វីរបុរស ជនផ្តាច់ការ និងព្រះយេស៊ូវ
ដ្បិតខ្ញុំបានផ្តាច់ចិត្តថា នៅក្នុងពួកអ្នករាល់គ្នា នោះខ្ញុំមិនព្រមស្តាប់រឿងអ្វីទៀត ក្រៅពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទេ ហើយគឺដែលទ្រង់ត្រូវឆ្កាងផង។ ១កូរិនថូស ២:២ លោកប៊ីថូវិន(Beethoven) មានកំហឹង។ ពីដំបូងគាត់ចង់ដាក់ចំណងជើងឲ្យទំនុកបទភ្លេងទី៣របស់គាត់ថា “បូណាប៉ាត”។ ក្នុងសម័យដែលមានភាពផ្តាច់ការខាងសាសនា និងនយោបាយ គាត់បានមើលឃើញលោកណាប៉ូលេអុង បូណាប៉ាត(Napoleon Bonaparte) ជាវីរបុរសរបស់ប្រជាជនបារាំង និងជាជើងឯកក្នុងការស្វែងរកសេរីភាពឲ្យប្រជាជន។ ប៉ុន្តែ ពេលដែលមេទ័ពបារាំងម្នាក់នេះ បានតាំងខ្លួនជាព្រះចៅអធិរាជ អ្នកនិពន្ធបទភ្លេងដ៏ល្បីល្បាញរូបនេះក៏បានផ្លាស់ប្តូរគំនិត។ គាត់បានចាត់ទុកអតីតវីរបុរសរបស់គាត់ ជាមនុស្សកំហូច និងជនផ្តាច់ការ ហើយក៏បានលប់ឈ្មោះបូណាប៉ាត ចេញពីក្រដាសបទភ្លេងរបស់គាត់ ទាល់តែដាច់រលាត់ ក្លាយជាប្រហោងនៅលើក្រដាសនោះ។ អ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ នៅសម័យពួកជំនុំដំបូងប្រាកដជាមានការខកចិត្ត ពេលដែលក្តីសង្ឃឹមថា នឹងមានការផ្លាស់ប្តូររបបនយោបាយ ក៏បានរលាយអស់។ ពួកគេសង្ឃឹមថា ព្រះអង្គនឹងជួយពួកគេឲ្យរស់នៅ ដោយគ្មានការបង់ពន្ធដ៏ធ្ងន់ធ្ងរឲ្យស្តេចសេសារ ដែលជាជនផ្តាច់ការ និងគ្មានវត្តមានកងទ័ពរ៉ូម៉ាំងនៅលើទឹកដីពួកគេ។ តែជាច្រើនទសវត្សរ៍ក្រោយមក ចក្រភពរ៉ូម៉ាំងនៅតែបន្តគ្រប់គ្រងពិភពលោក។ អ្នកនាំព្រះរាជសាររបស់ព្រះយេស៊ូវនៅតែមានការភ័យខ្លាច និងភាពកម្សោយ។ ពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គ នៅខ្វះភាពពេញវ័យខាងវិញ្ញាណ និងការឈ្លោះប្រកែកគ្នា(១កូរិនថូស ១:១១-១២ ៣:១-៣)។ ប៉ុន្តែ ការផ្លាស់ប្តូរក៏បានកើតមាន។ សាវ័កប៉ុលមិនបានផ្តោតទៅលើការអ្វីដែលមិនមានការផ្លាស់ប្តូរនោះឡើយ។ សំបុត្រដែលគាត់បានសរសេរផ្ញើទៅពួកជំនុំ បានចាប់ផ្តើម បញ្ចប់ និងមានពេញទៅដោយ…
Read article