មីហ្កាលូ (Migaloo) គឺជាឈ្មោះ ដែលគេបានដាក់ឲ្យត្រីបាឡែនខ្នងកោងមួយក្បាល ដែលគេបានធ្វើការសិក្សា ចងក្រងជាឯកសារសត្វ។ គេបានសង្កេតឃើញវាជាច្រើនដង នៅក្បែរឆ្នេរសមុទ្រ រដ្ឋឃ្វីនលែន ខាងត្បូង នៃប្រទេសអូស្រ្តាលី។ សត្វដ៏ស្អាតអស្ចារ្យនេះ ត្រូវបានគេប៉ាន់ស្មានថា មានប្រវែងជាង១២ម៉ែត្រ គឺជាសត្វដ៏កម្រខ្លាំងណាស់ បានជាប្រទេសអូស្ត្រាលីបានអនុម័តច្បាប់ ដើម្បីការពារវា។
ព្រះគម្ពីរបានចែងអំពី “ត្រីធំ”មួយក្បាល ដែលកម្រនឹងមានណាស់ បានជាព្រះទ្រង់បានប្រើវា ជាពិសេស ឲ្យលេបហោរាដែលគេចវេសពីការត្រាស់ហៅរបស់ទ្រង់ (យ៉ូណាស ១:១៧)។ គ្រីស្ទបរិស័ទភាគច្រើន បានដឹងអំពីរឿងនេះ។ ព្រះទ្រង់បានបង្គាប់លោកយ៉ូណាស ឲ្យទៅប្រកាស អីពីការជំនុំជំរះ ដល់អ្នកក្រុងនីនីវេ។ ប៉ុន្ដែ លោកយ៉ូណាសមិនចង់ពាក់ព័ន្ធនឹងពួកអ្នកក្រុងនីនីវេទេ ដែលពួកនោះមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះសាហាវឃោរឃៅ ចំពោះមនុស្សគ្រប់គ្នា រួមទាំងពួកហេព្រើរផងដែរ។ ដូច្នេះ គាត់ក៏រត់គេច ពីការត្រាស់ហៅ។ គាត់ក៏បានជួបរឿងអាក្រក់។ ពេលសត្វត្រីលេបគាត់ គាត់ក៏បានប្រែចិត្ដ កាលនៅក្នុងពោះត្រីនោះ។ នៅទីបំផុត គាត់ក៏បានថ្លែងព្រះរាជសាររបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដល់ពួកអ្នកក្រុងនីនីវេ ហើយពួកគេក៏បានប្រែចិត្ដផងដែរ(៣:៥-១០)។
នេះជារឿងដ៏អស្ចារ្យណាស់ មែនទេ? ប៉ុន្តែ រឿងនេះមិនទាន់ចប់តែត្រឹមហ្នឹងទេ។ ខណៈពេលដែលពួកអ្នកក្រុងនីនីវេប្រែចិត្ត លោកយ៉ូណាសក៏បានរអ៊ូរទាំ។ គាត់អធិស្ឋានថា “ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ តើមិនមែនជាសេចក្តីនេះឯង ដែលទូលបង្គំបានថា…ទេឬអី? ទូលបង្គំបានដឹងថា ទ្រង់ជាព្រះដ៏ប្រកបដោយករុណាគុណ ក៏មានព្រះហឫទ័យអាណិតអាសូរ ទ្រង់យឺតនឹងខ្ញាល់ ហើយមានសេចក្តីសប្បុរសជាបរិបូរ” (៤:២)។ ទោះបីជាព្រះទ្រង់បានសង្រ្គោះគាត់ ឲ្យរួចពីការស្លាប់នៅក្នុងពោះត្រីវិញក៏ដោយ ក៏កំហឹងនៃអំពើបាបរបស់គាត់ បានក្ដៅឡើង រហូតគាត់ហ៊ានអធិស្ឋាន សូមឲ្យព្រះដកជីវិតគាត់(ខ.៣)។
ចំណុចសំខាន់នៃរឿងលោកយ៉ូណាស មិនមែននិយាយអំពីត្រីនោះទេ។ រឿងនេះនិយាយ អំពីលក្ខណៈជាមនុស្ស និងលក្ខណៈរបស់ព្រះ ដែលតាមរកយើង។ សាវ័កពេត្រុសបានថ្លែងថា “គឺទ្រង់មានព្រះហឫទ័យអត់ធ្មត់នឹងយើងរាល់គ្នាវិញ ដោយមិនចង់ឲ្យអ្នកណាមួយវិនាសឡើយ គឺចង់ឲ្យមនុស្សទាំងអស់បានប្រែចិត្តវិញ” (២ពេត្រុស ៣:៩)។ ព្រះទ្រង់ប្រទានសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ដល់ពួកអ្នកក្រុងនីនីវេ ដែលជាមនុស្សឃោរឃៅ និងដល់លោកហោរាដែលទាស់ចិត្ត ហើយដល់អ្នក និងខ្ញុំផងដែរ។—Tim Gustafson
