ភាពសប្បុរស ដែលមិនបានរំពឹងទុក
ដោយAmy Boucher Pye
October 27, 2018
មានពេលមួយ មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំម្នាក់ កំពុងតែរង់ចាំបង់ប្រាក់ សម្រាប់គ្រឿងទេសដែលគាត់បានទិញ នៅក្នុងផ្សាទំនើប។ ពេលនោះ មានបុរសម្នាក់ដែលឈរនៅពីមុខនាង បានងាកមកក្រោយ ហើយក៏បានហុចបណ្ណបញ្ចុះតម្លៃ ១៤ដុល្លាឲ្យនាង សម្រាប់ការបង់ថ្លៃទំនិញ។ ដោយសារនាងមានការហត់នឿយ ហើយមិនបានគេងឲ្យគ្រប់គ្រាន់ផងនោះ នាងក៏បានស្រក់ទឹកភ្នែក ដោយសារអំពើសប្បុរសរបស់គាត់។ បន្ទាប់មក នាងក៏បានអស់សំណើច ចំពោះខ្លួនឯង ដែលបានយំនៅពេលនោះ។ ភាពសប្បុរសដែលមិនបានរំពឹងទុកនេះ បានប៉ះពាល់ចិត្តនាងណាស់ ហើយក៏បានផ្តល់ឲ្យនាងនូវសេចក្តីសង្ឃឹម ក្នុងអំឡុងពេលដែលនាងកំពុងតែខ្សោះអស់កម្លាំង។ នាងក៏បានថ្វាយការអរព្រះគុណដល់ព្រះជាម្ចាស់ សម្រាប់សេចក្តីល្អរបស់ទ្រង់ ដែលបានប្រទានមកនាង តាមរយៈមនុស្សម្នាក់ នៅថ្ងៃនោះ។ ការបង្រៀនអំពីការឲ្យ ស្ថិតក្នុងចំណោមប្រធានបទ ដែលសាវ័កប៉ុលបានលើកយកមកសរសេរ នៅក្នុងសំបុត្រ ដែលគាត់បានសរសើរផ្ញើទៅសាសន៍ដទៃ ដែលជាគ្រីស្ទបរិស័ទ នៅទីក្រុងអេភេសូរ។ គាត់បានបង្រៀនពួកគេ ឲ្យលះបង់ជីវិតចាស់ចោល ហើយឱបក្រសោបយក ជីវិតថ្មីវិញ ដ្បិតពួកគេបានទទួលសេចក្តីសង្រ្គោះ ដោយសារព្រះគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ហើយ។ គាត់ក៏បានបកស្រាយថា ព្រះគុណដែលជួយសង្រ្គោះនេះ បណ្តាលចិត្តយើង ឲ្យចង់ “ធ្វើការល្អ” ដ្បិតព្រះទ្រង់បានបង្កើតយើង ឲ្យមានរូបភាពដូចទ្រង់ ហើយជា “ស្នាព្រះហស្ត”របស់ទ្រង់(២:១០)។ យើងអាចចែកផ្សាយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ តាមរយៈការប្រព្រឹត្តរបស់យើងជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដូចបុរសដែលនៅផ្សារទំនើបនោះដែរ។ ជាការពិតណាស់ ដើម្បីចែកចាយអំពីព្រះគុណព្រះ យើងមិនចាំបាច់ត្រូវឲ្យអំណោយដល់អ្នកដទៃក៏បាន ប៉ុន្តែ យើងអាចបង្ហាញឲ្យគេស្គាល់សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ តាមរយៈការប្រព្រឹត្តដទៃទៀត។ ឧទាហរណ៍ យើងបង្ហាញចេញនូវសេចក្តីស្រឡាញ់ ដោយចំណាយពេលស្តាប់នរណាម្នាក់ ពេលដែលពួកគេនិយាយមកកាន់យើង ឬសួរសុខទុក្ខអ្នកដែលកំពុងបម្រើយើង ពុំនោះទេ យើងអាចផ្អាកកិច្ចការរបស់យើង ដើម្បីជួយនរណាម្នាក់ ដែលកំពុងត្រូវការជំនួយ។ ខណៈពេលដែលយើងផ្តល់ឲ្យនូវសេចក្តីស្រឡាញ់ដល់អ្នកដទៃ យើងនឹងទទួលបាននូវក្តីអំណរជាការតបស្នង(កិច្ចការ ២០:៣៥)។—AMY BOUCHER PYE
បទគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ
ដ្បិតយើងរាល់គ្នាជាស្នាដៃ ដែលទ្រង់បង្កើតក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវសំរាប់ការល្អ ដែលព្រះបានរៀបចំជាមុន ឲ្យយើងរាល់គ្នាប្រព្រឹត្តតាម។ អេភេសូរ ២:១០