August 18, 2017

You are here:
ស្ថិតនៅក្រោមការឡោមព័ទ្ធ

ក្នុង​អំឡុង​ពេល​សង្រ្គាម​បូសស្នៀ(ឆ្នាំ១៩៩២ ដល់១៩៩៦) មាន​ជន​ស៊ីវិល និង​ទាហាន​ជាង​១ម៉ឺន​នាក់ បាន​បាត់​បង់​ជីវិត ក្នុង​ទីក្រុង​សារ៉ាជេវ៉ូ ខណៈ​ពេល​ដែល​មាន​ការ​បាញ់​កំាភ្លើង និង​ការ​បាញ់​ផ្លោង​សន្ធប់ ចេញ​ពី​ភ្នំ​ដែល​នៅ​តំបន់​ជិត​ខាង។ លោក​ស្ទីវិនហ្គាឡូវេយ(Steven Galloway) ក៏​បាន​និពន្ធ​សៀវភៅ​រឿង​ប្រលោម​លោក ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា អ្នក​លេង​វីយូឡុង​ធំ នៃ​ទី​ក្រុង​សារ៉ាជេវ៉ូ  ដែល​ក្នុង​នោះ គាត់​បាន​ពិពណ៌នា​អំពី​សង្រ្គាម​នៅ​តំបន់​នោះ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នៃ​ការ​ឡោម​ព័ទ្ធ​រដ្ឋ​ធានី ដែល​មាន​រយៈ​ពេល​យូរ​បំផុត ក្នុង​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត​នៃ​សង្រ្គាម​សម័យ​ទំនើប។ រឿង​ប្រលោម​លោក​នេះ មាន​តួអង្គ​ប្រឌិត​សំខាន់​ៗ បី​នាក់ ដែល​ត្រូវ​សម្រេច​ចិត្ត​ថា តើ​ត្រូវ​គិត​ពី​ខ្លួន​ឯង​ជា​ទីមួយ ក្នុង​ការ​តស៊ូ ​ដើម្បី​ឲ្យ​រួច​ជីវិត​ក្នុង​សង្រ្គាម ឬ​ត្រូវ​ជម្នះ​កាលៈ​ទេសៈ​ដ៏​គ្រោះ​ថ្នាក់ ដើម្បី​គិត​ពី​អ្នក​ដទៃ ក្នុង​អំឡុង​គ្រា​ដ៏​វេទនា។ រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​សាវ័ក​ប៉ុល ដែល​បាន​សរសេរ​សំបុត្រ​នៅ​ក្នុង​មន្ទីរ​ឃុំឃាំង នៅ​ទី​ក្រុង​រ៉ូម ផ្ញើ​ទៅ​កាន់​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ​នៅ​ក្រុង​ភីលីព ដោយ​បង្រៀន​ពួក​គេ​ថា “ចូរ​រាប់​អាន​គេ​ឲ្យ​លើស​ជាង​ខ្លួន​ដោយ​ចិត្ត​សុភាព​វិញ កុំ​ឲ្យ​គ្រប់​គ្នា​ស្វែង​រក​តែ​ប្រយោជន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ឡើយ ត្រូវ​ស្វែង​រក​ចំពោះ​អ្នក​ដទៃ​ផង”(ភីលីព ២:៣-៤)។​ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​លើក​ឡើង អំពី​គំរូ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ ដែល​បាន​ផ្តោត​ទៅ​លើ​អ្នក​ដទៃ ដោយ​មិន​គិត​ពី​ប្រយោជន៍​ខ្លួន​ឯង គឺ​ដូច​មាន​សេចក្តី​ចែង​ថា “ត្រូវ​តែ​មាន​គំនិត​គិត​ដូច​ជា​ព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ​វិញ ដែល​ទោះ​បើ​ទ្រង់​មាន​រូប​អង្គ​ជា​ព្រះ​ក៏​ដោយ … ទ្រង់​បាន​លះបង់​ព្រះអង្គ​ទ្រង់ មក​យក​រូបភាព​ជា​បាវ​បំរើ​វិញ … នោះ​ក៏​បន្ទាប​ព្រះអង្គ​ទ្រង់ ទាំង​ចុះ​ចូល​ស្តាប់​បង្គាប់ រហូត​ដល់​ទី​មរណៈ គឺ​ទ្រង់​ទទួល​សុគត​ជាប់​ឈើ​ឆ្កាង​ផង”(ខ.៥-៨)។…

Read article