ស្រឡាញ់ការរៀនសូត្រ
ប្រយោជន៍ឲ្យមនុស្សប្រាជ្ញា បានស្តាប់ ហើយចំរើនចំណេះឡើង។ សុភាសិត ១:៥ ពេលដែលគេសួរបុរសម្នាក់ អំពីរបៀបដែលគាត់អាចក្លាយជាអ្នកកាសែត គាត់ក៏បានចែកចាយ អំពីរឿងដែលម្តាយគាត់មានការលះបង់ ដើម្បីឲ្យគាត់អាចរៀនសូត្របានខ្ពង់ខ្ពស់។ រៀងរាល់ពេលម្តាយគាត់ធ្វើដំណើរតាមរថភ្លើងក្រោមដី ម្តាយគាត់តែងតែប្រមូលកាសែតដែលគេទុកចោលនៅលើកៅអីអង្គុយ ហើយយកកាសែតទាំងនោះឲ្យគាត់។ គាត់ក៏បានអានព័ត៌មានកីឡាយ៉ាងសប្បាយរីករាយ តែទន្ទឹមនឹងនោះ កាសែតទាំងនោះក៏បាននាំគាត់ ឲ្យមានការយល់ដឹងអំពីពិភពលោក ហើយបើកចិត្តមានចំណាប់អារម្មណ៍ចំពោះប្រធានបទជាច្រើនទៀត។ ក្មេងៗចូលចិត្តខ្វល់ច្រើន ហើយមានការចង់ចេះចង់ដឹងពីកំណើត ដូចនេះ ការនាំពួកគេរៀនព្រះគម្ពីរ កាលពួកគេនៅក្មេងនៅឡើយ គឺពិតជាមានតម្លៃខ្លាំងណាស់។ ពួកគេនឹងមានចិត្តចង់ស្វែងយល់អំពីព្រះបន្ទូលសន្យាដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ និងរឿងដ៏រំភើបរីករាយ របស់វីរបុរសក្នុងព្រះគម្ពីរ។ ខណៈពេលដែលចំណេះដឹងរបស់ពួកគេកាន់តែមានភាពស៊ីជម្រៅ ពួកគេអាចចាប់ផ្តើមយល់អំពីលទ្ធផលនៃអំពើបាប និងដឹងថា ពួកគេត្រូវការការប្រែចិត្ត ហើយរកឃើញក្តីអំណរ ក្នុងការទុកចិត្តព្រះ។ ឧទាហរណ៍ ជំពូកទី១ នៃកណ្ឌគម្ពីរសុភាសិត បានណែនាំយើង អំពីអត្ថប្រយោជន៍នៃប្រាជ្ញា(សុភាសិត ១:១-៧)។ ប្រាជ្ញាជាច្រើនក្នុងកណ្ឌគម្ពីរនេះ បានផ្តល់ឲ្យយើងនូវពន្លឺនៃការយល់ដឹង សម្រាប់ស្ថានភាពនៃជីវិតពិត។ ការចូលចិត្តរៀនសូត្រ ជាពិសេស អំពីសេចក្តីពិតខាងវិញ្ញាណ ជួយឲ្យយើងលូតលាស់កាន់តែរឹងមាំ ក្នុងជំនឿយើង។ ហើយអ្នកដែលដើរដោយជំនឿ អស់ជាច្រើនទសវត្សរ៍ អាចបន្តស្វែងរកចំណេះដឹង អំពីព្រះ ពេញមួយជីវិតរបស់ខ្លួន។ បទគម្ពីរសុភាសិត ១:៥ បានបង្រៀនយើងថា…
Read article