កាលពីឆ្នាំ ១៩៦៦ លោករ៉ូបឺត ខេនេឌី((Robert Kennedy) ដែលជាសមាជិកព្រឹទ្ធសភាអាមេរិក បានធ្វើដំណើរទស្សនៈកិច្ចដ៏មានឥទ្ធិពល មកប្រទេសអាហ្វ្រិកខាងត្បូង។ នៅពេលនោះ គាត់ក៏បានថ្លែងពាក្យពេចន៍នៃសេចក្តីសង្ឃឹម ដល់អ្នកប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងរបបបែងចែកពូជសាសន៍ ក្នុងការថ្លែងសន្ទរកថា ដ៏ល្បីល្បាញដែលមានចំណងជើងថា “រលកនៃក្តីសង្ឃឹម” នៅសកលវិទ្យាល័យខេព ថោន។ ក្នុងការថ្លែងសន្ទរកថានោះ គាត់បានប្រកាសថា “រៀងរាល់ពេលដែលមនុស្សម្នាក់ ក្រោកឈរឡើង ដើម្បីឧត្តមគតិរបស់ខ្លួន ឬធ្វើសកម្មភាព ដើម្បីជួយមនុស្សជាច្រើនឲ្យមានភាពប្រសើរឡើង ឬក៏ប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងអំពើអយុត្តិធម៌ គឺមានន័យថា គាត់បានបញ្ជូនរលកដ៏តូចនៃក្តីសង្ឃឹមចេញទៅ ហើយទីប្រជុំផ្សេងៗរាប់លាន របស់ថាមពល និងសេចក្តីក្លាហាន ក៏បានបញ្ចេញរលកនៃក្តីសង្ឃឹមជាច្រើនឲ្យប្រសព្វគ្នា បង្កើតជាចរន្តទឹកមួយ ដែលអាចផ្តួលរំលំជញ្ជាំងដ៏ខ្លាំងបំផុតនៃការគៀបសង្កត់ និងការតស៊ូ”។
ក្នុងពិភពលោកសព្វថ្ងៃ ក្តីសង្ឃឹមហាក់ដូចជាក្សត់ណាស់។ តែក្តីសង្ឃឹមដ៏ស្ថិតស្ថេរ មានសម្រាប់អ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទជានិច្ច។ សាវ័កពេត្រុសបានមានប្រសាសន៍ថា “សូមសរសើរដល់ព្រះដ៏ជាព្រះវរបិតានៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះអម្ចាស់នៃយើងរាល់គ្នា ដែលទ្រង់បានបង្កើតយើងឡើងជាថ្មី តាមសេចក្តីមេត្តាករុណាដ៏ធំរបស់ទ្រង់ ដើម្បីឲ្យយើងរាល់គ្នាបានសេចក្តីសង្ឃឹមដ៏រស់ ដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ទ្រង់រស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ”(១ពេត្រុស ១:៣)។
ដោយសារព្រះគ្រីស្ទពិតជាបានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញមែន នោះកូនរបស់ព្រះមានក្តីសង្ឃឹមដ៏ស្ថិតស្ថេរ គឺលើសពីរលកនៃក្តីសង្ឃឹមទៅទៀត។ ក្តីសង្ឃឹមនោះ ជាចរន្តទឹកដែលគ្មានអ្វីអាចទប់បាន នៃការទុកចិត្តលើភាពស្មោះត្រង់ របស់ព្រះមួយអង្គដែលបានឈ្នះសេចក្តីស្លាប់ ដើម្បីយើងរាល់គ្នា។ ព្រះយេស៊ូវបានឈ្នះសេចក្តីស្លាប់ ដែលជាខ្មាំងសត្រូវដ៏ធំបំផុតរបស់យើង ដូចនេះទ្រង់អាចប្រទានក្តីសង្ឃឹម ដល់ស្ថានភាពដែលអស់សង្ឃឹមបំផុត។-Bill Crowder
