ឱក្តីស្រឡាញ់ដែលមិនបោះបង់ចោលខ្ញុំ
សេចក្តីស្រឡាញ់ គឺជាចំនុចស្នូលនៃទំនាក់ទំនងដែលជោគជ័យ។ ព្រះគម្ពីរបង្រៀនយើងយ៉ាងច្បាស់ថា យើងត្រូវរស់នៅជាមនុស្ស ដែលមានសេចក្តីស្រឡាញ់ គឺស្រឡាញ់ព្រះអស់ពីដួងចិត្ត និងស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចជាខ្លួនឯង ព្រមទាំងស្រឡាញ់សត្រូវផងដែរ។ ប៉ុន្តែ យើងពិបាកស្រឡាញ់អ្នកដទៃ ពេលដែលយើងមានអារម្មណ៍ថា គេមិនស្រឡាញ់យើង។ សម្រាប់កុមារ ឬប្តីប្រពន្ធដែលមិនបានទទួលការយកចិត្តទុកដាក់ ពីឪពុកម្តាយ ឬពីប្តីប្រពន្ធរបស់ខ្លួន ហើយឪពុកម្តាយដែលកំពុងរស់នៅដាច់ឆ្ងាយ ពីកូនៗខ្លួន ពួកគេសុទ្ធតែយល់ អំពីការឈឺចាប់ក្នុងចិត្ត ដោយសារការរស់នៅដែលខ្វះសេចក្តីស្រឡាញ់។ ដូច្នេះ អ្នកដែលកំពុងត្រូវការសេចក្តីស្រឡាញ់ពីអ្នកដទៃ អាចមានអំណរឡើង ពេលដែលបានដឹងថា ព្រះបានស្រឡាញ់ពួកគេយ៉ាងខ្លាំង។ ចូរគិតពិចារណា អំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅ ដែលព្រះអង្គបានបង្ហាញចេញមក នៅលើឈើឆ្កាង សម្រាប់យើងរាល់គ្នា។ ចូរជញ្ជឹងគិត អំពីការពិតដែលថា ប្រសិនបើអ្នកទុកចិត្តលើព្រះអង្គ នោះសេចក្តីស្រឡាញ់ព្រះអង្គគ្របដណ្តប់កំហុស និងបរាជ័យរបស់យើង ហើយអ្នកបានទទួលការគ្របដណ្តប់ ដោយសេចក្តីសុចរិតដ៏គ្រប់លក្ខណ៍របស់ទ្រង់(រ៉ូម ៣:២២-២៤)។ ចូរពិចារណាអំពីសេចក្តីពិតដែលចែងថា គ្មានអ្វីមួយអាចបំបែកយើងចេញពីក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះឡើយ(៨:៣៩)។ ចូរឱបក្រសោបយកផែនការនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលទ្រង់មានសម្រាប់អនាគតរបស់យើង ដែលនឹងឲ្យយើងបានទទួលនូវសេចក្តីស្រឡាញ់អស់កល្បជានិច្ច(យ៉ូហាន ៣:១៦)។ នៅពេលលោកយ៉ូហានប្រាប់យើងថា “ចូរស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក” នោះគាត់ក៏បានហៅយើងថា “ពួកស្ងួនភ្ងា” ផងដែរ(១យ៉ូហាន ៤:១១ និង ៣:១-២)។ ពេលណាយើងដឹងថា ព្រះស្រឡាញ់យើងខ្លាំងប៉ុណ្ណាហើយ…
Read article