July 9, 2014

You are here:
តើនរណានៅពីក្រោយការនោះ?

នៅក្នុង​ពិធី​តាំង​​បង្ហាញ​វប្ប​ធម៌​ នៅឯ​​ទីក្រុង​បាន​ឌុង(Bandung) ប្រទេស​ឥណ្ឌូនេស៊ី យើង​បានកម្សាន្ត​សប្បាយ​នឹង​ការ​ប្រគុំ​តន្រ្តីដ៏​​អស្ចារ្យ​មួយ។ មុន​ពេល​កម្ម​វិធី​ត្រូវ​បាន​បញ្ចប់ ក្នុង​ចំណោម​ទស្សនិ​ក​ជន​ទាំង​អស់​មាន​មនុស្ស​២០​០នា​ក់ បាន​ទទួល​ឧបករ​ណ៍ភ្លេ​ងអ​ន្លូ​ង(Anglung)ម្នាក់​មួ​យៗ​ ដែល​ឧបករ​ណ៍ភ្លេ​​ងនោះ ត្រូវ​បានគេ​​ផលិត​ពី​ឫស្សី។ គេ​បានប​ង្រៀន​យើង ឲ្យ​ចេះ​អង្រួន​វា តាម​ចង្វាក់ តាម​ការ​បញ្ជារ​បស់​អ្ន​ក​នាំវ​ង់​ភ្លេង។ មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន យើង​ក៏បា​នគិ​ត​ថា យើង​កំពុង​តែ​ប្រគុំ​ភ្លេ​ងដូ​ចវ​ង់ភ្លេង​ដែរ ពោល​គឺ​យើង​មាន​មោទនៈ​ភាព ពេល​បាន​ដឹង​ថា​យើង​ធ្វើបា​នល្អ​​ប៉ុណ្ណា! បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​ក៏​ចាប់​ផ្តើម​យល់​ថា យើង​មិន​មែន​ជា​អ្នក​ប្រគុំបា​នល្អ​ទេ អ្នក​ដែល​សម​នឹង​ទទួល​ការ​សរសើរ គឺ​អ្ន​ក​ដឹក​នាំវ​ង់​ភ្លេង​ឯ​ណោះ​ទេ។ យ៉ាង​ណាមិ​ញ ពេល​ដែល​អ្វីៗ​​គ្រប់​យ៉ាង​មាន​ភាព​ល្អប្រសើរ ក្នុង​​ជីវិត​របស់​យើង យើង​ងាយ​នឹង​មាន​មោទន​​ភាពចំពោះ​ខ្លួន​ឯង។ យើង​ត្រូវ​បាន​ល្បួង​ឲ្យ​គិត​ថា យើង​ធ្វើ​បាន​ល្អ ហើយ​យើង​បាន​ទទួ​លជោ​គជ័​យ ដោយ​សារ​សមត្ថ​ភាព​របស់​យើង។ នៅ​ពេល​នោះ យើង​ច្រើន​តែ​ភ្លេច​ថា នៅ​ពី​ក្រោយ​ការ​ទាំ​ង​អស់នោះ​ គឺមា​នព្រះ​ជា​អ្នក​បណ្តាល​ចិត្ត​យើង គាំ​ពារ ផ្គត់​​ផ្គង់ និ​ង​កា​រពា​រ​យើង។ ស្តេច​ដាវី​ឌបា​ន​ចង​ចាំសេ​ចក្តី​ពិត​នេះ គឺ​ដូច​ដែល​មាន​សេចក្តី​ចែង​មក​ថា “ស្តេច​​ដាវីឌ​​ទ្រង់​ចូល​ទៅ​គង់​នៅ​​ចំពោះ​​ព្រះយេហូវ៉ា ទូល​ថា ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​ដ៏​ជា​ព្រះ​អើយ តើ​ទូលបង្គំ​ជា​អ្វី តើ​កូន​ចៅ​ទូលបង្គំ​ជា​អ្វី បាន​ជា​ទ្រង់​ប្រោស​ឲ្យ​ទូលបង្គំ​បាន​ដល់​ត្រឹម​នេះ”(១របាក្សត្រ ១៧:១៦)។ ស្តេច​ដាវី​ឌមាន​ព្រះទ័​យអ​រស​ប្បាយ​យ៉ាង​ខ្លាំង នៅ​ក្នុង​ការ​ពោលស​រសើរ​សេចក្តី​ល្អរ​បស់​ព្រះ។ នៅ​ពេល​ក្រោយ ពេ​លដែ​ល​យើង​ត្រូវ​បាន​ល្បួង​ឲ្យសរសើរ​​ខ្លួន​ឯង សម្រាប់​ព្រះពរ​ដែល​យើង​បាន​ទទួល សូម​យើងបង្អ​ង់​ឈប់​សិ​ន ហើ​យសូ​ម​ចង​ចាំថា​ តាម​ពិត​គឺ​ព្រះ​អម្ចាស់​ទេ…

Read article