាវជ្រាវអំពីរចនាសម្ព័ន្ធ និងមុខនាទីនៃជាតិគីមីចម្រុះ បានឲ្យដឹងថា ការព្យាបាលភាពចាស់ជរារបស់មនុស្ស គឺជាអ្វីដែលគេអាចធ្វើបាន ។ ប៉ុន្តែ បន្ទាប់ពីមនុស្សយើងរស់បាន១០០០ឆ្នាំហើយ ពួកគេនឹងត្រូវស្លាប់ទៅវិញដដែល តើមានអ្វីប្លែក? ការព្យាករណ៍របស់លោកដឺ ក្រេយ គឺគ្រាន់តែពន្យាពេលនៃការប្រឈមមុខនឹងសំណួរដ៏សំខាន់បំផុតមួយ គឺសំណួរដែលសួរថា តើមានរឿងអ្វីកើតឡើង បន្ទាប់ពីយើងស្លាប់ទៅ ? ដូចនេះ ការព្យាករ-ណ៍នោះមិនបានឆ្លើយសំណួរមួយនេះទេ ។ ព្រះគម្ពីរបានចែងថា សេចក្តីស្លាប់មិនមែនជាចុងបំផុត នៃជីវិតរបស់មនុស្សឡើយ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះគម្ពីរបានបញ្ជាក់ថា មនុស្សម្នាក់ៗនឹងត្រូវឈរនៅចំពោះព្រះគ្រីស្ទ ។ ពេលនោះ អ្នកជឿព្រះនឹងទទួលរង្វាន់ ចំពោះកិច្ចការដែលខ្លួនបានធ្វើថ្វាយទ្រង់…
Read articleរឿងរបស់កំផែងមួយ
ពេលដែលខ្ញុំកំពុងទស្សនាកំផែងនៃអធិរាជ្យហេឌ្រាន(Hadrian ’s Wall) នៅភាគខាងជើងនៃប្រទេសអង់គ្លេស ខ្ញុំក៏បានដឹងថា តាមពិត កំផែងនេះអាចជាស្នាដៃ ដែលធ្វើឲ្យគេមានការនឹកឃើញខ្លាំងបំផុត អំពីអធិរាជ្យរ៉ូមុំាងអង្គនេះ ដែលបានឡើងកាន់អំណាច នៅឆ្នាំ ១១៧ នៃគ្រីស្ទសគរាជ ។ នៅសម័យនោះ មានទាហានរ៉ូមុំាងប្រហែល១៨០០០នាក់ បានប្រចាំការ នៅកំផែងការពារ ដែលមានប្រវែង ១២៨ គីឡូម៉ែត្រនេះ ដែលគេបានសង់ដើម្បីទប់ទល់កុំឲ្យពួកកុលសម្ព័ន្ធ នៅភាគខាងជើង ឈ្លានពានតំបន់ខាងត្បូង ។ គេបាននឹកចាំពីស្តេចហេឌ្រាន ដោយសារស្តេចអង្គនេះបានសង់កំផែងការពារមិនឲ្យមនុស្សឈ្លានពាន ។ ផ្ទុយទៅវិញ គេនឹកចាំពីព្រះយេស៊ូវ ដោយសារទ្រង់បានផ្តួលរំលំកំផែងខាងវិញ្ញាណ ដើម្បីឲ្យមនុស្សអាចចូលមកឯងទ្រង់ ។ នៅពេលពួកជំនុំដំបូងកំពុងជួបប្រទះនឹងភាពតានតឹង រវាងពួកសាសន៍យូដា និងពួកសាសន៍ដទៃ សាវ័កប៉ុលបានប្រាប់ពួកគេថា ពួកគេមានភាពស្មើរគ្នា នៅក្នុងគ្រួសារនៃព្រះ តាមរយៈព្រះគ្រីស្ទ ។ “ដ្បិត ទ្រង់ជាស្ពានមេត្រីនៃយើងរាល់គ្នា ទ្រង់បានធ្វើទាំង២រួមគ្នាតែ១ ហើយបានរុះជញ្ជាំងដែលខាន់កណ្តាលចេញ … ដើម្បីឲ្យបានយកទាំង២មក បង្កើតជាមនុស្សថ្មីតែ១ក្នុងព្រះអង្គទ្រង់ ដោយតាំងជាស្ពានមេត្រីឲ្យ … ដ្បិតដោយសារទ្រង់ នោះយើងទាំង២សាសន៍មានផ្លូវចូលទៅដល់ព្រះវរបិតា ដោយព្រះវិញ្ញាណតែ១”(អេភេសូរ ២:១៤-១៥,១៨)។ ការរួបរួមជាមួយអ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូវ…
Read articleមិនត្រូវការពេលនេះទេ
