លោកបេនយ៉ាមីន ប៊្លូម៏(Benjamin Bloom) ដែលជាអ្នកចិត្តសាស្រ្ត វិស័យអប់រំ ដែលបានធ្វើការស្រាវជ្រាវ អំពីរបៀបជួយយុវជន ឲ្យអភិវឌ្ឍន៍អំណោយទានរបស់ខ្លួន។ គាត់បានធ្វើការសិក្សា អំពីកុមារភាព របស់អ្នកសម្តែងល្បីៗចំនួន១២០នាក់ ដែលរួមមាន អត្តពលិក សីល្បៈករ និងអ្នកប្រាជ្ញ ហើយជាលទ្ធផល គាត់បានរកឃើញថា អ្នកទាំងនោះមានចំណុចរួមមួយដែលដូចគ្នា គឺថា ពួកគេសុទ្ធតែបានចំណាយពេលវេលាយ៉ាងយូរៗ ដើម្បីធ្វើការហ្វឹកហាត់ យ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់បំផុត។
តាមការស្រាវជ្រាវរបស់ លោកប៊្លូម បានឲ្យដឹងថា ដើម្បីរីកលូតលាស់ក្នុងផ្នែកណាមួយ នៃជីវីតរបស់យើង យើងចាំបាច់ត្រូវមានការលត់ដំ។ នៅក្នុងការធ្វើដំណើរនៃសេចក្តីជំនឿរបស់យើង ជាមួយព្រះជាម្ចាស់ យើងក៏ត្រូវមានការលត់ដំ ខាងវិញ្ញាណ ដោយចំណាយពេលប្រកប ឲ្យបានទៀងទាត់ជាមួយទ្រង់។ ការនេះនឹងជួយឲ្យយើងទុកចិត្តទ្រង់កាន់តែខ្លាំង។
លោកដានីយ៉ែល គឺជាគំរូដ៏ល្អមួយ សម្រាប់អ្នកដែលចង់ដាក់អាទិភាព ទៅលើការដើរជាមួយព្រះ ដោយការលត់ដំ។ កាលនៅក្នុងវ័យយុវជន លោកដានីយ៉ែលបានចាប់ផ្ដើមធ្វើការសម្រេចចិត្តយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ន និងប្រកបដោយប្រាជ្ញា(១:៨)។ លោកបានប្ដេជ្ញាចិត្ត ចំពោះការអធិស្ឋានយ៉ាងទៀងទាត់ ដើម្បី “អរព្រះគុណដល់ព្រះ” (៦:១០)។ លោកដានីយ៉ែលបានស្វែងរកបំណងព្រះទ័យព្រះជាញឹកញាប់ នៅក្នុងការរស់នៅ បានជាមនុស្សនៅជុំវិញគាត់ ងាយនឹងសម្គាល់ថា ជីវិតរបស់គាត់មានពេញដោយសេចក្ដីជំនឿ។ តាមការពិត ស្ដេចដារីយុសបានហៅលោកដានីយ៉ែលថា “អ្នកបម្រើនៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់” (ខ.២០) ហើយទ្រង់បានហៅលោកដានីយ៉ែល ដល់ទៅពីរដង ថាជា មនុស្សដែលគោរពប្រតិបត្តិព្រះជាម្ចាស់ “ជាប់ជានិច្ច” (ខ.១៦,២០)។
យើងក៏ស្រេកឃ្លានរកព្រះជាម្ចាស់ ដូចលោកដានីយ៉ែលផងដែរ។ យើងត្រូវដឹងថា ព្រះទ្រង់ធ្វើការក្នុងយើង ដើម្បីឲ្យយើងមានចិត្តចង់ចំណាយពេលជាមួយទ្រង់ជានិច្ច!(ភីលីព ២:១៣)។ ដូចនេះ ចូរយើងចូលមកចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ហើយទុកចិត្តថា ពេលវេលាដែលយើងចំណាយជាមួយទ្រង់ នឹងនាំមកនូវសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលនឹងហូហៀរកាន់តែខ្លាំង ហើយក៏នាំមកនូវចំណេះ និងការយល់ដឹង អំពីព្រះសង្រ្គោះនៃយើងរាល់គ្នា(ភីលីព ១:៩-១១)។—Keila Ochoa
