ទ្រង់នឹងមានសេចក្តីរីករាយអរសប្បាយចំពោះឯង ទ្រង់នឹងសំរាកក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ក៏នឹងអរសប្បាយនឹងឯង ដោយសំឡេងច្រៀង។ សេផានា ៣:១៧
មានសួនច្បារមួយ នៅក្បែរមាត់ទន្លេ មានសភាពស្ងប់ស្ងាត់នៅពេលរសៀលថ្ងៃសៅរ៍។ អ្នករត់ហាត់ប្រាណបានឆ្លងកាត់ទីនោះ អ្នកស្ទូចត្រីបោះផ្លែសន្ទូចចុះឡើង សត្វរំពេកំពុងដណ្តើមត្រីគ្នាស៊ី ខណៈពេលដែលមនុស្សដែលអង្គុយលេងនៅក្នុងសួនច្បារកំពុងហែកកញ្ចប់នំដំឡូងបន្ទះបរិភោគ។ ខ្ញុំនិងភរិយារបស់ខ្ញុំក៏បានអង្គុយមើលប្តីប្រពន្ធមួយគូរ។ ពួកគេមានសម្បុរខ្មៅ ប្រហែលមានអាយុជិត៥០ឆ្នាំហើយ។ ខាងស្រីអង្គុយមើលភ្នែករបស់ខាងប្រុស ខណៈពេលដែលគាត់ច្រៀងឲ្យនាងស្តាប់ នូវបទចម្រៀងស្នេហា ជាភាសារបស់គាត់ ដែលខ្យល់បានបក់នាំសំនៀងរបស់គាត់ឲ្យយើងទាំងពីរបានឮផងដែរ។
សកម្មភាពដ៏រីករាយនេះ បាននាំឲ្យខ្ញុំគិតដល់កណ្ឌគម្ពីរសេផានា។ អ្នកប្រហែលជាឆ្ងល់ថា ហេតុអ្វី? នៅសម័យហោរាសេផានា រាស្រ្តរបស់ព្រះបានប្រែជាពុករលួយ ដោយការថ្វាយបង្គំព្រះក្លែងក្លាយ(១:៤-៥) ហើយពួកហោរា និងពួកសង្ឃរបស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែល មានភាពក្រអឺតក្រទម និងបង្អាប់ដល់ទីបរិសុទ្ធ(៣:៤)។ ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរនេះ លោកសេផានាភាគច្រើន ប្រកាសអំពីការជំនុំជម្រះរបស់ព្រះ ដែលមិនគ្រាន់តែធ្លាក់មកលើពួកអ៊ីស្រាអែលប៉ុណ្ណោះទេ តែមកលើប្រជាជាតិទាំងអស់នៅលើផែនដីផងដែរ(ខ.៨)។
តែលោកសេផានាក៏បានទទួលការបើកសម្តែងឲ្យឃើញថា រាស្រ្តរបស់ព្រះ ដែលស្រឡាញ់ព្រះអស់ពីចិត្ត នឹងលេចឡើង នៅក្នុងសម័យដ៏ខ្មៅងងឹតនោះ(ខ.៩-១៣)។ ចំពោះអ្នកទាំងនោះ ព្រះទ្រង់ប្រៀបដូចជាកូនកំឡោះ ដែលមានព្រះទ័យអរសប្បាយ ចំពោះកូនក្រមុំជាទីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ។ គឺដូចមានសេចក្តីចែងថា “ទ្រង់នឹងសំរាកក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ក៏នឹងអរសប្បាយនឹងឯង ដោយសំឡេងច្រៀង”(ខ.១៧)។
ព្រះទ្រង់ជាព្រះអាទិករ ព្រះវរបិតា អ្នកខ្លាំងពូកែ និងជាចៅក្រម។ ព្រះគម្ពីរបានបង្ហាញថា ព្រះទ្រង់មានងារជាច្រើន។ ប៉ុន្តែ ក្នុងចំណោមយើង តើមាននរណាខ្លះដែលបានមើលឃើញព្រះអង្គ ជាអ្នកចម្រៀង ដែលអរសប្បាយនឹងយើង ដោយច្រៀងបទចម្រៀងនៃក្តីស្រឡាញ់?—Sheridan Voysey
តាមធម្មតា តើអ្នកមានការយល់ឃើញយ៉ាងណាចំពោះព្រះ តើមើលឃើញព្រះអង្គជាព្រះអាទិករ ព្រះវរបិតា អ្នកខ្លាំងពូកែ ឬអ្វីផ្សេងទៀត? តើជីវិតរបស់អ្នកអាចមានការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងណា នៅពេលដែលអ្នកដឹងថា ព្រះអង្គស្រឡាញ់អ្នក?
ឱព្រះអម្ចាស់ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណសម្រាប់ការស្រឡាញ់ទូលបង្គំ ហើយអរសប្បាយចំពោះទូលបង្គំ ដោយសម្លេងចម្រៀង។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ចោទិយកថា ១៧-១៩ និង ម៉ាកុស ១៣:១-២០