សាសន៍អ៊ីស្រាអែលកំពុងរងទុក្ខលំបាក ពេលចក្រភពអាសស៊ើរបានចាប់ពួកគេជាឈ្លើយ ហើយបង្ខំពួកគេឲ្យទៅរស់នៅក្នុងប្រទេសមួយ ដែលនៅឆ្ងាយពីទឹកដីរបស់ខ្លួន។ តើហោរាអេសាយអាចផ្តល់ឲ្យអ្វីខ្លះ ដល់ បណ្តាជនទាំងអស់នេះ ដើម្បីជួយពួកគេក្នុងពេលដ៏លំបាកដូចនេះ? គឺគាត់បានផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវបទទំនាយនៃសេចក្តីសង្ឃឹម ដែលជាព្រះរាជសាររបស់ព្រះ ដែលជាប់ទាក់ទងនឹងព្រះមែស៊ី ដែលនឹងយាងមកតាមព្រះបន្ទូលសន្យា។ ក្នុងបទគម្ពីរអេសាយ ៥០:៤ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបកស្រាយ អំពីសេចក្តីសុខសាន្ត និងការកម្សាន្តចិត្ត ដែលទ្រង់នឹងប្រទាន នៅថ្ងៃណាមួយ : “ព្រះអម្ចាស់យេហូវ៉ាទ្រង់បានប្រទានឲ្យខ្ញុំមានវោហារ ដូចជាអ្នកដែលបានរៀនសូត្រហើយ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំបានចេះប្រើពាក្យសំដី និងជ្រោងមនុស្សគ្រាកចិត្តឡើង”។
ព្រះបន្ទូលខាងលើនេះ ផ្តល់ឲ្យនូវការកម្សាន្តចិត្តទ្វេដង គឺសម្រាប់ប្រជាជនដែលស្ថិតក្នុងការនិរទេស និងសម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ ដែលព្រះយេស៊ូវនឹងបានប៉ះពាល់ជីវិតរបស់ពួកគេ ដោយសេចក្តីអាណិតអាសូររបស់ទ្រង់។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រកាសដល់ហ្វូងមនុស្សដែលដើរតាមទ្រង់ថា “អស់អ្នកដែលនឿយព្រួយ ហើយផ្ទុកធ្ងន់អើយ ចូរមកឯខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឈប់សំរាក”(ម៉ាថាយ ១១:២៨)។ ព្រះបន្ទូលត្រង់ចំណុចនេះ គឺពិតជាព្រះបន្ទូលនៃការអាណិតអាសូរមែន!
ព្រះយេស៊ូវបានបន្សល់ទុកនូវគំរូនៃការបម្រើអ្នកដែលកំពុងនឿយព្រួយ។ តើអ្នកដឹងថា មាននរណាម្នាក់ដែលត្រូវការពាក្យលើកទឹកចិត្តដែលចំពេល ឬតើអ្នកមានត្រចៀកដែលត្រៀមស្តាប់មិត្តភ័ក្រ ដែលមានក្តីបារម្ភឬទេ? ពាក្យកម្សាន្តចិត្ត សម្រាប់មនុស្សដែលនឿយព្រួយ អាចជាពាក្យដែលនិយាយចំពេល។-Dennis Fisher