អ្នកនិពន្ធដែលមិនមានឈ្មោះល្បី អាចមានការបាក់ទឹកចិត្ត នៅពេលដែលគេបដិសេធ មិនព្រមទទួលស្នាដៃនិពន្ធរបស់ខ្លួន ម្តងហើយម្តងទៀតនោះ ។ នៅពេលពួកគេផ្ញើអត្ថបទរបស់ខ្លួន ទៅអ្នកបោះពុម្ភផ្សាយ ជាញឹកញាប់ពួកគេបានឮពាក្យឆ្លើយតប តាមសំបុត្រមកវិញថា “សូមអរគុណ ប៉ុន្តែ យើងខ្ញុំមិន ត្រូវការអត្ថបទរបស់អ្នក នៅពេលនេះទេ”។ ជួនកាល ការឆ្លើយតបនេះពិតជាមានន័យថា “មិនត្រូវការនៅពេលនេះទេ ឬ មិនដែលត្រូវការឡើយ ”។ ដូចនេះ ពួកគេក៏ព្យាយាមផ្ញើទៅអ្នកបោះពុម្ភផ្សាយ ម្នាក់ហើយម្នាក់ទៀត ។ ខ្ញុំបានរកឃើញថា ចំពោះឃ្លាដែលថា ពេលនេះយើងខ្ញុំមិនត្រូវការអត្ថបទរបស់អ្នកនៅពេលនេះទេ ឬមិនដែលត្រូវការឡើយ អាចជាពាក្យសម្តីដ៏មានប្រយោជន៍ នៅក្នុងដំណើរជីវិតរបស់ខ្ញុំ ជាគ្រីស្ទបរិស័ទ ព្រោះវាអាចជួយឲ្យខ្ញុំប្រែចិត្តជាថ្មី ហើយផ្តោតគំនិតរបស់ខ្ញុំ ទៅរកព្រះអម្ចាស់ ។ ឧទាហរណ៍ នៅពេលយើងចាប់ផ្តើមមានការព្រួយបារម្ភ យើងអាចរំឭកខ្លួនឯងថា “ខ្ញុំមិនត្រូវការ ព្រួយបារម្ភ នៅពេលនេះទេ ឬមិនដែលត្រូវការឡើយ ។ អ្វីដែលចិត្តខ្ញុំត្រូវការ គឺការទុកចិត្តព្រះ ។ ខ្ញុំនឹង “មិនខ្វល់ខ្វាយអ្វីឡើយ”(ភីលីព ៤:៦)។ នៅពេលយើងច្រណែននឹងអ្វីដែលអ្នកដទៃមាន ឬបានធ្វើ នោះយើងអាចរំឭកខ្លួនឯងអំពីសេចក្តីពិត ដោយប្រាប់ខ្លួនឯងថា “ខ្ញុំមិនត្រូវការច្រណែន…
Read articleឈើទាំងពីរ
ប្រាជ្ញាដ៏សាមញ្ញ ចោទសួរយើងថា តើយើងអាចសម្រេចកិច្ចការបានច្រើនប៉ុណ្ណា បើយើងប្រើធនធានតែបន្តិចបន្តួច ? យើងច្រើនតែជឿថា យើងនឹងអាចសម្រេចកិច្ចការបានកាន់តែច្រើន បើសិនជាយើងមានធនធានផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ មានមនុស្សឆ្លាតវ័យ និងមានគំនិតជឿនលឿនកាន់តែច្រើន ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះទ្រង់មិនបានរាប់ការទាំងនោះជាសំខាន់ទេ ។ ខ្ញុំសូមលើកឧទាហរណ៍មួយចំនួន ដូចតទៅ : ក្នុងព្រះគម្ពីរពួកចៅហ្វាយ ៣:៣១ មានបុរសម្នាក់ឈ្មោះសាំកើរ បានរំដោះពួកអ៊ីស្រាអែលឲ្យរួចពីពួកភីលីស្ទីន ដោយប្រើដៃតែម្ខាងប៉ុណ្ណោះ ។ តើគាត់បានទទួលជ័យជម្នះដោយរបៀបណា? គឺគាត់បានទទួលជោគជ័យយ៉ាងអស្ចារ្យ ដោយប្រើតែជន្លួញគោប៉ុណ្ណោះ ដើម្បីវាយសម្លាប់ពួកសាសន៍ភីលីស្ទីនអស់៦០០នាក់ ។ ក្នុងព្រះគម្ពីរនិក្ខមនំ ពេលដែលព្រះឲ្យលោកម៉ូសេនាំរាស្រ្តអ៊ីស្រាអែល ចេញពីនគរអេស៊ីព្ទ លោកម៉ូសេខ្លាចពួកបណ្តាជនមិនព្រមស្តាប់គាត់ ឬដើរតាមការដឹកនាំរបស់គាត់ ។ ដូចនេះ ព្រះមានបន្ទូលថា “តើមានអ្វីនៅដៃឯងនោះ?” គាត់ឆ្លើយថា “មានដំបង”(៤:២)។ ដើម្បីធ្វើឲ្យពួកបណ្តាជនជឿទុកចិត្ត ហើយដើរតាមលោកម៉ូសេ ព្រះទ្រង់ក៏បានប្រើដំបងដែលនៅក្នុងដៃគាត់ ដើម្បីធ្វើឲ្យទឹកទន្លេនីលប្រែក្លាយជាឈាម ដើម្បីនាំឲ្យនគរអេស៊ីព្ទជួបគ្រោះចង្រៃ ដើម្បីញែកសមុទ្រក្រហម និងដើម្បីធ្វើការអស្ចារ្យ នៅក្នុងវាលរហោស្ថាន ។ តំបងរបស់លោកម៉ូសេ និងជន្លួញគោរបស់លោកសាំកើរ បានក្លាយជាឧបករណ៍ដ៏មានអំណាច នៅពេលដែលពួកគេបានថ្វាយឧបករណ៍ទាំងនោះដល់ព្រះ ។ ការនេះបង្រៀនឲ្យយើងដឹងថា ព្រះអាចប្រើរបស់តែបន្តិចបន្តួចដែលយើងមាន…
Read article