ទាំងរំពឹងមើលដល់ព្រះយេស៊ូវដ៏ជាមេផ្តើម … ក្រែងលោអ្នករាល់គ្នាត្រូវនឿយហត់ ហើយរសាយចិត្តចេញ។ ហេព្រើរ ១២:២-៣
ព្យុះរន្ទះបានវាយប្រហារមកលើទីក្រុងមេមភីស រដ្ឋថេនេស៊ី នៅពេលល្ងាចថ្ងៃទី៣ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៦៨។ លោកគ្រូម៉ាធីន លូស័រ ឃីង យេ អរ(Martin Luther King Jr) មានការហត់នឿយយ៉ាងខ្លាំង ហើយក៏មានអារម្មណ៍ថា មិនស្រួលខ្លួន ដូចនេះគាត់មិនមានចិត្តចង់ទៅឡើងចែកចាយ នៅសាលព្រះវិហារ ដូចដែលបានគ្រោងទុក ទៅកាន់កម្មករអនាម័យ ដែលកំពុងធ្វើកូដកម្មនោះទេ។ តែគាត់មានការភ្ញាក់ផ្អើល ពេលដែលមានគេទូរស័ព្ទមកគាត់ទាំងប្រញាប់ប្រញាល់ ដើម្បីប្រាប់ថា មានមនុស្សមួយហ្វូងធំបានមកជួបជុំគ្នា ដោយមិនខ្លាចព្យុះរន្ទះ ដើម្បីមកស្តាប់គាត់ចែកចាយ។ ដូចនេះ គាត់ក៏បានទៅសាលព្រះវិហារ ហើយបានចែកចាយអស់រយៈពេល៤០នាទី ដែលអ្នកខ្លះបាននិយាយថា នោះជាការថ្លែងសន្ទរកថាដ៏អស្ចារ្យបំផុតរបស់គាត់ ដែលមានចំណងជើងថា “ខ្ញុំបានឡើងទៅដល់កំពូលភ្នំហើយ”។
នៅថ្ងៃបន្ទាប់ លោកឃីង ក៏ត្រូវឃាតករបាញ់សម្លាប់ តែពាក្យសម្តីរបស់គាត់ នៅតែបន្តបណ្តាលចិត្តមនុស្សដែលគេកៀបសង្កត់ ឲ្យមានក្តីសង្ឃឹម ចំពោះ “ទឹកដីសន្យា”។ ដូចគ្នានេះដែរ អ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូវនៅសម័យដើម ក៏បានទទួលការបណ្តាលចិត្ត ដោយពាក្យលើកទឹកចិត្តផងដែរ។ កណ្ឌគម្ពីរហេព្រើរ ត្រូវបាននិពន្ធឡើង ដើម្បីលើកទឹកចិត្តគ្រីស្ទបរិស័ទដែលជាជនជាតិហេព្រើរ កំពុងប្រឈមមុខដាក់ការគំរាមកំហែង ដោយសារពួកគេជឿព្រះគ្រីស្ទ។ កណ្ឌគម្ពីរនេះបានផ្តល់ឲ្យនូវការលើកទឹកចិត្តដ៏រឹងមាំ កុំឲ្យពួកគេអស់សង្ឃឹម។ គឺដូចដែលអ្នកនិពន្ធកណ្ឌនេះបានជំរុញពួកគេថា “ចូរលើកដៃដែលស្រពន់ឡើង និងជង្គង់ដែលស្លុតដែរ”(១២:១២)។ ក្នុងនាមពួកគេជាជនជាតិយូដា ពួកគេអាចដឹងថា ការលើកទឹកចិត្តនេះ មានប្រភពមកពីលោកហោរាអេសាយ(អេសាយ ៣៥:៣)។
ប៉ុន្តែ ក្នុងពេលសព្វថ្ងៃនេះ ក្នុងនាមយើងជាសិស្សព្រះគ្រីស្ទ ព្រះអង្គបានត្រាស់ហៅយើងឲ្យ “រត់ក្នុងទីប្រណាំង ដែលនៅមុខយើង ដោយអំណត់ ទាំងរំពឹងមើលដល់ព្រះយេស៊ូវដ៏ជាមេផ្តើម ហើយជាមេសំរេចសេចក្តីជំនឿរបស់យើង”(ហេព្រើរ ១២:១-២)។ ពេលណាយើងបានធ្វើដូចនេះហើយ យើងនឹងមិន “នឿយហត់ ហើយរសាយចិត្តចេញ” ក្នុងសេចក្តីជំនឿនោះឡើយ(ខ.៣)។
ជាការពិតណាស់ ខ្យល់ព្យុះកំពុងរង់ចាំយើង ក្នុងជីវិតនេះ។ ប៉ុន្តែ ក្នុងព្រះយេស៊ូវ យើងអាចឆ្លងកាត់ទុក្ខលំបាកទាំងឡាយ ដោយឈរជាប់ក្នុងព្រះអង្គ។—Patricia Raybon
តើអ្នកអាចឆ្លើយតប ចំពោះខ្យល់ព្យុះខាងវិញ្ញាណយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ? ខណៈពេលដែលអ្នកមើលទៅព្រះយេស៊ូវ និងព្រះបន្ទូលសន្យាទ្រង់ តើអ្នកបានទទួលការលើកទឹកចិត្តយ៉ាងណាខ្លះ?
ឱព្រះយេស៊ូវ ព្រះអង្គបានធ្វើឲ្យខ្យល់ព្យុះខាងវិញ្ញាណនីមួយៗស្ងប់។ សូមព្រះអង្គមានបន្ទូលមកកាន់វិញ្ញាណទូលបង្គំ ខណៈពេលដែលទូលបង្គំមានក្តីសង្ឃឹមចំពោះព្រះអង្គ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : លោកុប្បត្តិ ៤១-៤២ និង ម៉ាថាយ ១២:១-២៣
