January 26, 2022

You are here:
សុភមង្គលពិតប្រាកដ

យើង​ដឹង​ហើយ ថា​គ្មាន​អ្វី​សំរាប់​គេ ដែល​វិសេស​ជាង​មាន​ចិត្ត​រីករាយ ហើយ​រក​បាន​សេចក្តី​ល្អ​ដល់​ខ្លួន អស់​វេលា​ដែល​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ​នោះ​ទេ។ សាស្តា ៣:១២ នៅ​សតវត្សរ៍​ទី​៩ ស្តេច​អាប់ អាល់-រ៉ាម៉ាន ទី៣ ជា​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​តំបន់​ខូរដូបា ប្រទេស​អេស្ប៉ាញ។ ប្រជាជន​បាន​ស្រឡាញ់​ស្តេច​អង្គ​នេះ ពួក​ខ្មាំង​សត្រូវ​ក៏​ខ្លប​ខ្លាច ហើយ​សម្ព័ន្ធមិត្ត​ក៏​មាន​ការ​គោរព​ចំពោះ​ទ្រង់។ បន្ទាប់​ពី​ទ្រង់​បាន​ដឹក​នាំ​យ៉ាង​ជោគ​ជ័យ បាន​៥០​ឆ្នាំ ទ្រង់​ក៏​បាន​សម្លឹង​មើល​ជីវិត​ខ្លួន​ឯង​កាន់​តែ​ស៊ី​ជម្រៅ។ ទ្រង់​មាន​បន្ទូល អំពី​ឯក​សិទ្ធិ​របស់​ទ្រង់​ថា “ខ្ញុំ​អាច​មាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ កិត្តិយស និង​ការ​សប្បាយ​នៅ​ពេល​ណា​ក៏​បាន”។ ប៉ុន្តែ ពេល​ដែល​ទ្រង់​បាន​រាប់​ចំនួន​ថ្ងៃ​ដែល​ទ្រង់​មាន​សុភមង្គល​ពិត​ប្រាកដ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នោះ ទ្រង់​រាប់​ឃើញ​តែ​១៤​ថ្ងៃ​ប៉ុណ្ណោះ។ នេះ​ពិត​ជា​រឿង​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ជញ្ជឹង​គិត។​ អ្នក​និពន្ធ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​សាស្តា ក៏​ជា​បុរស​ដែល​មាន​ទ្រព្យសម្បត្តិ និង​កិត្តិយស (សាស្តា ២:៧-៩) អំណាច និង​ការ​សប្បាយ​ផង​ដែរ(១:១២ ២:១៣)។ តែ​ការ​ពិនិត្យ​មើល​ជីវិត​របស់​ទ្រង់ ក៏​ជា​រឿង​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ពិចារណា​ផង​ដែរ។ ទ្រង់​ជ្រាប​ថា ភាព​មាន​បាន គ្រាន់​តែ​នាំ​ឲ្យ​ទ្រង់​មាន​ចិត្ត​ចង់​បាន​ទ្រព្យសម្បត្តិ​កាន់​តែ​ច្រើន(៥:១០-១១) ខណៈ​ពេល​ដែល​ការ​សប្បាយ ជា​ការ​ឥត​ប្រយោជន៍(២:១-២) ហើយ​ជោគជ័យ និង​សមត្ថភាព អាស្រ័យ​ទៅ​លើ​ពេល​វេលា និង​ឱកាស(៩:១១)។ តែ​ការ​ពិនិត្យ​មើល​របស់​ទ្រង់ មិន​បាន​បញ្ចប់ ដោយ​ភាព​អស់​សង្ឃឹម​ដូច​ស្តេច​អាល រ៉ាម៉ាន​នោះ​ទេ។ ទ្រង់​ជឿ​ថា ព្រះ​អម្ចាស់​ជា​ប្រភព​នៃ​សុភមង្គល បាន​ជា​ទ្រង់​មើល​ឃើញ​ថា…

Read article