ពេលដែលក្រុមការងាររបស់យើង កំពុងជួយរៀបចំសម្ភារៈជាច្រើនកញ្ចប់ នៅឯកម្មវិធីនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ ក្នុងក្រុងអូលែនដូ រដ្ឋផ្លរីដា កាលពីរដូវរងាកាលពីឆ្នាំទៅ អ្នកស្រីខូរីន(Corine)បានមកសួរសុខទុក្ខយើង។ ព្រឹកនោះ នាងយល់ថា យើងប្រាកដជាឃ្លាន ហើយស្រែកទឹកផង។ ខ្ញុំក៏បានប្រាប់នាងថា ពួកខ្ញុំ “មិនអីទេ”។ នាងក៏តបថា “ខ្ញុំដឹងថា អ្នកទាំងអស់គ្មានមិនអីទេ តែអ្នកទាំងអស់គ្នាត្រូវការអីញាំ”។ ពីរបីនាទីក្រោយមក នាងក៏បានត្រឡប់មកវិញ ដោយនាំយកទឹកត្រជាក់ និងអាហារសម្រន់ មកជាមួយផង។ ក្នុងរយៈពេលថ្ងៃ ដែលយើងធ្វើកម្មវិធីនៅទីនោះ អ្នកស្រីខូរិនបានមកមើលយើង ក្រែងលោយើងត្រូវការអ្វី ហើយនាងបាននាំយកអាហារ ឬទឹកមកជាមួយ ព្រមទាំងបានជួយប្រមូលសំរាមឲ្យយើងទៀត។ មានពេលមួយ ខ្ញុំក៏បានឆ្លៀតឱកាសថ្លែងអំណរគុណនាង ហើយប្រាប់នាងថា “ខូរិន អ្នកមានអំណោយទានខាងភាពចៅរ៉ៅ!” នាងក៏ឱនមុខ ហើយឆ្លើយតបថា “ខ្ញុំមិនដឹងទេ តែលោកមានអំណោយទានខាងនិពន្ធអត្ថបទសៀវភៅនំម៉ាណា ចំណែកខ្ញុំវិញខ្ញុំចូលចិត្តបោសសម្អាត។ ដូចនេះ យើងសុទ្ធតែថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះ”។
អ្នកស្រីខូរិន មានបំណងចិត្តចង់ថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះ ដោយជួយអ្នកដទៃ។ នាងពិតជាមានអំណោយទានខាងភាពចៅរ៉ៅមែន ហើយក៏បានប្រើអំណោយទានមួយនេះបានល្អផង។ ព្រះបានប្រទានកូនរបស់ព្រះអង្គ នូវជំនាញ និងសមត្ថភាព ដើម្បីឲ្យព្រះអង្គអាចប្រទានពរអ្នកដទៃ តាមរយៈយើង។ អ្នកអាចស្វែងយល់អំពីអំណោយទានទាំងនោះ ដែលបានរៀបរាប់ក្នុង បទគម្ពីរ រ៉ូម ១២:៤-១៣ ១កូរិនថូស ១២:២៧-៣១ អេភេសូរ ៤:៧-១២ ១ពេត្រុស ៤:៩-១១។
ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានអំណោយទាន ដល់យើង “ដើម្បីឲ្យព្រះបានថ្កើងឡើងក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ ដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលទ្រង់មានសិរីល្អ និងព្រះចេស្តានៅអស់កល្បជានិច្ចរៀងរាបតទៅ”(១ពេត្រុស ៤:១១)។—Anne Cetas
