ការលះបង់ដ៏ធំបំផុត
ពេលដែលលោកដេង ជីនជេ(Deng Jinjie) ឃើញមនុស្សកំពុងប្រវេប្រវា ក្នុងទឹកទន្លេស៊ុនស៊ី ក្នុងខេត្តហួរណាម ប្រទេសចិន គាត់មិនបានដើរបង្ហួសឡើយ។ គាត់បានលោតចូលទៅក្នុងទឹកដោយចិត្តក្លាហាន ហើយក៏បានជួយសង្រ្គោះមនុស្សបួននាក់ ដែលជាសមាជិកនៃគ្រួសារមួយ។ តែគួរឲ្យស្តាយណាស់ បន្ទាប់ពីគាត់បានជួយសង្រ្គោះហើយ ក្រុមគ្រួសារនោះក៏បានចាកចេញពីកន្លែងកើតហេតុនោះ ពេលដែលគាត់កំពុងនៅក្នុងទឹកនៅឡើយ។ លោកជីនជេក៏បានខ្សោះអស់កម្លាំង ដោយសារការប្រឹងជួយសង្រ្គោះពួកគេ ហើយមិនអាចហែលទឹកទៀតបាន ក៏បានត្រូវចរន្តទឹកទន្លេគួចនាំទៅ ធ្វើឲ្យគាត់លង់ទឹកស្លាប់។ ពេលដែលយើងកំពុងលិចលង់ នៅក្នុងអំពើបាបរបស់យើង ព្រះយេស៊ូវបានលះបង់ព្រះជន្ម ដើម្បីជួយសង្រ្គោះយើង។ យើងជាអ្នកដែលព្រះអង្គបានយាងមកជួយសង្រ្គោះ។ ព្រះអង្គបានយាងចុះមកពីស្ថានសួគ៌ ហើយបាននាំយកយើងទៅកន្លែងដែលមានសុវត្ថិភាព។ ព្រះអង្គបានជួយសង្រ្គោះយើង ដោយទទួលទោស និងទណ្ឌកម្មនៃអំពើបាបរបស់យើង ដោយសុគតនៅលើឈើឆ្កាង(១ពេត្រុស ២:២៤) ហើយបីថ្ងៃក្រោយមក ព្រះអង្គក៏បានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ ព្រះគម្ពីរបានចែងថា “ដោយសារសេចក្តីនេះ យើងរាល់គ្នាបានស្គាល់សេចក្តីស្រឡាញ់ គឺដោយទ្រង់បានស៊ូប្តូរព្រះជន្មទ្រង់ជំនួសយើង ដូច្នេះ គួរឲ្យយើងប្តូរជីវិតយើងជំនួសបងប្អូនដែរ”(១យ៉ូហាន ៣:១៦)។ សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រទាន ដោយការលះបង់ចំពោះយើង អាចបណ្តាលចិត្តយើងឲ្យបង្ហាញក្តីស្រឡាញ់ដ៏ពិត “ដោយការប្រព្រឹត្ត និងសេចក្តីពិត”(ខ.១៨) ចំពោះអ្នកដទៃ ដែលនៅជុំវិញយើង។ បើសិនជាយើងមើលរំលងការលះបង់របស់ព្រះយេស៊ូវ ដែលព្រះអង្គបានធ្វើជំនួសយើង នោះយើងនឹងមិនបានស្គាល់ និងពិសោធសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គឡើយ។ នៅថ្ងៃនេះ ចូរពិចារណា អំពីទំនាក់ទំនងរវាងការលះបង់…
Read article