October 6, 2017

You are here:
លេងជាមួយភ្លើង

កាល​នៅ​ពី​ក្មេង ម្ដាយ​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ហាម​មិន​ឲ្យ​ខ្ញុំ​លេង​ភ្លើង​។ ប៉ុន្តែ មាន​ថ្ងៃ​មួយ ​ខ្ញុំ​ចង់​ដឹង​ថា តើ​នឹង​មាន​អ្វី​កើត​ឡើង ពេល​ខ្ញុំ​លេង​ភ្លើង។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​យក​ឈើ​គូស​មួយ​ប្រអប់​ និង​ក្រដាស​ខ្លះ ហើយ​ដើរ​ចេញ​ទៅ​ឯ​ទីធ្លា​ខាង​ក្រោយ​ផ្ទះ ដើម្បី​ធ្វើ​ការ​ពិសោធន៍។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​លុត​ជង្គង់​​លើ​ដី​ទាំង​បេះ​ដូង​លោត​ដុក​ដាក់​ៗ រួច​គូស​ឈើ​គូស ហើយ​ដុត​ក្រដាស​ឆេះ​ជា​អណ្ដាត​ភ្លើង។ ​      រំពេច​នោះ​  ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ឃើញ​ម្ដាយ​ខ្ញុំ​កំពុង​រត់​តម្រង់​មក​រក​ខ្ញុំ។  ខ្ញុំ​មិន​ចង់​ឲ្យ​គាត់​ឃើញ​ខ្ញុំ​លេង​ភ្លើង​​ទេ ​បាន​ជា​ខ្ញុំ​​​ដាក់​ជើង​របស់​ខ្ញុំ​បាំង​ពី​លើ​អណ្ដាត​ភ្លើង ដើម្បី​លាក់​ភ្លើង​ដែល​ខ្ញុំ​កំពុង​លេង។ ប៉ុន្តែ ម្ដាយ​ខ្ញុំ​ស្រែក​ថា “ដែននី(Denny) ដក​ជើង​ចេញ!  មាន​អណ្ដាត​ភ្លើង​​នៅ​ពី​ក្រោម​ជើង​​កូន!” ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ដក​ជើង​ទាន់ ជើង​ខ្ញុំ​មិន​រលាក​ភ្លើង​ទេ។ ដល់​ពេល​នោះ ទើប​ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​ច្បាស់​ថា បំរាម​របស់​ម្ដាយ​ខ្ញុំ​ដែល​ហាម​មិន​ឲ្យ​ខ្ញុំ​លេង​ភ្លើង គឺ​មិន​មែន​ដើម្បី​បំផ្លាញ​ការ​សប្បាយ​របស់​ខ្ញុំ​ទេ ប៉ុន្តែ ​នោះ​គឺ​ដោយ​ព្រោះ​តែ​ក្ដី​បារម្ភ​ពី​សុវត្ថិ​ភាព​របស់​ខ្ញុំ​ប៉ុណ្ណោះ។ ជួន​កាល​យើង​មិន​យល់​អំពី​ហេតុ​ផល ​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​ចេញ​សេចក្ដី​បញ្ញត្តិ​ណា​មួយ ឲ្យ​យើង​ប្រព្រឹត្ត ឬ​មិន​ប្រព្រឹត្ត​ការ​អ្វី​មួយ​ឡើយ​។ យើង​ថែម​ទាំង​អាច​គិត​ថា ទ្រង់​គឺ​ជា​អ្នក​បំផ្លាញ​ការ​សប្បាយ ដោយ​បាន​ដាក់​ច្បាប់ និង​ក្រឹត្យ​វិន័យ​នានា​ ដើម្បី​ហាម​ឃាត់​កុំ​ឲ្យ​យើង​មាន​ការ​សប្បាយ ក្នុង​ជីវិត។​ ប៉ុន្តែ ព្រះ​ទ្រង់​ចង់​ឲ្យ​យើង​ស្ដាប់​បង្គាប់​ទ្រង់ ដើម្បី​ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​យើង​ទេ។ នៅ​ពេល​ដែល​យើង​ស្ដាប់​បង្គាប់​ទ្រង់ នោះ​យើង “នឹង​នៅ​ជាប់​ក្នុង​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​ទ្រង់” ហើយ​ក៏នឹង​មាន​អំណរ​ដ៏​ពោរ​ពេញ​ឡើង (យ៉ូហាន ១៥:១០-១១)។ ដូច្នេះ នៅ​ពេល​ដែល​ព្រះ​ហាម​យើង​កុំឲ្យ​ធ្វើបាប គឺ​ទ្រង់ហាម…

Read article